Γι' αυτό θέλω να σου πω αυτή την
ιστορία:" Ήτανε παραμονές φοιτητικών εκλογών, τώρα του '77, του '78, θα σε
γελάσω. Εγώ στην Πάντειο (στην Πάντειο, παρακαλώ), μέλος της ΚΝΕ. Αλλά δεν το
λέμε. "Πανσπουδαστική" είμαστε. Ο ιδιοφυής φίλος μου Σούλας Γιώρας
(μέχρι σήμερα επιστήθιος φίλος μου) έχει ήδη μιλήσει ο αθεόφοβος πέραν κάθε
κομματικής νόρμας με τον Δημήτρη Μητροπάνο να έρθει και να τραγουδήσει στην
κεντρική προεκλογική συγκέντρωση στην "Πάντειο". Μου λέει ένα βράδυ:
"Πάμε να επιβεβαιώσουμε για τον Μητροπάνο;". Πάμε. Ο Μητροπάνος
τραγουδούσε τότε στον παλιό "Διογένη", χαμηλά στη Συγγρού.
Κατεβαίνουμε με τα πόδια, λασπωνόμαστε, μπαίνουμε στην είσοδο, "ο
Μητροπάνος δεν είναι εδώ". Περιμένουμε. Έρχεται πρώτα η φίρμα του
μαγαζιού, η οποία (άνδρας, από τότε δεύτερος τραγουδιστής) ρωτά ειρωνικά αν
ήρθε ο "Δημητροπάνος". Κάποια στιγμή ήρθε. Φοράει ένα κακόγουστο
πουλόβερ με εμφανές το σήμα πολυτελείας. Του λέμε για την
"Πανσπουδαστική" πάλι. Μιλάει εξαιρετικά χαμηλά. "Θα έρθω".
Ήρθε την άλλη μέρα το απόγευμα στην
αίθουσα "302", αν θυμάμαι καλά, μια τεράστια αίθουσα όπου δεν έπεφτε
κεφάλι καρφίτσας. Πρόχειρο πατάρι. Έχει μαζί του μια εξαιρετική μπάντα από
επαγγελματίες. Ξεκινάει με ένα τραγούδι από το "Άξιον Εστί". Μένω
κόκκαλο. Μέσα στο πλήθος είναι κι ένας Οικονομόπουλος, στέλεχος της ΚΝΕ στην
Πάντειο. Δεν νιώθει το ζώον τι γίνεται και του φωνάζει (ο προσκαλέσας, έτσι;)
ειρωνικά: "Το κουταλάκι, το κουταλάκι". Είναι η εποχή που η μεγάλη
επιτυχία του Μητροπάνου είναι το "Τι το θες το κουταλάκι". Και ο βλαξ
ειρωνεύεται φασιστοειδώς. Ο Μητροπάνος συνεχίζει με Μίκη και με άλλους. Ο βλαξ
συνεχίζει: "Το κουταλάκι, το κουταλάκι". Είναι ένας διανοούμενος της
επαναστατικής ηλιθιότητας.
Ο Μητροπάνος ατάραχος συνεχίζει και η
αίθουσα "302" έχει πάρει φωτιά. Ό,τι ήταν της εποχής
"προοδευτικό", το είπε. Κοιταζόμαστε με τον Σούλη. Επιτυχία. Ο βλαξ
στέλεχος δεν ακούγεται καν. Κι εκεί που γίνεται το παραλήρημα, ο Μητροπάνος
σταματάει την ορχήστρα. Κάνει σήμα. Αρχίζει να τραγουδάει: "Τι το θες το
κουταλάκι" και η αίθουσα πέφτει. Ο βλαξ εξαερώθηκε." . Γι' αυτό λέω: Ο
Μητροπάνος υπήρξε επιχείρημα. Αυτό ας είναι η μνήμη του. Και η μνήμη μας.
ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ
ΣΤΗ "ΑΥΓΗ"-(22/4/2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου