Όταν άκουσα την περίφημη ρήση του
Τατσόπουλου, είπα: ωχ, την πάτησε ο Πέτρος, την πατήσαμε κι εμείς μαζί του.
Απολογηθήκαμε για τον πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη, απολογηθήκαμε για τα περί
κουτσού Σόιμπλε, άντε τώρα να απολογηθούμε και για τα... θου κύριε φυλακή των
στόματί μου. Ως πότε θα ξεστομίζει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, δεν
έχουνε, για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή κλισεδιά, αίσθηση της κρισιμότητας των
στιγμών;
Μετά ξέσπασε ο ορυμαγδός των
αντιδράσεων. Στην αρχή είχε πλάκα, σύντομα όμως έλαβε χαρακτήρα μαζικής
σεξουαλικής παράκρουσης, λες και κάποιοι έψαχναν ευκαιρία για να βγάλουν τα
απωθημένα τους στη φόρα. Όπως όταν ήμασταν προέφηβοι και περιμέναμε τον Χάρρυ Κλυνν
ή τον Πανούση να ξεστομίσουν καμιά βρισιά για να νιώσουμε την κρυφή χαρά ότι,
αυτά που λέμε εμείς μεταξύ μας, τα λένε άλλοι φόρα παρτίδα. Άλλο όμως η κρυφή
χαρά των προέφηβων και άλλο η φανερή εκτόνωση διά του πληκτρολογίου.
Το πράγμα χόντρυνε ακόμη περισσότερο,
όταν άρχισαν να πιάνουν στο στόμα τους τον Τατσόπουλο κάτι λαμόγια του δημόσιου
βίου, κάτι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ντρέπεσαι και να τους φτύσεις, κάτι
εγκάθετοι των Νέων που από την περίφημη δήλωση συνήγαγαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι
έτοιμος να κυβερνήσει. Μέχρι και ο φασιστοπάγκαλος, αυτός ο κινούμενος όγκος
χυδαιότητας, βγήκε στο Mega και ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ να διαγράψει πάραυτα τον
βουλευτή του, λες και ο Τσίπρας είναι γυμνασιάρχης στο “Χτυποκάρδια στα
θρανία”, βεβαίως, βεβαίως...
"Δεν ξέρω αν αισθάνεσαι σαν
ήρωας του Κάφκα, που κοιμήθηκε άνθρωπος και ξύπνησε κατσαρίδα, αλλά σίγουρα
είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να κοιμάσαι 'ομοφυλόφιλος' για τους χρυσαυγίτες και
να ξυπνάς 'ομοφοβικός' για τους συντρόφους σου», έγραψε ο Τατσόπουλος στο
Facebοok και ομολογώ ότι τον συμπόνεσα. Ο Πέτρος ήταν και παραμένει σύντροφός
μας. Σε εποχές δύσκολες και σκοτεινές, την ώρα που άλλοι συνάδελφοί του
προσκυνάγανε τον Ψυχάρη για να τους δώσει μια στήλη 400 λέξεων, ο Τατσόπουλος
διάλεξε όχθη, και το έκανε πολύ πριν γίνει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Το έκανε όταν
έβγαινε ως διανοούμενος σε μνημονιακά πάνελ και τα έβαζε με θεούς και δαίμονες,
το έκανε ακόμη νωρίτερα, όταν έγραφε τα βιβλία και τα σενάριά του.
Ο Τατσόπουλος έπεσε στην
επικοινωνιακή παγίδα που του έστησαν οι χρυσαυγίτες, κι αυτό ήταν λάθος. Λάθος
σοβαρό, αλλά όχι ασυγχώρητο, και εν πάση περιπτώσει όχι αρκετό για να καταστεί
αποσυνάγωγος εν καιρώ πολέμου. Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς μωρό μου, και η
βασική αρχή του πολέμου είναι ότι δεν αφήνεις ποτέ τους συντρόφους σου μόνους
απέναντι στον εχθρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου