Ο ΡΑΜΦΟΣ,Ο ΔΟΞΙΑΔΗΣ,Ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ και οι ΚΛΑΖΟΜΕΝΙΟΙ

Αξίες όπως η ελευθερία, η ισότητα και η χειραφέτηση οφείλονται στις λαϊκές εξεγέρσεις.»
                                               Μαρά

Οι Κλαζομενές ήταν μια σπουδαία, πλούσια και ισχυρή πόλη, σύμμαχος της Σπάρτης, κτισμένη επί της ακτής της Ιωνίας, πλησίον της ομώνυμης νησίδας, περίπου στην ευθεία που συνδέει τη Χίο με τη Σμύρνη. Από εκεί καταγόταν ο διάσημος φιλόσοφος Αναξαγόρας (490-428 π.Χ.), φίλος του Περικλή.

Σε κάποια χρονική στιγμή επισκέφθηκαν τη Σπάρτη απεσταλμένοι των Κλαζομενίων. Κατά την παραμονή τους στη Σπάρτη η συμπεριφορά τους ήταν αυτό που σήμερα θα λέγαμε συμπεριφορά «χωριάτη», άσεμνου και χυδαίου, που ούτε γνωρίζει, ούτε ενδιαφέρεται να ακολουθήσει κανόνες συμπεριφοράς και έθιμα καλής διαγωγής, ελαττώματα για τα οποία είχαν γενικώς κακό όνομα οι Κλαζομένιοι. Μεταξύ των άλλων τους καταλογίζουν, ότι κατά την παραμονή τους στη Σπάρτη, «ελέρωσαν» (άλλοι λένε ότι μαύρισαν με καπνιά) τους θώκους των εφόρων, που βρίσκονταν στον χώρο της εκκλησίας του δήμου.

Οι Σπαρτιάτες, μαθημένοι στην πειθαρχία και την αυστηρή τήρηση των νόμων, δυσφορούσαν τόσο με τους Κλαζομένιους για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους, όσο και με τους εφόρους για την ανοχή τους σ΄αυτή τη διαγωγή.

Οι Έφοροι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, γιατί δεν ήθελαν να χαλάσουν τις σχέσεις της Σπάρτης με μια σημαντική συμμαχική πόλη, ενώ εξ άλλου ανεγνώριζαν την δικαιολογημένη αγανάκτηση των Σπαρτιατών, τους οποίους δεν ήθελαν να συνηθίσουν στην ανοχή της απειθαρχίας και της αυθαιρεσίας έναντι του νόμου. Αντέδρασαν λοιπόν με τον εξής τρόπο: έβαλαν τον κήρυκα να περιφέρεται στην πόλη κεφωνίζοντας «έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν», δηλαδή επιτρέπεται στους Κλαζομένιους να κάνουν απρέπειες. Με τον τρόπο αυτόν πετύχαιναν δύο στόχους:

-  «Νομιμοποιούσαν» τη συμπεριφορά  των Κλαζομενίων, που είχαν πια την ειδική “κατ΄εξαίρεσιν” άδεια να συμπεριφέρονται διαφορετικά από τους άλλους και να ασχημονούν.

- «Χτυπούσαν καμπανάκι» για τους Κλαζομένιους, που όσο «βλάχοι» κι αν ήταν, καταλάβαιναν ότι δεν φέρονται σωστά και ότι η διαγωγή τους ενοχλεί.

Η φράση παρέμεινε έκτοτε παροιμιώδης και χρησιμοποιείται συχνά ως τις μέρες μας. Αν κάποιος συκοφαντείται ή κατηγορείται αδίκως ή ίσως  αν θέλει απλώς να δείξει ότι αυτό συμβαίνει, απαντά στις κατηγορίες λέγοντας «έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν», που δείχνει την έκφραση μιας περιφρόνησης και σημαίνει περίπου «από τέτοιας ποιότητας ανθρώπους, σαν τους κατηγόρους μου, είναι αναμενόμενο, μόνο τέτοια συμπεριφορά μπορείς να περιμενεις».

Τι χρειάζεται για να θεωρηθείς πνευματικός άνθρωπος στην Ελλάδα σήμερα λοιπόν;
Τίποτα το ιδιαίτερο. Αρκεί, είτε να συνυπογράψεις καμιά...δραματική έκκληση  προς τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, με τις οποίες χαριεντίζόσουν επί έτη στα κοσμικά και πολιτιστικά γκαλά, είτε να γυρίσεις μια μετριότατη (αν μη τι άλλο) ταινία  και να κάνεις το διαζύγιό σου σήριαλ  είτε να σπεκουλάρεις μεσα στ’ απόνερα της νεοναζιστικής προπαγάνδας, είτε να συμμετάσχεις σε εκπομπές τηλεοπτικών υποκειμένων επιπέδου...Χασαπόπουλου-Αναγνωστάκη.

Φωτεινή ελπίδα πλημμύρισε σήμερα το πρωί τις καρδιές όλων μας, η παρουσία του –βάσει των ΜΜΕ-φιλόσοφου (τρέμε Αριστοτέλη) και συγγραφέα (έσβησες Καζαντζάκη) Στέλιου Ράμφου στην εκπομπή «Mega Σαββατοκύριακο», ο οποίος, αφού εξέφρασε τη...μεγάλη χαρά του για την παρουσία του ενώπιον των συγκεκριμένων παρουσιαστών της εκπομπής (αυτό σημαίνει αντίληψη και κριτήριο...φιλοσόφου), αφού εξέφρασε του φόβους του διότι η ομιλία του Μίκη στα Προπύλαια ωθεί την κοινωνία σε...βίαιες εξεγέρσεις, αφού καλωσόρισε τους τεχνοκράτες της Τρόικα, οι οποίοι έχουν τη γνώση να μας βάλουν σε μια...σειρά, μας αποκάλυψε τους βασικούς άξονες αντιστροφής της σημερινής ζοφερής κοινωνικής κατάστασης...

Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Πρώτος άξονας είναι οι 16 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (!), που έστειλαν την περιβόητη επιστολή στο Γιωργάκη. Οι εν λόγω βουλευτές αποτελούν-βάσει της Ραμφείου περιπατητικής σχολής- τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΠΙΔΑ και τη ΓΕΦΥΡΑ των αγανακτισμένων του Συντάγματος με το πολιτικό σύστημα, το οποίο έτσι  θα οδηγηθεί στη βελτίωσή του!

Δεύτερος άξονας, όπως διακήρυξε ο...σύγχρονος Σταγειρίτης, είναι «να συμμετάσχει και το πολιτικό σύστημα στον κοινωνικό πόνο». Πως; Να μειώσει τις μηνιαίες αποδοχές των βουλευτών! Αυτό θα πει...φιλοσοφική προσέγγιση του ελληνικού πολιτικο-οικονομικού προβλήματος.

Τρίτος άξονας, η αξιοποίησηση-εκ μέρους του Γιωργάκη- ανθρώπων...άξιων και ικανών, όπως ο Αλέκος Παπαδόπουλος (θυμηθείτε το ήθος του ανδρός) και ο Γ. Φλωρίδης!

Δε νόμίζω ότι τα παραπάνω αξίζουν κάποιας ιδιαίτερης πολιτικής κριτικής, πέραν της επισήμανσης του φαιδρού και τραγικού περιεχομένου τους. Απλώς τα επισημαίνουμε, αφενός για να καταδείξουμε την απελπισία του δωσιλογικού μπλοκ εξουσίας, αφετέρου να καταγράψουμε τον...πλούτο σκέψης της σύγχρονης πνευματικής ηγεσίας του τόπου, ο οποίος ελάχιστα διαφέρει απ’ τον πνευματικό πλούτο του Λοβέρδου, του Μιχελάκη και της Παναγιωταρέα!

Έξεστι Δοξιάδηδες, Σαββόπουλους και Ράμφους ασχημονείν...
                     
                   Από την "ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ"

Για την αντιγραφή:Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος