ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ-(ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ)

Γράφει: Ο Προβοκάτορας ο Είρων
Και ο Μιχάλης ομολόγησε: «Δεν έχω διαβάσει το μνημόνιο. Είχα άλλες δουλειές». Τι δουλειές είχες, Μιχαλάκη; Περίμενες φιλοδώρημα απ’ τον Κουφοντίνα;  Γιατί παιδί μου, τι ήσουν εσύ, ταξιτζής ή περιπτερού; Έχεις και τα δίκια σου τώρα. Κοντά 2.500 σελίδες βγήκε το μνημόνιο. Πότε να προλάβεις. Και πυκνογραμμένο, χωρίς φωτογραφίες, χωρίς σχεδιαγράμματα. Ένα κάτι ν’ αλαφρύνει. Και σ’ ένα 

τόμο. Εδώ ο Εμπειρίκος τον Ανατολικό και τον έβγαλε σε 8 τόμους. Και νάχεις και την Lady Fotocopy να μη βγάζει βιβλία και να μη φτάνουν οι φωτοτυπίες. Όσοι πρόλαβαν, πήραν. Εδώ και η Λούκα ένα κεφάλαιο πρόλαβε. Και σκέψου, τρεις ώρες για να ρίξει μια ματιά. Αλλά τι δουλειές είχες, Μιχαλάκη μου; Μήπως συνέλαβες τις σπείρες απαγωγέων, να πω, βρε παιδί μου, δούλευε σ’ άλλον τομέα. Ή μήπως συνέλαβες τις συμμορίες ληστών που σε καθαρίζουν για 10 ευρώ; Ή μήπως καθάρισες το κέντρο από τη μαφία που το εξουσιάζει; Τίποτα απ’ όλα αυτά, Μιχαλάκη μου. Σα να σε βλέπω. Με το μολύβι στο στόμα να χαζεύεις έξω απ’ το ανοιχτό παράθυρο και να ονειροπολείς. Να, μέχρι και τ' όνειρό σου βλέπω: «’Έδιωχνες, λέει, τον GAP και καθόσουν στην πολυθρόνα του αλλά έτσι αδιάβαστο ούτε σε καρέκλα δεν σε βλέπω. Στην καλύτερη περίπτωση να κάτσεις στο σκαμνί. Αλλά σε θαυμάζω, Μιχαλάκη μου. Πήγαινες στη Βουλή και παρότι αδιάβαστος ψήφιζες. Σήκωναν οι άλλοι τα χέρια, να και συ. «Κύριε, Κύριε». Αυτό το κάναμε στο σχολείο για να μη μας βάλει ο δάσκαλος να πούμε μάθημα. Διάβασε, Μιχάλη μου, για να ζήσεις μια καλύτερη ζωή. Όταν είσαι αδιάβαστος, Μιχαλάκη μου, διαλέγεις δύσκολο και δύσβατο μονοπάτι να διαβείς. Αλλά αν ήσουν 

σωστά διαβασμένος, ίσως αντιδρούσες και δεν υπέγραφες. Αλλά ούτε αυτό δεν τήρησες «την υπογραφή σου και το πουλί σου να ξέρεις που τα βάζεις».  Για την υπογραφή σου, μόνος σου ομολόγησες ότι δεν ήξερες, αφού ήσουν αδιάβαστος, όσο για το άλλο δεν μας ενδιαφέρει. Βρε κουτό, υπάρχει κι η κοπάνα . Αδιάβαστος είσαι; Κάνεις ότι βήχεις, τρίβεις το θερμόμετρο και λες ότι έχεις πυρετό. Πάντως δεν πας σχολείο. Κινδυνεύεις να εκτεθείς. Θέλεις, λες, να καθίσεις στην πολυθρόνα του αρχηγού κι έκανες συμμαχία με την εγγλέζα την ξερακιανή και με τον πονεμένο ζεν πρεμιέ. Δεν το κατάλαβες ότι σου βάλανε τρικλοποδιά; Η ξερακιανή δεν σούδωσε ούτε την περίληψη σε φωτοτυπίες κι ο άλλος δηλώνει ότι είναι πιο διαβασμένος . Τώρα θα μου πεις γιατί μέμφομαι μόνο εσένα. Αφού και οι υπόλοιποι 154 αδιάβαστοι ήσασταν. Όσοι πρόλαβαν και διάβασαν, άλλαξαν νωρίς - νωρίς σχολείο. Και μείνατε μόνο εσείς οι «πονηροί», αδιάβαστοι μεν αλλά θρασύτατοι δε. Τι δουλειά είχες, Μιχαλάκη μου, να βγαίνεις στα κανάλια και να υπερασπίζεσαι αυτό που αγνοούσες; Θυμάσαι, μονόδρομο τόλεγες, πατριωτικό καθήκον το βάφτιζες. Πως κρίνεις αριστούργημα ένα έργο όταν δεν τόχεις δει; Όταν δεν ξέρεις ούτε την πλοκή του; Δεν είχες δουλειά, Μιχάλη μου. Απλά, όπως πάντα, όπως όλοι σας, δουλεύατε τον κοσμάκη. Δεν βγήκατε ποτέ από την γυάλινη σφαίρα σας, να καταλάβετε την αλήθεια. Και τώρα τσακώνεστε, διαβασμένοι και αδιάβαστοι, πάνω από το πτώμα του κόμματός σας. Ανατριχιάζω που το σκέφτομαι. Πολλά κοράκια για ένα πτώμα. Σκέτη νεκροφιλία. Κι’ άντε και βγήκες, που δεν το βλέπω, (πίστεψέ με μου το’ πε μια τσιγγάνα που μου’  ριξε τα χαρτιά) τι θα μας πεις: «Συγγνώμη για το πήδημα αλλά δεν ήξερα;» (Εδώ είναι πού ούτε το πουλί ξέρατε που βάζατε). Μάλλον το άλλο το παιδί, το χοντρό με την χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια να κάνουν πάρτι, θα πάρει το κουφάρι. Θα’ ναι η τιμωρία του, γιατί έως τότε το πτώμα θα’ χει μυρίσει. Και καλοκαιριάζει. Κι η μπόχα δεν αντέχεται άλλο. Ήμουν παιδί, που ο 

πατέρας μου με παρότρυνε να διαβάζω για να μην έχω την δική του μοίρα. Για να μην ταλαιπωρούμαι στη ζωή. Για να φοράω καθαρά ρούχα και γραβάτα. Για να με αποκαλούν κύριο. Εγώ τον άκουσα. Σπούδασα. Έστησα μια ζωή όπου φορούσα καθαρά ρούχα (δεν έβαλα ποτέ γραβάτα, φοβόμουν μη πνιγώ). Κι εκεί που όλα νόμιζα ότι πήγαιναν καλά, βγήκατε μπροστά μου όλοι εσείς οι αδιάβαστοι. Είχατε μάθει στην κοροϊδία, στο να ζείτε παρασιτικά εις βάρος μας, υπερεκτιμημένοι γι΄αυτό που πραγματικά είναι ο καθένας από σας. Και βαλθήκατε να μας ξεκάνετε, να μας αφανίσετε, να μας βουλιάξετε στη χειρότερη μοίρα. Αλλά ξεχάσατε κάτι. Ότι κάποιοι από μας είχαμε διαβάσει. Και γι’ αυτό σου είπα στην αρχή όχι πολυθρόνα δεν θα δεις αλλά σε βλέπω να κάθεσαι στο σκαμνί. (Όχι μόνος – θα είναι μαζί σου πολλοί από το παρεάκι σας). Αχ βρε Μιχάλη, δεν διάβασες, δεν το ξεφύλλιζες; Έστω μια κλεφτή ματιά. Θυμάσαι, τον χειμώνα πήγες για μια ομιλία στο Αιγάλεω. Δεν κάθισες και έφυγες αμέσως.  Οι δικοί μας αδιάβαστοι είναι και άξεστοι. Αν τους φταις, (και δεν χρειάζονται γνώσεις, έχουν βαθύ ένστικτο) τότε ντόμπρα και χωρίς κουκούλες στήνονται μπροστά σου, τείχος ανθρώπινο και αποφασισμένα σου λένε “non passeras ”. Γι' αυτό σου λέω μάθε παιδί μου γράμματα για να γίνεις Άνθρωπος (το Α κεφαλαίο)

ΥΓ. Είδες σε πούλησε ο μορφονιός, ανάγγειλε αρραβώνα με τον άλλον. Αυτόν με τα λιπαρά και την χοληστερίνη. Και συγκατένευσε και η Αγγλικού. 

(Αυτή μην τη ξαναεμπιστευετείς). Κι είδες τι είπαν, δεν κάνουν παρέα με αδιάβαστους μη τυχόν και κακοχαρακτηριστούν. Τώρα ένα δίκιο το έχεις. Με δάσκαλο τον GAP τι να μάθεις. Το λέει κι η παροιμία «Μ’ όποιον δάσκαλο καθήσεις, τέτοια  γράμματα θα μάθεις. Α, και τ’ άλλο. Τώρα είσαι στο Ανάπτυξης. Γιατί συνέλαβες την ανάπτυξη της χώρας και την φυλάκισες;  Δεν είσαι στο Δημόσιας τάξης. Άστην ελεύθερη μπας και δούμε άσπρη μέρα.

                                                               ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ Ο ΕΙΡΩΝ

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)