Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Όταν οι άλλοι κάνουν παρέλαση σαν γατιά έξω από την πόρτα του γαλατά (ΔΝΤ),εμείς βγαίνουμε στα κεραμίδια.

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥΣ


*Πηγή: capital.gr 
Της ΝΙΚΗΣ ΖΟΡΜΠΑ


Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή, ομνύουν στην κυβερνητική σύμπνοια και σταθερότητα, Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο, αναζητούν σωσίβιες λέμβους για τις δύσκολες ψηφοφορίες σε Ασφαλιστικό και φορολογικό αγροτών  και την Κυριακή, κορυφαίοι υπουργοί επιδίδονται σε δηλώσεις (διαψεύδοντας τις διαβεβαιώσεις της υπόλοιπης εβδομάδας). 

Ωσαύτως κύλησαν και οι τελευταίες (χρονιάρες) μέρες, με το επίσημο Μαξίμου να διατρανώνει πως καμιά φοβέρα αστάθειας δεν σκιάζει την κυβέρνηση και τους Αλ. Φλαμπουράρη, Νίκο Παππά και Δημήτρη Μάρδα να "πλαγιοκοπούν" το νεοφώτιστο στη Βουλή κόμμα του Βασίλη Λεβέντη, "ραίνοντας" τον πρόεδρό του με σειρά θετικών κρίσεων.  
Κατά τον κ. Φλαμπουράρη μάλιστα, ο Βασίλης Λεβέντης δεν είναι παρά άοκνος αγωνιστής της Δημοκρατίας επί 35 χρόνια!  

Στο επόμενο διάστημα πιθανώς και να δοθούν εξηγήσεις από αρμοδίους παράγοντες τί ακριβώς ισχύει στην περίπτωση της Ένωσης Κεντρώων: Πρόκειται περί κόμματος αγνών αγωνιστών (ως υποστηρίζει ο κ.Φλαμπουράρης), είναι άρμα της "διαπλοκής", ως είχε φωτογραφίσει ο Αλέξης Τσίπρας όσους ζητούσαν τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης (ο κ. Λεβέντης ουδέποτε έκρυψε ότι είναι σταθερός και ένθερμος θιασώτης της σε βαθμό μάλιστα που στις δημόσιες δηλώσεις του "τί καιρό κάνει" ερωτάται , "οικουμενική κυβέρνηση", απαντά) ή μήπως είναι ένα "δημαγωγικό συνοθύλευμα", όπως κατέληξε δια απόφασής της στα μέσα του τρέχοντος μηνός η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ;  

Ο μίτος για να ξετυλιχθεί δεν είναι εύκολος. Προ ημερών, όταν και πάλι ο κ. Φλαμπουράρης είχε αφήσει σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με τον Βασίλη Λεβέντη, το Μαξίμου από τη "σκόνη" που σηκώθηκε μετά τη γκρίνια των βουλευτών του, είχε αναγκαστεί να αδειάσει τον υπουργό Επικρατείας δημόσια δια της κυβερνητικής πορτ παρόλ. Η κ. Γεροβασίλη είχε χαρακτηρίσει τις δηλώσεις Φλαμπουράρη ως "προσωπικές απόψεις" επιχειρώντας να τερματίσει τη ζημιογόνα για την κυβέρνηση συζήτηση που προκαλούσε έτσι περαιτέρω αναστάτωση
 στο εσωτερικό της. 

Οι "προσωπικές απόψεις" του κ. Φλαμπουράρη πάντως, μάλλον διευρύνονται και σε άλλα πρόσωπα- κλειδιά του κυβερνητικού βίου, όπως τον έτερο υπουργό Επικρατείας και alter ego του Αλέξη Τσίπρα, Νίκο Παππά, προκαλώντας τελικώς τη βάσιμη υποψία πως μάλλον δεν πρόκειται για θέσεις και τόσο ...προσωπικές, αλλά για έναν παράλληλο σχεδιασμό εν όψει της τρεκλίζουσας κυβερνητικής πλειοψηφίας.  

Το "κλειδί" ενδεχομένως να βρίσκεται στην εξήγηση κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα, ο οποίος αποφεύγει να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα σχετικά σενάρια στο δια ταύτα αλλά διατυπώνει ευθέως την διαφωνία του για τη χρησιμότητα αυτή τη στιγμή της αναζωπύρωσης σεναρίων αλλαγής της κυβερνητικής σύνθεσης: "Τι νόημα έχει αυτή τη στιγμή αυτή η συζήτηση; Πρόκειται για μια εξαιρετικά ηττοπαθή κουβέντα η οποία ακυρώνει εν πολλοίς τον στρατηγικό μας σχεδιασμό πως η κυβέρνηση είναι αρραγής και η σύμπνοιά της δεν δοκιμάζεται".  

Η αγωνία εν όψει των ψηφοφοριών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου (ασφαλιστικό και φορολογικό, αντίστοιχα) μάλλον αποδιοργανώνει τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του Μαξίμου. Όπερ σημαίνει πιθανότατα πως τα "μαντάτα" από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, δεν λειτουργούν καθησυχαστικά για τον ηγετικό πυρήνα του Μαξίμου.
===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
       

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΑΙΔΩΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΠΟΥ ΔΙΑΣΥΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Μακιαβελισμός

Στάθης

Έλεγε ο Αριστοτέλης (κι έκτοτε γενεές Ελλήνων επαναλαμβάνουν λόγω της ασυνέχειας του έθνους) ότι «το γαρ έαρ ου μια χελιδών ποιεί», ήτοι ότι ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη.

Αντιθέτως, από ένα νύχι καταλαβαίνει κανείς τον λέοντα, την ύαινα, το τσακάλι και άλλα είδη ζώντων ζώων ή τεθνεώτων. Απ’ την τρέχουσα κυβέρνηση τα περιμένω πλέον όλα! Στο σύμφωνο συμβίωσης η κυβέρνηση που διασύρει το όνομα της Αριστεράς πέρασε διάταξη που ποινικοποιεί έτι περαιτέρω τις λαϊκές κινητοποιήσεις.

Αναλυτικώς: στον νόμο 4356/ΦΕΚ Α’ 181 της 24ης Δεκεμβρίου του 2015 (Σύμφωνο Συμβίωσης), η κυβέρνηση τερτιποειδώς έχωσε διάταξη (άρθρο 27) με την οποίαν αντικαθιστά το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα ως εξής: «Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητόδρομου, σιδηρόδρομου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλέγραφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος. Αν η πράξη της παραγράφου 1 είχε σημαντική διάρκεια, επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι τρία (3) έτη».

Δηλαδή, αν ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχιζε να ’ναι ΣΥΡΙΖΑ, ο μισός θα βρισκόταν στη φυλακή, όλο το ΚΚΕ στα μπουντρούμια, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα γκουλάκ και η υπόλοιπη εξωκοινοβουλευτική Αριστερά στις παιδικές χαρές του Βλαδιβοστόκ.

Σημειωτέον ότι η επάρατος Δεξιά για τα εν λόγω «αδικήματα» προέβλεπε ελαφρύτερες ποινές, τρεις μήνες (αντί ένα έτος) κι έξι μήνες (αντί τρία έτη) αντιστοίχως.

Την ίδια ώρα, στην Πορτογαλία η συγκυβέρνηση της Αριστεράς (Μπλόκο και ΚΚΠ) με τους σοσιαλιστές εξαγγέλλει αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 5% από 1/1/2016. Μικρή αύξηση, αλλά αύξηση. Που προσπαθεί να σηματοδοτήσει προθέσεις. Αντιθέτως, εδώ, με άνεση και στο χαλαρό ο (ανεκδιήγητος πλέον) κ.Φλαμπουράρης δηλώνει αέρα πατέρα στον αέρα μιας τηλεοπτικής εκπομπής ότι οι επικουρικές συντάξεις μπορεί να κοπούν και καμιά εικοσαριά τα εκατό βρ’ αδερφέ, δεν χάθηκε και ο φραπές από τον κόσμο! Όλα κι όλα όμως!

 Τις κύριες συντάξεις, λέει ο κ. Τσίπρας, δεν πρόκειται να τις πειράξουμε. Δηλαδή δεν θα σας κόψουμε ένα δάκτυλο απ’ το δεξί χέρι (κύρια σύνταξη), θα σας κόψουμε ένα δάκτυλο απ’ το αριστερό χέρι (επικουρική). 

Ούτε ο Προκρούστης δεν έλεγε στα θύματά του τέτοιες αθλιότητες. Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης. Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι το φιδάκι ο Διαμαντής. Γελοιότητες.
Που εγείρουν το εξής ερώτημα: είναι η περί τον κ. Τσίπρα κυβέρνηση τόσον μωρή, ώστε να θεωρεί χαζούς τους πολίτες; Ότι αρκεί οι κυβερνώντες να είναι πονηρούληδες για να γίνουν χάπατα όλοι οι υπόλοιποι;
Πόσο μακριά πιστεύει ότι μπορεί να φτάσει έτσι η κυβέρνηση; Με κολπάκια τύπου Χότζα: σε απειλώ ότι θα σου κόψω 20, σου κόβω 10 και είσαι κι ευχαριστημένος..!
Όμως, ακόμα και όταν ο κ. Τσίπρας λέει ότι δεν θα κοπούν οι κύριες συντάξεις, τι εννοεί, από τη στιγμή που έχει δεχθεί, συνομολογήσει (με την Τρόικα) κι εγγράψει στον Προϋπολογισμό «μείωση συντάξεων της τάξεως του 1,7 δισ.»;

Ποιος λέει ψέματα; Ο Προϋπολογισμός που έφτιαξε ο κ. Τσίπρας; Ο κ. Τσίπρας; η Τρόικα; ποιος; Πόσο μακριά μπορεί να πάει αυτή η βαλίτσα, ή μάλλον η στάμνα;

Μπροστά μας έχουμε μνημόνια μέσα στα μνημόνια, ενδιάμεσα μνημόνια, αξιολογήσεις, μνημόνια και υπομνήματα. Και μνήματα. Και τα Τρύφων παίζει!

Οι Έλληνες γονατίζουν και η κυβέρνηση περιπαίζει τις αντοχές τους με δοκησισοφίες, ψέματα, προπαγάνδες και ιμιτασιόν μακιαβελισμούς. Μεταξύ φραπέ και Λεβέντη. Άνετα. Πράγματι εξ όνυχος τον λέοντα (ή την ύαινα) - πλην όμως τότε, στην πρώτη αρχή! Σήμερα, έναν χρόνο μετά, έχει μαζευτεί πολύς πόνος, για να μας δουλεύουν κι από πάνω στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα πάνελ, ότι πονάνε με τον πόνο μας, να κλαψουρίζουν και να μυξοκλαίνε δίνοντας συγχωροχάρτι στον εαυτόν τους για τις αμαρτίες μας.
Αιδώς.
===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
       

Ο δεκάλογος (του παραλογισμού) ενός νεομνημονιακού-(του Άκη Σιαμαντζιούρα)


το "Ευρωπραξικόπημα των Νεομνημονιακών"

3: Ο δεκάλογος (του παραλογισμού) ενός νεομνημονιακού

του Άκη Σιαμαντζιούρα *

---------------------------------------

1. Σύγκρουση (εικονική) με τη διαπλοκή
Οι νεομνημονιακοί συγκρούονται μετωπικά με τις τρεις κορυφές του αμαρτωλού τριγώνου της εγχώριας διαπλοκής: τα καθεστωτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το σαθρό τραπεζικό σύστημα και το φαύλο πολιτικό κατεστημένο. Αντιπαλεύουν σφοδρά τα ιδιωτικά ΜΜΕ με το σφράγισμα της ιστοσελίδας gamatotv.com, πλήττουν καίρια τις συστημικές τράπεζες με την τρίτη ανακεφαλαιοποίησή τους και καταγγέλλουν απερίφραστα το πολιτικό κατεστημένο με τη ανατροφοδότησή του, καθιστώντας τη Βουλή των Ελλήνων, την Προεδρία της Δημοκρατίας και το Σύνταγμα της Ελλάδας τις τρεις πλευρές του αμαρτωλού τριγώνου.

2. Πάταξη (της Καταπολέμησης) της διαφθοράς
Οι νεομνημονιακοί, μετά την εικονική σύγκρουση με την εγχώρια διαπλοκή, επιδεικνύουν την ίδια ακριβώς αποφασιστικότητα και με την πάταξη της διαφθοράς, απομακρύνοντας με συνοπτικές διαδικασίες τον πρώην Υπουργό Καταπολέμησης της Διαφθοράς Παναγιώτη Νικολούδη. Πιστοί στην προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ, που κινήθηκε πάνω στον άξονα «στις 20 Σεπτεμβρίου ψηφίζουμε ΟΧΙ στο παλιό καθεστώς της διαφθοράς και της διαπλοκής», καταργούν το Υπουργείο Καταπολέμησης Διαφθοράς, υποβαθμίζοντάς το σε Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

3. Δικαίωμα στην Άρνηση (της ιστορικής μνήμης)
Οι νεομνημονιακοί ηγούνται της εκστρατείας ενάντια στη χρήση του όρου «Γενοκτονία» για τον ξεριζωμό του Ποντιακού Ελληνισμού της Μικρασίας, αφού ο όρος εισήχθη το 1944 και καθιερώθηκε το ’48. Ωστόσο, λησμονούν ότι η Γενοκτονία (των Ποντίων) συμπεριλαμβάνει τρία διακριτά στάδια: α) «το πρώιμο», που αναφέρεται στο σχεδιασμό της (από Γερμανούς), β) «το μέσο», που επικεντρώνεται στην υλοποίησή της (από Νεότουρκους) και γ) «το ύστερο» που ολοκληρώνεται με την άρνησή της (από Νεοέλληνες). Με την εμμονή του, ο Υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης συμμετέχει συνειδητά, στο τελικό στάδιο της Γενοκτονίας.

4. Υπεράσπιση του (γερμανικού) κρατισμού
Οι νεομνημονιακοί υπερασπίζονται τον κρατισμό, αλλά προς όφελος του Γερμανικού Δημοσίου. Ανήμερα των αποπροσανατολιστικών δηλώσεων Φίλη, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 138Α/3-11-15 η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 39/2-11-15 για την αξιοποίηση για 50 (40 + 10) έτη των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της Ελλάδας από την κοινοπραξία Fraport AG-Slentel Ltd, που ανήκει -μεταξύ άλλων- στο Γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης (31.35%) και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Έσσης (20.2%). Ακολουθούν πιστά τη Γερμανική κρατικοποίηση του ΟΤΕ από τη Deutsche Telekom AG.

5. Συμμετοχή σε (σουρεαλιστικές) κινητοποιήσεις
Οι νεομνημονιακοί συμμετέχουν, μαζικά, σε κινητοποιήσεις κατά των νεοφιλελεύθερων μέτρων της ΕΕ, που υλοποιεί περίτεχνα η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η παρουσία του Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Ρήγα στην απεργία της 12ης Νοέμβρη, προσομοιάζει με τη δυνητική συμμετοχή του νεοναζιστή Γραμματέα της Χρυσής Αυγής σε μια αντιφασιστική πορεία. Είναι η ίδια σουρεαλιστική εικόνα του Λέσβιου νεομνημονιακού βουλευτή-γιου που νομοθετεί ενάντια των συμφερόντων του φαρμακοποιού-πατέρα, ο οποίος με τη σειρά του αντιδρά δυναμικά με εικοσιτετράωρες συνεχόμενες κυλιόμενες απεργίες στις 26 Οκτωβρίου.

6. Αναδιάρθρωση (του λογιστικού ελέγχου) του χρέους
Ο αχυράνθρωπος Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 29 Σεπτεμβρίου 2015, κατέδειξε την αναγκαιότητα της αναδιάρθρωσης του Δημόσιου Χρέους της Ελλάδας, καταργώντας την επιτροπή λογιστικού ελέγχου ανήμερα της απεργίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, στις 12 Νοέμβρη. Με την υπογραφή και μόνο του Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, αναρτήθηκε στην Κοινοβουλευτική Διαφάνεια η λήξη των εργασιών της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που επί της ουσίας θα τεκμηρίωνε επιστημονικά την αναγκαιότητα της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους.

7. Ευαισθητοποίηση (στη χειραγώγηση) της νεολαίας
Οι νεομνημονιακοί νεολαίοι διοργάνωσαν εκδήλωση στο Γκάζι με τον τίτλο: “This is a coup: Η Ευρώπη μπροστά σε σταυροδρόμι, Ευρώπη και Δημοκρατία”. Προφανώς, το ευρωπραξικόπημα, η θεσμική εκτροπή που λαμβάνει χώρα παράλληλα με το Μνημόνιο, εστιάζεται αποκλειστικά στην Πορτογαλία, της οποίας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν προνόησε να θεσπίσει το μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. Αποσιωπούν, όμως, συνειδητά ότι το ευρωπραξικόπημα κορυφώθηκε το καλοκαίρι με την αντιστροφή του ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στο Δημοψήφισμα σε ΝΑΙ της Βουλής των Ελλήνων στο Μνημόνιο.

8. Καταδίκη (της αποδοκιμασίας) του νεοναζισμού
Για τους νεομνημονιακούς, προέχει η τηλεοπτική καταδίκη του ναζισμού με τη συμβολική επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο μνημείο εκτέλεσης 200 αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Σφυρίζουν αδιάφορα για την απροκάλυπτη αποχή της Ελληνικής αντιπροσωπείας από ψήφισμα του ΟΗΕ στις 19 Νοέμβρη 2015, με το οποίο «εκφράζεται η ανησυχία για οποιαδήποτε μορφή απότισης φόρου τιμής στο ναζισμό, το νεοναζισμό και άλλων πρακτικών που υποβοηθούν την κλιμάκωση σύγχρονων μορφών ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας σχετιζόμενες με αυτόν».

9. Προάσπιση (του εγκλωβισμού) των προσφύγων
Οι νεομνημονιακοί υπερασπίζονται και τα δικαιώματα των προσφύγων και τη διατήρηση του ευρωφράκτη στον Έβρο, αποσιωπώντας ότι το σφράγισμα του χερσαίου περάσματος στη Θράκη ανάγκασε 650.000 μετανάστες να περάσουν στην Ελλάδα μέσω του Αιγαίου, από τις αρχές του 2015. Από αυτούς, μόνο στο νησί της Λέσβου, αποβιβάστηκαν 370.000, καθιστώντας την πόλη της Μυτιλήνη την πρώτη πύλη εισόδου της Ευρώπης. Δεν τολμούν καν να διανοηθούν ότι η απώλεια 500 ψυχών στο Αιγαίο δεν είναι πνιγμός, αλλά φόνος εκ προμελέτης, με συνεργούς εκείνους που αρνούνται να ξηλωθεί ο ευρωφράκτης του αίσχους.

10. Κατάργηση της (εσωκομματικής) αντιπολίτευσης
Οι νεομνημονιακοί καταρρέουν με το άκουσμα και μόνο τριών ονομάτων: Ζωή, Γιάννης και Μανώλης. Η πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων υπήρξε ο μοναδικός θεσμικός παράγοντας που αντιστάθηκε σθεναρά στο θερινό ευρωπραξικόπημα. Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών υπήρξε ο μοναδικός της τελευταίας μαύρης εξαετίας που δεν υπέγραψε και δεν υλοποίησε Μνημόνιο. Όσο για το ζωντανό θρύλο του αντιναζιστικού αγώνα στην Κατοχή, καταδίκασε κατηγορηματικά τη συμφωνία της 22ας Φεβρουαρίου 2015. Να λοιπόν γιατί, πέντε ημέρες πριν, δεν προτάθηκε καν για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

---------------------------------------


* Ο Άκης Σιαμαντζιούρας [asiam@aegean.gr] είναι διδάκτορας Οικολογίας




===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Το κατά Τσίπρα Πραξικόπημα-(του Άκη Σιαμαντζιούρα)



το "Ευρωπραξικόπημα των Νεομνημονιακών" 

1: Το κατά Τσίπρα Πραξικόπημα



του Άκη Σιαμαντζιούρα *


#ThisIsACoup. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, τον κατηγόρησαν ως λαϊκιστή. Οι πολιτικοί του σύντροφοι, τον πίστεψαν σαν Μεσσία. Ο Ελληνικός Λαός, τον ανέδειξε ως τον ανερχόμενο πολιτικό του ηγέτη. Ένωσε συνιστώσες, συντόνισε κινήματα, ενσωμάτωσε διαγραμμένους. Ιδρύθηκε, ακόμη και το κόμμα «L’ Altra Europa – Con Tsipras» με το επίθετό του στην Ιταλία! Συγκρότησε μία πολυσυλλεκτική Κυβέρνηση και πρότεινε την αντισυστημική Ζωή Κωνσταντοπούλου για Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων. Δικαίωσε τον αγώνα των καθαριστριών, των σχολικών φυλάκων και των εργαζομένων της ΕΡΤ, αν και επέλεξε για διευθύνοντα σύμβουλό της, το συστημικό Λάμπη Ταγματάρχη. Κι όμως, έχασε την πρώτη ιστορική ευκαιρία να προτείνει για Αρχηγό του Ελληνικού Κράτους, τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά ή την ακαδημαϊκό Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ, αν όχι τους ζωντανούς θρύλους του Ελληνισμού, το Μίκη το Θεοδωράκη ή το Μανώλη το Γλέζο. Κι έτσι, επέβαλε το συστημικό Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος κατέχει τα αποκλειστικά πνευματικά δικαιώματα του εκτρωματικού μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. #ΑυτόΚιΑνΕίναιΈναΠραξικόπημα


#ThisIsACoup. Στις 4 Απριλίου 2015, συμμετείχε μαζί με το νεοεκλεγμένο Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους στη Βουλή των Ελλήνων. Προκήρυξε Δημοψήφισμα, μετά από 40 και πλέον έτη, για την κατάργηση της Λιτότητας και του Μνημονίου και, χωρίς καν να το αντιληφθεί, έδωσε στον Ελληνικό Λαό το δικαίωμα να ανακτήσει πίσω τις κλεμμένες και μαγαρισμένες ελληνικές σημαίες από το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Κι όμως, αγνόησε επιδεικτικά τόσο τα συμπεράσματα της προκαταρκτικής έκθεσης της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, όσο και τη λαϊκή ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού στο Δημοψήφισμα. Κι έτσι, πήρε το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού ενάντια στο Μνημόνιο με 61,2% και το αντέστρεψε σε ΝΑΙ της Βουλής των Ελλήνων στο Μνημόνιο με 74%. #ΑυτόΕίναιΔιςΠραξικόπημα


#ThisIsACoup. Το ευρωπραξικόπημα, γνωστό και ως «το Σιωπηλό Πραξικόπημα» (Στέλιος Κούλογλου), «ένα πολύ Ευρωπαϊκό Πραξικόπημα» (Άρης Χατζηστεφάνου), «το Αόρατο Πραξικόπημα» (Περικλής Κοροβέσης), «το Διαρκές Πραξικόπημα» (Ρούντι Ρινάλντι) ή «το Οικονομικό Πραξικόπημα» (Jean-Luc Mélenchon, Stefano Fassina, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Oskar Lafontaine, Γιάννης Βαρουφάκης), οργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ελίτ, τους χρηματοπιστωτικούς τζιχαντιστές της Ευρώπης, με απώτερο στόχο «και να ρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα και να εγκαταστήσουν δική τους» (ΑΥΓΗ). Αλλά, το πιο αναπάντεχο από όλα είναι ότι το ανυπεράσπιστο θύμα μεταμορφώνεται σε υποβόσκοντα θύτη. Αυτό δε θα μπορούσαν να το διανοηθούν ούτε κι οι ίδιοι οι ευρωεμπνευστές του: (α) Υπογραφή Μνημονίου, (β) διάλυση (κι όχι διάσπαση) ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και (γ) κλείσιμο αριστερής παρένθεσης της Κυβέρνησής του, χωρίς κοινοβουλευτικές διαδικασίες, αλλά με δική του παραίτηση. #ΑυτόΕίναιΈναΕυρωΠραξικόπημα


#ThisIsACoup. Πριν την εκλογή του στον πρωθυπουργικό θώκο το Γενάρη του 2015, υλοποιείται το Πραξικόπημα κατά Τσίπρα. Πριν τη διεξαγωγή του Δημοψηφίσματος τον Ιούλη του 2015 μετεξελίσσεται, πλέον, το κατά Τσίπρα Πραξικόπημα. Προτελευταία αυλαία του, η προκήρυξη των πρόωρων εθνικών εκλογών της 20ης Σεπτέμβρη, με τις οποίες: (α) αντιστρέφεται η νίκη της Ελπίδας έναντι του Φόβου στις εκλογές του Γενάρη, (β) ακυρώνεται η λαϊκή ετυμηγορία του Δημοψηφίσματος του Ιούλη και, κυρίως, (γ) νομιμοποιείται a posteriori το Μνημόνιο της 14ης Αυγούστου. Ο απώτερος στόχος του, ολοκληρώνεται με την υπέρτατη θεσμική εκτροπή: καλεί τον Ελληνικό Λαό να συμμετάσχει, ρίχνοντας την τελευταία αυλαία του κατά Τσίπρα Πραξικοπήματος, στη συγκρότηση μιας μνημονιακής –με εξαίρεση το δογματικό ΚΚΕ– Βουλής των Ελλήνων που θα στηρίζει μία Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον αχυράνθρωπο Αλέξη Τσίπρα. #ΑυτόΕίναιΤοΚατάΤσίπραΠραξικόπημα

------------------------------------
* Ο Άκης Σιαμαντζιούρας [asiam@aegean.gr] είναι διδάκτορας Οικολογίας


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:


===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Το ιδεολόγημα των νεομνημονιακών-(του Άκη Σιαμαντζιούρα)


το "Ευρωπραξικόπημα των Νεομνημονιακών"


2ο: Το ιδεολόγημα των νεομνημονιακών

του Άκη Σιαμαντζιούρα *


Οι νεομνημονιακοί αποτελούν μία νεοσύστατη κάστα μνημονιακών πολιτικών και πολιτών στην Ελλάδα. Διακρίνονται σε Αριστερούς και Δεξιούς, ανάλογα με το εκλογικό τους αποτύπωμα στις εθνικές εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Δε διστάζουν να αισθάνονται και εθνικά υπερήφανοι για το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στο Δημοψήφισμα και κοινωνικοοικονομικά ανακουφισμένοι με το ΝΑΙ της Ελληνικής Βουλής στο Μνημόνιο.


Ο βαθύς πυρήνας του ιδεολογήματος
Οι νεομνημονιακοί οραματίζονται την υποτιθέμενη μετάβαση στη μεταμνημονιακή εποχή με οδικό χάρτη την απαρέγκλιτη υλοποίηση του Μνημονίου, αν και είναι απόλυτα πεπεισμένοι για την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του. Αξιόπιστα κριτήρια έγκαιρου εντοπισμού των απανταχού νεομνημονιακών: Η αποδοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ελίτ, που υπηρετούν πιστά. Η αποδόμηση των νεοφιλέλευθερων μέτρων, που εφαρμόζουν πειθήνια. Η καταδίκη του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, που προωθούν αριστουργηματικά. Η αποτροπή των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, που λειαίνουν έντεχνα. Η συνέχιση της σκληρής διαπραγμάτευσης, που συμμετέχουν υποκριτικά. Η διακήρυξη ενός παράλληλου προγράμματος, που αγνοούν καθολικά. Η επινόηση ποικίλων ισοδύναμων μέτρων, που ανακυκλώνουν μονότονα. Η δημοσιοποίηση παρακρατικών αποκαλύψεων, που καλλιεργούν συστηματικά. Η αξιοποίηση τρομοκρατικών ενεργειών, που αποπροσανατολίζουν μαζικά.

Όταν το ψάρι δε βρωμάει μόνο απ’ το κεφάλι
Οι αρχιτέκτονες του ιδεολογήματος των νεομνημονιακών δε θα μπορούσαν παρά να είναι ο αχυράνθρωπος Αλέξης Τσίπρας και η πρωθυπουργική αυλή του Μεγάρου Μαξίμου. Ωστόσο, ο εξωραϊσμός  του νέου ιδεολογήματος επιτυγχάνεται σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μεταξύ άλλων, χάρη στους δημοσιογράφους - βουλευτές Αλέξανδρο Τριανταφυλλίδη (Ελλάδα) και Στέλιο Κούλογου (Ευρώπη) και τους συνταγματολόγους - βουλευτές Γιώργο Κατρούγκαλο (Ελλάδα) και Κώστα Χρυσόγονο (Ευρώπη). Στη συνέχεια, ακολουθεί αφενός η πολιτική απενοχοποίηση του νέου ιδεολογήματος, μεταξύ άλλων, από τους κωμικούς Λάκη Λαζόπουλο (Αθήνα) και Χάρρυ Κλυνν (Θεσσαλονίκη) και αφετέρου η χειραγώγηση της κοινής γνώμης από νεομνημονιακά μέσα ενημέρωσης, όπως ενδεικτικά ο ραδιοφωνικός σταθμός “105.5 Στο Κόκκινο”, η εφημερίδα “Η Εποχή” και οι ενημερωτικές ιστοσελίδες “The Press Project”, “Το Κουτί της Πανδώρας”, “Εναλλακτικός” & “AlterThess”.

Ο ευτελισμός του Ναού της Δημοκρατίας
Μετά την αναρρίχησή τους στην εξουσία με αντιμνημονιακή ατζέντα, οι νεομνημονιακοί εκτόνωσαν την πολιτική τους οργή και τις ιδεολογικές τους αντιστάσεις μ’ ένα στιγμιαίο ΟΧΙ στην κάλπη του Δημοψηφίσματος. Σε αγαστή συνεργασία με τους παλαιομνημονιακούς συνοδοιπόρους τους, ολοκλήρωσαν την υπερψήφιση της τρίτης εκδοχής του Μνημονίου, παραμονές του Δεκαπενταύγουστου του 2015. Πλέον, μετά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, προωθούν μόνοι όλους τους νόμους με τις επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου, κατασκευάζοντας απροκάλυπτα συνθήκες τεχνητής πόλωσης με τους αθεράπευτα μνημονιακούς (ΠΑΣΟΚ, Θεοδωράκης & Λεβέντης) και τους αντιμνημονιακά μνημονιακούς (ΝΔ & ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ). Ως εκ τούτου, δε διστάζουν να μετατρέπουν τους Έλληνες Βουλευτές σε άβουλα υποχείρια, τη Βουλή των Ελλήνων σε ελλαδικό “κυνοβούλιο” και το Σύνταγμα της Ελλάδας σε μουσειακό έκθεμα.


Εν κατακλείδι, οι αριστεροί νεομνημονιακοί αποτελούν την κορύφωση του πολιτικού αμοραλισμού, της ιδεολογικής υποκρισίας και του κομματικού καιροσκοπισμού της εξάχρονης σκοτεινής περιόδου του Μνημονίου. Με την ακόρεστη δίψα τους για εξουσία, αποτελούν την πιο επικίνδυνη πολιτική αίρεση της Αριστεράς, την πιο εμετική κάστα πολιτικών της Ελλάδας και την πιο μεταδοτική ιδεολογική ασθένεια της Ευρώπης. Πειθήνια όργανα, εκτελεστές συμβολαίων, είναι πρόθυμοι να πουλήσουν και την ίδια τους τη “μάνα”, τη Ριζοσπαστική Αριστερά. Πόσο μάλλον, τους ανυπεράσπιστους Έλληνες, την άμοιρη Ελλάδα και το δύσμοιρο Ελληνισμό.

------------------------------

* Ο Άκης Σιαμαντζιούρας είναι διδάκτορας Οικολογίας


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:



===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2016 (by πιτσιρίκος)


πηγή:
Πιτσιρίκος


Ιανουάριος

Η νέα χρονιά μπαίνει πίπα κώλo εμπλοκή. Οι δανειστές επιστρέφουν στην Αθήνα με άγριες διαθέσεις και πλακώνουν στο ξύλο τον Αλέξη Τσίπρα. Το Μέγαρο Μαξίμου διαψεύδει τον ξυλοδαρμό του πρωθυπουργού και υποστηρίζει πως αυτό που βλέπουμε στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα είναι έρπης................


===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Ο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΝΤΟΜΠΡΟΒΣΚΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΣΥΡΙΖΑ.. ΠΡΟΚΟΨΑΜΕ



πηγή:



ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ, ΟΙ... 
“ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΙ”!!!
Την ανάγκη “μεταρρύθμισης” (βλέπε: απορρύθμισης) του Ασφαλιστικού στην Ελλάδα επαναλαμβάνει ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Λετονός Βάλντις Ντομπρόβσκις, λέγοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται “στο σωστό δρόμο, αλλά υπάρχουν και κάποιες δεσμεύσεις που πρέπει να υλοποιηθούν”.

Ποιος είναι ο κύριος Ντομπρόβσκις, που μας δίνει και συμβουλές; Ο επί πενταετία (2009-2014)πρωθυπουργός της Λετονίας, κατά τη διακυβέρνηση του οποίου (υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ και με αντίστοιχο Μνημόνιο με αυτά της Ελλάδας) το ΑΕΠ της χώρας του μειώθηκε κατά 10,5% μόνο κατά την πρώτη του χρονιά στην εξουσία, η ανεργία εκτοξεύθηκε στο ίδιο διάστημα από το 7% στο 22,8% και μέσα σε 5 χρόνια περίπου το 1/3 των κατοίκων της (που αριθμούσαν το 2009 3,2 εκατ.) έχει επιλέξει το δρόμο της μετανάστευσης.

Ε, άμα σου δίνουν συμβουλές οι... “πετυχημένοι”, είναι δυνατόν να μην... “προκόψεις”;;; Τρομάρα μας!!!
===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Ο ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΚΡΟΣ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ


πηγή:
ΕΝΘΕΜΑΤΑ
του Παντελή Κυπριανού


Το δύσκολο αντάμωμα του ΣΥΡΙΖΑ με τη λαϊκή του βάση 



Κόμμα κυρίως των αστικών κέντρων, των μικροαστικών και αστικών στρωμάτων αρχικά, ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζεται σήμερα κατεξοχήν από τα λαϊκά στρώματα. Η ανατροπή δεν μεταφράζεται οργανωτικά και δεν αντανακλάται στις πρακτικές του. Γιατί;
Ενάντια στους ιδεολογικούς προσανατολισμούς του, Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε μέχρι το 2012 κόμμα των πόλεων και των μορφωμένων μικροαστικών και μεσοαστικών στρωμάτων. Από τη σκοπιά αυτή έμοιαζε περισσότερο με το ΚΚΕ εσωτερικού και λιγότερο με το ΚΚΕ, κόμμα κατεξοχήν διαταξικό. Η κοινωνική σύνθεση του προσέδιδε διακριτή φυσιογνωμία. Προσέλκυε ομάδες που δυσφορούσαν με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα οποία πρόβαλαν ένα λόγο πολύσημο, επιδεκτικό σε κάθε λαϊκή δυσαρέσκεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, όπως και στο παρελθόν η ανανεωτική Αριστερά, χάρη και στην κοινωνική του σύνθεση, είχε ένα ριζοσπαστικό, εν πολλοίς φιλελεύθερο, λόγο εστιασμένο στην αποδοχή της ετερότητας και τα δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά.

Η φυσιογνωμία αυτή αποτελούσε δύναμη και αδυναμία. Τον καθιστούσε συμπαθή σε τμήματα της κοινωνίας, ιδιαίτερα τα μορφωμένα στρώματα των πόλεων, ακόμη και στα κυρίαρχα ΜΜΕ. Σ΄ αυτό βοηθούσαν και τα στελέχη του, μορφωμένοι μεσοαστοί στην πλειονότητά τους, διακρινόμενοι για τις γνώσεις και τη στάση ζωής τους. Αυτό, όμως, δεν μεταφραζόταν σε εκλογική επιρροή. Ο αδυσώπητος ανταγωνισμός για την εξουσία των δύο κομμάτων του πάλαι ποτέ δικομματισμού συνέθλιβε τη συμπάθεια και το καθήλωνε σε χαμηλά ποσοστά.

Η αποχώρηση, το 2010, των στελεχών που συγκρότησαν τη ΔΗΜΑΡ και το άνοιγμα σε νέες ομάδες ιδιαίτερα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς άλλαξαν μερικά την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλλαγή έγκειται λιγότερο στην κοινωνική σύνθεση και περισσότερο στη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης για την πολιτική δράση. Από κόμμα που έμενε κυρίως στην κεντρική πολιτική σκηνή ήρθε πιο κοντά στα κινήματα και τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων. Σημαντική ως προς αυτό ήταν η συνεισφορά και της νεολαίας.

Η κρίση λειτούργησε ως καταλύτης, ως μεγάφωνο που του επέτρεψε να ακουστεί από όλο και περισσότερους και να υποσκελίσει το ΚΚΕ ως το βασικότερο μέχρι τότε υποδοχέα της λαϊκής δυσαρέσκειας. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε σε τρία πράγματα. Οι νεοενταχθείσες ομάδες χάρη στην πιο οργανωμένη παρουσία τους υπερ-αντιπροσωπεύτηκαν εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ: στα κομματικά όργανα, τη Βουλή, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους κοινωνικούς χώρους. Αλλάζοντας γραμμή πλεύσης ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πιο λαϊκός, πιο αποτελεσματικός αλλά χάνει από τη συμπάθεια των μορφωμένων στρωμάτων των πόλεων και των ΜΜΕ. Τέλος, η εκλογική του βάση διευρύνεται και αλλάζει κοινωνικά.

Έτσι, στις εκλογές του Γενάρη του 2015 και ακόμη περισσότερο του Σεπτέμβρη ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται κόμμα κατεξοχήν λαϊκό. Προσελκύει περισσότερο τα στρώματα που πήγαν λιγότερο σχολείο και λιγότερο τους πτυχιούχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τα βαρόμετρα της Public Issue, όπως τα συνοψίζει ο Κ. Πουλακίδας στην Αυγή, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου «το μορφωτικό επίπεδο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεσαίο και κατώτερο. Στην κατώτερη εκπαίδευση πήρε 40,8% (αύξηση 1,8 μονάδας), στη μέση 36,4% (αμετάβλητη διαφορά) και στην ανώτερη 32,1% (μείωση 3 μονάδων)».

Χωρίς να ταυτίζονται απόλυτα, το επίπεδο εκπαίδευσης συνδέεται στενά με την οικονομική κατάσταση και τον τόπο κατοικίας. Με άλλα λόγια, οι πιο φτωχοί και οι κάτοικοι των λαϊκών γειτονιών στις πόλεις και την επαρχία ψήφισαν μαζικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Το ποσοστό αυτό μάλιστα είναι ακόμη πιο ψηλό καθώς οι αγρότες και οι αυτοπασχολούμενοι, οι οποίοι, στην πλειονότητά τους, ανήκουν στην κατηγορία αυτή, το Σεπτέμβρη ψήφισαν πολύ λιγότερο ΣΥΡΙΖΑ απ’ ό,τι τον Γενάρη.

Η μαζική στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από τα λαϊκά στρώματα έμεινε στην ψήφο. Ελάχιστοι εντάχθηκαν οργανωτικά και ακόμη λιγότεροι ενεργοποιήθηκαν πολιτικά. Αυτό αντικατοπτρίζεται στην απουσία τους σ’ όλα τα επίπεδα του κόμματος, την κοινοβουλευτική και κυβερνητική εκπροσώπηση. Παντού δεσπόζουν τα στελέχη των προηγούμενων δεκαετιών, με συγκεκριμένες κοινωνικές αναφορές, με κάποιες προσθήκες από άλλους χώρους, το ΠΑΣΟΚ και κάποιους νεότερους που εντάχθηκαν τα τελευταία χρόνια.

Αναντίρρητα, η αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση των λαϊκών στρωμάτων είναι αναιμική σ’ όλα τα κόμματα στην Ελλάδα, ακόμη και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στην περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι ακόμη πιο κραυγαλέα, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι αυτά το έφεραν στην κυβέρνηση. Πώς εξηγείται αυτό; Οι λόγοι πολλοί.

Ο πρώτος συνδέεται μ’ αυτό που ο Μίχελς ονόμασε «σιδερένιο νόμο της ολιγαρχίας» τη μονοπώληση, δηλαδή, των κομματικών και πολιτικών αξιωμάτων από εκείνους που συγκεντρώνουν συγκεκριμένα γνωρίσματα όπως η γνώση, το κοινωνικό κεφάλαιο (προσωπικοί, οικογενειακοί δεσμοί) και η ευχερής παρουσία στο δημόσιο χώρο. Σ’ αυτό κατατείνει και η απουσία στην Ελλάδα ισχυρών επαγγελματικών σωματείων και συνδικάτων, όπως στη δεκαετία του 1980, που θα ανεδείκνυαν ένα τέτοιο στελεχικό δυναμικό.

Ένας τρίτος έχει να κάνει με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ και ένας τέταρτος με τη συγκυρία. Η Αριστερή ιδεολογία αντίκειται στη σύσταση πελατειακών δικτύων, λειτουργεί αποτρεπτικά σε πρακτικές του είδους αυτού. Ακόμη όμως κι αν εξέλειπε η παράμετρος αυτή, η κρίση αποθαρρύνει διαθέσεις ένταξης στο κυβερνών κόμμα με ελατήρια καθαρά ωφελιμιστικά όπως ο προσπορισμός προσωπικού οφέλους.

Εξίσου σημαντικός, κομβικός κατά τη γνώμη μου, είναι ένας πέμπτος λόγος, που αποκαλώ πολιτισμικό. Η μικροαστική και μεσοαστική κοινωνική σύνθεση του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ καθιστά δυσχερή από τη μεριά τους την προσέγγιση των λαϊκών στρωμάτων. Πρόκειται για κοινωνικούς κόσμους με άλλους πολιτισμικούς κώδικες που δυσκολεύονται να σπάσουν την απόσταση και να συναντηθούν. Η δυσκολία επιτείνεται από την παράδοση καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν περισσότερο κόμμα στελεχών και λειτουργούσε ως ένας χώρος σχετικά κλειστός.

Στις δυσκολίες αυτές προστίθενται δύο ακόμη. Η πρόσφατη διάσπαση μπορεί να μην ήταν εκλογικά πολύ επώδυνη, αποδυνάμωσε ωστόσο την καθημερινή παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ καθώς αποτραβήχτηκαν μέλη και στελέχη με παρουσία και απήχηση στα κοινωνικά δρώμενα. Τέλος, η ανάληψη και άσκηση της διακυβέρνησης μοιάζει να οδηγεί μέλη και στελέχη να περιχαρακώνουν ακόμη περισσότερο το χώρο διασφαλίζοντας ένα είδους αποκλειστικότητας ως προς την εκπροσώπησή του, προς τα μέσα και προς τα έξω.

Οι συνέπειες της μη συνάντησης του κόμματος με τη λαϊκή εκλογική του βάση και τη μη μεταξύ τους ώσμωση είναι πολλές και ορατές. Καταρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μπορεί να οικοδομήσει κομματικό κράτος, όπως του προσάπτουν κομματικοί του ανταγωνιστές, αντίθετα κινδυνεύει να συν-ενεργήσει σ’ ένα κράτος ελεγχόμενο εν πολλοίς από «φίλους» των προηγούμενων κυβερνήσεων. Κατά δεύτερον, δυσκολεύεται να αφουγκραστεί τον παλμό των λαϊκών στρωμάτων και να το μετουσιώσει σε ανάλογες πολιτικές και πρακτικές. Έτσι και το ενδεχόμενο ευκολότερης αποκοπής του από αυτά και περιχαράκωσης σε πολιτικές επεξεργασμένες σε στενούς κύκλους φίλων από τα παλιά. Με δύο λόγια, η σκιά του παρελθόντος αποδεικνύεται όλο και πιο βαριά σε βαθμό που κρύβει τις ρηξικέλευθες αλλαγές που έγιναν εν τω μεταξύ και χάρη στις οποίες αναδιατάχθηκε εδώ και λίγα χρόνια το πολιτικό σκηνικό.
O Παντελής Κυπριανός διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Πατρών

===================================================================================
Κεραμιδόγατος 
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)