ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ:ΦΑΜΙΛΙΕΣ, ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΕΛΕΜΠΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 10/05/2011
ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ   

              

Οι επιπτώσεις των όσων ζούμε σήμερα, θυμίζουν σκηνικό πολέμου. Καταστρέφεται το κοινωνικό κράτος, παραβιάζεται το Σύνταγμα της χώρας στο όνομα των «εκτάκτων αναγκών», αμφισβητούνται και περικόπτονται δικαιώματα και ελευθερίες και η χώρα κυβερνάται από την τρόικα, με την δική μας «κυβέρνηση» των προθύμων να χορεύει στον ρυθμό που της επιβάλει το ΔΝΤ και η Ευρωπαική Ένωση. Δεν υπάρχει άνθρωπος που θα μπορούσε να διανοηθεί πριν ένα χρόνο ότι η Ελληνική γή θα έβγαινε στο σφυρί για ένα κομμάτι ψωμί και ότι θα γινόταν εκποίηση των «παγίων» του κράτους  (έδαφος και υπέδαφος) με διαδικασίες fast track, δηλαδή με διαδικασίες εξωθεσμικές και 



Ο ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ



αδιαφανείς. Τέτοιο κλίμα ευνοεί την συγκρότηση κερδοσκόπων και συμμοριών που περιτριγυρίζουν την κυβερνητική εξουσία εμφανιζόμενοι σαν φίλοι του πρωθυπουργού και αφιλοκερδείς μεσάζοντες. Τέτοια περίπτωση είναι ο Ισπανός αρχιτέκτονας Χοσέ Αθεμπίγιο, που μας τον παρουσίασε ο Παμπούκης σαν «φίλο» του πρωθυπουργού μας και «αμισθί» σύμβουλο για την επένδυση- στην ουσία ξεπούλημα- του Ελληνικού στους Καταριανούς. Μετά τους «φίλους» οικονομολόγους που προφήτευαν την Ελληνική χρεοκοπία, τώρα μας προέκυψαν και «φίλοι» αρχιτέκτονες- μεσάζοντες που

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΚΑΛΑΙΤΖΗΣ
Η ΜΕΡΚΕΛ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

προσελκύουν την διεθνή κερδοσκοπία. Τελικά οι Καταριανοί βρέθηκαν μπροστά σε μια Ισπανική συμμετοχική σε επενδυτικά σχέδια εταιρία, την BSUS (Barcelona Strategic Urban Systems) και η «δουλειά» παει να χαλάσει. Ο φίλος του πρωθυπουργού μας και «αμισθί» σύμβουλος Αθεμπίγιο, αποδείχθηκε πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της παραπάνω Ισπανικής εταιρίας, παρά τις προσπάθειες του Παμπούκη να τον παρουσιάσει σαν υπάλληλο μιας κάποιας εταιρίας. Τελικά μας προέκυψε αρκετά αναβαθμισμένος υπάλληλος με μία δυναμική εταιρία στην πλάτη. Είναι η δεύτερη φορά που σε μια μεγάλη «επένδυση» (είναι πολλά τα λεφτά Άρη, που έλεγε και ο συχωρεμένος Καλογήρου)  βρίσκονται φίλοι, συγγενείς, κουμπάροι από τα άδυτα της εξουσίας του Μαξίμου, σαν ενδιαφερόμενοι αφιλοκερδείς μεσάζοντες. Στην περίπτωση του φιάσκου της επένδυσης του Αστακού (ενδιαφερόμενοι επενδυτές καθόλου τυχαία βέβαια ήταν πάλι Καταριανοί)  βρέθηκε σαν τέτοιος να την διαπραγματεύεται ο αδερφός του πρωθυπουργού μας Νίκος και τώρα στο Ελληνικό ο φίλος του πρωθυπουργού μας Αθεμπίγιο. Πουλάνε την περιουσία του Ελληνικού λαού σαν να είναι δική τους ιδιοκτησία. Σαν να είναι τσιφλίκια τους. Ο Αστακός τα Παπανδρέϊκα και το Ελληνικό τα Παμπουκέϊκα. Λες και πρόκειται για πωλήσεις μεταξύ οικογενειών. Και καλά, το κράτος του Κατάρ είναι κράτος-οικογένεια, οικογενειακό εμιράτο είναι, το δικό μας τι είναι;  Κράτος κελεμπία; Ακούγεται ότι και οι δύο «δουλειές»  χάλασαν από την αντίδραση του Βερολίνου. Αν και φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός μας συνεννοείται ευκολότερα με τον Αμερικανικό παράγοντα ο οποίος φυσικά συνεργάζεται με αραβικά κεφάλαια, η Γερμανία σαν ηγεμονεύουσα δύναμη στη ΕΕ θέλει να εγγράψει πρώτη τους τίτλους της υποθήκης πάνω στην Ελληνική περιουσία. Άλλωστε αυτή κρατάει την κάνουλα του Μηχανισμού Στήριξης. Αυτό φάνηκε με την επιχειρηθείσα αμαρτωλή επένδυση του Κατάρ στον Αστακό, αυτό αποδεικνύεται και με τα εμπόδια που δημιουργούνται σχετικά με την μετατροπή του Ελληνικού σε αραβικό καζίνο και διεθνές κέντρο ξεπλύματος χρήματος. Να υπενθυμίσω ότι ο Αστακός δεν ήταν μόνο επενδυτικό φιάσκο αλλά και περιβαλλοντικό. Μια επένδυση επικίνδυνη για το περιβάλλον εμφανίστηκε ως πράσινη επένδυση. Δεν είναι τυχαίο ότι πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από το επικίνδυνο LPG και εδώ παρουσιάστηκε από την κυβέρνησή μας σαν πράσινη επένδυση. Είναι οι γνωστές πράσινες φανφάρες του Γ.Παπανδρέου, που εκστομίζονται από ανθρώπους άσχετους με την περιβαλλοντική πολιτική. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θήτευσαν σε θώκους δημάρχων, νομαρχών, βουλευτών, υπουργών και πρωθυπουργών και κατάντησαν τις πόλεις μας να έχουν το λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη, τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση, το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό κομφούζιο, την πιο άναρχη δόμηση και τώρα εμφανίζονται σαν πράσινοι σωτήρες. Με άλλα λόγια, για να επανέλθουμε στο θέμα μας ,η Γερμανία δεν θέλει η Ελληνική δημόσια περιουσία να κατευθυνθεί αλλού.  Η χρεοκοπία μας όπως φαίνεται οδηγεί σε συγκρούσεις μεγάλων συμφερόντων. Όποιος πάρει το πάνω χέρι στους στρατηγικούς τομείς της Ελληνικής οικονομίας (μην ξεχνάμε και το ζήτημα των ΑΟΖ),  διασφαλίζει πολιτική επιρροή και μακροχρόνια κέρδη. Δεν είναι τυχαία η έλευση του ΔΝΤ στην Ελλάδα, άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας το έφερε, που με το πρόσχημα της διαχείρισης της κρίσης έχει στόχο γεωπολιτικές επιδιώξεις.  

 

 Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος (Β.Π)