ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΣΤΟ ΨΑΛΙΔΙ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 28/4/2011

ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ   
           

Στις  23/4/2010, ένα χρόνο πριν, ο πρωθυπουργός μας ταξίδεψε στο Καστελόριζο για να μας αναγγείλει το σωτήριο μνημόνιο. Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ελάχιστοι στην κυβέρνησή του πιστεύουν και στηρίζουν ενεργητικά αυτή την καταστροφική

πολιτική. Η κυβέρνηση Παπανδρέου παρέλαβε ένα δημόσιο χρέος ίσο με 115% του ΑΕΠ και το έχει φτάσει στο 150%, με προοπτική να αυξηθεί στο 160% στα τέλη του 2012. Το μνημόνιο εξελίχθηκε σε μια καταστροφική διαδικασία που υπερχρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο φτάνοντάς το σε οικονομικό αδιέξοδο. Η πολιτική του μνημονίου οδήγησε στην ενίσχυση της ύφεσης συρρικνώνοντας και αυτόν τον λειψό παραγωγικό ιδιωτικό τομέα. Φτάσαμε στο σημείο η διαχείριση του χρέους να είναι πια πρακτικά αδύνατη. Σήμερα το χρέος έχει φτάσει στα 340 δις. Στη χώρα μας επαναλαμβάνεται το ίδιο σφάλμα με αυτό του Μεξικού αλλά και των υπόλοιπων Λατινοαμερικάνικων χωρών, δηλαδή της άρνησης ότι υπάρχει πρόβλημα δυνατότητας

πληρωμών και της παραδοχής ότι είναι ένα μεταβατικό πρόβλημα ρευστότητας. Το σφάλμα αυτό είχε κοστίσει τότε μια χαμένη δεκαετία για όλη την Λατινική Αμερική. Οι χώρες εξαντλήθηκαν από τα στείρα προγράμματα λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ για να διαφυλάξει τις πιστώτριες τράπεζες.  Την πολιτική αυτή, όπως την έζησαν οι άλλες χώρες, την ζούμε και εμείς τώρα. Είναι το πανάκριβο κόστος του φτηνού δανεισμού.  Με αυτή την πολιτική ολοκληρώνεται η απορρύθμιση της Ελληνικής οικονομίας και ξεπουλιέται έναντι ευτελούς τιμήματος ότι έχει αξία. Δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, πλουτοπαραγωγικοί πόροι στο υπέδαφός μας, υπηρεσίες υγείας, παιδείας και πάει λέγοντας. Περνώντας η διαχείριση του Ελληνικού χρέους στο ΔΝΤ οι ΗΠΑ γίνονται ρυθμιστές της Ελληνικής οικονομίας αφού εγκαταστάθηκαν στο Ελληνικό οικόπεδο για παρατεταμένη διαμονή. Εδώ να μην ξεχάσουμε τις

ασκήσεις διγλωσσίας του πρωθυπουργού μας, όπου την Παρασκευή καλεί επίσημα το ΔΝΤ να έρθει στην Ελλάδα και το Σάββατο δηλώνει ότι προσυπογράφει το πανό των διαδηλωτών να φύγει η τρόικα. Άλλωστε αυτός ήταν που άνοιξε θέμα προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ, δηλώνοντας ότι ο ίδιος πρότεινε στην ΕΕ να αξιοποιηθεί η υπερατλαντική τεχνογνωσία. Το ΔΝΤ με τον «σοσιαλιστή» πρόεδρό του Ντομινίκ Στρός Καν είναι ιστορικά το δεξί χέρι κάθε δικτατορίας. Δεν υπάρχει φασιστικό καθεστώς που να μην το στήριξε. Στον μακρύ κατάλογο της χουντοπαρέας του περιλαμβάνονται οι δικτατορίες της Αργεντινής, της Βραζιλίας, της Αιτής, της Βολιβίας, της Αιθιοπίας, της Νιγηρίας, του Πακιστάν, της Λιβερίας, της Κένυας, των Φιλιππίνων, της Ινδονησίας μέχρι και το απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Ας μη μιλήσουμε για τις σχέσεις του με τον δικτάτορα Πινοσέτ της Χιλής. Η παράδοση της οικονομίας της Χιλής στο ΔΝΤ με την πλήρη ιδιωτικοποίηση της έφερε το 1982 την πλήρη κατάρρευσή της. Όσον αφορά το δικό μας τραπεζικό μας σύστημα που στην

ουσία αυτό προσπαθούν να διαφυλάξουν από ενδεχόμενη κατάρρευσή του, για αυτό δεν έχουν κάνει ακόμα την λεγόμενη αναδιάρθρωση ή αλλιώς το «κούρεμα», είναι για γέλια και για κλάματα. Από την μία ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλαδας να δίνει συμβουλές χωρίς να είναι σε θέση να βάλει τάξη στο διαχειριστικό και ασφαλιστικό χάος της τράπεζας, και από την άλλη οι εκπρόσωποι των μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών να μας παραδίδουν μαθήματα ιδιωτικοποίησης και απελευθέρωσης των αγορών κάνοντας ότι δεν γνωρίζουν ότι οι ίδιοι στηρίζονται ολοένα και περισσότερο στο δημόσιο χρήμα και στις αστρονομικές εγγυήσεις του δημοσίου. Οι Ελληνικές τράπεζες αρνούνται να συγχωνευθούν, να αυξήσουν το μετοχικό κεφάλαιό τους, να διεθνοποιηθούν και είναι γνωστή πια η αδυναμία τους να χρηματοδοτήσουν την

οικονομία και την επιχειρηματικότητα στην χώρα μας. Με άλλα λόγια έχουν παραδοθεί, δεν παίζουν τον ρόλο τους και στηρίζουν την ενίσχυση τους στο υπό πτώχευση Ελληνικό δημόσιο. Η κατάρρευση της αξιοπιστίας και της αποτελεσματικότητας της σημερινής κυβέρνησης είναι πλέον εμφανής σε όλους τους πολίτες. Την δυσκολία της να πείσει για τα συνεχόμενα μέτρα την κρύβει ονομάζοντας τα οδικούς χάρτες. Τα επιχειρήματά της είναι πια αφελή. Θυμίζουν την απολογία του μαφιόζου που ισχυρίζεται στο δικαστήριο ότι το θύμα έπεσε πάνω στο μαχαίρι του πενήντα φορές. Με την πλάτη. Τελικά για να σοβαρευτούμε, θα είναι η πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική περίοδο που οι νεώτεροι θα πρέπει να προσαρμοστούν με την ιδέα ότι η ζωή τους θα είναι κατώτερη από αυτή των γονιών τους. Όσο για μας, πρέπει να ξέρουμε ότι από όσες χώρες πέρασε το ΔΝΤ, η φουρνιά των πολιτικών που το στήριξε κάηκε. Το ζήτημα είναι να μην τους αφήσουμε να κάψουν τη χώρα πριν καούν αυτοί.

 Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος (Β.Π)