Αν η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα
ήταν κριτήρια, τότε θα ήταν μάλλον αδύνατο να βρεθεί ελληνική κυβέρνηση από
συστάσεως ελληνικού κράτους που να συγκρίνεται με τη σημερινή –υπολείπονται
όλες οι άλλες, και δεν είναι αυτό κάτι εύκολο… Δεν ξέρω μήπως θα έπρεπε
να συμπεριλάβω μαζί με τις προηγούμενες ελληνικές που ωχριούν μπροστά της και
τις ξένες όλων των εποχών. Μιλάμε για κυβέρνηση, όχι αστεία!
Απ’ όλους σοβαρότερος και πλέον
υπεύθυνος είναι, φυσικά, ο επικεφαλής της. Παιδί εχέμυθο. Τάφος. Είχε από τον
Ομπάμα πλήρη ενημέρωση, όπως ο ίδιος μας διαβεβαίωσε, κι έκαναν τα δυό τους,
όπως είπε, διεξοδική ανάλυση για τις εξελίξεις στη Συρία, κι όμως δεν πήγε σαν
τον φαφλατά ν’ αρχίσει να ενημερώνει τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, μόλις
επέστρεψε από την Ουάσιγκτον. Ίσα-ίσα, περίμενε υπομονετικά. Και όταν ήρθε η
κατάλληλη ώρα, αφού πρώτα ανέβηκε στο YouTube το βίντεο, που ανέβασαν οι Σύροι
αντικαθεστωτικοί μια μέρα πριν από την επίμαχη επίθεση για να αποδείξουν ότι ο
Άσαντ τους ρίχνει χημικά, και αφού πήρε από το διεθνή Τύπο το μήνυμα ότι
ξεσηκώνουν οι Αμερικανοί όλη την υφήλιο, τότε μόνον συγκάλεσε
υπουργικό για να ενημερώσει και να συντονίσει την ελληνική στάση. Όχι να τα
λέει εδώ κι εκεί στον κάθε σούργελο υπουργό, να πηγαίνει μετά ο καθένας τους να
τα αποκαλύπτει στα κανάλια· να μάθει ο Ομπάμα ότι διέρρευσαν τα σχέδιά του (που
δεν έχει, όπως μαθαίνουμε από τον ίδιο, παρά τη διεξοδική ενημέρωση στον Αντωνάκη)
και να αναγκαστεί να τ’ αλλάξει, αιφνιδιάζοντας την ανθρωπότητα. Αυτό δεν είναι
σοβαρότητα και υπευθυνότητα κυβέρνησης;
Όταν λέω «κάθε σούργελο», εξαιρώ
φυσικά τον Σίμο Κεδίκογλου, ο οποίος ανατράφηκε σε θέσεις υψηλής ευθύνης στον
κόρφο του Αντώνη Σαμαρά και άρα είναι αδύνατον να είναι σούργελο, ακριβώς ένεκα
αυτής της μαθητείας. Εξ ου και ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ανακάλεσε αυστηρότατα
στην τάξη τον βρωμοσύριζα, που γύρευε στα καλά καθούμενα συζήτηση στη Βουλή για
τις εξελίξεις στη Συρία, σ’ ένα από τα συνηθισμένα του κρεσέντο επιπολαιότητας.
Όχι σαν και αυτόν τον κόπανο, τον Κάμερον, που βιάστηκε κι έθεσε το θέμα στο
βρετανικό κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα να καταψηφισθεί η πρόταση ανάληψης
στρατιωτικής δράσης από τη Βρετανία. Ο Κάμερον έκανε του κεφαλιού του και την
πάτησε, όπως όμως ευτυχώς δεν την πάτησαν ο Σαμαράς και ο Κεδίκογλου. Είναι
τόσο κόπανος που δήλωσε κιόλας, άκουσον-άκουσον, ότι θα σεβαστεί, λέει, την
απόφαση που επικράτησε στην ψηφοφορία. Ε, αυτό δεν είναι βέβαια σοβαρότητα και
υπευθυνότητα! Όχι πάντως σαν τη δική μας.
Αλλά το μεγάλο αστέρι –καμιά σχέση
όμως με τον ατσίδα Σαμαρά– είναι ο πολύς Βενιζέλος, που ο Θεός να μου κόβει
χρόνια και να του δίνει μέρες. Αυτός ο άνθρωπος, που με τη σοβαρότητα και την
υπευθυνότητά του καταφέρνει σε κάθε κρίση ν’ ανεβαίνει ένα-ένα τα σκαλοπάτια
της ιεραρχίας, τώρα δείχνει στην παγκόσμια πολιτευόμενη κοινότητα ότι κακώς
έχει κολλήσει στη βαθμίδα του Αντιπρόεδρου, αλλά πρέπει να διορισθεί μόνιμος
Πρόεδρος των Η.Π.Α. Τι κι αν του καταλογίσει αύριο, λ.χ., η Χρυσή Αυγή ότι με
τη στάση του συντάχθηκε με τις αιτίες που θα σηκώσουν κύμα Σύρων προσφύγων· τι
κι αν του καταλογίσει ότι αυτός συντάχθηκε με τις αιτίες που θα φέρουν
ανατίμηση του πετρελαίου, ο ίδιος τα προσπερνάει όλα τούτα προσηλωμένος στο
παιδικό του όραμα να βάλει παγκόσμια τάξη, Ιδού ο κομμένος και ραμμένος γι
αρχηγός του παγκόσμιου χωροφύλακα· τι κι αν, τι κι αν… Πφφ, πρόσφυγες… Θα
βάλει πλάτες, να πούμε, ο κλειδοκράτορας της νομιμότητας Δένδιας που θα τους
χώσει βαθειά μες την Αμυγδαλέζα, και θα ησυχάσουμε· το πετρέλαιο θα το αναλάβει
ο αητός Στουρνάρας…
Αμ ο Αβραμόπουλος; Στο Εθνικής
Άμυνας, ε; Τέλος πάντων… Ας μην σας κουράζω άλλο. Να θυμίσω μόνον ότι αυτοί οι
άνθρωποι κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της Ελλάδας, και την έχουν βγάλει στο
σφυρί όσο-όσο. Και, κατά πως φαίνεται, δεν θ’ αφήσουν τίποτε πίσω τους.
Sotosblog...
========================================================