Αν κάτι δείχνει το τέλος εποχής για τους τριάκοντα τυράννους
των δανειστών και των μνημονίων είναι οι συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου
της κυβέρνησης Παπαδήμου και οι σχέσεις των μελών της (και των
κομμάτων-συνεταίρων) μεταξύ τους. Οι οποίες υποχρεώνουν τους αρμόδιους
πολιτικούς συντάκτες να αντιγράφουν το στυλ και τις εκφράσεις των πολεμικών
ανταποκριτών, διότι πώς αλλιώς να περιγράψουν τις σχέσεις του Βορίδη με τον
Ραγκούση, του Βενιζέλου με τον Ρέππα, του Χρυσοχοΐδη με τον Λοβέρδο, του ΛΑΟΣ με
τη Ν.Δ., των φιλόδοξων του ΠΑΣΟΚ με τον Παπανδρέου και τελικώς όλων με όλους;
Μιλούν λοιπόν και γράφουν για υπουργικό συμβούλιο-πεδίο βολής, για πυρά του τάδε
για τον δείνα, για ανταλλαγή πυρών μεταξύ του χι και το ψι, για επίθεση του άλφα
στο βήτα, για αντεπίθεση του βήτα στον άλφα -μύλος υπόθεση εν ολίγοις.
ΤΟ ΩΡΑΙΟ είναι ότι όλοι αυτοί που τώρα διαπληκτίζονται δημοσίως χωρίς καμιά αίσθηση ούτε του τραγικού, ούτε του γελοίου, ορκίζονταν μέχρι χτες -μερικοί ορκίζονται ακόμα- στο υπέρτατο αγαθό της σωτηρίας της πατρίδας. Δεν υπολόγιζαν υποτίθεται την προσωπική τους σωτηρία αν ήταν να σωθεί η πατρίς. Θυμάστε τι έλεγε από την εποχή του Καστελόριζου και εντεύθεν ο Παπανδρέου; Ο Βενιζέλος όταν ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών; Ο Λοβέρδος όταν θρηνούσε για την τραγωδία της Υγείας και την προσωπική του τραγωδία; Ο Σαμαράς όταν διέπραξε τη θυσία να τα βρει με το ΠΑΣΟΚ και να στηρίξει την πολιτική που καταγγέλλει; Όλοι μαζί όταν ορκίζονταν υπουργοί της νέας κυβέρνησης και φορούσαν μπροστά στις κάμερες το πιο ελληνικό τους ύφος για να διακηρύξουν ότι είναι εποχή ενότητας και περισυλλογής; Με αποτέλεσμα να τους πιστέψει και ο αφελής (λέμε τώρα..) τραπεζίτης πρωθυπουργός και να σημειώσει στον απολογισμό των τριάντα ημερών της κυβέρνησής του ως βασική κατάκτηση την εθνική ενότητα που εκπροσωπεί η κυβέρνησή του;
ΤΙ ΤΟΥΣ έπιασε τώρα και βαράνε διάλυση; Πολλά μπορεί να πει κανείς και για τις επερχόμενες εκλογές, και για τις επίσης επερχόμενες εσωκομματικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ και για τις επερχόμενες θύελλες στη Ν.Δ. τον Σαμαρά και για τον ακροδεξιό σαλτιμπαγκισμό του ΛΑΟΣ. Το βασικό όμως, το αισιόδοξο, το καινούργιο από μια άποψη είναι ένα: Βλέπουν τώρα ακόμα κι αυτοί ότι το καράβι ναυαγεί, βουλιάζει, πάει φούντο. Κι όχι από λάθη, αβλεψίες και πατάτες που έχουν διαπράξει -τη μεγαλύτερη στον κόσμο φάρμα γεωμήλων έχουν στήσει από το 2009. Αλλά γιατί η κοινωνία τα έχει στυλώσει, δεν θέλει πια να πληρώνει, δεν μπορεί πια να πληρώνει κι αν θέλει κάτι να πληρώσει είναι όλους αυτούς που την οδήγησαν ως εδώ. Κι ότι ξεκίνησε ως κατακραυγή και γιαούρτι φτάνει η στιγμή που θα καταλήξει όχι απλώς εκλογικό μαύρισμα, αλλά ισοπέδωση, τσαλάκωμα, διαγραφή από τον χάρτη του σήμερα και του αύριο. Περί αυτού πρόκειται.
ΕΤΣΙ πασχίζουν να πηδήξουν από το καράβι, καθένας με το δικό του σωσίβιο -λίγη αυτοκριτική, πολλή κριτική στους άλλους κι ακόμα περισσότερο θράσος ότι οι ιθαγενείς ξεχνούν εύκολα. Πρέπει βλέπετε να είναι έτοιμοι, να υπάρχουν εφεδρείες, όταν θα χρειαστεί σε λίγο να σωθεί και πάλι η πατρίς από το χάος, από την ακυβερνησία, από την αριστερά. Πιθανόν και από τις πολιτικές των μνημονίων -όλα τα έχουμε δει σʼ αυτό τον τόπο, μη σας κάνει εντύπωση το τελευταίο, ήδη ο Παπανδρέου έριξε τις πρώτες βολές για όσα τον υποχρέωσαν(!) οι ξένοι να κάνει. Σπρώχνονται δηλαδή να πάρουν θέσεις στο νέο σκηνικό που έρχεται και μάλιστα σε μια σκηνή που και όλους δεν τους χωράει και μπαρούτι βρωμάει.
ΚΙ ΟΣΟΙ φιλοσοφείτε για το χάλι τόσων λαμπρών πολιτικών ανδρών και γυναικών καλό είναι να θυμάστε ότι οι πολιτικοί διαμορφώνουν βέβαια τις πολιτικές, αλλά και οι πολιτικές διαμορφώνουν και ενίοτε παραμορφώνουν τους πολιτικούς. Με τόσο βάρβαρη, ανήθικη, άθλια πολιτική που εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια γιατί να απορεί κανείς για τη βαρβαρότητα, την ανηθικότητα και την αθλιότητα που χαρακτηρίζουν τις συμπεριφορές τους τώρα που έρχεται η στιγμή της αλήθειας; Εδώ μπορεί δηλαδή κανείς να αναφωνήσει μαζί τους: Άτιμα μνημόνια, τι μας κάνατε. Αλλά ακόμα και ο δικός τους Τόμσεν το ξεκαθάρισε: Δεν φταίνε τα μνημόνια, αυτοί που τα εφάρμοσαν φταίνε. Συνεπώς, επάνω τους...
ΤΟ ΩΡΑΙΟ είναι ότι όλοι αυτοί που τώρα διαπληκτίζονται δημοσίως χωρίς καμιά αίσθηση ούτε του τραγικού, ούτε του γελοίου, ορκίζονταν μέχρι χτες -μερικοί ορκίζονται ακόμα- στο υπέρτατο αγαθό της σωτηρίας της πατρίδας. Δεν υπολόγιζαν υποτίθεται την προσωπική τους σωτηρία αν ήταν να σωθεί η πατρίς. Θυμάστε τι έλεγε από την εποχή του Καστελόριζου και εντεύθεν ο Παπανδρέου; Ο Βενιζέλος όταν ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών; Ο Λοβέρδος όταν θρηνούσε για την τραγωδία της Υγείας και την προσωπική του τραγωδία; Ο Σαμαράς όταν διέπραξε τη θυσία να τα βρει με το ΠΑΣΟΚ και να στηρίξει την πολιτική που καταγγέλλει; Όλοι μαζί όταν ορκίζονταν υπουργοί της νέας κυβέρνησης και φορούσαν μπροστά στις κάμερες το πιο ελληνικό τους ύφος για να διακηρύξουν ότι είναι εποχή ενότητας και περισυλλογής; Με αποτέλεσμα να τους πιστέψει και ο αφελής (λέμε τώρα..) τραπεζίτης πρωθυπουργός και να σημειώσει στον απολογισμό των τριάντα ημερών της κυβέρνησής του ως βασική κατάκτηση την εθνική ενότητα που εκπροσωπεί η κυβέρνησή του;
ΤΙ ΤΟΥΣ έπιασε τώρα και βαράνε διάλυση; Πολλά μπορεί να πει κανείς και για τις επερχόμενες εκλογές, και για τις επίσης επερχόμενες εσωκομματικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ και για τις επερχόμενες θύελλες στη Ν.Δ. τον Σαμαρά και για τον ακροδεξιό σαλτιμπαγκισμό του ΛΑΟΣ. Το βασικό όμως, το αισιόδοξο, το καινούργιο από μια άποψη είναι ένα: Βλέπουν τώρα ακόμα κι αυτοί ότι το καράβι ναυαγεί, βουλιάζει, πάει φούντο. Κι όχι από λάθη, αβλεψίες και πατάτες που έχουν διαπράξει -τη μεγαλύτερη στον κόσμο φάρμα γεωμήλων έχουν στήσει από το 2009. Αλλά γιατί η κοινωνία τα έχει στυλώσει, δεν θέλει πια να πληρώνει, δεν μπορεί πια να πληρώνει κι αν θέλει κάτι να πληρώσει είναι όλους αυτούς που την οδήγησαν ως εδώ. Κι ότι ξεκίνησε ως κατακραυγή και γιαούρτι φτάνει η στιγμή που θα καταλήξει όχι απλώς εκλογικό μαύρισμα, αλλά ισοπέδωση, τσαλάκωμα, διαγραφή από τον χάρτη του σήμερα και του αύριο. Περί αυτού πρόκειται.
ΕΤΣΙ πασχίζουν να πηδήξουν από το καράβι, καθένας με το δικό του σωσίβιο -λίγη αυτοκριτική, πολλή κριτική στους άλλους κι ακόμα περισσότερο θράσος ότι οι ιθαγενείς ξεχνούν εύκολα. Πρέπει βλέπετε να είναι έτοιμοι, να υπάρχουν εφεδρείες, όταν θα χρειαστεί σε λίγο να σωθεί και πάλι η πατρίς από το χάος, από την ακυβερνησία, από την αριστερά. Πιθανόν και από τις πολιτικές των μνημονίων -όλα τα έχουμε δει σʼ αυτό τον τόπο, μη σας κάνει εντύπωση το τελευταίο, ήδη ο Παπανδρέου έριξε τις πρώτες βολές για όσα τον υποχρέωσαν(!) οι ξένοι να κάνει. Σπρώχνονται δηλαδή να πάρουν θέσεις στο νέο σκηνικό που έρχεται και μάλιστα σε μια σκηνή που και όλους δεν τους χωράει και μπαρούτι βρωμάει.
ΚΙ ΟΣΟΙ φιλοσοφείτε για το χάλι τόσων λαμπρών πολιτικών ανδρών και γυναικών καλό είναι να θυμάστε ότι οι πολιτικοί διαμορφώνουν βέβαια τις πολιτικές, αλλά και οι πολιτικές διαμορφώνουν και ενίοτε παραμορφώνουν τους πολιτικούς. Με τόσο βάρβαρη, ανήθικη, άθλια πολιτική που εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια γιατί να απορεί κανείς για τη βαρβαρότητα, την ανηθικότητα και την αθλιότητα που χαρακτηρίζουν τις συμπεριφορές τους τώρα που έρχεται η στιγμή της αλήθειας; Εδώ μπορεί δηλαδή κανείς να αναφωνήσει μαζί τους: Άτιμα μνημόνια, τι μας κάνατε. Αλλά ακόμα και ο δικός τους Τόμσεν το ξεκαθάρισε: Δεν φταίνε τα μνημόνια, αυτοί που τα εφάρμοσαν φταίνε. Συνεπώς, επάνω τους...
=================================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου