πηγή:
Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Τι δουλειά έκανε ο Σταύρος Θεοδωράκης
μέχρι την άνοιξη του 2014 που έγινε ιδιοκτήτης κόμματος;
Μα θέλει κι ερώτημα;
Ήταν ο επιτυχημένος
παρουσιαστής εβδομαδιαίας εκπομπής με τίτλο «Πρωταγωνιστές».
Αρχικώς η εκπομπή προβαλλόταν στην ΕΡΤ και
ήταν τόσο επιτυχημένη, που απέφερε στον παρουσιαστή της 23.900 ευρώ το μήνα.
Δημόσιος υπάλληλος στη ζημιογόνο ΕΡΤ
ήταν ο Σταύρος, τις 24.000 ευρώ δεν τις έπαιρνε από τα ανύπαρκτα κέρδη,
τα έπαιρνε από την εισφορά της ΔΕΗ. Εσύ του τα έδινες τα ευρώ, φίλε μου,
απογειώνονταν κάθε μήνα υποχρεωτικώς από την τσέπη σου και προσγειώνονταν,
προαιρετικώς, στην τσέπη του πρωταγωνιστή της καρδιάς μας. Από την
τσέπη σου τον πλήρωνες τον Σταύρο, μέχρι που πήρε την εκπομπή του και την πήγε
στο ΜΕΓΚΑ, πιθανότατα με μεγαλύτερη αμοιβή από τα 24 χιλιάρικα που του έδινε το
κράτος.
Μην χαίρεσαι, αναγνώστη, μη
νομίζεις ότι γλίτωσες, και στο ΜΕΓΚΑ εσύ τον πλήρωνες τον Σταύρο.
Και το ΜΕΓΚΑ ζημιογόνο ήταν και το ΜΕΓΚΑ από τις έμμεσες κρατικές
επιδοτήσεις ζούσε. Από τα δάνεια που δεν δικαιούνταν να πάρει, από τα
εκατομμύρια που δεν πλήρωνε για τη δημόσια συχνότητα, από το φόρο των
διαφημίσεων που του χάριζαν, από τις αλλεπάλληλες ρυθμίσεις των ασφαλιστικών
εισφορών του.
Κι όμως, ο κηφήνας των σκοτεινών
διαδρόμων της ΕΡΤ, το λατρεμένο παιδί του συστήματος, ο κυριλέ ταβερνιάρης της
διαπλοκής, είχε το θράσος να στραφεί το Σάββατο προς τους βουλευτές του
ΣΥΡΙΖΑ και να τους αποκαλέσει αργόσχολους που πληρώνονται από το κόμμα.
Εκτόξευσε αυτές τις χυδαιότητες σε
γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, καλλιτέχνες, καθηγητές πανεπιστημίου, δασκάλους,
ελεύθερους επαγγελματίες, βιομηχανικούς εργάτες, τόλμησε να προσβάλει βάναυσα
δεκάδες βουλευτές και εκατομμύρια ψηφοφόρους, αυτός που πριν από λίγους μήνες
έγλυφε στην εκπομπή του τον Μιχαλολιάκο, για λίγους πόντους τηλεθέασης.
Ο υπάλληλος των εργολάβων έγινε
εργολάβος και ο ίδιος.
Εργολάβος του φασίζοντος
νεοφιλελευθερισμού, που χωρίζει τους ανθρώπους σε επιτυχημένους και
αποτυχημένους, σε βολεμένους κρατιστές και σε σκληρά εργαζόμενους του ιδιωτικού
τομέα.
Ο Θεοδωράκης, εφαπτόμενος επικινδύνως
με την Χ.Α., εμφανίζει τα κόμματα ως άντρα διαφθοράς, εξαιρουμένου
φυσικά του δικού του κόμματος, που είναι εξ ορισμού καθαρό. Τόσο καθαρό
όσο είναι και ο Σταύρος. Να εξαφανιστούν οι άλλοι, για να έρθω εγώ, λέει ο
Θεοδωράκης και το λέει πρωτίστως στους δανειστές.
Χρησιμοποιεί τον κυνισμό και τη
χυδαιότητα ως διαπιστευτήρια, ως γέφυρες προς μια εξουσία δοτή, ο αρχηγός του
6% αντιμετωπίζεται από το ευρωπαϊκό ιερατείο ως δυνητικός ηγέτης
της Ελλάδας.
Με τέσσερεις πρωθυπουργούς δείπνησε ο
Σταύρος στις Βρυξέλλες, πάλι καλά που δεν έστησαν αψίδα για να τον υποδεχτούν.
Ψηφίζοντας ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, ψηφίζουμε ΝΑΙ στον Σταύρο, τον
μετατρέπουμε σε κεντρικό ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων.