Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Όταν οι άλλοι κάνουν παρέλαση σαν γατιά έξω από την πόρτα του γαλατά (ΔΝΤ),εμείς βγαίνουμε στα κεραμίδια.

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΗ-(ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ)

========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Γ.ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ:Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ABC
Leigh Sales: Μαζί μας σήμερα από την Αθήνα είναι ο Έλληνας οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης. Το προφανές ερώτημα είναι: τι θα γίνει τώρα;

Γ.Βαρουφάκης: Λοιπόν, ο εκτροχιασμός του τρένου που είναι η ευρωζώνη, η οποία ξεκίνησε με την Ελλάδα και στη συνέχεια άρχισαν να φεύγουν διαδοχικά και άλλα βαγόνια - η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, τώρα και η Ισπανία - συνεχίζεται. Και η χθεσινή ψηφοφορία δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Όλος ο ενθουσιασμός και οι εορτασμοί είναι πλήρως και εντελώς άστοχοι. Φοβάμαι ότι η ευρωζώνη και η Ευρώπη συνεχίζει την ίδια διαδρομή εδώ και τα δύο τελευταία χρόνια με μια πλειάδα λαθών, που καταντάνε κωμικά πια. Κοιτάξτε την Ισπανία, τι συμβαίνει σήμερα. Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Ιταλία. Εκτός αν η λογική ή ό,τι περνάει για λογική στην ευρωπαϊκή προσέγγιση στην κρίση αλλάξει και μάλιστα πολύ σύντομα η ευρωζώνη θα αποτελεί ιστορία.

Sales: Λοιπόν, ας μείνουμε με την γενική εικόνα για την ώρα πριν εμβαθύνουμε στην Ελλάδα. Τι νομίζετε ότι θα μπορούσε να συμβεί για να αποτραπεί η καταστροφή όπως την προβλέπετε;

Γ.Β: Τρία πράγματα, πολύ απλά βήματα που πρέπει να ληφθούν. Κοιτάξτε, στην Ευρώπη, είτε πρόκειται για την Ελλάδα ή την Ισπανία, αυτό που έχουμε τώρα είναι αφερέγγυες τράπεζες που βρίσκονται σε θανάσιμο εναγκαλισμό με αφερέγγυα κράτη. Έτσι, τα κράτη δανείζονται από τον πυρήνα της Ευρώπης, προκειμένου να δώσουν στις τράπεζες και οι τράπεζες δανείζονται για να δώσουν στο κράτος και έτσι τράπεζες και κράτη είναι εγκλωβισμένοι σε ένα θανάσιμο εναγκαλισμό που αναμένεται να καταλήξει σε ναυάγιο πολύ γρήγορα.
Λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να σπάσουμε αυτό το δεσμό μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και κρατών σε πτώχευση. Ο τρόπος να γίνει αυτό είναι να ενοποιήσουμε το τραπεζικό σύστημα, να το εξευρωπαΐσουμε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να χρηματοδοτείται άμεσα και όχι μέσω εθνικών κυβερνήσεων. Αυτό είναι ένα πολύ απλό βήμα, αλλά φαίνεται ότι είναι ένα βήμα πάρα πολύ μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεύτερον, αυτό που χρειάζεται είναι η αμοιβαιοποίηση, ένα είδος κοινού χρέους, όπως έχουμε στην Αυστραλία, ξέρετε, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει το δικό της χρέους, πέραν αυτού των πολιτειών.
Και τρίτον, χρειαζόμαστε μια επενδυτική πολιτική η οποία να διατρέχει ολόκληρη την ευρωζώνη. Επειδή έχετε μια δευτερεύουσα νομισματική περιοχή, πρέπει να έχετε μια επενδυτική στρατηγική, ένα μηχανισμό ανακύκλωσης για το όλο θέμα. Αν δεν έχουμε αυτά τα πράγματα, και η Γερμανία δεν τα θέλει, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να αποτρέψει τη συνέχιση αυτού του εκτροχιασμού σε αργή κίνηση.   

Sales: Για να επιστρέψω στην Ελλάδα συγκεκριμένα, οι πολιτικοί στην χώρα δεν μπορούσαν καν να συμφωνήσουν σχετικά με τους όρους μιας τηλεοπτικής συζήτησης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Πώς πρόκειται να συμβιβαστούν για τα μέτρα που αφορούν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;

Γ.B: Δεν μπορούν να διορθώσουν την ελληνική οικονομία. Η ελληνική οικονομία έχει τελειώσει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια μεγάλη, μεγάλη ύφεση. Η αυξανόμενη κοινωνική οικονομία περνάει ένα μακρύ χειμώνα δυσαρέσκειας. Δεν υπάρχει καμία δύναμη, καμία δύναμη εντός της ελληνικής οικονομίας, εντός της ελληνικής κοινωνίας, που μπορεί να αποτρέψει - φανταστείτε ότι είμαστε στο Οχάιο το 1931 και ρωτούσαμε: τι μπορεί να κάνουν οι πολιτικοί του Οχάιο για να σώσουν το Οχάιο από τη Μεγάλη Ύφεση; Η απάντηση είναι τίποτα.

Sales: Λοιπόν, τι θα συμβεί στη συνέχεια στην Ελλάδα;

Γ.B: Εξαρτάται από το τι θα συμβεί στην ευρωζώνη. Ακριβώς όπως αυτό που συνέβη στο Οχάιο εξαρτήθηκε από την άνοδο του προέδρου Ρούζβελτ και του New Deal, αν δεν έχουμε μια νέα συμφωνία για την Ευρώπη, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πάρει ανάσα. Αυτό δεν σημαίνει ότι εάν η Ευρώπη γιατρέψει τις πληγές της, θα γιατρευτεί και η Ελλάδα. Είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση να βρει η ευρωζώνη ένα ορθολογικό σχέδιο για τον εαυτό της. Δεν είναι η επαρκής προϋπόθεση. Η Ευρώπη μπορεί να διορθωθεί αλλά η Ελλάδα με τη σαθρότητα και τα κακώς κείμενα που την χαρακτηρίζουν μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ. Αλλά έως ότου (και αν) η ευρωζώνη βρει ένα λογικό σχέδιο για να σταματήσει αυτό το ναυάγιο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ολόκληρη την ευρωζώνη, η Ελλάδα δεν θα έχει καμία τύχη.

Sales: Διάβασα κάποια στατιστικά σήμερα ότι επτά στους δέκα Έλληνες θέλουν να μεταναστεύσουν. Πώς θα περιγράφατε την εθνική διάθεση εκεί;

Γ.Β: Αυτή είναι η δικιά μας Μεγάλη Ύφεση. Όχι μόνο από οικονομικής άποψης, αλλά και με μια ψυχολογική έννοια. Οι Έλληνες βρίσκονται σε κατατονική κατάσταση. Από τη μια στιγμή στην άλλη, σε κατάσταση οργής, αυτή είναι μια τυπική περίπτωση μανιοκατάθλιψης. Δεν υπάρχουν προοπτικές. Δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Υπάρχουν θυσίες, αλλά κανείς δεν έχει την αίσθηση ότι οι θυσίες λαμβάνουν τη μορφή κάποιου είδους επένδυσης για αλλαγή πορείας. Αυτό είναι το πρόβλημα όταν είστε κολλημένοι σε μια ευρωζώνη που είναι πραγματικά άσχημα σχεδιασμένη, η οποία καταρρέει και η οποία δεν δίνει ευκαιρίες στα πιο αδύναμα μέλη της του να διαφύγουν μέσω κάποιου είδους λυτρωτικής κρίσης.
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ΑΡΚΑΣ:ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΠΑΜΠΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑ





















========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Γ.ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗΣ:ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ


Ευτυχώς που δεν κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θα είχαμε ακυβερνησία και χάος. Δεν θα είχαμε υπουργό Οικονομικών, οι δανειστές θα μας είχανε τρίψει στη μούρη το κυβερνητικό πρόγραμμα και το χειρότερο, θα στέλναμε στη Σύνοδο Κορυφής τον Παπούλια, επειδή οι συνιστώσες δεν θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν σωστά τη Συνθήκη της Λισσαβώνας.
Λισσαβώνα my ass. Οι Ευρωπαίοι κατέφυγαν σε νομικίστικα κόλπα, μόνο και μόνο για να εμποδίσουν τη φυσική παρουσία του ακαταμάχητου Δημήτρη Αβραμόπουλου. Ο Δημήτρης μας θα ήταν ο πιο όμορφος, ο πιο καλοντυμένος, ο πιο μανικετόκουμπος, ο πιο ευφραδής, εκείνος που θα βουτούσε στο νερό το σακουλάκι με το earl grey σαν Βρετανός αποικιοκράτης. Το Βατερλό τους όμως θα γινόταν στο επίσημο δείπνο, εκεί που οι βλαχοευρωπαίοι θα ρουφούσαν την κρεμμυδόσουπα σαν ιπποπόταμοι του Νίγηρα, ενώ ο Δημήτρης θα ήταν πιο αθόρυβος και από τη Σιωπή του Μπέργκμαν. Εν κατακλείδι, σε μια Σύνοδο όπου αναμένεται να γίνει της πουτάνας το κάγκελο, ο Αβραμόπουλος θα ήταν ο πιο ταιριαστός εκπρόσωπος της Ελλάδας.
Για την ακρίβεια, θα ήταν ο δεύτερος πιο ταιριαστός εκπρόσωπος. Ο πρώτος πιο ταιριαστός θα ήταν ο Προκόπης Παυλόπουλος, γνωστός στις Διεθνείς Δυνάμεις Άμεσης Επέμβασης (ΔΔΑΕ) με τον κωδικό "Pakis on the rocks". Την ώρα που στη Σύνοδο θα πλακωνόντουσαν σαν τους Γαλάτες στο χωριό του Αστερίξ, όταν ο Ολάντ θα πέταγε στη Μέρκελ κρουασάν με γέμιση λεβάντας, η Μέρκελ θα του απαντούσε με στρούντελ βατόμουρου, ο Μόντι θα τους καπέλωνε με πίτσα καπριτσιόζα και ο Ραχόι θα τους μπουγέλωνε με παέγια, εκείνη την ώρα της μεγάλης μάχης, ο "Πάκης" θα έστεκε πιο ακίνητος κι από τον εγκέφαλο του Γιάννη Μιχελάκη. Αίφνης, κάποιος από τους ηγέτες θα πρόσεχε τον παράξενο ασπρομάλλη με την άφατη γαλήνη στα μάτια, θα τον πλησίαζε, θα φωτιζόταν από το θαβώρειο φως του, θα φώναζε "σταματήστε, επιτέλους, φωτιστείτε κι εσείς από το παράδειγμα του σοφού γέροντα!", οι άλλοι ηγέτες θα γύριζαν, θα αντίκριζαν τον Πάκη και θα έπεφταν ενστικτωδώς ο ένας στην αγκαλιά του άλλου με δάκρυα στα μάτια.
Τον λένε και Μαχάτμα Πάκη.
                                          ΑΥΓΗ-27/6/2012
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΣΤΑΘΗΣ:Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ


Το σύστημα πήρε παράταση.
Η χώρα όχι.
Η Διαπλοκή το γλεντάει.
Η χώρα πεθαίνει.
Η σπατάλη συνεχίζεται. Πλήθος αργόμισθων χρυσοπληρώνονται στις Ανεξάρτητες Αρχές, πλήθος χρυσοκανθάρων απομυζά κονδύλια για άχρηστες (κι ορισμένες επικίνδυνες) Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις,
ενώ χιλιάδες άνθρωποι δεν μπορούν να προμηθευθούν τα φάρμακά τους ή τα αναγκαία προς το ζην.
 Οι φορολογούμενοι δυσπραγούν
Οι φοροφυγάδες ευημερούν.
 Αυτοί που υπερασπίζονται τα Μνημόνια, πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν έχουν ζημιωθεί απ’ την κρίση ούτε φράγκο, ή, αν έχουν ζημιωθεί, έχουν ζημιωθεί ελάχιστα, φραγκοδίφραγκα,
 ενώ οι εργαζόμενοι πένονται, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι χαμηλόμισθοι και οι απόμαχοι της εργασίας ατιμάζονται.
Ατιμάζεται εκείνος που τα παιδιά του πεινούν.
Ατιμάζεται εκείνος που πεινά ο ίδιος.
Ατιμάζονται οι πολίτες, απελπίζονται οι άνθρωποι κι αυτοκτονούν οι διπλανοί μας.
Η ίδια η χώρα ατιμάσθηκε.
Την ατίμασε πρώτος ο Πρωθυπουργός της, ο μοιραίος Γιώργος Α. Παπανδρέου, συκοφαντώντας urbi et orbi τους Έλληνες για τεμπέληδες και διεφθαρμένους.
 Τώρα ο Γιωργάκης κάνει κανώ.
Κι ο ελληνικός λαός τραβάει κουπί.
Στιγματισμένος.
Αυτοί που σκλάβωσαν τη χώρα, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., τώρα, με την ψήφο μας
ανέλαβαν να τη σώσουν από τα έργα τους.
Absurdum; Ναι! Παράλογο!
Για αυτό λέω ότι πρόκειται περί παράτασης. Περί μεσοβασιλείας. Έως την οριστική λύση του δράματος.
Έως τότε ο ταξικός διχασμός στη χώρα θα βαθαίνει, ο Έλλην ασθενής
αν δεν έχει λεφτά, θα πεθαίνει.
Ο Έλλην ασθενής, αν έχει λεφτά, θα πηγαίνει στην Ελβετία για θεραπεία. Εκεί άλλωστε αναπαύονται και τα λεφτά του - κάτι που θα του κάνει καλό στην ψυχολογία.
 Κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων των οκτώ η χώρα γίνεται τσίρκο
όχι μόνον λόγω της ιδίας εαυτής παθολογίας,
αλλά διότι τα δελτία των οκτώ
υπαγορεύουν πολιτική στον λαό
υπαγορεύουν πολιτική στον (εκάστοτε) Πρωθυπουργό
υπαγορεύουν πολιτική στους Υπουργούς
 στους δικούς τους και σε όσους θα ήθελαν να είναι ακόμα πιο δικοί τους.
Οι δικτατορίσκοι
μιας μιντιακής τυραννίδας πολύ άγριας, πολύ χορτασμένης και πολύ αχόρταγης.
Αυτός ακριβώς είναι ο ελληνικός μας πτωχοπροδρομισμός - πέντε δέκα ομιλούσες γραβάτες
που αγιογραφούν τον κάθε Βενιζέλο, ως τον τσόζεν ουάν, τον εκλεκτό και τον παράκλητο! για να βάζουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι στον λαό,
διότι, ως γνωστόν, αυτός ο αχαΐρευτος παράγει λιγότερα παπούτσια από τα πόδια που έχει. Εν αντιθέσει με τα τετράποδα
που για κάθε πόδι διαθέτουν μια σαρανταποδαρούσα παπούτσια σινιέ, δέκα οφ σορ και δέκα δεκάδες μπαρμπάδες στην Κορώνη.
Το σύστημα αυτό πήρε παράταση.
Κατήγαγε πύρρειο νίκη - ακόμα αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ κάνει ο Μπενύτο - ο Έλλην διαπραγματευτής!
Ο κύριος απόψε αυτοσχεδιάζουμε!
Αλήθεια για ποια επαναδιαπραγμάτευση ομιλεί η τρόικα Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη;
Για χρόνο ή για χρήμα;
Ούτε χρόνο μας δίνει η Τρόικα ούτε χρήμα. Άλλωστε  ο χρόνος είναι χρήμα. Και για όσο χρόνο βγάζουν από μας χρήμα οι Τοκογλύφοι, γιατί να αλλάξουν τακτική;
Μία - μία οι χώρες σκλαβώνονται. Τώρα η Ισπανία, η Κύπρος, αύριο η Ιταλία, «η Ελλάδα είναι μια λίγο πολύ χαμένη υπόθεση»(Κρούγκμαν), τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει τη φορά των πραγμάτων, όσο κάνουν κουμάντο οι αγορές - με τη μία η Moody’s υποβάθμισε σε σκουπίδια 28 ισπανικές Τράπεζες, αυτό
σημαίνει κι άλλη περικοπή στις πετσοκομμένες             συντάξεις των Ελλήνων!
Θεωρία του χάους;
Όχι! το χάος του καπιταλισμού. Δηλαδή
η ζούγκλα που χτίζεται καθημερινώς, ο πόλεμος που κάθε μέρα έρχεται πιο κοντά μας, η δύναμη της αδράνειας (μας) που μας σπρώχνει στο χείλος της αβύσσου...

Όλα συνδέονται. Όπως αποκαλύπτει το «Stern» η Γερμανία δέχθηκε την είσοδό μας στο ευρώ με φαλκιδευμένα στοιχεία(«δημιουργική λογιστική») απαιτώντας εις αντάλλαγμα απ’ τον κ. Σημίτη να μην προβάλλει στο εξής η Ελλάδα προσκόμματα στην πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι εκείνος δέχθηκε!
Και πράγματι, έκτοτε η γραμμή της ελληνικής διπλωματίας υπέρ της εισόδου της γείτονος στην Ένωση (ανεξαρτήτως συμβάντων και συμβαινομένων) παραμένει αταλάντευτη (έχει... «συνέχεια» το κράτος), σταθερή σαν βράχος, άντε σαν βραχονησίδα...

Το σύστημα πήρε παράταση, αν η Ελλάδα θα αντέξει αυτήν την παράταση, αυτό είναι πλέον το αμλετικό μας ερώτημα...
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Ε.ΜΠΙΤΣΑΚΗ:ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ-(ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ)

Έγιναν και οι εκλογές! Αυτή τη στιγμή (Τετάρτη πρωί) φαίνεται ότι θα έχουμε τρικέφαλη μνημονιακή - υποτελειακή κυβέρνηση. Η α­στική τάξη μας (κομπραδόρικη, υποτελειακή, εχθρά του λαού) ενώνεται στις κρίσιμες στιγμές (1944, εμφύλιος, χού­ντα, 1974).
Σήμερα: στρατηγική επιλο­γή η Δεξιά, με κομπάρσους το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Και η Αριστερά; Από τότε που υπάρ­χει δίνει μάχες. Και η δική μας; Έχει ένα ταλέντο: να κερδίζει μάχες και να χάνει τον πόλεμο. Γιατί; Επειδή, για λόγους που δεν μπορώ να αναλύσω εδώ, δεν μπόρεσε, στις κρίσιμες ιστορικές στιγ­μές, να συνδυάσει την ευλύγιστη τακτι­κή με την ανένδοτη προσήλωση στον στρατηγικό στόχο (βλ. σχετικά τα βιβλία μου «Ρήξη ή ενσωμάτωση» και «Γονίδια του μέλλοντος»).
Λοιπόν σήμερα: Έχουμε οικονομική, πολιτική κρίση, κρίση εξουσίας, κρίση πολιτισμική, αλλά δεν έχουμε επανα­στατική κατάσταση. Αντίθετα: Έχουμε συσπείρωση της αντεθνικής Δεξιάς, ά­νοδο του αντιδραστικού εθνικισμού και των δολοφονικών συμμοριών του νεο­ναζισμού. Η αστική μας τάξη τα έχει κα­ταφέρει (επί του παρόντος).
Και η πολυδιασπασμένη Αριστερά; Όταν καίγεται το σπίτι σου, δεν σκέ­φτεσαι γιατί καίγεται. Προσπαθείς να το σβήσεις. Λοιπόν; Λοιπόν η Αριστε­ρά μας θα έπρεπε να είχε προσδιορίσει, συγκεκριμένα, επιστημονικά, τους ά­μεσους, τους μεσοπρόθεσμους και τον στρατηγικό της στόχο: τον σοσιαλισμό. Πώς έδωσε όμως τη σημερινή μάχη, σε μια στιγμή που θα μπορούσε να σχημα­τίσει κυβέρνηση; Ας πάρουμε τα πράγ­ματα με τη σειρά.

Το ΚΚΕ δεν έχει στρατηγική: οι έν­νοιες λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία είναι ασαφείς ψευδοέννοιες. Με στόχο, λοιπόν, όχι τον σοσια­λισμό αλλά αυτό το νεφέλωμα, το ΚΚΕ, συμμαχώντας μόνο με τα μέλη και τους οπαδούς του κόμματος, προχωρεί μόνο και αμόλυντο, βλέποντας μόνο εχθρούς και επαναλαμβάνοντας, χωρίς να κου­ράζεται, ότι τίποτα δεν θα γίνει «υπέρ του λαού», του οποίου είναι αποκλειστι­κός καθοδηγητής, κριτής και εντολέας.
Τι έλεγε όμως ο Μαρξ; Και τι λέει ο Λέ­νιν; Ένα μόνο απόσπασμα: «Μόνο με την πρωτοπορία δεν μπορούμε να νική­σουμε. Δεν θα ήταν απλώς ανοησία αλλά έγκλημα να ρίξουμε μόνη την πρωτοπορία στην αποφασιστική μάχη, προτού ό­λη η τάξη, προτού οι πλατιές μάζες να έχουν πάρει θέση, ή ανοιχτής υποστήρι­ξης ή ευμενούς ουδετερότητας απένα­ντί της». (Λένιν, «Άπαντα», «Σύγχρονη Εποχή», τ. 41, σ. 68).

Ο Μαρξ πρότεινε στους οπαδούς του να στηρίξουν τους Εργατικούς εναντίον των Τόρηδων (και ταυτόχρονα να ετοιμάζουν το σχοινί για να τους κρεμάσουν) και ο Λένιν πρότεινε συνεργασία με τους ρεφορμιστές. Ήταν, λοιπόν, αμφότεροι οπορτουνιστές; Απλώς είχαν μυαλό, ήταν επαναστάτες και ήξεραν να υποτάσσουν την τακτική στη στρατηγική. Και το ΚΚΕ σήμερα; Η κρίση σεκταρισμού - οπορτουνισμού του ΚΚΕ βρίσκεται σε παροξυσμό. Η ηγεσία είναι δέσμια αυτού του πλέγματος. Και οι αριστεροί τιμώρησαν το ΚΚΕ!

Τι είναι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ; Ένα πολυτασικό μόρφωμα. Το πρόγραμμα του, ανταποκρινόμενο στα άμε­σα αιτήματα των υποτελών τάξεων και στρωμάτων, είναι από μια άποψη ρε­φορμιστικό. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια παγιωμένη κατάσταση; Όπως είναι γνωστό, στο κόμμα αυτό υπάρχει το αριστερό ρεύμα, οργανώσεις κομμουνι­στικής καταγωγής, αγωνιστές του εμ­φυλίου που αντιμετώπισαν παλικαρίσια τον θάνατο, αγωνιστές της ΕΔΑ, των Λαμπράκηδων, του αντιδικτατορικού κινήματος. Και προπαντός: πέρα από τη μικροαστική, η λαϊκή αγωνιστική βάση. Το «ρεφορμιστικό» πρόγραμμα, πιο σωστά το ελάχιστο πρόγραμμα άμε­σης αντιμετώπισης της καταστροφικής πορείας του τόπου, ανταποκρινόταν στις επείγουσες ανάγκες της ιστορικής στιγμής.

Οι Έλληνες αριστεροί, που α­νέδειξαν αυτό το κόμμα αξιωματική α­ντιπολίτευση, αντιλήφθηκαν σωστά τις ανάγκες της συγκυρίας.

Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στην οποία ανή­κω ως μέλος του NAP); Μπερ­δεύοντας τους άμεσους με τους μεσοπρόθεσμους στόχους (ίσως και με τον στρατηγικό) η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φοβήθη­κε ότι αν συνεργαζόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ στη βάση ενός ελάχιστου προγράμματος θα γινόταν «δωρητής σώματος» στον ΣΥΡΙΖΑ ή έστω μία από τις συνιστώσες του. Λάθος εκτίμηση. Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τιμωρήθηκε.

Με ποια προοπτική θα έπρεπε λοιπόν να δοθεί η προχθεσινή κρίσιμη μάχη; Η Αριστερά θα έπρεπε να κατεβεί στις εκλογές ενωμένη, με βάση ένα ελάχι­στο πρόγραμμα: Άμεσα μέτρα να μην πεινάσει ο λαός. Άρνηση πληρωμής του «χρέους», εκ­δίωξη της τρόικας και καταγγελία των Μνημονίων. Θα σχηματιζόταν λοιπόν μια ρεφορμιστική «παναριστερά» που θα εγκατέλειπε τα επαναστατικά της «οράματα», όπως φοβούνται ορισμένοι «καθαροί»; Ειπώθηκε ήδη: Ο άμεσος στόχος θα συνδυαζόταν συγκεκριμένα με τους μεσοπρόθεσμους (έξοδο από το ευρώ, έξω από την Ε.Ε.) και σε μια μακρά προοπτική, με τον στρατηγικό στό­χο: τον σοσιαλισμό.
Η Αριστερά μας συνολικά δεν έχει ανα­ζητήσει τα αίτια της μεγάλης καταστρο­φής του αιώνα που μόλις τελείωσε. Δεν έχει επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα σοσια­λιστικής μετάβασης στις συνθήκες του σημερινού καπιταλισμού. Έτσι, άλλοτε βαδίζει τυφλά, νομίζοντας ότι κάνει κομ­μουνιστική πολιτική, άλλοτε περιορίζε­ται στα άμεσα, και άλλοτε, ενώ μετέχει ε­νεργά στους κοινωνικούς αγώνες, αρκεί­ται θεωρητικά στο να επικαλείται την α­νατροπή, την επανάσταση και την κομ­μουνιστική απελευθέρωση. Αλλά: Η ι­στορία γράφεται και σήμερα με αίμα. Ο πόλεμος δεν τελείωσε. Θα διδαχτούμε α­πό το μεγαλείο και τις τραγωδίες του επα­ναστατικού κινήματος;
 ========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΕΥΡΩΓΕΛΙΑ-(ΜΠΑΧΑΛΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ)


Τελεσίγραφο από Δρακουμέλ «Λοιπόν Αντώνη, θα κάνεις τα παιδιά υπουργούς, ή θες κι’ άλλο;»
Μην τον ακούς Αντώνη. Ομόρφυνες μετά την εγχείρηση. Κρύφτηκε το προσωπάκι σου. Τι κακό ήταν αυτό Αντωνάκη μ’. Τι έπαθαν οι υπουργοί ξαφνικά; Ο ένας αρρώστησε, ο άλλος δεν μπορεί, λες να τριτώσει; Ξέρεις τι μ αρέσει σε σας; Το πόσο οργανωμένοι είστε. Ο κόσμος να χαλάει, το μπάχαλο, μπάχαλο.
 Ρε Αντώνη, μεταξύ μας τώρα, μια χαρά σου έκαστε η αποκόλληση. Μη σε δουν να ξεφτιλίζεσαι από τώρα στο εξωτερικό. Έχεις  όλο το καλοκαίρι μπροστά σου γι αυτό. Τι να κάνεις που υπέγραψες καψερέ; Καλά, δε σου είπε κανένας, να μην βάζεις όπου κι όπου την υπογραφή σου; Για το άλλο μην ανησυχείς, δεν έχεις. Στο κόψανε, γιατί εμπόδιζε τις σβούρες.
Πάνε οι υπουργοί. Και μετά, το μεγάλο σόου. Ποιος θα πάει έξω; Καλά ρε συ Αντώνη δεν εξήγησες στην αφέντρα σου, ότι ο Κάρολος είναι φυτό εσωτερικού χώρου; Δεν κάνει για εξωτερικό.
Αλλά έχει μεγαλύτερη  πλάκα ο Αβραμόπουλος. Όλη την ώρα ετοίμαζε βαλίτσες. Και να πάρω κι αυτό, να μην ξεχάσω και τις αριστοκρατικές πυτζάμες, μέχρι στο ράφτη του παρήγγειλε καινούριο παντελόνι. Να έχει καμιά εκατοστή. Και μετά, πόρτα! Σ αυτόν! Τώρα κάθεται και κλαίει. Αφού από την τσαντίλα του ξέσχισε το διχτυωτό καλσόν, που φορά στο κεφάλι όταν κοιμάται, μην του πέσουν τα μαλλιά.
Εμ, να μην πω κι ένα γεια στον οπαδό της Νέας Διάλυσης;  
Ευρωλάγνε μου τι κάνεις; Βόσκεις καλά; Όχι μην ανησυχείς γαλανό μου γίδι. Οι αυξήσεις στη ΔΕΗ έρχονται, αλλά εσύ είσαι στην Ευρωζώνη. Τα χαράτσια καλπάζουν γοργά, αλλά είσαι στην Ευρωζώνη. Το ‘Έλλειμμα αυξήθηκε  και θα  την πληρώσουμε όλοι, αλλά είσαι στην Ευρωζώνη.
Τι να την κάνεις την Ευρωζώνη; Πολλά πράγματα. Να ο Σαμαράς την κάνει θηλιά στο λαιμό των εργατών. Εσύ σφίξε την γύρω από την κοιλιά, μην σου πέσει το σώβρακο. Γιατί τα παντελόνια τα πήραν, για να πληρωθούν τα δάνεια. Η βάψε την κόκκινη, όπως ο Βαγγέλης για να θυμάται τις κόκκινες γραμμές. Η δώστη στο Φώτη, να δέσει τους ψηφοφόρους, μην του φύγουν. Φώτη οι μπούκμεϊκερ παίζουν στοιχήματα: Ποιο κόμμα θα διαλυθεί πρώτο, το δικό σου η το ΠΑΣΟΚ;
 Δεν έχεις ευρώ στην τσέπη σου, γαλάζιο ερίφιο, δε θα έχεις ούτε σπίτι σε λίγο, αλλά ο καιρός θα είναι ζεστός. Δε θα ανησυχείς που θα κοιμάσαι έξω. Κι από φαί; Στον παρακάτω κάδο. Όλο και κάτι θα ρίξουν οι πλούσιοι.
Πεινάς, είσαι φτωχός, άνεργος, ταπεινωμένος, αλλά είσαι στην Ευρωζώνη, το πάμε. Μεγάλο πράμα. Ξέρεις τι είναι να είσαι στην ΕΕ; Τι, δεν ξέρεις; Ε, κοίτα γύρω σου πως επιβιώνεις. Αυτό ακριβώς είναι. Δεν είναι ζωή, είναι επιβίωση. Αλλά είσαι περιπετειώδης τύπος, δεν είσαι;
Τι είπες φοβήθηκες; Α εντάξει. Στο μέλλον να φοβάσαι μήπως σε ξαναφοβίσουν. Αυτό που έρχεται τώρα να φοβάσαι. Τι να κάνεις; Χμ. υπάρχουν δυο επιλογές. Μπορείς να παλέψεις, ή απλά μπορείς να χαλαρώσεις και να περιμένεις. Δεν θα το απολαύσεις πάντως, εκτός αν έχεις μαζοχιστικές τάσεις.
Κι αν κάποιοι νεοδημοκράτες παρεξηγηθήκατε, να μου πληρώσετε πρώτα τα χαράτσια, και μετά πείτε ότι θέλετε. Άντε γεια.
             ΑΠΟ ΤΟ BLOG:ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ: ΔΗΜ.ΑΡ-ΚΑΝΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ 


ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΜΠΡΟΣ"-30/6/2012


Τα κόμματα της νέας συγκυβέρνησης μας χρωστούν μια εξήγηση και πρέπει να μας απαντήσουν στο παρακάτω ερώτημα:
Γιατί έγινε τώρα κυβέρνηση και όχι στις 6 Μαΐου;
Οι βουλευτικές τους έδρες στις 6 Μαΐου αρκούσαν για τον σχηματισμό τρικομματικής κυβέρνησης  (ΝΔ, Πασόκ, ΔΗΜ.ΑΡ),  όπως και τώρα.
Τι άλλαξε;
Η Ν.Δ στις δεύτερες εκλογές υπερενισχύθηκε, με αποτέλεσμα να ηγεμονεύσει του σημερινού κυβερνητικού σχήματος και να έχει το πάνω χέρι όχι μόνο αριθμητικά αλλά και πολιτικά. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ από το 17% έφτασε στο 27% και από 52 στους 71 βουλευτές. Αυτό επεδίωκαν;
Η ΔΗΜ.ΑΡ και το Πασόκ, όσο και αν προσπάθησαν να διαφοροποιηθούν, στην πράξη είχαν κοινή πολιτική γραμμή.
Θυμίζω:1) Στις 7 Μαΐου επέλεξαν την ίδια πολιτική θέση: «Δεν συμμετέχω στην κυβέρνηση χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ».  Η στάση αυτή για το Πασόκ είναι απόλυτα κατανοητή και αναμενόμενη. Η συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί για αυτό σανίδα πολιτικής σωτηρίας. Η στάση όμως της ΔΗΜ.ΑΡ, να επιμένει να εμπλέξει στη διακυβέρνηση της χώρας αντιμνημονιακά κόμματα, είναι ακατανόητη. Όταν έφυγε η Ανανεωτική Πτέρυγα (σημερινή ΔΗΜ.ΑΡ) από τον Συνασπισμό, όλοι έλεγαν ότι αργά ή γρήγορα θα συνεργαστούν με το Πασόκ. Τελικά κατέρριψαν  κάθε πρόβλεψη. Συνεργάστηκαν απ’ ευθείας με τη Ν.Δ και μάλιστα χωρίς η νέα κυβέρνηση να έχει ανάγκη τις 17 έδρες της.
2) Κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για τον μη σχηματισμό κυβέρνησης, ενώ οι βουλευτικές έδρες Ν.Δ, Πασόκ, ΔΗΜ.ΑΡ έβγαζαν κυβέρνηση και τότε.  Και επιτέλους το «Για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» δεν καλύπτει πολιτικές ανευθυνότητες
3) Έκαναν μονομέτωπο αγώνα στην προεκλογική περίοδο ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνουν και οι δύο στα ίδια περίπου ποσοστά, να ενισχύσουν κατά 10 μονάδες τον ΣΥΡΙΖΑ και το χειρότερο να δώσουν την πρωτιά στη Ν.Δ. Αυτό, όσο και αν φαίνεται παράδοξο, σε ένα μεγάλο βαθμό τους ανακούφισε, αφού ο συγκρουσιακός ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε στην κυβέρνηση δίνοντας ανάσα στην Ευρώπη των αγορών αλλά και στις αγορές του κόσμου, στους τοκογλύφους των εθνών, αλλά και στα έθνη των τοκογλύφων.
4) Μπήκαν στην κυβέρνηση Σαμαρά με τους ίδιους ακριβώς όρους. Στήριξη και συμμετοχή όχι με πολιτικό προσωπικό πρώτης γραμμής αλλά με στελέχη που δεν σηματοδοτούν φανερά τον πολιτικό τους χώρο.
Με δεδομένο ότι το Πασόκ βαδίζει σε διαδικασία επανίδρυσης, αναγκαστικά και λόγω χρεών, πράγμα που σημαίνει αλλαγή ονόματος, αλλαγή συμβόλου και προφανώς ΑΦΜ (το ποιος θα κρατήσει τον παλιό ΑΦΜ με τα τεράστια χρέη στις τράπεζες είναι ζητούμενο),  η ΔΗΜ.ΑΡ του Κουβέλη έχει ήδη ανοίξει το δικό της κυβερνητικό μαγαζάκι παραδίπλα του, έτοιμο να υποδεχτεί τους συγκεκριμένους πελάτες. Άλλωστε πολλοί από το βαθύ Πασόκ στην τελευταία αναμέτρηση έκαναν μια εκλογική στάση στη ΔΗΜ.ΑΡ και αρκετοί από αυτούς θα μονιμοποιηθούν στην εκλογική της βάση. Με άλλα λόγια η ΔΗΜ.ΑΡ απευθύνεται κυρίως στο συμπαγές εκείνο τμήμα του Ελληνικού λαού που επιμένει παρ’ όλα αυτά να ψηφίζει Πασόκ. Δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένα στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ δεν τοποθετούνται πολιτικά αλλά σε καθαρή Αντι-ΣΥΡΙΖΑ βάση θυμίζοντας στελέχη του παλιού κακού Πασόκ. Μαργαρίτης και Ψαριανός πρωτοστατούν, με τον δεύτερο να εξελίσσεται σε Πάγκαλο της ΔΗΜ.ΑΡ.
Ελπίζω η πολιτική της μετάλλαξη και η αναμενόμενη κυβερνητική φθορά της να μην την αναγκάσει να γίνει το νέο Πασόκ αλλάζοντας ακόμη και τον τίτλο της.

ΥΓ.1- Το ΚΚΕ, αρνούμενο να μολυνθεί από την Ιστορία, συνετρίβη. Ο Ελληνικός λαός άκουσε την Κα Παπαρήγα και διόρθωσε την ψήφο του. To έφερε από το 8, 50% στο 4, 50%.  Φιλότιμο στην  ηγεσία του ΚΚΕ υπάρχει; Διαλέξτε. Ή πολιτική γραμμή θα αλλάξετε ή λαό.
ΥΓ.2-  ΠΑΣΟΚ 12,28%. Πανωλεθρίαμβος.
ΥΓ.3- Ευάγγελος Βενιζέλος: «Το Πασόκ είναι το συνεργείο διάσωσης της χώρας».
Επισκευαί «Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ». Καινουργή – μεταχειρισμένα.
ΥΓ.4- Ζήτησε το Υπουργείο των Οικονομικών από τον Νικόλα τον Άσιμο να κλείσει τα βιβλία του. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος πως τους ξέφυγε;

========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Δ.ΧΡΗΣΤΟΥ:ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ

Πόσες φορές, όταν μπροστά στα μάτια μας συμβαίνουν τέρατα και σημεία, δεν λέμε "άσε με, τα έχω πάρει στο κρανίο"; Σε τέτοια κατάσταση -και μάλιστα διαρκείας- διαβιώ τις τελευταίες μέρες. Τα έχω πάρει στο κρανίο με την κ. Μέρκελ και τη γερμανική ηγεσία που διεξάγει -κυριολεκτικά- τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο για τη δημιουργία αποικιών και υποτελών χωρών στην Ευρώπη. Η αδιαλλαξία και η εχθρότητα με την οποία αντιμετώπισαν τους Αμερικανούς (παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις Ομπάμα) στην πρόσφατη συνάντηση του G20 δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.
Τα έχω πάρει στο κρανίο με Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη, που θεωρούν ότι σε αυτόν το πόλεμο θα ζήσουμε, παρακαλώντας τους κατακτητές να μας δίνουν το δηλητήριο με κουταλάκι του γλυκού, αντί την κουτάλα της σούπας. Δεν έχουν τον παραμικρό σχεδιασμό για την εθνική ανασυγκρότηση της οικονομίας, της δημόσιας διοίκησης, δεν έχουν συμμάχους στην κοινωνία.

ΤΑ ΕΧΩ πάρει στο κρανίο με τον κ. Σημίτη, που μας κουνά το δάχτυλο για το τι πρέπει να κάνουμε, αυτός που σπατάλησε τα δανεικά σε φιέστες, που παρέδωσε μεγάλο μέρος της πολιτικής εξουσίας στους νταβατζήδες, αυτός που μπροστά στα μάτια του οι Άκηδες λεηλατούσαν τον δημόσιο πλούτο. Τα έχω πάρει στο κρανίο με τον Θόδωρο Μαργαρίτη και τον Νίκο Μπίστη, οι οποίοι όποτε βγαίνουν στην τηλεόραση μας μιλούν ως εγγόνια του Μπερλινγκουέρ για τον ιστορικό συμβιβασμό θεωρώντας ότι αυτό που γίνεται σήμερα εδώ είναι ανάλογο και αντίστοιχο του ιταλικού εγχειρήματος που ποτέ δεν έγινε!

ΤΑ ΕΧΩ πάρει στο κρανίο με τον Λοβέρδο και τον Χρυσοχοΐδη, που λειτουργούν ως πρεζόνια της εξουσίας και χωρίς την υπουργική καρέκλα παθαίνουν σύνδρομο στέρησης. Η πολιτική είναι μια λεπτομέρεια, που υπάρχει για να απολαμβάνουν τα αγαθά και τους πειρασμούς της εξουσίας. Δώστε τους ένα πόστο παρακαλώ. Υγειονομικός υπεύθυνος για τους οίκους ανοχής ο Ανδρέας, κυνηγός μεταναστών και προϊστάμενος της ΕΡΤ (για να έχει εξασφαλισμένα συνεργεία στο κυνηγητό) ο Μιχάλης.
Τα έχω πάρει στο κρανίο με τον Βενιζέλο, που τοποθέτησε στην κυβέρνηση συνευθύνης "υπερπολιτικά" πρόσωπα, για τα οποία οι αρμόδιοι ρεπόρτερ της "Αυγής" έψαχναν μια ώρα να τα βρουν στη λίστα.

ΤΑ ΠΗΡΑ στο κρανίο που δεν μετέχει της νέας κυβέρνησης ο κ. Στουρνάρας, σοσιαλιστής υψηλής κοπής και ραφής, δεξί και αριστερό χέρι του αλήστου μνήμης υπουργού Οικονομίας Γιάννου Παπαντωνίου, εκείνου του τύπου που σε ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ από το βήμα των ομιλητών, με στεντόρεια φωνή, κραύγασε: "Σύντροφοι και συντρόφισσες για το σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε όλοι!!!". (Εκείνη τη στιγμή από συγκίνηση χύθηκε ο καφές στο παντελόνι μου.)

ΤΑ ΠΗΡΑ στο κρανίο που τελευταία στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε το χαρτοφυλάκιο της προστασίας του Περιβάλλοντος για να δείξει στον λάιτ νεοφιλελεύθερο Παπακωνσταντίνου τι σημαίνει ultra νεοφιλελευθερισμός για την αξιοποίηση του φυσικού κεφαλαίου της χώρας.

ΤΑ ΕΧΩ πάρει στο κρανίο με τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς Δημόσια Τάξης της μεταπολίτευσης, που μας έφτασαν στο σημείο τα όργανα της τάξης να ψηφίζουν -λέει- σε ποσοστό 50% την αταξία των συμμοριών της "Χρυσής Αυγής". Σε κανέναν δεν απαγορεύεται να έχει τις πολιτικές του προτιμήσεις. Αλλά μετά από 38 χρόνια δημοκρατίας, που σημαίνει και αντίστοιχη εκπαίδευση των δυνάμεων προστασίας του πολίτη, αυτό που συνέβη είναι σοκ, είναι μήνυμα μεγάλης κρίσης.

ΤΑ ΕΙΧΑ πάρει στο κρανίο με την ηγεσία του ΚΚΕ, που μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου, όπως μας έλεγαν τα στελέχη του κόμματος που ήταν στα τηλεοπτικά πάνελ, οι εκτιμήσεις του κόμματος για την κρίση δικαιώθηκαν και πάλι, πως σε τίποτα δεν μπορεί να ελπίζει ο λαός! Και γιατί χρειάζεται κόμμα, και μάλιστα επαναστατικό, για να κάνεις σωστές εκτιμήσεις; Και εγώ εδώ και τρία χρόνια σωστές εκτιμήσεις κάνω, αλλά δεν έφτιαξα κόμμα. Φτιάξτε ένα ινστιτούτο και αφήστε τον κόσμο να βρει μόνος του τον δρόμο του.

ΤΑ ΕΙΧΑ πάρει στο κρανίο με αρκετούς βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι με το 17% μιλούσαν σαν να είχαν αυτοδυναμία αναγγέλλοντας λεπτομερείς πολιτικές στην οικονομία. Ας τους πληροφορήσω όλους ότι δεξιά και αριστερά σύμμαχοι δεν υπάρχουν και, αν θέλουν να λυτρώσουν τον ελληνικό λαό και να σώσουν την πατρίδα μας, πρέπει να βάλουν στόχο στις επόμενες εκλογές το 47%. Ναι, τόσο. Το πώς θα το κάνουν είναι δικό τους πρόβλημα. Αυτοί είναι πολιτικοί, αυτοί έχουν μπροστά τους 1.655.053 πολίτες που εναπόθεσαν πάνω τους τις ελπίδες για τη μεγάλη ανατροπή. Να κόψουν τον λαιμό τους και να βρουν τον δρόμο.
                                                                     ΑΥΓΗ-24/6/2012
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΑΜΑΡΤΗΣΕ Η ΔΗΜ.ΑΡ;


Με κάποια αυταρέσκεια για την ποιότητα του ευρήματος, πολλά στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς εξηγούσαν εδώ και μέρες ότι το κόμμα τους ήταν έτοιμο να λειτουργήσει ως γκάζι, σε τυχόν κυβέρνηση με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ -για να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις. Και ως φρένο σε τυχόν κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ - για να ανακόψει προφανώς τις επικίνδυνες αριστερές ταχύτητες και τις κόντρες του Τσίπρα με τη Μέρκελ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον και το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας, η ΔΗΜ.ΑΡ. διαδήλωνε έτοιμη να συμβάλει σε κυβερνητική λύση και αποτροπή της ακυβερνησίας.
Τελικώς δεν χρειάστηκε να αποτρέψει καμιά ακυβερνησία, αφού τα κουκιά το έφεραν έτσι ώστε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να έχουν άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά η ΔΗΜ.ΑΡ., είχε την καλοσύνη να μην τους πει: Εσείς ψηφίσατε το Μνημόνιο, εγώ όχι. Εσείς υπογράψατε το Μνημόνιο, εγώ όχι. Προχωρήστε λοιπόν στη δημιουργία κυβέρνησης , κι εγώ θα μείνω στην αντιπολίτευση, ως φρένο στις ακρότητες του ΣΥΡΙΖΑ, ως γκάζι στο μεταρρυθμιστικό σας έργο, ως εποικοδομητική δύναμη και μπλα-μπλα. Αντ’ αυτού δήλωσε εξ αρχής πρόθυμη να το συζητήσει το πράγμα και πολύ γρήγορα πέρασε στο κυβερνητικό στρατόπεδο, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.
Γιατί έκανε κάτι τέτοιο; Ούτε φόβος ακυβερνησίας υπήρχε ούτε πολιτική ταύτιση με τους κυβερνητικούς εταίρους έδειχνε η μέχρι τότε κατηγορηματική αντίθεσή της στο Μνημόνιο και οι προεκλογικές της καταγγελίες για τα δύο κόμματα του δικομματισμού, την πολιτική τους, την αξιοπιστία των ηγετών τους. Γιατί αμάρτησε λοιπόν η ΔΗΜ.ΑΡ.; Τι δουλειά έχει η αλεπού της υπεύθυνης Αριστεράς σ’ αυτό το παζάρι; Γιατί το αποφάσισε να γίνει κυβερνητική δύναμη από δύναμη της αντιπολίτευσης; Γιατί ερμήνευσε τις ψήφους που έλαβε όχι ως ψήφους αντιπολίτευσης, αλλά ως ψήφους συμπολίτευσης; Και τι συμπολίτευσης! Σε μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον Σαμαρά και βαθύ μπλε χρώμα...
Απάντηση πρώτη: Αμάρτησε επειδή εκβιάστηκε. Ο Βενιζέλος δεν θα συνεταιριζόταν με τον Σαμαρά, αν δεν έμπαινε στην εταιρεία και ο Κουβέλης. Απάντηση στην απάντηση: Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Δε στηρίζω, αν δε στηρίξεις; Και είναι σοβαρό να πιστεύει κανείς ότι ο Βενιζέλος θα παρίστανε την αντιπολίτευση και θα πήγαινε τη χώρα σε εκλογές, όταν είχε μαζί με τη Ν.Δ. καθαρή πλειοψηφία στη Βουλή (162 έδρες) και ακόμα πιο καθαρή υπογραφή στο Μνημόνιο-οδηγό της κυβερνητικής πολιτικής; Τα αυτιά του θα έφταναν στις Βρυξέλλες, αν έκανε κάτι τέτοιο, και το ποσοστό του κόμματός του θα πήγαινε στα βάθη του Τζήμερου. Δεν το καταλάβαινε αυτό η ηγεσία της ΔΗΜ.ΑΡ.; Δεν μπορούσε έστω να δώσει ανοχή αντί για στήριξη;
Απάντηση δεύτερη και πιο λογική: Η πατρίδα είναι σε κίνδυνο, άρα πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη. Απάντηση στην απάντηση: Η πατρίδα είναι όντως σε κίνδυνο, και αν η ΔΗΜ.ΑΡ. πιστεύει ότι μπορεί να σωθεί από τους ίδιους που την έφεραν στο χείλος του γκρεμού, με γεια της, με χαρά της. Εφόσον όμως τα πράγματα είναι τόσο κρίσιμα, ώστε ένα κόμμα της Αριστεράς να συμπράττει σε κυβέρνηση με τη δεξιά του Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου, τότε γιατί συμπράττει κρατώντας αποστάσεις; Αν είναι για την Ελλάδα, γιατί δεν στέλνει τα καλύτερα στελέχη, με πρώτο τον Κουβέλη, να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση; Αν είμαστε σε πόλεμο σωτηρίας, αυτοί γιατί επιλέγουν τα μετόπισθεν και αφήνουν τον Παναγιωτόπουλο, τον Δένδια, τον Στυλιανίδη, τον Λυκουρέντζο στην πρώτη γραμμή; Αν απαιτείται γενική επιστράτευση και κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ επειδή αρνείται να στρατευτεί, γιατί επιλέγουν να είναι γιώτα πέντε, όπως είπε για το ΠΑΣΟΚ ο Χρυσοχοΐδης;
Υπάρχει ένα λογικό και πολιτικό κενό εδώ. Διότι, για να πούμε την αλήθεια, η στάση τους, μαζί με την αντίστοιχη στάση του Βενιζέλου, υπονομεύει εξαρχής τη συμμαχική κυβέρνηση, άρα και την εθνική σωτηρία που αυτή έχει, υποτίθεται, ως στόχο. Και υπονομεύει και όλη την επιχειρηματολογία μιας Αριστεράς που διαφημίζεται ως εθνική και υπεύθυνη δύναμη: Υπεύθυνη μεν, αλλά περιορισμένης ευθύνης...
                                                                       ΑΥΓΗ-24/6/2012
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Γ.ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ:ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Eδώ και πολύ καιρό από την αρχή της αιχμαλωσίας της χώρας στο σπιράλ του Μνημονίου ο καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης μίλησε τολμηρά και καθαρά για τα επερχόμενα. Δηλώνει απογοητευμένος και απαισιόδοξος από την κυβέρνηση που σχηματίστηκε από στελέχη που τους νοιάζει μόνο ή κυρίως ο υπουργικός θώκος. Εκτιμά πως η Ιταλία έχει μπει σε τροχιά χρεωκοπίας με ό,τι αυτό σημαίνει για το παρόν και το μέλλον της Ευρωζώνης.

* Ποιο είναι το κοινωνικό κλίμα την επομένη των εκλογών; Τι έχει απομείνει από τον φόβο που τελικώς καθόρισε το αποτέλεσμα των εκλογών;
Έχει μείνει το συναίσθημα που προκαλείται όταν απογοητεύουμε τον εαυτό μας. Η αίσθηση που αποκομίζουμε όταν δειλιάζουμε, αποφεύγοντας τη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κακού επειδή, την τελευταία στιγμή, πρυτάνευσε ο φόβος που νιώθει ο Δαβίδ μπροστά στον Γολιάθ του κατεστημένου. Καθώς αποχωρήσαμε, ως λαός, από τις κάλπες, με τα κεφάλια σκυφτά, και υπό τους πανηγυρισμούς ενός κατεστημένου το οποίο υποτίθεται ότι είχε μπει στο περιθώριο, συναισθανόμαστε τις εξελίξεις ως επιβεβαίωση ότι, τελικά, αποδειχθήκαμε, τόσο δειλοί και φαύλοι όσο ήταν εκείνοι τους οποίους ψέγαμε για τη συλλογική μας κατάντια.

* Τι σηματοδοτεί η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στο 27%;
Ένα μεγάλο, μετέωρο, όμως βήμα προς την απελευθέρωση από τον φόβο.

* Σχηματίστηκε μια τρικομματική κυβέρνηση, ευρείας πλειοψηφίας. Πώς βλέπετε το μέλλον της;
Πολύ καλό. Τα στελέχη της θα έχουν άλλη μια ευκαιρία να στρογγυλοκαθίσουν στους θώκους της εξουσίας (το μόνο που τους νοιάζει άλλωστε) και, όταν έρθει η απαξίωση που θα φέρει η κατάρρευση, θα κρυφτούν πίσω από το επιχείρημα ότι δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά, δεδομένων των εξελίξεων προ της ορκωμοσίας τους.

* Η κυβέρνηση θεωρεί ότι διαθέτει προίκα από τους δανειστές και εννοεί κάποια χαλάρωση του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής του Μνημονίου. Πόσο θα επηρεάσει αυτό τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις;
Το Μνημονιακό χρονοδιάγραμμα έχει καταργηθεί από την οικονομική πραγματικότητα έτσι κι αλλιώς. Οπότε η «χαλάρωσή του» είναι νομοτελειακά δεδομένη. Όμως μια τέτοια χαλάρωση ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή. Κι αυτό επειδή αν μειωθεί η δοσολογία της δηλητηριώδους «θεραπείας» θα επιμηκυνθεί ο θάνατος της κοινωνικής οικονομίας, φέρνοντάς μας στην απόλυτη εξαθλίωση αργότερα απ’ ό,τι οι σημερινοί όροι του Μνημονίου. Τουλάχιστον, αν το Μνημόνιο έμενε ως έχει, η Ευρώπη θα αναγκαζόταν μια ώρα αρχύτερα είτε να αλλάξει τη «θεραπεία» είτε να διαλύσει την Ευρωζώνη. Η παράταση της πορείας προς την πλήρη κατάρρευση απλώς εξασφαλίζει ότι όταν έρθει, η κατάρρευση, οι αντοχές της Ελλάδας θα είναι πλέον μηδαμινές.

* Ποια είναι τα νέα στοιχεία της ευρωπαϊκής κρίσης και πώς εκτιμάτε ότι αυτή θα επηρεάσει το ελληνικό πρόβλημα;
Αυτή την στιγμή, η Ιταλία έχει χάσει την παρτίδα με την πτώχευση. Η φυγή κεφαλαίων από τις ιταλικές τράπεζες είναι μόνο μία διάσταση των εξελίξεων. Η άλλη, και πιο σημαντική, είναι η ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων από μεγάλες εταιρείες και η άμεση μεταφορά του ρευστού προς Ελβετία, Γερμανία, Λονδίνο και Ν. Υόρκη. Δεδομένου ότι αυτή η διαδικασία έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, η Ιταλία έχει χρεωκοπήσει ουσιαστικά. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό καθιστά την ελληνική «περίπτωση» ως μια ενοχλητική υποσημείωση στην ατζέντα των Ευρωπαίων.

* Διαβλέπετε τον κίνδυνο ανοιχτής αντιπαράθεσης των ευρωπαϊκών εθνικισμών λόγω της αδιέξοδης πορείας του ευρώ; Ποιες αναλογίες υπάρχουν με τον Μεσοπόλεμο;
Ήδη το γενικευμένο μίσος στη Γερμανία εναντίον των Ελλήνων (αλλά και των υπόλοιπων Μεσογειακών) και, παράλληλα, ένα αντίστοιχο μίσος για τη Γερμανία εδώ στην Ελλάδα, αντανακλούν το βασικό μάθημα που έπρεπε να μας είχε διδάξει ο Μεσοπόλεμος: Μετά από μια κατάρρευση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, το πρώτο αποτέλεσμα είναι η αποδόμηση των «κοινών» νομισματικών συστημάτων (του Κανόνα του Χρυσού το 1930 και του ευρώ σήμερα). Αμέσως μετά, η αγορά εργασίας αποτελματώνεται, οι κοινωνίες στρέφονται εναντίον του εαυτού της η κάθε μία, το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται και, τέλος, οι εθνικές διαμάχες έρχονται να αντικαταστήσουν το κατεστραμμένο πλέον διεθνές οικονομικό σύστημα.

* Μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, ποια εναλλακτική πολιτική θα μπορούσε να ακολουθήσει η κυβέρνηση, αν ήθελε να ξεφύγει από τα χνάρια του Μνημονίου; Τι θα μπορούσε να ζητήσει ο Αντ. Σαμαράς από τη Σύνοδο Κορυφής, αν υποτεθεί ότι ξαναθυμόταν τον αντιμνημονιακό εαυτό του;
Πρώτον, τα κεφάλαια που πηγαίνουν στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίησή τους, να μην καταγράφονται στο ελληνικό δημόσιο χρέος και να μην χρειάζεται η αποπληρωμή τους από το ελληνικό δημόσιο. Αντίθετα, να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν από το EFSF-ESM στις τράπεζες με το πρώτο να λαμβάνει ως αντάλλαγμα κοινές μετοχές τους, και, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και την EBA (European Banking Authority), να επιβλέπει την εξυγίανση των τραπεζών.
Δεύτερον, moratorium των αποπληρωμών προς την τρόικα για ένα έτος και για όσο καιρό ο ρυθμός μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτω του 2%. Όταν ο ρυθμός αυτός ξεπεράσει το 2%, τότε οι αποπληρωμές ξεκινούν και πάλι σταδιακά για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται.
Τρίτον, άμεσες ξένες επενδύσεις σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα από consortium της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων (ΕΤΕν) (με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις) - και με χρηματοδότηση που θα προκύψει από έκδοση ομολόγων των δύο αυτών οργανισμών, ασφαλιζόμενων αν χρειαστεί από έκδοση ασφαλιστηρίων από το EFSF-ESM (υπέρ των ομολογιούχων).
                                                                    ΑΥΓΗ-24/6/2012
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Γ.ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗΣ:ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΟΥΒΕΛΗ

Από χθες έχουμε μια κυβέρνηση με 39 μέλη, εκ των οποίων οι 29 είναι της Ν.Δ. και οι 5 εξ αυτών ήταν υπουργοί και του Καραμανλή. Μια κυβέρνηση του Σαμαρά, που παρότι ηγείται συνεργατικού σχήματος, στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού μίλησε, σε πρώτο ενικό -εγώ, εγώ, εγώ- ανακοίνωσε στους υπουργούς του ότι θα τους κόψει τον μισθό, ότι θα κάνει εφόδους στα υπουργεία τους και ότι θα τους βάλει στοχοχρονοδιάγραμμα. Μια κυβέρνηση με ιδεολογικό καθοδηγητή τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, που ξεκαθάρισε ότι θα φύγουν όλοι οι "λαθρομετανάστες", γιατί έτσι απαίτησε ο λαός στις εκλογές. Μια κυβέρνηση με πρόεδρο της Βουλής τον Μεϊμαράκη, που πριν από δυο μήνες βριζόταν στο περιστύλιο με τον Κοραντή και πριν από δύο εβδομάδες έδινε εντολή στους σμπίρους του να πάνε στους παπάδες και να τους πούνε να κάνουνε προπαγάνδα υπέρ της Ν.Δ., γιατί, αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα τους ξυρίσει.
Μια κυβέρνηση με υπουργό Οικονομικών έναν τραπεζίτη και υφυπουργό Ναυτιλίας έναν εφοπλιστή, προφανώς επειδή ξέρουν να ξεχωρίζουν από τη μυρωδιά τους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές και έτσι θα τους βγάζουν από τα λαγούμια τους και θα τους φορολογούν. Με υπερυπουργό Ανάπτυξης τον Χατζηδάκη, που πάσαρε την Ολυμπιακή στον Βγενόπουλο, για να την πασάρει αυτός με τη σειρά του στον Βασιλάκη της Aegean. Με υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Πάνο Παναγιωτόπουλο, ο οποίος δήλωσε ότι στο παρελθόν ανήκε υπερηφάνως στη ΣΦΕΒΑ, την ακροδεξιά οργάνωση που διεκδικεί τη Βόρεια Ήπειρο από την Αλβανία. Με υφ. Πολιτισμού τον Ιωαννίδη, που θεωρεί ότι η πατρίδα του η Γευγελή παραμένει σκλαβωμένη.
Με υπουργό Προστασίας του Πολίτη τον Δένδια, που ως υπουργός Δικαιοσύνης είχε φέρει τον κουκουλονόμο και που τώρα θα βγάλει, με εντολή του Σαμαρά, τις κουκούλες. Με υπουργό Εσωτερικών τον Στυλιανίδη, που το βράδυ της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου γλένταγε στα μπουζούκια και τρεις μέρες μετά ξελαρυγγιαζόταν στο γήπεδο. Με υπουργό Πολιτισμού τον Τζαβάρα, που με το που τον βλέπεις σού 'ρχεται να συνθέσεις τρεις ραψωδίες και πέντε σονέτα. Με μία και μόνη γυναίκα υπουργό, η οποία τυγχάνει και πρωτανιψιά μεγαλοκαναλάρχη.
Ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς τον κ. Φώτη Κουβέλη, που μας χάρισε αυτή την υπέροχη, προοδευτική κυβέρνηση.

========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Γ.ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗΣ:ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ-(ΔΗΜΑΡ)


Τον παλιό καλό καιρό, κατηγορούσαμε τα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ για άκρατο κυβερνητισμό, προεξοφλώντας ότι αργά ή γρήγορα θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ. Τελικά μας βούλωσαν το στόμα, συνεργαζόμενοι απευθείας με τη Ν.Δ. και μάλιστα χωρίς η νέα κυβέρνηση να έχει ανάγκη από τους 17 βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. Το κάνανε για την καλή τους την καρδιά και για να βρει ανάπαυση η ψυχή του πατέρα τους.

Εν έτει 2012, η ΔΗΜ.ΑΡ. - πρόεδρος Φώτης Κουβέλης αποφάσισε να συγκυβερνήσει με τη χειρότερη Δεξιά της μεταπολίτευσης, μια Δεξιά που στάζει από κάθε πόρο της σαπίλα, μισαλλοδοξία, βλαχιά και αγραμματοσύνη. Με τη Ν.Δ. του Σαμαρά, του Πλεύρη, του Βορίδη, του Άδωνη, του Μητσοτάκη, του Μιχελάκη και των ρουφιάνων του δεύτερου ορόφου της Συγγρού. Με τη Δεξιά που επανέφερε μετά από 40 χρόνια τον αντικομμουνισμό ως δομικό στοιχείο της ιδεολογικής της συγκρότησης και που προανήγγειλε διά του αρχηγού της ότι θα διώξει από τους παιδικούς σταθμούς τα παιδιά των μεταναστών. Του ίδιου αρχηγού που το βράδυ των εκλογών δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει κατά γράμμα το Μνημόνιο, μόνο που δεσμεύτηκε στα αγγλικά, για να μην το πάρουνε χαμπάρι οι Καρδιτσιώτες.
Και σα να μην έφτανε η Ακροδεξιά του Σαμαρά, τσουπ, νά σου στη συγκυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ! Το πιο δεξιό, νεοφιλελεύθερο και αδίστακτο ΠΑΣΟΚ όλων των εποχών, το ΠΑΣΟΚ που πριν από τέσσερις μέρες το μούντζωσαν οι ίδιοι οι οπαδοί του, στέλνοντάς το στο 12% στο σύνολο του πληθυσμού και στο 6% στους νέους, τους φοιτητές και τους ανέργους. Το βλέπεις με τα μάτια σου και δεν μπορείς να το πιστέψεις: πρώην σύντροφοι, με τους οποίους συμπορευόμασταν στην αριστερά για είκοσι χρόνια, κάθονται πια στο ίδιο τραπέζι με τα λαμόγια της Ζήμενς, του Χρηματιστηρίου, των Ολυμπιακών Αγώνων, των εξοπλισμών, του Βατοπεδίου, των δομημένων ομολόγων, έχουν γίνει οι απινιδωτές του θνήσκοντος συστήματος!

Το καλοκαίρι του 2010, όταν η πλειοψηφία της Ανανεωτικής Πτέρυγας αποχώρησε από τον ΣΥΝ, κάποιοι εκφράσαμε τη λύπη μας επειδή έφευγαν παλιοί μας σύντροφοι, επειδή μίκραινε ο χώρος, επειδή η ενότητα της Αριστεράς αδυνάτιζε. Στον αντίποδα, ο Θοδωρής Κ. σχολίασε την αποχώρηση με ένα λιτό mail: "Στα τσακίδια!". Τελικά, είχε δίκιο ο Θοδωρής.

========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)