ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ: Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΓΡΑΜΜΑ




ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 5/4/2011

 ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ

  Ας δούμε μερικά περίεργα που είναι λογικά και αποδεκτά από την «σοσιαλιστική» μας κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου και των παρατρεχάμενων υπουργουφυπουργών του. Ξεκινάμε:

 -Είναι αδιανόητο να κλείσει μια προβληματική τράπεζα, αλλά είναι αποδεκτό να κλείσουν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

-Είναι αδιανόητο να τονωθεί με ρευστότητα η εσωτερική αγορά με τα λεφτά που δίνει η «σοσιαλιστική» μας κυβέρνηση στις τράπεζες αλλά είναι αποδεκτό να κλείνουν τρύπες του εξωτερικού τους δικτύου.

-Είναι αποδεκτό να μη συμμετέχει το δημόσιο στις διοικήσεις των τραπεζών όταν αυξάνει την κεφαλαιακή τους επάρκεια με δημόσιο χρήμα. Δηλαδή, να ενισχύουμε τραπεζίτες μεγαλομετόχους χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα.

-Είναι λογικό να ενισχύονται οι τράπεζες με δημόσιο χρήμα που αντιστοιχεί στο δεκαπλάσιο της κεφαλαιοποίησής τους στο χρηματιστήριο.

-Είναι λογικό να δανειζόμαστε 105 δις από την τρόικα με τα αποτελέσματα που ήδη ζούμε και να δίνουμε 108 δις στις τράπεζες.

Αυτά για την σοσιαλτραπεζική δημοκρατία του Γιώργου. Και τώρα στα σοβαρά.

Η κρίση που ζούμε, είναι κρίση του τραπεζοκεντρικού μοντέλου και του δόγματος του νεοφιλελευθερισμού, ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα μπορεί να αυτορυθμιστεί. Με την

λειτουργία υπερτροφικών χρηματιστηρίων ο έλεγχος της οικονομίας έγινε απρόσωπος αλλά και υπερπρόσωπος, πράγμα που σημαίνει ότι η ρύθμισή της έπρεπε να επικεντρωθεί στην ρύθμιση του τζόγου. Όμως μια κοινωνία που στηρίζεται σε τζογαδόρους κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Με άλλα λόγια οι χρηματοπιστωτικές αγορές διογκώθηκαν με μεγάλη ταχύτητα στηριζόμενες σε μια αποδιαρθρωμένη οικονομία. Δημιουργήθηκε μια φούσκα που έσκασε με καταστροφικά αποτελέσματα. Η χρηματική υποστήριξη που δόθηκε στις τράπεζες ήταν τεράστια. Ειδικά από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία έφτασε στο 75% του ΑΕΠ τους. Αυτή η υποστήριξη, αντί να συνετίσει, έχει ενθαρρύνει το τραπεζικό κεφάλαιο να εμπλακεί σε μεγαλύτερης έκτασης κερδοσκοπία διαμορφώνοντας το πλαίσιο για την επόμενη κρίση. Οι νεοφιλελεύθεροι μας έλεγαν ότι η αγορά όλα τα λύνει, όλα τα δικαιώνει, όλα τα τιμωρεί. Τελικά το μόνο που απέδειξαν, ήταν ότι είναι υπέρμαχοι όχι μόνο της αγοράς αλλά της πιο άδικης οικονομικής συνταγής σύμφωνα με την οποία τα κέρδη ανήκουν στους ιδιώτες και οι ζημιές στην κοινωνία. Τα αποτελέσματα αυτού του αποτυχημένου δόγματος τα ζούμε σήμερα. Ας μη

ξεχνάμε και την πολιτική των τραπεζών στα χρόνια της «ευημερίας». Όσες φορές οι τράπεζες αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν την κατανάλωση, προκάλεσαν αύξηση του χρέους των νοικοκυριών. Οι εγγυήσεις του Ελληνικού δημοσίου για το χρέος των τραπεζών είναι τεράστιες. Και όταν μια κυβέρνηση εγγυάται ένα μέρος του ιδιωτικού χρέους, εν προκειμένω το χρέος των τραπεζών, αυτό σημαίνει ότι δέχεται να εκδώσει δημόσιο χρέος ώστε να τις σώσει. Το πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε την ενίσχυση των Ελληνικών τραπεζών με 30 δις, δείγμα υποτέλειας και της παρούσας κυβέρνησης στη «δημοκρατία των τραπεζών», αν και διατυπώθηκαν από κάποιους υπουργούς ενστάσεις για την στάση των Ελληνικών τραπεζών στη σημερινή κρίση. Μη φανταστείτε τίποτα σπουδαίο, για εσωτερική κατανάλωση έγιναν, μερικές δε από αυτές κινήθηκαν στα όρια του λαϊκισμού. Ο πρωθυπουργός τους συνέστησε να αφήσουν την γκρίνια, επειδή δεν μπορούν να ζητήσουν δεσμεύσεις από τις τράπεζες και τους υποσχέθηκε ότι θα υπάρξει ένα είδος συνεννόησης κυβέρνησης – τραπεζών.

 Ετοιμάζεται λοιπόν να στείλει στους τραπεζίτες  ένα γράμμα για να σεβαστούν τις σοσιαλιστικές του ευαισθησίες. Καταλαβαίνει κανείς τι πανικό, θλίψη και οργή έχει προκαλέσει αυτή η επιστολή στο club  των τραπεζιτών. Δε  κοιμούνται τα βράδια, έχουν μελαγχολήσει, και τους έπιασε τέτοια κατάθλιψη που θα αρχίσουν να χαρίζουν δάνεια. Τέτοιες είναι οι τύψεις τους, που ένα ευρώ θα καταθέτεις δύο θα σου δίνουν, έτσι επειδή το ζήτησε ο Γιώργος. Χαίρετε

Υ.Γ  :Ποιο γουρουνάκι έχει σειρά;

Από τα λεγόμενα P.I.G.S έχασαν τις κυβερνήσεις τους το Ρ (Πορτογαλία) και το Ι (Ιρλανδία) από τα άλλα δύο G (Ελλάδα) και S (Ισπανία) ποιο έχει σειρά;

Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος (Β.Π)