Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης επιτέλους έκλεισε την περασμένη Τετάρτη με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και την Πέμπτη με την από κοινού ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου από τα κόμματα εξουσίας και τις παραφυάδες τους.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε πανηγυρικά με πυροτεχνήματα και καπνογόνα. Και τώρα εμπρός ολοταχώς για την εθνοσωτήρια 4η Αυγούστου του Μεταξά. Είχε δίκιο πριν από λίγες μέρες ο αγαπημένος φίλος Δημήτρης Σεβαστάκης όταν σημείωνε ότι ο αληθινός πατέρας (πολιτικά εννοείται) του σημερινού πρωθυπουργού είναι ο Κώστας Σημίτης. Πλην όμως η επισήμανση του πολιτικού γενεαλογικού δέντρου είναι ελλιπής. Διότι ο Σημίτης είναι πατέρας για τις καλές εποχές. Της απλής απάτης. Όταν τα πράγματα σφίγγουν στο μη περαιτέρω, τότε φαίνεται ότι ο Τσολάκογλου είναι ο πραγματικός (πολιτικός) παππούς του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου. Ως γνήσιος λοιπόν υιός και εγγονός (και κάθε άλλο παρά πατροκτόνος) ο σημερινός πρωθυπουργός παρέδωσε χωρίς τιμή και χωρίς υπόληψη τη χώρα σιδηροδέσμια (αλλά όχι δουλόφρονα, όπως μεγαλειωδώς αναφέρεται στην πλατεία Συντάγματος και στις πλατείες ολόκληρης της χώρας) στον στρατό κατοχής των τραπεζικών συμμοριών, των οικονομικών δολοφόνων, των οίκων αξιολόγησης και του ένδοξου διεθνούς τζογαδορισμού, που τάχα μου αυτός και μόνον αυτός θα σώσει τη χώρα από την απειλή χρεωκοπίας, την οποία ο ίδιος δημιούργησε.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Το υπέγραψε πανηγυρικά με αίμα θυμάτων του ένστολου συμμοριτισμού και του κουκουλοφόρου παρακράτους, μια κυβέρνηση δωσιλόγων με επικεφαλής τον υπουργό Οικονομικών, επιτέλους φανερά κενολόγο σε βαθμό νεκρικής ακαμψίας (αφού ως γνωστόν δεν λένε τίποτα οι νεκροί), με αποκορύφωμα το επιχείρημα του Τάσου και της Γκόλφως! Το επιχείρημα "του αγαπημένου και της αγαπημένης", όπως είπε ο ρήτωρ από του βήματος της Βουλής, σε μια επίδειξη χονδροειδούς χιούμορ στο σπίτι του πεθαμένου. Γελάσαμε βρε. Κι από κοντά φυσικά οι χρυσές εφεδρείες του συστήματος. Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Συμμαχία. Παρθένες κόρες της αιδημοσύνης, που απλώς ευχαριστιούνται τον βιασμό αφού δεν έχουν καμία διάθεση να προσπαθήσουν να τον αποφύγουν.
Πράγματι ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Το ψήφισε χειροκροτώντας η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ (με τις χρυσές της εφεδρείες να λυσσομανούν που δεν είχαν αυτές την τιμή) αποδεικνύοντας ότι τα κόμματα εξουσίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πολιτική πτέρυγα της οικονομικής ασυδοσίας που δεν ορρωδεί προς ουδενός. Α, ναι. Ο Βενιζέλος, αλλού γι' αλλού, ως αντιληπτική ικανότητα, μας κούνησε και το καθρεφτάκι και τις χάντρες του 5% της φορολογίας των βουλευτών. Πού πας, ωρε καημένε Βαγγελάκη; Φουρτούνα η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι; Στο θέμα μας όμως. Η κυβέρνηση Γ.Α. Παπανδρέου: Απέδειξε -όπως κάθε φορά αποδεικνύεται στις οριακές στιγμές της ιστορίας- για ποιο λόγο το σύστημα διορίζει ως εκπροσώπους του (και όχι εκπροσώπους του λαού σ' αυτή τη φρικώδη απάτη που λέγεται κοινοβουλευτική δημοκρατία και η οποία δεν έχει αδιέξοδα επειδή η ίδια συνιστά το απόλυτο αδιέξοδο) τα πιο χαμερπή ανδράρια και γύναια ετοιμοπαράδοτα στην κάθε υποταγή. Επαναλαμβάνω: το σύστημα διορίζει τους εκπροσώπους. Οι εκλογές είναι απάτη. Για την ακρίβεια πειθαναγκαστική οφθαλμαπάτη Δημοκρατίας. Μόνο που τώρα το παραβάν της δήθεν μυστικής ψήφου σηκώθηκε από τον ούριο άνεμο ενός μεγάλου (αλλά δυστυχώς όχι τόσο μεγάλου όσο έπρεπε) μέρους μιας κοινωνίας ξαφνικής και απρόβλεπτης. Και από μέσα φάνηκε ένα κράμα αλητείας, ηλιθιότητας, πονηρίας, ιδεολογικού παλιμπαιδισμού, αναξιοπρέπειας, σκαιότητας, δουλικότητας, ακατάσχετης, φαυλότητας, εγκληματικής αμεριμνησίας και πολλών άλλων να χειροκροτεί βλακωδώς το ξεπούλημα του καθολικού "πριν" και του καθολικού "μετά" του τόπου και των ανθρώπων του με αντίτιμο εναγώνια επιβράβευση της θλιβερής του βλαπτικότητας.
Το τι ακούστηκε μέσα στη Βουλή δεν λέγεται. Αν υπήρχε μετρητής εθελοδουλίας, θα έσπαγε το κοντέρ. Θα έσπαγε όμως και το κοντέρ σε κάποιον μετρητή καταστροφής της χώρας, τον οποίον αποφάσισαν αυτά τα ανδράρια και γύναια των δωσιλόγων.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Συμβολικά το ανακοίνωσε μειδιώντας ικανοποιημένος ένας παραβάτης του νόμου και φοροφυγάς. Ο πρόεδρος της Βουλής κύριος Πετσάλνικος, με την παράνομη πισίνα στην άκρη του Θεού, για την οποία παρανομία ουδέν έπαθε. Κατά νόμον. Ο άνθρωπος που άρπαξε από τα παιδάκια (με τα οποία φωτογραφήθηκε) τον κουμπαρά τους για να σωθεί η Ελλάδα, δηλαδή να πληρωθούν οι φόροι που ο ΙΔΙΟΣ και οι ΟΜΟΙΟΙ του δεν κατέβαλαν ως όφειλαν. Αυτό το πρόσωπο μειδιώντας ανακοίνωσε την υποταγή και οι ομοϊδεάτες του χειροκροτούσαν. "Των οικιών ημών εμπιπραμένων υμείς άδετε"...
Κι απ' έξω από τον "ναό" της Δημοκρατίας να οργιάζουν τα τάγματα ασφαλείας του σκυλοπνίχτη του "Σαμίνα", του νυν υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, εκλεκτού μέλους της πολυφίλητης εταιρείας δολοφόνων της εντιμότητας υπό την επωνυμία "Γενιά του Πολυτεχνείου", στο Δ.Σ. της οποίας ανήκαν και οι αισχρότατοι Μίμης Ανδρουλάκης και Μαρία Δαμανάκη. Άντε ρε. Εκδοροσφαγείς και του τελευταίου ίχνους δέρματος από την έσχατη σκέψη και το έσχατο αίσθημα του έσχατου νεκρού για δικαιοσύνη της χειραψίας. Απάνθρωποι. Ε, απάνθρωποι. Σφαγείς. Ε, σφαγείς.
Επιτέλους. Τον κλείσατε τον κύκλο της Μεταπολίτευσης. Από τώρα και ύστερα εσείς στον κύκλο σας κι εμείς στον κύκλο μας, σ' αυτό το εξανεστημένο ακατάδεκτο. Δεν σας καταδεχόμαστε. Δεν είστε εσείς που μας περιφρονήσατε. Εσείς παραδώσατε τη χώρα. Εμείς είμαστε που σας περιφρονούμε. Όλους. Και μην πει κανείς ότι δεν κάνει να λέμε "όλους". Γιατί το κίνημα της πλατείας απέδειξε ότι είναι ικανό να σταθεί μονάχο του, όρθιο απέναντι σε όλους. Όρθιο απέναντι στους φονιάδες του Παπουτσή. Όρθιο απέναντι στην ειρωνεία των υψιπετών πολιτικοποιημένων.
Ναι, ρε 'σεις. Οι κομμώτριες, οι "βολεμένοι", οι απολίτικοι αυτοί που 'χάσαν τη βολή τους, οι λοιδορημένοι από το ΚΚΕ, αυτοί έδωσαν τη μάχη και την κέρδισαν. Μόνοι, κατάμονοι. Την ώρα που το ΠΑΜΕ έβοσκε μπροστά στις βιτρίνες του Hondos στην Ομόνοια. Την ώρα που οι κληρονομικώ δικαιώματι αγωνιστικού DNA και η θεία χάριτι συντεταγμένοι του συνδικαλισμού μόλις και μετά βίας συγκέντρωσαν 20.000 κόσμο για πέντε λεπτά στο Σύνταγμα και αποχώρησαν ηρωικώς. Αυτοί οι "ανάξιοι" έδωσαν τη μάχη και την κέρδισαν για όλους. Αυτοί. Ο "απλός λαός", στον οποίο αναφέρονται οι επώνυμοι και οι περιώνυμοι σαν να ήταν το αδιανόητο πλάσμα ενός άλλου πλανήτη. Ε, ναι λοιπόν. Αυτό ακριβώς είναι: Το αδιανόητο πλάσμα ενός άλλου πλανήτη. Εάν δεν υπήρχε ο πλανήτης Πλατεία, τίποτα δεν θα είχε γίνει. Απλώς θα αναχάραζε ικανοποιημένη και ανώδυνη η επαναστατική ευταξία την αγωνιστική της παρουσία.
Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή ήταν ελαφρώς ακατάληπτη. Είμαστε, δεν είμαστε, ναι μεν, αλλά το κίνημα, η εργατική τάξη, αυτά και πάμε παραπέρα. Πρώτη φορά η Αλέκα δεν κατάφερε να πει κάτι απολύτως "νικηφόρο". Γιατί στην πλατεία δεν ήταν το ΠΑΜΕ. Ήταν οι κομμώτριες. Ήταν ο αληθινά πολιτικοποιημένος λαός. Όχι ο πολιτικοποιημένος με αντιπροσώπους της εκ Θεού επαναστατημένης ιερολογίας. Μακριά τα χέρια σας απ' αυτό τον "απλό λαό". Γιατί θα σας τα κόψει. Καιρός να μπείτε στην οδύνη του συμπεράσματος.
Γιατί τώρα ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Και το είδε συμβολικά ένας τυφλός βουλευτής, ώστε να μπορεί να κοιτάζει τον κόσμο στα μάτια. Ο κύριος Π. Κουρουμπλής. Τέως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Με βαθύτατο σεβασμό του αφιερώνω μερικούς στίχους από το ποίημα με τίτλο "Ένας τυφλός" του μεγαλύτερου μετά τον Όμηρο τυφλού της παγκόσμιας ποίησης, του Χόρχε Λουίς Μπόρχες από τη συλλογή του "Το σκοτεινό τριαντάφυλλο" (μετ. Δημήτρης Καλοκύρης): "Λέω πάλι πως το μόνο που έχω χάσει / είναι η ασήμαντη επιφάνεια των πραγμάτων. / Τη φράση αυτή την έχει πει ο Μίλτον και είναι σπουδαία (...)".
Μόνο σπουδαία, κύριε Κουρουμπλή; Μόνο σπουδαία; Μόνο σπουδαία, αγαπητοί Κερατεάτες, δέκτες μιας πάνδημης αλληλεγγύης που δεν εμφανιστήκατε πουθενά; Μόνο σπουδαία, αγαπητοί αγρότες, που εξαερωθήκατε παρ' όλα τα κιλά σας και παρ' όλα τα λεφτά σας; Ξέρετε, δεν μετράμε μόνο παρόντες. Μετράμε και απόντες.
Στην ασήμαντη επιφάνεια της πλατείας Συντάγματος.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΥΓΗ" - (3/7/2011)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε πανηγυρικά με πυροτεχνήματα και καπνογόνα. Και τώρα εμπρός ολοταχώς για την εθνοσωτήρια 4η Αυγούστου του Μεταξά. Είχε δίκιο πριν από λίγες μέρες ο αγαπημένος φίλος Δημήτρης Σεβαστάκης όταν σημείωνε ότι ο αληθινός πατέρας (πολιτικά εννοείται) του σημερινού πρωθυπουργού είναι ο Κώστας Σημίτης. Πλην όμως η επισήμανση του πολιτικού γενεαλογικού δέντρου είναι ελλιπής. Διότι ο Σημίτης είναι πατέρας για τις καλές εποχές. Της απλής απάτης. Όταν τα πράγματα σφίγγουν στο μη περαιτέρω, τότε φαίνεται ότι ο Τσολάκογλου είναι ο πραγματικός (πολιτικός) παππούς του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου. Ως γνήσιος λοιπόν υιός και εγγονός (και κάθε άλλο παρά πατροκτόνος) ο σημερινός πρωθυπουργός παρέδωσε χωρίς τιμή και χωρίς υπόληψη τη χώρα σιδηροδέσμια (αλλά όχι δουλόφρονα, όπως μεγαλειωδώς αναφέρεται στην πλατεία Συντάγματος και στις πλατείες ολόκληρης της χώρας) στον στρατό κατοχής των τραπεζικών συμμοριών, των οικονομικών δολοφόνων, των οίκων αξιολόγησης και του ένδοξου διεθνούς τζογαδορισμού, που τάχα μου αυτός και μόνον αυτός θα σώσει τη χώρα από την απειλή χρεωκοπίας, την οποία ο ίδιος δημιούργησε.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Το υπέγραψε πανηγυρικά με αίμα θυμάτων του ένστολου συμμοριτισμού και του κουκουλοφόρου παρακράτους, μια κυβέρνηση δωσιλόγων με επικεφαλής τον υπουργό Οικονομικών, επιτέλους φανερά κενολόγο σε βαθμό νεκρικής ακαμψίας (αφού ως γνωστόν δεν λένε τίποτα οι νεκροί), με αποκορύφωμα το επιχείρημα του Τάσου και της Γκόλφως! Το επιχείρημα "του αγαπημένου και της αγαπημένης", όπως είπε ο ρήτωρ από του βήματος της Βουλής, σε μια επίδειξη χονδροειδούς χιούμορ στο σπίτι του πεθαμένου. Γελάσαμε βρε. Κι από κοντά φυσικά οι χρυσές εφεδρείες του συστήματος. Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Συμμαχία. Παρθένες κόρες της αιδημοσύνης, που απλώς ευχαριστιούνται τον βιασμό αφού δεν έχουν καμία διάθεση να προσπαθήσουν να τον αποφύγουν.
Πράγματι ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Το ψήφισε χειροκροτώντας η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ (με τις χρυσές της εφεδρείες να λυσσομανούν που δεν είχαν αυτές την τιμή) αποδεικνύοντας ότι τα κόμματα εξουσίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πολιτική πτέρυγα της οικονομικής ασυδοσίας που δεν ορρωδεί προς ουδενός. Α, ναι. Ο Βενιζέλος, αλλού γι' αλλού, ως αντιληπτική ικανότητα, μας κούνησε και το καθρεφτάκι και τις χάντρες του 5% της φορολογίας των βουλευτών. Πού πας, ωρε καημένε Βαγγελάκη; Φουρτούνα η θάλασσα, δεν τη φοβάσαι; Στο θέμα μας όμως. Η κυβέρνηση Γ.Α. Παπανδρέου: Απέδειξε -όπως κάθε φορά αποδεικνύεται στις οριακές στιγμές της ιστορίας- για ποιο λόγο το σύστημα διορίζει ως εκπροσώπους του (και όχι εκπροσώπους του λαού σ' αυτή τη φρικώδη απάτη που λέγεται κοινοβουλευτική δημοκρατία και η οποία δεν έχει αδιέξοδα επειδή η ίδια συνιστά το απόλυτο αδιέξοδο) τα πιο χαμερπή ανδράρια και γύναια ετοιμοπαράδοτα στην κάθε υποταγή. Επαναλαμβάνω: το σύστημα διορίζει τους εκπροσώπους. Οι εκλογές είναι απάτη. Για την ακρίβεια πειθαναγκαστική οφθαλμαπάτη Δημοκρατίας. Μόνο που τώρα το παραβάν της δήθεν μυστικής ψήφου σηκώθηκε από τον ούριο άνεμο ενός μεγάλου (αλλά δυστυχώς όχι τόσο μεγάλου όσο έπρεπε) μέρους μιας κοινωνίας ξαφνικής και απρόβλεπτης. Και από μέσα φάνηκε ένα κράμα αλητείας, ηλιθιότητας, πονηρίας, ιδεολογικού παλιμπαιδισμού, αναξιοπρέπειας, σκαιότητας, δουλικότητας, ακατάσχετης, φαυλότητας, εγκληματικής αμεριμνησίας και πολλών άλλων να χειροκροτεί βλακωδώς το ξεπούλημα του καθολικού "πριν" και του καθολικού "μετά" του τόπου και των ανθρώπων του με αντίτιμο εναγώνια επιβράβευση της θλιβερής του βλαπτικότητας.
Το τι ακούστηκε μέσα στη Βουλή δεν λέγεται. Αν υπήρχε μετρητής εθελοδουλίας, θα έσπαγε το κοντέρ. Θα έσπαγε όμως και το κοντέρ σε κάποιον μετρητή καταστροφής της χώρας, τον οποίον αποφάσισαν αυτά τα ανδράρια και γύναια των δωσιλόγων.
Ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Συμβολικά το ανακοίνωσε μειδιώντας ικανοποιημένος ένας παραβάτης του νόμου και φοροφυγάς. Ο πρόεδρος της Βουλής κύριος Πετσάλνικος, με την παράνομη πισίνα στην άκρη του Θεού, για την οποία παρανομία ουδέν έπαθε. Κατά νόμον. Ο άνθρωπος που άρπαξε από τα παιδάκια (με τα οποία φωτογραφήθηκε) τον κουμπαρά τους για να σωθεί η Ελλάδα, δηλαδή να πληρωθούν οι φόροι που ο ΙΔΙΟΣ και οι ΟΜΟΙΟΙ του δεν κατέβαλαν ως όφειλαν. Αυτό το πρόσωπο μειδιώντας ανακοίνωσε την υποταγή και οι ομοϊδεάτες του χειροκροτούσαν. "Των οικιών ημών εμπιπραμένων υμείς άδετε"...
Κι απ' έξω από τον "ναό" της Δημοκρατίας να οργιάζουν τα τάγματα ασφαλείας του σκυλοπνίχτη του "Σαμίνα", του νυν υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, εκλεκτού μέλους της πολυφίλητης εταιρείας δολοφόνων της εντιμότητας υπό την επωνυμία "Γενιά του Πολυτεχνείου", στο Δ.Σ. της οποίας ανήκαν και οι αισχρότατοι Μίμης Ανδρουλάκης και Μαρία Δαμανάκη. Άντε ρε. Εκδοροσφαγείς και του τελευταίου ίχνους δέρματος από την έσχατη σκέψη και το έσχατο αίσθημα του έσχατου νεκρού για δικαιοσύνη της χειραψίας. Απάνθρωποι. Ε, απάνθρωποι. Σφαγείς. Ε, σφαγείς.
Επιτέλους. Τον κλείσατε τον κύκλο της Μεταπολίτευσης. Από τώρα και ύστερα εσείς στον κύκλο σας κι εμείς στον κύκλο μας, σ' αυτό το εξανεστημένο ακατάδεκτο. Δεν σας καταδεχόμαστε. Δεν είστε εσείς που μας περιφρονήσατε. Εσείς παραδώσατε τη χώρα. Εμείς είμαστε που σας περιφρονούμε. Όλους. Και μην πει κανείς ότι δεν κάνει να λέμε "όλους". Γιατί το κίνημα της πλατείας απέδειξε ότι είναι ικανό να σταθεί μονάχο του, όρθιο απέναντι σε όλους. Όρθιο απέναντι στους φονιάδες του Παπουτσή. Όρθιο απέναντι στην ειρωνεία των υψιπετών πολιτικοποιημένων.
Ναι, ρε 'σεις. Οι κομμώτριες, οι "βολεμένοι", οι απολίτικοι αυτοί που 'χάσαν τη βολή τους, οι λοιδορημένοι από το ΚΚΕ, αυτοί έδωσαν τη μάχη και την κέρδισαν. Μόνοι, κατάμονοι. Την ώρα που το ΠΑΜΕ έβοσκε μπροστά στις βιτρίνες του Hondos στην Ομόνοια. Την ώρα που οι κληρονομικώ δικαιώματι αγωνιστικού DNA και η θεία χάριτι συντεταγμένοι του συνδικαλισμού μόλις και μετά βίας συγκέντρωσαν 20.000 κόσμο για πέντε λεπτά στο Σύνταγμα και αποχώρησαν ηρωικώς. Αυτοί οι "ανάξιοι" έδωσαν τη μάχη και την κέρδισαν για όλους. Αυτοί. Ο "απλός λαός", στον οποίο αναφέρονται οι επώνυμοι και οι περιώνυμοι σαν να ήταν το αδιανόητο πλάσμα ενός άλλου πλανήτη. Ε, ναι λοιπόν. Αυτό ακριβώς είναι: Το αδιανόητο πλάσμα ενός άλλου πλανήτη. Εάν δεν υπήρχε ο πλανήτης Πλατεία, τίποτα δεν θα είχε γίνει. Απλώς θα αναχάραζε ικανοποιημένη και ανώδυνη η επαναστατική ευταξία την αγωνιστική της παρουσία.
Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή ήταν ελαφρώς ακατάληπτη. Είμαστε, δεν είμαστε, ναι μεν, αλλά το κίνημα, η εργατική τάξη, αυτά και πάμε παραπέρα. Πρώτη φορά η Αλέκα δεν κατάφερε να πει κάτι απολύτως "νικηφόρο". Γιατί στην πλατεία δεν ήταν το ΠΑΜΕ. Ήταν οι κομμώτριες. Ήταν ο αληθινά πολιτικοποιημένος λαός. Όχι ο πολιτικοποιημένος με αντιπροσώπους της εκ Θεού επαναστατημένης ιερολογίας. Μακριά τα χέρια σας απ' αυτό τον "απλό λαό". Γιατί θα σας τα κόψει. Καιρός να μπείτε στην οδύνη του συμπεράσματος.
Γιατί τώρα ο κύκλος της Μεταπολίτευσης έκλεισε. Και το είδε συμβολικά ένας τυφλός βουλευτής, ώστε να μπορεί να κοιτάζει τον κόσμο στα μάτια. Ο κύριος Π. Κουρουμπλής. Τέως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Με βαθύτατο σεβασμό του αφιερώνω μερικούς στίχους από το ποίημα με τίτλο "Ένας τυφλός" του μεγαλύτερου μετά τον Όμηρο τυφλού της παγκόσμιας ποίησης, του Χόρχε Λουίς Μπόρχες από τη συλλογή του "Το σκοτεινό τριαντάφυλλο" (μετ. Δημήτρης Καλοκύρης): "Λέω πάλι πως το μόνο που έχω χάσει / είναι η ασήμαντη επιφάνεια των πραγμάτων. / Τη φράση αυτή την έχει πει ο Μίλτον και είναι σπουδαία (...)".
Μόνο σπουδαία, κύριε Κουρουμπλή; Μόνο σπουδαία; Μόνο σπουδαία, αγαπητοί Κερατεάτες, δέκτες μιας πάνδημης αλληλεγγύης που δεν εμφανιστήκατε πουθενά; Μόνο σπουδαία, αγαπητοί αγρότες, που εξαερωθήκατε παρ' όλα τα κιλά σας και παρ' όλα τα λεφτά σας; Ξέρετε, δεν μετράμε μόνο παρόντες. Μετράμε και απόντες.
Στην ασήμαντη επιφάνεια της πλατείας Συντάγματος.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΥΓΗ" - (3/7/2011)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------- -----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ (Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου