ΜΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ:Η ΧΕΙΡΟΛΑΒΗ

Πιάνομαι από μια χειρολαβή του τραμ· είναι ακόμη ζεστή από το προηγούμενο, το άγνωστό μου, χέρι. Αιφνίδια τρυφερότητα με πλημμυρίζει για όποιον προϋπήρξε εμού σ’ αυτή την κοινή, συλλογική πορεία. Αίφνης το γεγονός παίρνει στο μυαλό μου συμβολικές διαστάσεις. Όλοι κατ’ ουσίαν ταξιδεύουμε στην ίδια τροχιά. Πατάμε στ’ αχνάρια όσων προηγήθηκαν, προετοιμάζουμε τον δρόμο των επερχομένων. Οι ανθρώπινες κοινωνίες οργανώνουν συλλογικότητες, έθνη, κράτη. Πάνω απ’ όλα όμως υφαίνουν σχέσεις, δεσμούς εξοικείωσης, αγάπες ή αντιζηλίες. Υπάρχει μια ιστορία που γράφεται από πάνω. Εξουσίες, αυτοκρατορίες, δυνάμεις που υπερβαίνουν τις χώρες ή τις ηπείρους. Υπάρχει όμως και η ιστορία που γράφεται από κάτω. Από τους αποκλεισμένους, τις μειονότητες, τους ταπεινούς και καταφρονεμένους αυτού του πλανήτη. Ποιος κρατούσε πριν από μένα τη ζεστή χειρολαβή; Κάποιος γέρος, ένα κορίτσι, ή μήπως ο μετανάστης που βιάζεται να προλάβει την εργασία του; Η ζεστή χειρολαβή πάντως ζεστασιά ενός ξένου σώματος μ’ άγγιξε σαν βαθύς, ανθρώπινος χαιρετισμός.
========================================================

Κεραμιδόγατος

 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)