WALT DISNEY:ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ-HITLER'S CHILDEN

Σχετικά άγνωστη αντιναζιστική ταινία του Walt Disney που παρουσιάστηκε στις αμερικανικές αίθουσες το 1943 και σήμερα θεωρείται νομικά κοινό κτήμα. Παρουσιάζει την ανατροφή των παιδιών στο καθεστώς της ναζιστικής Γερμανίας. Το έγκλημα του Ολοκαυτώματος δεν παρουσιάζεται ακόμη ως άγνωστο στο κοινό, μολονότι οι πρώτες αναφορές για μαζική εξόντωση Εβραίων στο Μπέλζεκ είχαν δει το φως μέσω του BBC ένα χρόνο πριν.
========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΔΕΛΑΣΤΙΚ:ΘΑ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Η ΕΠΑΝΑΓΟΡΑ

Πανικό προκάλεσε στα ασφαλιστικά ταμεία ο συνδυασμός των ειδήσεων αφενός ότι η κυβέρνηση Σαμαρά θα προβεί σε επαναγορά ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών στο 35% της ονομαστικής αξίας τους και αφετέρου ότι το ΔΝΤ αρνήθηκε να δώσει το τμήμα της δόσης προς
την Ελλάδα που του αναλογεί αν προηγουμένως δεν εκτιμήσει μετά τις 13 Δεκεμβρίου πώς πήγε η επαναγορά των ελληνικών ομολόγων. Ο πανικός οφείλεται στο ότι ενδέχεται η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ να δώσει εντολή στις διορισμένες διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων να προσέλθουν και να δώσουν τα ομόλογα που κατέχουν χάνοντας το... 65% της αξίας τους!!!

 Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε πραγματικό όλεθρο για τα ασφαλιστικά ταμεία και τη δυνατότητά τους να δίνουν συντάξεις που να διασφαλίζουν υποτυπωδώς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των συνταξιούχων.

Η κυβέρνηση έχει ήδη λεηλατήσει με το «κούρεμα» το 53% της αξίας των ομολόγων που κατείχαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν τα ξαναληστέψει εκ νέου με την «επαναγορά», δεν θα τους μείνει τίποτα σχεδόν για να δίνουν συντάξεις.

Η υπόθεση δεν είναι καθόλου αστεία και δεν προσφέρεται για δημαγωγία. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, υποθέτοντας ότι ένα ασφαλιστικό ταμείο είχε ένα ομόλογο αξίας 100 ευρώ. Με το «κούρεμα» του PSI η κυβέρνηση του έφαγε τα 53 ευρώ. Δεν του έδωσε όμως τουλάχιστον τα υπόλοιπα 47 ευρώ στο χέρι. Οχι. Του έδωσε 15 ευρώ σε διετή ομόλογα με την εγγύηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, τα οποία είναι όντως σίγουρα λεφτά. Τα μόνα σίγουρα, γιατί τα υπόλοιπα 32 που λείπουν του τα έδωσε υποχρεωτικά σε νέα ελληνικά ομόλογα ανύπαρκτης αξιοπιστίας και μάλιστα με μια «μικρή λεπτομέρεια»: Τα πρώτα από αυτά τα ομόλογα συνολικής αξίας 32 ευρώ λήγουν το 2023 και τα τελευταία το 2042!!!

Ζήσε δηλαδή Μάη μου να φας τριφύλλι. Τώρα έρχεται η κυβέρνηση και τι λέει; Να της δώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία τα ομόλογα ονομαστικής αξίας των 32 ευρώ έναντι... 11 ευρώ!

Με άλλα λόγια, από ένα ομόλογο αξίας 100 ευρώ πέρυσι τον Φεβρουάριο, να έχουν μείνει φέτος τον Δεκέμβριο στα χέρια των Ταμείων 15 συν 11 ίσον... 26 ευρώ!!! Θα τους έχει φάει δηλαδή η κυβέρνηση το... 74% της αξίας του ομολόγου! Πρόκειται αναμφίβολα για τη ληστεία του αιώνα σε παγκόσμιο επίπεδο.

 Θα πρόκειται για απίστευτο οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα, αν δεν εξαιρεθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από την υπαγωγή τους στην επαναγορά των ελληνικών ομολόγων.

Το ίδιο βεβαίως θα συμβεί και με τα ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και λοιποί δημόσιοι οργανισμοί, αλλά και οι ελληνικές τράπεζες. Το αδίστακτο της ληστείας έγκειται στο ότι τα ασφαλιστικά ταμεία (τα νοσοκομεία, τα ΑΕΙ) είναι από τον νόμο υποχρεωμένα να έχουν όλα τους τα αποθεματικά κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία τα διαχειρίζεται όπως θέλει αυτή και τους τα κάνει διαρκώς ομόλογα, τα οποία λεηλατούνται ασταμάτητα. Δεν έχουν δηλαδή το δικαίωμα ούτε καν τυπικά οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων να καταθέσουν τα λεφτά τους σε μια τράπεζα, να τα βγάλουν στο εξωτερικό, ή να τα προστατεύσουν κατά πώς νομίζουν.

Επαναλαμβάνεται δηλαδή η ίδια απάτη με το «κούρεμα». Οπως τότε είχε εντέχνως καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι με το «κούρεμα» ομολόγων αξίας 200 δισ. ευρώ θα χρωστούσε η χώρα μας 100 δισ. λιγότερα στους ξένους και τελικά διαπιστώσαμε ότι στην πραγματικότητα το «κούρεμα» χρεοκόπησε τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες, καταφέροντας παράλληλα καίρια πλήγματα στα νοσοκομεία μας, τα πανεπιστήμιά μας κ.λπ., έτσι θα ξαναγίνει και τώρα με την «επαναγορά».

Θα αποτελειώσει η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ τα ασφαλιστικά ταμεία και θα τα κάνει ανίκανα να δίνουν συντάξεις, θα ωθήσει εκ νέου σε κεφαλαιακή ανεπάρκεια τις ελληνικές τράπεζες και θα μας λένε πάλι σε λίγο ότι πρέπει να ξαναδανειστεί η χώρα για να γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και πάει λέγοντας. 

Ας ελπίσουμε ότι η κυβέρνηση θα θελήσει να μην προχωρήσει σε μια τόσο εχθρική στάση εναντίον των Ελλήνων συνταξιούχων, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι φοβόμαστε τα χειρότερα.

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΑΡΚΑΣ:Ο ΙΣΟΒΙΤΗΣ-(ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΤΑΙΝΙΑ)

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΟΙ ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΡΕΖΙΛΙ ΤΟΝ Μ.ΤΑΜΗΛΟ ΤΗΣ ΝΔ

ΟΙ ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΡΕΖΙΛΙ ΤΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΝΔ ΜΙΧ.ΤΑΜΗΛΟ

***************

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΑΜΗΛΟΣ

ΔΟΞΑΣΤΕ  ΤΟΝ

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΠΡΩΤΟΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ 31,5%:ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ VPRC-28/11/2012

Νέα δημοσκόπηση της Vprc για λογαριασμό των Επίκαιρων δείχνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει με διαφορά στην πρώτη θέση, ενώ εντύπωση κάνει η... έβδομη θέση του ΠΑΣΟΚ!

                    Αναλυτικά:

                    ΣΥΡΙΖΑ: 31,5%

                    ΝΔ: 26,5%

                    ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: 12,5%

                    ΑΝΕΞ.ΕΛ: 6,5%

                    ΚΚΕ: 6,5%

                    ΔΗΜΑΡ: 5,5%

                    ΠΑΣΟΚ: 5%

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Γ.ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗΣ:ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΙΑ

Όταν άκουσα την περίφημη ρήση του Τατσόπουλου, είπα: ωχ, την πάτησε ο Πέτρος, την πατήσαμε κι εμείς μαζί του. Απολογηθήκαμε για τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη, απολογηθήκαμε για τα περί κουτσού Σόιμπλε, άντε τώρα να απολογηθούμε και για τα... θου κύριε φυλακή των στόματί μου. Ως πότε θα ξεστομίζει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, δεν έχουνε, για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή κλισεδιά, αίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών;

Μετά ξέσπασε ο ορυμαγδός των αντιδράσεων. Στην αρχή είχε πλάκα, σύντομα όμως έλαβε χαρακτήρα μαζικής σεξουαλικής παράκρουσης, λες και κάποιοι έψαχναν ευκαιρία για να βγάλουν τα απωθημένα τους στη φόρα. Όπως όταν ήμασταν προέφηβοι και περιμέναμε τον Χάρρυ Κλυνν ή τον Πανούση να ξεστομίσουν καμιά βρισιά για να νιώσουμε την κρυφή χαρά ότι, αυτά που λέμε εμείς μεταξύ μας, τα λένε άλλοι φόρα παρτίδα. Άλλο όμως η κρυφή χαρά των προέφηβων και άλλο η φανερή εκτόνωση διά του πληκτρολογίου.

Το πράγμα χόντρυνε ακόμη περισσότερο, όταν άρχισαν να πιάνουν στο στόμα τους τον Τατσόπουλο κάτι λαμόγια του δημόσιου βίου, κάτι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ντρέπεσαι και να τους φτύσεις, κάτι εγκάθετοι των Νέων που από την περίφημη δήλωση συνήγαγαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει. Μέχρι και ο φασιστοπάγκαλος, αυτός ο κινούμενος όγκος χυδαιότητας, βγήκε στο Mega και ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ να διαγράψει πάραυτα τον βουλευτή του, λες και ο Τσίπρας είναι γυμνασιάρχης στο “Χτυποκάρδια στα θρανία”, βεβαίως, βεβαίως...

"Δεν ξέρω αν αισθάνεσαι σαν ήρωας του Κάφκα, που κοιμήθηκε άνθρωπος και ξύπνησε κατσαρίδα, αλλά σίγουρα είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να κοιμάσαι 'ομοφυλόφιλος' για τους χρυσαυγίτες και να ξυπνάς 'ομοφοβικός' για τους συντρόφους σου», έγραψε ο Τατσόπουλος στο Facebοok και ομολογώ ότι τον συμπόνεσα. Ο Πέτρος ήταν και παραμένει σύντροφός μας. Σε εποχές δύσκολες και σκοτεινές, την ώρα που άλλοι συνάδελφοί του προσκυνάγανε τον Ψυχάρη για να τους δώσει μια στήλη 400 λέξεων, ο Τατσόπουλος διάλεξε όχθη, και το έκανε πολύ πριν γίνει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Το έκανε όταν έβγαινε ως διανοούμενος σε μνημονιακά πάνελ και τα έβαζε με θεούς και δαίμονες, το έκανε ακόμη νωρίτερα, όταν έγραφε τα βιβλία και τα σενάριά του.

Ο Τατσόπουλος έπεσε στην επικοινωνιακή παγίδα που του έστησαν οι χρυσαυγίτες, κι αυτό ήταν λάθος. Λάθος σοβαρό, αλλά όχι ασυγχώρητο, και εν πάση περιπτώσει όχι αρκετό για να καταστεί αποσυνάγωγος εν καιρώ πολέμου. Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς μωρό μου, και η βασική αρχή του πολέμου είναι ότι δεν αφήνεις ποτέ τους συντρόφους σου μόνους απέναντι στον εχθρό.

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΠΡΩΤΟΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΜΠΡΟΣΤΑ 2,2%:ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ MARC

ΜΠΡΟΣΤΑ 2,2% Ο ΣΥΡΙΖΑ
ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ MARC-(27/11/2012)

Μια ακόμη δημοσκόπηση φέρνει πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ απογοητευτικά συνεχίζουν να είναι τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, το οποίο στη μέτρηση της marc για τον Alpha έρχεται πέμπτο κόμμα. Η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά.

Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 23%, η ΝΔ 20,8%, διαφορά 2,2% και ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 9,8%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 5,7%, το ΠΑΣΟΚ με 5,1%, η ΔΗΜΑΡ με 4,9% και το ΚΚΕ με 4,5%.

 Στην εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος η κατάσταση στη σειρά των κομμάτων δεν αλλάζει, 

ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει τη διαφορά του με τη ΝΔ στις 2,8% μονάδες. 
========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΣΤΑΘΗΣ:ΧΑΣΤΟΥΚΑΚΙΑ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ

Τα νέα απ’ τις Βρυξέλλες δεν ήταν καλά. Τα νέα απ’ τις Βρυξέλλες ήταν άσχημα.

Μόνον αν ήταν κανείς ηλίθιος (ή σαν τον κ. Σίμο Κεδίκογλου) δεν θα διαπίστωνε από την πρώτη ανάγνωση ότι η δόση (σε δόσεις) για να έρθει προϋποθέτει εξαγορά χρέους με επαναγορά ομολόγων (δηλαδή κι άλλα δανεικά), ότι

κι άλλα, νέα, μέτρα μαζεύονται στον ορίζοντα σαν κοράκια. Ότι το χρέος παραμένει αλώβητο, αυξανόμενο και σκαιό, ότι οι εξελίξεις γίνονται ακόμα περισσότερο επισφαλείς

και ότι όλες μας οι δυσκολίες βαίνουν επί τα χείρω.

Κι όμως! παρ’ ότι τα νέα άσχημα κι όσον οι ώρες ακόμα πιο άσχημα, ο κ.Σαμαράς διαπίστωνε και δήλωνε ότι: «Μια καινούργια μέρα για όλους τους Έλληνες ξημέρωσε»!

Πλην όμως, πριν αλέκτορα φωνήσαι (ξημερώματα) βοούσε ήδη ο Τύπος, έπαιρνε φωτιά το ραδιόφωνο. «Ματωμένη δόση» έγραφε στον τίτλο της η φιλική στην κυβέρνηση «Δημοκρατία», ενώ αμήχανο το «Εθνος» μιλούσε για «συμβιβασμό», για «συμβιβασμό της συμφοράς» οι «6 μέρες», για «δόση δηλητήριο» η «Εφημερίδα των Συντακτών», για να μείνω σε ένα μόνο μέρους του Τύπου - αντιθέτως, η «Καθημερινή» θριαμβολογούσε, «Επιτέλους απόφαση για δόση και χρέος» - τι απόφαση όμως; Μήπως

έπαιζε ο Παναθηναϊκός στις Βρυξέλλες και νίκησε τοπικήν τινά ομάδα ταρπιστών καλογήρων; αλλιώς προς τι οι πανηγυρισμοί; μάλιστα

ανάλογοι με τις χαζοχαρουμενιές των «Νέων»: «το πρώτο χαμόγελο»!! - και ύστερα έζησαν οι Ουρσουλίνες καλά και η προπαγάνδα καλύτερα,

ώς το 2030-2040 που η Ελλάδα θα παραμένει φυλακισμένη σε Μνημόνια, με ξένη επιτήρηση, λιτότητα και (διαρκή) ύφεση. Αυτή

 είναι «η καινούργια μέρα που ξημέρωσε για όλους τους Έλληνες», κ. Σαμαρά; - «όλους»; όχι όλους! τα λαμόγια, οι φοροφυγάδες και οι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες ζουν σε «άλλες» μέρες, σε ένα παράλληλο κβαντικό σύμπαν όπου συνεχίζουν να πλουτίζουν και οι... τέσσερις διαστάσεις: Δυνάστες, Δανειστές, Δυνατοί, Διαπλεκόμενοι.

Μία δηλαδή απ’ τα ίδια προς το χειρότερο! αυτό πανηγύρισε χθες μόνον (ο κ. Κεδίκογλου δεν λογίζεται) ο κ. Σαμαράς

ως άλλος Αύγουστος στο Κάθισμα ενός Ιπποδρόμου εν ερημία - ως άλλος Φωκάς,

«πάλιν τον καύκον» (της προπαγάνδας) «έπιες, πάλιν τον νουν απώλεσας».

Στο μεταξύ η Ελλάδα αιωρείται.

 Μόνη κι έρημη, χωρίς συμμαχίες, σε διπλωματικό κενό. Αφοπλισμένη κι άοπλη. Απομονωμένη. Μπαίγνιο των ισχυρών. Χωρίς εθνική στρατηγική, χωρίς στόχο και τρόπο...

Αιωρείται η Ελλάδα, σφαχτάρι στο τσιγκέλι, όλοι από κάτι να παίρνουν, οι Γερμανοί τόκους, ενέργεια, νερά, δήμους, μετοχικά χαρτοφυλάκια, τράπεζες, οι Βρυξέλλες να εγκαθιστούν γκαουλάιτερ και να ανοίγουν Ειδικούς Λογαριασμούς - «μια νέα μέρα ξημέρωσε»! Τι βλέπεις

μέσα σε αυτήν την ημέρα, κ. πρωθυπουργέ; μήπως τη Θράκη να απειλείται; μήπως τον αλβανικό εθνικισμό να αυθαδιάζει; μήπως τον σλαβομακεδονικό αλυτρωτισμό να βάζει φωτιά στα τόπια; μήπως τους Τούρκους να ξαναγίνονται Οθωμανοί; Και στο «τέλος της ημέρας» - κατά το προσφιλές σας αγγλοσαξονικό, τι βλέπετε; την

Ελλάδα Ειδική Οικονομική Ζώνη ή Οθωμανικό Σαντζάκι;

  Όμως με ψέματα και προπαγάνδες ακόμα κι ο μονόδρομος δεν πάει μακριά. Ουδόλως «νέα» ήταν η χθεσινή ημέρα, τουλάχιστον όχι για την Ελλάδα. Ήταν όμως

μια «νέα ημέρα» για τη Γερμανία, η οποία καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να θέσει εκτός νόμου την κτηνοβασία! Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Αν και, σε αυτήν την ευγενική προσπάθεια, οι Βησιγότθοι συναντούν σθεναρή την αντίσταση των Οστρογότθων, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι η κτηνοβασία γίνεται με τη συναίνεση των ζώων, πολλά απ’ τα οποία δεν έχουν αντίρρηση να εκδίδονται στους Οίκους Ανοχής με Ζώα (προφανώς για κτήνη) που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στο βασίλειο της Μέρκελ, ένθεν κι ένθεν του Τείχους..!

Θεέ μου! Στείλε κάνα UFO να μας μάθει πώς να κατεβούμε απ’ τα δένδρα...

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Ο Γ.ΡΟΥΣΗΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Παρατηρήσεις του Γιώργου Ρούση, σε άρθρο του Ριζοσπάστη που αποτελεί απάντηση σε άρθρο του Γ. Ρούση, με τίτλο ''Το ΚΚΕ και τα αστικοδημοκρατικά δικαιώματα'', το οποίο είχε δημοσιευθεί στην "Εφημερίδα των Συντακτών". Τα σχόλια είναι ενσωματωμένα με κατάλληλη επισήμανση, μέσα στο άρθρο του Ριζοσπάστη (22/11/12), υπό τον τίτλο: " Ο κύριος καθηγητής και η δημοκρατία".

Ολόκληρο το άρθρο του Ριζοσπάστη, υπό τον τίτλο:" Ο κύριος καθηγητής και η δημοκρατία" με ενσωματωμένες τις παρατηρήσεις του Γ. Ρούση με κατάλληλη επισήμανση έχει ως εξής:

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

«Ταυτόχρονα όμως με τη στάση αυτή τέθηκε και το θέμα της γενικότερης αντιμετώπισης εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ του Συντάγματος και των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών... σε μια εποχή νομοτελειακής έντασης του αυταρχισμού και σοβαρών κινδύνων ευρύτερης αντιδημοκρατικής εκτροπής είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσει η ηγεσία του ΚΚΕ την αναγκαιότητα υπεράσπισης και του παραμικρού ακόμη αστικοδημοκρατικού κεκτημένου»; Να που ο κύριος καθηγητής ξανακτύπησε από την «Εφημερίδα των συντακτών». Το ΚΚΕ ξανακτύπησε

(από πότε η όποια πολιτική κριτική αποτελεί χτύπημα; )

ο συγγραφέας των παραπάνω Γ. Ρούσης, διανθισμένα με τσιτάτα των κλασικών του Μαρξισμού,  αποσπασμένα όχι μόνο από την ιστορική εποχή που γράφτηκαν, αλλά και από τις συγκεκριμένες συνθήκες καθώς και ολόκληρα τα έργα των κλασικών που αναφέρονται τα τσιτάτα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

(Ένα και μόνον τσιτάτο του Μαρξ παραθέτω στο οποίο λέει ότι η αστική κυριαρχία προσφέρει στο προλεταριάτο εντελώς νέα όπλα για να πολεμήσει τους καπιταλιστές. Μήπως αυτό δεν ισχύει πια ; και είναι καλύτερα να επιστρέψουμε στη φεουδαρχία; )

Αλλωστε, ο κύριος καθηγητής είναι αυθεντία. Τόσο αυθεντία, που εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν υπερασπίζεται το αστικό Σύνταγμα. Αντιπαράθεση από θέσεις αστών στο ΚΚΕ.

(Από πότε η αξιοποίηση  του αστικού συντάγματος με στόχο όπως  γράφω την επίτευξη των κομμουνιστικών οραμάτων, την υπέρβαση των αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων  και τη ρήξη με το υπάρχων σύστημα είναι θέση αστού; )

Και μάλιστα στο συγκεκριμένο άρθρο το συνδυάζει με κριτική του ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ. Και με τον ΣΥΡΙΖΑ ο κύριος καθηγητής;

(Αυτό προκύπτει όταν  κάποιος  όπως εγώ  χαρακτηρίζει στο άρθρο του τον  ΣΥΡΙΖΑ  ούτε καν δεξιά της Αριστεράς, αλλά Αριστερά του συστήματος; )

Ανάλογη κριτική έκανε και το «ΠΡΙΝ», εφημερίδα του ΝΑΡ, στο ΚΚΕ, ότι με την κριτική του διαστρεβλώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας πατήματα στους αστούς. Με τον ΣΥΡΙΖΑ, κύριε καθηγητά, ή με την αστική σιγουριά της ακαδημαϊκής ζεστασιάς;

(Από πότε οι κομμουνιστές απαγορεύεται να είναι πανεπιστημιακοί καθηγητές και μάλιστα όταν  διδάσκουν το «κράτος κι’ επανάσταση» του Λένιν; )

Αλλά πάει πολύ να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν υπερασπίζεται της λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Οχι μόνο των αστικών θεσμών, στους οποίους αναφέρεται ο κύριος καθηγητής, αλλά πρώτ' απ' όλα στους τόπους δουλειάς όπου διαφεντεύει η δικτατορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, για την οποία ο κύριος καθηγητής και το Σύνταγμά του κάνουν «μούγκα».

(Από πού σας προκύπτει ότι κάνω μούγκα; Μήπως να καταγγείλετε και τον σ. Φλωράκη ο οποίος θεώρησε ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχει διαβάσει το περί συμμετοχής των εργαζομένων βιβλίο μου;  Από πότε όποιος υπερασπίζεται τα δικαιώματα και εκτός  τόπου δουλειά είναι κατακριτέος;  Μήπως και τα άρθρα υπέρ  της ελευθερίας του τύπου ή κατά της λογοκρισίας του Μαρξ, είναι καταδικαστέα ;)

Γιατί το ΚΚΕ δεν είναι απλά στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά ως μέτωπο πάλης

(με ποιον πέρα από τον εαυτόν του κάνει μέτωπο το ΚΚΕ;)

τα συνδέει με την πάλη για την ανατροπή της αντεργατικής αντιλαϊκής πολιτικής, καλώντας το λαό να παλέψει όχι μόνο ενάντια στην κρατική καταστολή, αλλά για δημοκρατία πρώτ' απ' όλα στους τόπους δουλειάς, καλώντας τους εργαζόμενους να τον επιβάλουν, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα το μέτωπο ενάντια στην κρατική καταστολή. Αλλά και στα λαϊκά δικαιώματα, το ΚΚΕ έχει καταθέσει νομοσχέδια για την κατάργηση των μνημονίων,

(για ψάξτε καλύτερα  μπας και δείτε και τη δική  μου υπογραφή ανάμεσα σε αυτές που συγκεντρώνει ο «Ριζοσπάστης» )

για την προστασία των ανέργων, κ.λπ. Τα ξέρει ο κύριος καθηγητής, αλλά φαίνεται πως για άλλα νοιάζεται...

(για ποια;)

Πάψτε  να εκθέτετε  το ΚΚΕ . Το φτάσατε κει που το φτάσατε μην το πάτε παρακάτω και μάλιστα φορώντας την κουκούλα της ανωνυμίας.

                           Γιώργος Ρούσης

                  Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Χ.ΚΛΙΝΝ:ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΜΟ

Α. Παπαρήγα «Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ταυτόχρονα και δημιουργία ρωγμών στο σύστημα, και χτύπημα των εφεδρειών του, ενώ τις ρωγμές αυτές επιχειρούν να τις καλύψουν ΣΥΡΙΖΑ, «Ανεξάρτητοι Έλληνες» και «Χρυσή Αυγή» χωρίς να ταυτίζονται μεταξύ τους, ωστόσο θα επιτεθούν για να βγει το ΚΚΕ εκτός Βουλής»

Σίγουρα η πιο φασιστική, με όλη την έννοια του όρου, δήλωση, από την έναρξη της αντιπολίτευσης, δια στόματος, μάλιστα, της γραμματέως του ΚΚΕ!
Είναι πλέον κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η κυρία έχει σοβαρότατο πρόβλημα κατανόησης της κατάστασης, αλλά και της ιστορίας του κόμματος που ηγείται...
Όσο πιο γρήγορα, λοιπόν, απομακρυνθεί η «έξαλλη» κυρία, τόσο πιο μικρή θα είναι και η ζημία που θα δημιουργηθεί στο ίδιο της το κόμμα, στο πολιτικό σύστημα και κατ΄ επέκταση και στην Ελλάδα την ίδια!
Αλλιώς, την έξοδο του ΚΚΕ που φοβάται  από τις «ρωγμές» του συστήματος που κατά δήλωσή της επιχειρούν να καλύψουν «ΣΥΡΙΖΑ», «Ανεξάρτητοι Έλληνες» και «Χρυσή Αυγή», θα την αναλάβει εξ΄ ολοκλήρου η ίδια!

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΣΤΟΝ ΜΠΑΡΜΠΑ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟ:ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΠΑΠΠΟΥ!

Την ώρα που οι άλλοι παππούδες ψήφιζαν Σαμαρά και έμπαιναν στη λογική του φόβου, ο δικός μας παππούς φορούσε αντιασφυξιογόνα μάσκα και κατέβαινε στο Σύνταγμα. Ο μπαρμπα-Βασίλης Παπανίκος, από το ΕΑΜ Νέων, την ΟΚΝΕ, την ΕΠΟΝ και τον ΕΛΑΣ, από τις φυλακές μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής και τις πλατείες, ήταν πάντα παρών...

Με τη μάσκα φορεμένη στο ρυτιδιασμένο πρόσωπό του και τη γροθιά σηκωμένη, έδινε το παράδειγμα σε μικρούς και μεγάλους. Ήταν αγωνιστής μέχρι το τέλος... H κηδεία του έγινε χθες στο νεκροταφείο της Καισαριανής. Γι' αυτόν και για κάτι άλλους σαν αυτόν γράφτηκε το "ψυχή βαθιά"... Καλό ταξίδι, μπαρμπα-Βασίλη, ψυχή βαθιά!

========================================================

 ΕΝΑ VIDEO ΜΕ ΤΟΝ

 ΜΠΑΡΜΠΑ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟ 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΟΡΙΚΗ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕΡΑ. 

ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΟΥΣ,ΠΡΩΙΝΟ ΤΗΣ 29/6/2011

(ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ "ΑΝΟΜΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ")

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΕΥΓ.ΛΟΥΠΑΚΗ:Pidiese*(Ο ΣΕΞΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΜΙΣΗ ΑΘΗΝΑ)

της Ευγενίας Λουπάκη

Ανάμεσα στη μισή Αθήνα που “πηδάει” και την άλλη μισή που “πηδιέται” στριμώχνεται η μικρή Αθήνα που ερωτεύεται. Που κάνει έρωτα, ψάχνοντας έρωτα και ντρέπεται να το πει. Διότι δεν υπάρχει καμία “μαγκιά” κανένα “αντριλίκι” αλλά ούτε και κανένα “καμένο σουτιέν” σε τέτοιες τρυφερές αναζητήσεις. Άσε που δεν γίνονται ποτέ αντικείμενο δημόσιας αντιπαράθεσης και άρα δημόσιας προβολής των εμπλεκομένων.

Ένα δημόσιο πρόσωπο που έγινε δημόσιο με τον συνήθη στις μιντιακές μας μέρες τρόπο, δηλαδή μέσω των τηλεοπτικών πάνελ, κατακτά εύκολα μια θέση στη θεσμοθετημένη πολιτική, γιατί τα λέει “έξω απ’ τα δόντια” και όχι ξύλινα όπως οι επαγγελματίες εκπρόσωποί της. Εξίσου εύκολα ρίχνεται στην πυρά για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Το κακόμοιρο το έρκος οδόντων. Και οι ίδιοι ακριβώς που περιφρονούμε την αηδή ομοιογένεια του πολιτικού λόγου και την επίπλαστη ευγένεια, την υποκρισία στην εκφορά του, φρίττουμε για μια φράση που ξέφυγε απ’ το πολιτικά ορθό. Το, κατά τη γνώμη μας, πολιτικά ορθό της Αριστεράς.

Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα: Να λατρεύουμε και να επιβραβεύουμε τα χύμα και τσουβαλάτα λόγια ενός δημοσίου (μιντιακώς) προσώπου, όσο τα μπινελίκια του είναι στο πλευρό μας. Και να τον στέφουμε βουλευτή μετά βαΐων και κλάδων, μέχρις ότου μας στρέψει την πλάτη και ανακαλύψουμε ξαφνικά πόσο ρηχός, κενός και χυδαίος είναι ο λόγος του, αυτός ο ίδιος λόγος που μας είχε γοητεύσει.

Ο σεξισμός αναμφίβολα είναι χωμένος στη φράση “έχω πηδήξει”, ακόμα κι αν δεν αφορά τη μισή Αθήνα. Και ο φόβος του ομοφοβικού, και ό,τι άλλο θέλετε. Αναρωτιέμαι όμως τι κρύβεται στην έκφραση “έχω πάρει”, “έχω παρθεί” (βελτιωμένη έκδοση του προηγουμένου) ή και στο ανάλογο του “πηδάω”, το “πηδιέμαι”. Τι κρύβεται στις ιαχές των οργισμένων διαδηλωτών “μπάτσοι μουνιά”; Ή στο θυμωμένο νεολαιίστικο σύνθημα “άντε γαμήσου σύντροφε Κουβέλη”, που μάλλον με ενθουσιασμό αντιμετωπίστηκε, αφού όλοι μας το έχουμε αφομοιώσει ως ακραία τιμωρητική προτροπή...

Άστραψαν και βρόντησαν τα σόσιαλ μίντια από τις καταδίκες για την παρεκτροπή. Αλλά παρήχθη και απίστευτη ποσότητα γέλιου. Εγώ τουλάχιστον γέλασα πολύ. Και ομολογώ ότι δεν περίμενα τη βλοσυρή συνέχεια. Κυρίως επειδή μπήκε στο ίδιο τσουβάλι όχι μόνο η περί πηδήματος δήλωση, αλλά όλη, μα όλη η προσωπικότητα, η επαγγελματική διαδρομή και οι προθέσεις του ανθρώπου- συγγραφέα, τον οποίο δεν έχω συναντήσει ούτε μία φορά στη ζωή μου - να εξηγούμαστε. Στέκομαι ιδιαιτέρως στις προθέσεις. Έχει ματώσει πολύ η Αριστερά από τις δίκες προθέσεων. Και με τρομάζει η ευκολία με την οποία ξαναστήνονται.

Οι λέξεις παίρνουν το νόημα που τους δίνουμε. Και κάποιες λέξεις μεταλλάχθηκαν σε βρισιές γιατί τα στερότυπα τα 'χουμε καταπιεί όλοι, μηδενός εξαιρουμένου. Αν πεις σ’ έναν Ισπανό “πηδιέσαι” θα σε κοιτάξει ανέκφραστος, περιμένοντας. Θα ήθελα, λοιπόν, pidiese* λιγότερη παραφορά στους εξοστρακισμούς...

*pidiese = “να ζητούσα” στα ισπανικά

                                                                              "ΑΥΓΗ"-27/11/2012

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΣ:ΑΔΟΛΦΟΥΛΕΣ

Πολλά αδολφίστικα πράγματα διαπράττουν τον τελευταίο καιρό οι χρυσαυγίτες βουλευτές και οι σμπίροι με τις μαύρες μπλούζες. Χαιρετούν όπως ο Χίτλερ, αλλά αρνούνται ότι αυτός είναι ναζιστικός χαιρετισμός - τα καθαρά του χέρια λέει ότι δείχνει στο πόπολο ο Μιχαλολιάκος. Στολίζουν ως μαλάκες τους αστυνομικούς, υπογραμμίζοντας τον σχετικό χαρακτηρισμό διά της κινούμενης ως έμβολο γροθιάς του Κασιδιάρη -καλά προπονημένος δείχνει αυτός στη σχετική παλινδρομική κίνηση-, αλλά εμφανίζονται ως συνήγοροι της αστυνομίας. Σηκώνουν υπερηφάνως τη χουντική σημαία με το πουλί, αλλά μας λέει ο δεινός ρήτορας Παπάς ότι πρόκειται για διαχρονικό σύμβολο του ελληνισμού που κυμάτιζε και το '21.

Και να ήταν μόνο αυτά! Σκυλοβρίζουν τη Βουλή, αλλά απειλούν ότι στη Βουλή ακριβώς θα γίνει ο χαμός για τις... αδικίες που υφίστανται. Δέρνουν κόσμο, κατά προτίμηση για την ώρα αλλοδαπούς, αριστερούς και γκέι, μετατρέποντας τους δρόμους και τις πλατείες σε πεδία μάχης, αλλά καταγγέλλουν την απουσία νόμου και τάξης. Μοιράζουν νερά, βρισιές και μπουνιές σε γυναίκες κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συζήτησης, κοκορεύεται ο Κασιδιάρης ότι ρίχνει και «καμιά ψιλή» -προφανώς δεν τα έχει τα χέρια μόνο για την παλινδρομική κίνηση που μας έδειξε στο Ηράκλειο- αλλά κλαψουρίζουν και οργίζονται ότι δεν τους καλούν σε τηλεοπτικές συζητήσεις. Τόσες γυναίκες ακόμα θέλουν ξύλο κι αυτοί να μην μπορούν να κάνουν το καθήκον τους;

Δεν είναι γενικώς καθόλου straight από πολιτικής απόψεως - άλλα λέει το στόμα τους και άλλα η καρδιά τους. Έκαναν ακόμα και στον αγκυλωτό κοπτοραπτική, έτσι που όλο κάτι να θυμίζει, όλοι να ξέρουμε τι, αλλά αυτοί να παραπέμπουν στην αρχαία Ελλάδα και όχι στον Φύρερ. Θα τρίζουν η μασέλα του Παττακού και τα οστά του Παπαδόπουλου με τα κόλπα τους - εκείνοι ανέλαβαν τις ευθύνες τους ως εθνικόφρονες αξιωματικοί και τα έφαγαν τα ισόβιά τους. Θα τρίζουν ακόμα και τα κόκκαλα του Αδόλφου, διότι εκείνος επίσης έζησε ως ναζί, εγκλημάτησε ως ναζί και απέθανε ως ναζί. Ενώ αυτοί τον θάβουν πίσω από παρλαπίπες - ήταν μεγάλος Ηγέτης με τους Εβραίους, αλλά δεν συμφωνούμε που αφάνισε την Κάνδανο και σκότωσε τα μωρά στα Καλάβρυτα. Δεν είστε Αδολφάκια, θα τους έλεγε ως αυθεντικός ομοφοβικός αν ζούσε, επαναλαμβάνοντας την παλινδρομική χειρονομία Κασιδιάρη. Είστε Αδολφούλες...

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

ΣΤ.ΛΥΓΕΡΟΣ:ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΔΙΩΞΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

. Συνέντευξη στην Ντίνα Καράτζιου

- Πρόσφατα διακόπηκε η συνεργασίας σας με την εφημερίδα Καθημερινή, στην οποία αρθρογραφούσατε επί σειρά ετών. Κλείνει ένας κύκλος;

Στην Καθημερινή πήγα το 1989. Δούλεψα σ΄ αυτή την εφημερίδα περισσότερα από 23 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιογραφικής μου σταδιοδρομίας. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω τους λόγους της αποχώρησής μου, νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να τους δει. Είναι εξόφθαλμοι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει πάντα η ουσία, δηλαδή η διακοπή της συνεργασίας, η οποία έγινε με πρωτοβουλία της εφημερίδας. Υπάρχει, βεβαίως και ο τρόπος. Το μόνο που θα πω γι’ αυτόν είναι ότι δεν ήταν ο καλύτερος.

- Μετά την αποχώρηση σας, γράφτηκαν εκατοντάδες θετικά σχόλια στα  social media  από πολίτες. Πως το σχολιάζετε;

Με συγκίνησαν. Είμαι παλιομοδίτης. Δίνω σημασία στα σχόλια των αναγνωστών. Έχει σημασία η γνώμη που έχουν οι άλλοι για σένα. Δεν ανήκω, όμως, στους δημοσιογράφους οι οποίοι κάνουν θέμα τον εαυτό τους.

- Συμφωνείτε ότι η κρίση στον Τύπο πριν γίνει και οικονομική ήταν βασικά δεοντολογική;

Πάντα ο Τύπος είχε κάποιου είδους διαπλοκή με την πολιτική και με τα οικονομικά συμφέροντα. Η διαφορά του σήμερα από το χθες είναι ότι παλαιότερα οι εφημερίδες στηρίζονταν στην κυκλοφορία τους. Αρα είχαν μία κάποια οικονομική ανεξαρτησία, επειδή η κυκλοφορία ήταν η κύρια πηγή των εσόδων τους. Σταδιακά, κύρια πηγή των εσόδων έγινε η διαφήμιση. Πρόκειται για ποιοτική διαφορά. Η διαπλοκή απέκτησε νέο περιεχόμενο. Για την ακρίβεια, τα media έπαψαν να είναι προσκολημμένα σε κόμματα και έγιναν θεραπαινίδες της ολιγαρχίας του χρήματος. Η ίδια η πολιτική εξουσία, άλλωστε, έχασε σε μεγάλο βαθμό την αυτονομία της. Σταδιακά διαμορφώθηκε το αμαρτωλό τρίγωνο. Η ισχυρή κορυφή είναι η ολιγαρχία χρήματος με τις δύο άλλες κορυφές, την πολιτική εξουσία και τα media, να λειτουργούν περισσότερο δορυφορικά παρά ανταγωνιστικά. Στην προ κρίσης Ελλάδα, αυτό το αμαρτωλό τρίγωνο λειτούργησε σαν καρκίνωμα, ήταν στυλοβάτης του μοντέλου πλασματικής ανάπτυξης, βασικά χαρακτηριστικά του οποίου ήταν όχι μόνο ο παρασιτισμός, η σπατάλη και ο ανορθολογισμός, αλλά και η κλεπτοκρατία. Η κρίση έβγαλε όλα αυτά στην επιφάνεια και τους προσέδωσε μία άλλη διάσταση. Όταν το μοντέλο πλασματικής ανάπτυξης δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί κατέρρευσε, συμπαρασύροντας και το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και στη μικρομεσαία θάλασσα. Το περιεχόμενο αυτού του συμβολαίου συνοψίζεται στο εξής μήνυμα που εξέπεμπε η άρχουσα τάξη: «Μην ασχολείστε με τα χρυσοφόρα παιχνίδια διαπλοκής που λαμβάνουν χώρα στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας και το πολιτικό σύστημα θα κάνει τα στραβά μάτια για τη διαφθορά στη δημόσια διοίκηση, για την εκτεταμένη φοροδιαφυγή στους μικρομεσαίους για την αυθαίρετη δόμηση και για διάφορα άλλα ανομικά φαινόμενα. Όταν ακυρώθηκε αυτό το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο, συμπαρέσυρε, όπως έδειξαν και οι εκλογές του περασμένου Μαϊου-Ιουνίου το πολιτικό σύστημα που στηρίχθηκε στον δικομματισμό. Με άλλα λόγια, έχουμε τέλος εποχής, γύρισμα σελίδας.

- Σ’ αυτή τη νέα εποχή, φαίνεται ότι αλλάζουν και οι συσχετισμοί των πολιτικοοικονομικών συμφερόντων. Πώς επηρεάζει αυτό τη δημοσιογραφία;

Πριν μιλήσουμε για τα media, επιτρέψτε μου ένα σχόλιο για τον συσχετισμό πολιτικής και οικονομίας. Η ελληνική άρχουσα τάξη έχει μακρά παράδοση εξάρτησης. Όταν έφερε τη χώρα στον γκρεμό, στις αρχές του 2010, τι έκανε; Αντί έστω και την τελευταία στιγμή να επεξεργαστεί ένα εναλλακτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, αντί να διαπραγματευτεί με την τρόικα ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, τα παρέδωσε όλα, έτρεξε να κρυφτεί στην ποδιά των ξένων κηδεμόνων. Οι πιο θρασείς, μάλιστα, κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία. Η άρχουσα τάξη νόμιζε ότι οι δανειστές θα βάλουν χέρι μόνο στη δημόσια περιουσία. Τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει ότι θα βάλουν χέρι και στις εξασθενημένες από την ύφεση ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η εσωτερική υποτίμηση, την οποία τόσο ύμνησαν, έχει κι αυτή τη διάσταση. Οι δανειστές θα βάλουν χέρι και στις τράπεζες και μέσω των τραπεζών θα ελέγξουν και τα media. Τέρμα οι προνομιακές δανειοδοτήσεις. Τα παραπάνω θεωρώ ότι έχουν μεγάλη σημασία για να δούμε τον ρόλο των μέχρι τώρα κυρίαρχων media. Σας θυμίζω ότι ένα μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα από στυλοβάτης των Μνημονίων ξαφνικά ξιφουλκεί εναντίον της τρόικας. Μόνο που είναι αργά. Η κοινωνία δεν πρόκειται να συνταχθεί μαζί τους για να προασπίσει σκανδαλώδη προνόμια. Ίσως αυτή να είναι η θετική πλευρά ενός αρνητικού φαινομένου.

- Τι μπορεί να προκύψει λοιπόν, μέσα από αυτή την καταλυτική κρίση για τον Τύπο;

Δεν μου αρέσει να κάνω τον μάντη. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η κοινωνία έχει ανάγκη από πραγματική δημοσιογραφία. Έχει ανάγκη δηλαδή, από τις βασικές λειτουργίες που χαρακτηρίζουν τη δημοσιογραφία: Το ρεπορτάζ και την έρευνα, την ανάλυση και το σχόλιο. Δεν έχει σημασία αν τα είδη αυτά της δημοσιογραφίας θα εμφανισθούν σε εφημερίδες, σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ή στο Διαδίκτυο. Αυτά είναι οχήματα της δημοσιογραφίας. Το ζητούμενο είναι η ποιότητα. Και η ποιότητα δεν εξασφαλίζεται με τη νοοτροπία του τζάμπα.

- Εννοείτε την απλήρωτη ή την κακοπληρωμένη δημοσιογραφική εργασία;

Βεβαίως κι αυτή. Η δημοσιογραφική παραγωγή είναι ένα προϊόν. Κάποιοι εργάζονται για να προκύψει ένα ρεπορτάζ, μία έρευνα, μία newsanalysis, ένα σχόλιο. Κι αυτοί πρέπει να πληρωθούν. Όποιος έχει την απαίτηση ή απλώς έχει εθισθεί να να βρίσκει τα πάντα τζάμπα στο Διαδίκτυο υπονομεύει την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας. Ο δημοσιογράφος που δεν πληρώνεται από τους αναγνώστες ή ακροατές ή τηλεθεατές του ή γρήγορα θα εγκαταλείψει τη δημοσιογραφία ή θα συνεχίσει, επειδή πληρώνεται από αλλού, απ’ όσους ενδιαφέρονται να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Οποιος θέλει να έχει ένα ποιοτικό δημοσιογραφικό προϊόν με απαιτήσεις ανεξαρτησίας, πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να το έχει τζάμπα.

- Βλέπετε λοιπόν μία δημοσιογραφία που θα συνταχθεί πίσω από το νέο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, ή μία δυναμική ανεξάρτητη δημοσιογραφία που θα εκφράζει την κοινωνία;

Το μόνο σίγουρο σήμερα είναι ότι το παραδοσιακό συγκρότημα εξουσίας αποδομείται. Θα προκύψει ένα νέο, το οποίο ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί. Η εξέλιξη αυτή θα επηρεάσει αποφασιστικά και τα media. Το νέο τοπίο στα media δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι καλύτερο. Θα εξαρτηθεί από την τροπή που θα πάρουν οι εξελίξεις στο πολιτικό επίπεδο. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε ιστορική καμπή. Η ολιγαρχία του χρήματος προσπαθεί να “κινεζοποιήσει” την Ευρώπη, να καταλύσει το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο και το Κοινωνικό Κράτος. Η αρχή έγινε από τον πιο αδύναμο κρίκο, την Ελλάδα, την οποία έχουν μετατρέψει σε πειραματόζωο. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θα υπάρξει μία δημοσιογραφία, η οποία να εκφράσει την αντίσταση της κοινωνίας. Το ελπίζω, αλλά κρατάω μικρό καλάθι. Η πείρα του παρελθόντος δείχνει ότι οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Η αναδιάταξη της άρχουσας τάξης θα επιφέρει και μία αναδιάταξη στην “καθεστωτική” δημοσιογραφία. Αυτοί που έχουν τα χρήματα μπορούν εύκολα και να μεταλλάξουν παραδοσιακά μιντιακά συγκροτήματα ή ακόμα και να δημιουργήσουν νέα.

- Και μία που μιλάμε για “καθεστωτικά”  media , πώς αυτά εκβίασαν μια ολόκληρη κοινωνία, προβάλλοντας σαν μονόδρομο την πολιτική της τρόικας;

Τα media διεκπεραιώνουν τη θεραπεία-σοκ στο ιδεολογικό και επικοινωνιακό επίπεδο. Λειτουργούν ως μηχανισμός για την επιβολή των εκβιαστικών διλημμάτων στην κοινωνία. Μετατρέπουν ζωτικής σημασία πολιτικά ζητήματα σε αναμφισβήτητο μονόδρομο, σβήνοντας κάθε δυνατότητα εναλλακτικής λύσης στο επικοινωνιακό επίπεδο. Το κατάφεραν με όπλο τους την καλλιέργεια του φόβου. Είναι οι διαχειριστές του φόβου. Η συνταγή, βεβαίως, δεν είναι δική τους. Έχει έρθει ντελίβερι. Όταν την άνοιξη του 2010 πρωτοτέθηκε το δίλημμα “Μνημόνιο ή χρεοκοπία”, η ελληνική κοινωνία υπέκυψε. Φοβήθηκε τότε ότι κινδύνευε να χάσει μισθούς, συντάξεις, και καταθέσεις. Αποδέχθηκε, λοιπόν, κάποιες περικοπές, ελπίζοντας ότι σύντομα η κρίση θα ήταν παρελθόν. Μας έλεγαν ότι στα τέλη του 2011 ή στις αρχές του 2012 η Ελλάδα θα έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και θα έχει επιστρέψει στις Αγορές. Με την πάροδο του χρόνου, τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια συσσωρεύονταν. Η ελπίδα μαραίνεται και αντικαθίσταται από απόγνωση. Κι όσο η απόγνωση συσσωρεύεται τόσο μετατρέπεται σε οργή. Στην προσπάθειά της να ανασχέσει τη λαϊκή οργή, η “παράταξη του Μνημονίου” επιστράτευσε την ιδεολογική ηγεμονία του ευρώ.

- Αυτός είναι ο λόγος που οι κοινωνικές αντιδράσεις παραμένουν συγκριτικά υποτονικές;

Η απειλή εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ έπαιξε ανασχετικό ρόλο, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτή είναι η κύρια αιτία της υποτονικότητας. Θυμίζω το κίνημα των Αγανακτισμένων, που το 2011 προσέλαβε μεγάλες διαστάσεις. Το κίνημα αυτό ξεθύμανε, επειδή δεν έβγαζε πουθενά. Δεν συμμερίζομαι την εκτίμηση ότι η κοινωνία υποτάχτηκε. Ισχυρίζομαι ότι αυτά το κίνημα των Αγανακτισμένων ήταν η ύστατη προσπάθεια της κοινωνίας να αντιμετωπίσει την επίθεση που δέχεται με ειρηνικές διαμαρτυρίες, ήταν η ύστατη κραυγή απόγνωσης. Σήμερα, η μεγάλη μάζα δεν συμμετέχει στις διαδηλώσεις, επειδή έχει πεισθεί ότι δεν μπορούν να επηρεάσουν την ασκούμενη πολιτική. Και δεν μπορούν να επηρεάσουν, επειδή τη χώρα δεν την κυβερνάει η κυβέρνηση, αλλά η τρόικα. Προς το παρόν, οι πολίτες προσπαθούν να επιβιώσουν. Μην έχετε, όμως, αμφιβολία ότι όσο η κοινωνική οργή συσσωρεύεται χωρίς να εκδηλώνεται τόσο πιο πιθανή γίνεται μία τυφλή κοινωνική έκρηξη. Έκρηξη, η οποία μπορεί να προέλθει από ασήμαντη αφορμή, από ένα λάθος σφύριγμα διαιτητή! Όταν έχεις μία χύτρα με νερό στη φωτιά και είναι ερμητικά κλειστή, δεν ξέρεις πότε θα εκραγεί. Αλλά ξέρεις ότι αν την αφήσεις στη φωτιά, κάποια στιγμή θα εκραγεί.

- Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τίτλο “Από την Κλεπτοκρατία στη Χρεοκοπία”. Πως το εμπνευστήκατε;

Δεν θα το είχα γράψει αν δεν πίστευα βαθιά ότι η κρίση είναι πρωτογενώς πολιτική και δευτερογενώς οικονομική. Με την ίδια ακριβώς λογική βαθύτατα πιστεύω ότι η έξοδος από την κρίση θα ξεκινήσει μόνο από μία ριζική αλλαγή στο πολιτικό επίπεδο. Ακόμα και το καλύτερο σκάφος δεν μπορεί να πλεύσει στην τρικυμία χωρίς καλό καπετάνιο. Το βιβλίο μου εξετάζει και την εγχώρια πτυχή της κρίσης, για την οποία σας έχω ήδη μιλήσει, αλλά και τη διεθνή και ευρωπαϊκή πτυχή. Συνήθως, οι μνημονιακοί στρέφουν τους προβολείς στην εγχώρια πτυχή της κρίσης, κατηγορώντας τον λαό για ασωτεία. Αντιθέτως, η Αριστερά έχει την τάση να φωτίζει μόνο τη διεθνή και ευρωπαϊκή πτυχή της κρίσης. Η πραγματικότητα είναι ότι οι δικές μας πολλές και μεγάλες παθογένειες κατέστησαν την Ελλάδα τον πιο αδύναμο κρίκο της καθόλου στέρεης ευρωπαϊκής αλυσίδας και ως τέτοιο την μετέτρεψαν σε πειραματόζωο. Η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος όσον αφορά την εφαρμογή της συνταγής. Το σήμερα της Ελλάδας είναι το αύριο των άλλων κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά και το μεθαύριο των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα. Όπως είπα παραπάνω, η ολιγαρχία του χρήματος μεθοδεύει την “κινεζοποίηση” της Ευρώπης όσον αφορά την εργασία.

- Πως λειτούργησε η δημοσιογραφία στο περιβάλλον της κλεπτοκρατίας;

Αν είχαμε περιουσιολόγιο, θα βλέπαμε ότι ορισμένοι δημοσιογράφοι, που πριν από 20 ή 30 χρόνια ήταν μάλλον φτωχοί, σήμερα είναι μάλλον πλούσιοι. Κι όχι από τις αμοιβές τους. Τα media ως σύνολα, αλλά και μεμονωμένοι δημοσιογράφοι έπαιξαν επικερδώς ρόλο μεσάζοντα σε χρυσοφόρα παιχνίδια διαπλοκής. Από οικονομικής απόψεως λειτούργησαν σαν παράσιτα και από θεσμικής ως υπονομευτές του Κράτους Δικαίου και κατ’ επέκταση της δημοκρατίας.

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)