ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ:ΟΙ ΜΠΑΧΑΛΑΚΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΕΜΠΡΟΣ"-7/12/2011

Από την πρώτη οικονομική κρίση του 1929 (μεγάλο κραχ) και μετά προέκυψε  η ανάγκη να ασκείται ένας συνεχής και πολύπλοκος έλεγχος στους μηχανισμούς λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς. Έτσι εκτός από τις τράπεζες που έλεγχαν την αγορά με τους παραδοσιακούς 

τρόπους, προέκυψαν και αρκετοί οικονομικοί οργανισμοί που επιτηρούν τα πάντα στην παραμικρή τους λεπτομέρεια. Τα επάγγελμα του οικονομολόγου που μέχρι το 1929 περιοριζόταν περισσότερο στην οικονομική και λογιστική πρακτική, σήμερα έχει γίνει μια πολύ δύσκολη υπόθεση με πολλές υποειδικότητες. Διαπιστώθηκε ότι άν αφήσεις την αγορά να λειτουργήσει ανεξέλεγκτα, δημιουργούνται τριγμοί και τότε καλούνται οι οικονομολόγοι να δώσουν εσπευσμένα λύση. Και φυσικά η λύση που δίνουν είναι η γνωστή συνταγή του Κέυνς, του εισηγητή του κρατικού παρεμβατισμού στην ελεύθερη αγορά. Είναι πια διαπιστωμένο ότι όταν τα ζωτικά συμφέροντα των ισχυρών του συστήματος βρίσκονται στο καναβάτσο, τότε οι ίδιοι ζητούν απεγνωσμένα από το κράτος να παρέμβει.  Αντίθετα, όταν αποκομίζουν κέρδη από την απορρυθμισμένη αγορά, τότε φωνάζουν το κράτος να μείνει μακριά. Άρα λοιπόν δεν είναι ότι δεν θέλουν το κράτος, είναι ότι δεν το θέλουν κοινωνικό και δίκαιο. Όσες προσαρμογές και αν έκανε το σύστημα, στα ίδια αποτελέσματα κατέληξε. Να θυμηθούμε την περίπτωση του «λαϊκού καπιταλισμού». Η μεγαλύτερη ανοησία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ταυτίζεται με την εμφάνιση της Ανώνυμης Εταιρίας μια από τις σημαντικότερες εφευρέσεις του σημερινού συστήματος. Το πρόσωπο- κεφαλαιοκράτης φεύγει από την μέση και την θέση του παίρνει κάτι άψυχο, η μετοχή. Βέβαια τις μετοχές των Ανωνύμων Εταιριών τις αποκτούν αυτοί που μπορούν να τις αποκτήσουν. Σε αυτές τις εταιρίες υπάρχει «συνεταιρισμός» κεφαλαιοκρατών. Αν κάποιος αγοράσει μετοχές που αντιστοιχούν στο ένα εκατομμυριοστό της ΑΕ, δεν σημαίνει ότι είναι ιδιοκτήτης της. Δεν είναι τίποτα.

Ακούμε διάφορους, κυρίως πολιτικούς που δεν ξέρουν πως λειτουργεί η οικονομία, να προσπαθούν μέσω οικονομικών όρων και δεικτών να εκφράσουν τους ευσεβείς πόθους τους και δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να οικονομολογούν ευρέως και αφελώς  εκφράζοντας αποτυχημένες πολιτικές σκέψεις. Φυσικά η πολιτική σκέψη είναι θέμα παιδείας και κανείς πολιτικός με έλλειμμα παιδείας δεν μπορεί να σκέφτεται πολιτικά. Εδώ δεν πρέπει να συγχέουμε την πολιτική σκέψη με την πολιτικολογία που είναι ο απολιτικός λόγος περί πολιτικής.

Στη συζήτηση για την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2012 ακούστηκαν, κυρίως από βουλευτές του Πασόκ, απόψεις και προτάσεις για μείωση του κόστους εργασίας για να γίνει, λένε,  η Ελληνική οικονομία ανταγωνιστική. Πριν μιλήσουμε για παραγωγη και πως θα την πετύχουμε, πήγαμε αμέσως στην μείωση των μισθών. Αγνοούν, και φυσικά γιατί να το γνωρίζουν, ότι σε μια οικονομία όπως την δική μας, που στηρίζεται στην κατανάλωση και στις εισαγωγές και καθόλου ή ελάχιστα στην παραγωγή, δεν μειώνεις μισθούς οριζόντια και αδιακρίτως. Με τέτοιες οικονομικές ανοησίες δεν περνάς ούτε το πρώτο έτος της ΑΣΟΕΕ.  Φυσικά αυτή η οικονομική συνταγή έρχεται από έξω και είναι συνταγή γενικής υποτίμησης, που εξυπηρετεί τους σημερινούς δανειστές μας για να βρουν χαμηλό κόστος εργασίας στις ενδεχόμενες δικές τους επενδύσεις. Αυτοί θα εκμεταλλευτούν το φτηνό εργατικό δυναμικό και τις υποδομές της χώρας μας. Υπάρχει εμπειρία σε αυτό. Δείτε την επένδυση των Κινέζων με την COSCO. Δεν ήρθαν να επενδύσουν σε υποδομές. Ήρθαν να εξασφαλίσουν διευκολύνσεις με τις υπάρχουσες υποδομές – λιμάνια, οδικές μεταφορές, σιδηροδρόμους κλπ - προκειμένου να διευκολυνθεί η μεταφορά των εμπορευμάτων τους στην καρδιά της Ευρωζώνης. Στην πράξη εκχωρήσαμε τις βασικές μας υποδομές, για να διακινεί η Κίνα τα δικά της εμπορεύματα. Το δε εργασιακό καθεστώς και οι μισθοί στις εγκαταστάσεις της COSCO είναι ανάλογες με αυτές της Κίνας. Αυτά για να καταλάβουμε ότι υπάρχουν επενδύσεις και «επενδύσεις» και ποιοι κερδίζουν από αυτές. Και για να 

επανέλθουμε, βρήκαν λοιπόν οι δανειστές μας τους δικούς μας πρόθυμους, τους «μπαχαλάκηδες» της εξουσίας, (μπαχαλάκηδες δεν υπάρχουν μόνο στον αντεξουσιαστικό χώρο) και δέσμευσαν τη χώρα και τα περιουσιακά της στοιχεία για είκοσι και πλέον χρόνια. Έριξαν την οικονομία της χώρας μας στην ύφεση και όπως συνήθως συμβαίνει όταν μια οικονομία λειτουργεί υπό καθεστώς ύφεσης, όλοι οι συντελεστές της προσαρμόζουν την λειτουργία τους ή εξαναγκάζονται να λειτουργήσουν, όσο αντέχουν, με τους κανόνες που επιβάλλει το καθεστώς της ύφεσης. Η ψυχολογία που επικρατεί μας έχει κάνει καταθλιπτικούς και απαισιόδοξους. Εκεί μας έχουν φτάσει.

ΥΓ.  Στη κυβέρνηση Παπαδήμου συγκυβερνά ο Αντώνης αλλά όχι ο Σαμαράς. Εδώ η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια.  

========================================================

ΑΠΟ ΤΟΝ SOLOUP

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)