ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 2//11/2011 |
ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ
Είκοσι χρόνια είναι στην εξουσία ο Γιώργος ,είτε σαν υπουργός είτε σαν πρωθυπουργός, και όμως εμφανίστηκε σαν αλεξιπτωτιστής, που μόλις έπεσε στην Ελλάδα για να την σώσει. Προσπάθησε να μας πείσει με διακαναλικές βάζοντάς μας αντιφατικά και απίθανα ψευτοδιλήμματα. Προεκλογικά μας έβαλε το δίλημμα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Κέρδισε τις εκλογές και
επέλεξε την βαρβαρότητα. Μετά τις εκλογές μας έβαλε το δίλημμα « Σωτηρία με το μνημόνιο ή χρεοκοπία». Απάντησε με χρεοκοπία ρίχνοντας την χώρα στην πτώχευση. Όσο και αν δεν του αρέσει η λέξη, για πτώχευση πρόκειται, αφού η μόνη αρμοδιότητα που έχει μείνει για το Ελληνικό Δημόσιο είναι να πληρώνει ληξιπρόθεσμα χρέη και μισθούς δημοσίων υπαλλήλων. Οι λέξεις δεν καμουφλάρουν την πραγματικότητα. Όπως το χρηματιστήριο: Όταν ο δείκτης φουντάρει, για να μην τρομάξει ο κόσμος, το σερβίρουν σαν νευρικότητα και σαν διόρθωση. Υπάρχει κάτι άλλο που κάνει το Ελληνικό Δημόσιο και δεν το βλέπουμε ; Το κοινωνικό κράτος το διέλυσε μαζί με το κοινωνικό Πασόκ. Βλέπει να πλησιάζει το τέλος της εποχής και μην πιστεύοντας ούτε αυτός ότι το Μνημόνιο θα μας βγάλει από την κρίση, εμφανίζει το τρίτο και πιο ευτελές δίλημμα : «Σγουροκαμίνηδες ή χάος». Αν δηλαδή ο Σγουρός τερματίσει τρίτος και
καταϊδρωμένος και ο Καμίνης δεύτερος και ζεματισμένος, πάει χάθηκε η χώρα. Στην πράξη εκβιάζει το ίδιο του το κόμμα. Από πρωθυπουργός γίνεται κομματάρχης μπερδεύοντας την σωτηρία της πατρίδας με τον Καμίνη. Τι άλλο να φοβηθούν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί των 500 euro, οι
μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που χρεοκοπούν; Άλλωστε είναι γνωστό, ότι σε όποια χώρα εφαρμόστηκαν τα μέτρα του ΔΝΤ, η κυβέρνηση που τα πήρε δεν στέριωσε. Αποχώρησε παραδίνοντας την εξουσία σε μια επόμενη και αυτή σε μια μεθεπόμενη, μέχρι να πληρωθούν τα χρέη των πιστωτών. Στη δική μας περίπτωση, οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες. Για άλλη μια φορά μας είπε ψέματα ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα, ενώ εδώ και ένα μήνα ο πραγματικός πρωθυπουργός, ο Όλι Ρεν, μας το διαβεβαίωσε. Μας συνέστησε μάλιστα , όπως κάνουν όλοι, όταν υποφέρουμε να κάνουμε υπομονή. Ναι, αλλά αυτοί που μας το λενε, δεν υποφέρουν. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι δεν έχει πια τη λαϊκή στήριξη και ότι μόνο οι αγορές τον εμπιστεύονται. Τον στηρίζουν η Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το ΔΝΤ. Δεν πήγαν τσάμπα τόσες και τόσες βραβεύσεις από αυτούς στον «ειλικρινή Έλληνα πρωθυπουργό». Αυτό που ήθελαν το πέτυχαν. Κινέζικο εργασιακό
περιβάλλον επέβαλαν στη Ελλάδα με αύξηση των ορίων του εργάσιμου βίου, με ανασφάλιστη εργασία, με κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και απολύσεις χωρίς κόστος για τους εργοδότες.
Είκοσι χρόνια είναι στην εξουσία ο Γιώργος ,είτε σαν υπουργός είτε σαν πρωθυπουργός, και όμως εμφανίστηκε σαν αλεξιπτωτιστής, που μόλις έπεσε στην Ελλάδα για να την σώσει. Προσπάθησε να μας πείσει με διακαναλικές βάζοντάς μας αντιφατικά και απίθανα ψευτοδιλήμματα. Προεκλογικά μας έβαλε το δίλημμα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Κέρδισε τις εκλογές και
επέλεξε την βαρβαρότητα. Μετά τις εκλογές μας έβαλε το δίλημμα « Σωτηρία με το μνημόνιο ή χρεοκοπία». Απάντησε με χρεοκοπία ρίχνοντας την χώρα στην πτώχευση. Όσο και αν δεν του αρέσει η λέξη, για πτώχευση πρόκειται, αφού η μόνη αρμοδιότητα που έχει μείνει για το Ελληνικό Δημόσιο είναι να πληρώνει ληξιπρόθεσμα χρέη και μισθούς δημοσίων υπαλλήλων. Οι λέξεις δεν καμουφλάρουν την πραγματικότητα. Όπως το χρηματιστήριο: Όταν ο δείκτης φουντάρει, για να μην τρομάξει ο κόσμος, το σερβίρουν σαν νευρικότητα και σαν διόρθωση. Υπάρχει κάτι άλλο που κάνει το Ελληνικό Δημόσιο και δεν το βλέπουμε ; Το κοινωνικό κράτος το διέλυσε μαζί με το κοινωνικό Πασόκ. Βλέπει να πλησιάζει το τέλος της εποχής και μην πιστεύοντας ούτε αυτός ότι το Μνημόνιο θα μας βγάλει από την κρίση, εμφανίζει το τρίτο και πιο ευτελές δίλημμα : «Σγουροκαμίνηδες ή χάος». Αν δηλαδή ο Σγουρός τερματίσει τρίτος και
καταϊδρωμένος και ο Καμίνης δεύτερος και ζεματισμένος, πάει χάθηκε η χώρα. Στην πράξη εκβιάζει το ίδιο του το κόμμα. Από πρωθυπουργός γίνεται κομματάρχης μπερδεύοντας την σωτηρία της πατρίδας με τον Καμίνη. Τι άλλο να φοβηθούν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί των 500 euro, οι
μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που χρεοκοπούν; Άλλωστε είναι γνωστό, ότι σε όποια χώρα εφαρμόστηκαν τα μέτρα του ΔΝΤ, η κυβέρνηση που τα πήρε δεν στέριωσε. Αποχώρησε παραδίνοντας την εξουσία σε μια επόμενη και αυτή σε μια μεθεπόμενη, μέχρι να πληρωθούν τα χρέη των πιστωτών. Στη δική μας περίπτωση, οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες. Για άλλη μια φορά μας είπε ψέματα ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα, ενώ εδώ και ένα μήνα ο πραγματικός πρωθυπουργός, ο Όλι Ρεν, μας το διαβεβαίωσε. Μας συνέστησε μάλιστα , όπως κάνουν όλοι, όταν υποφέρουμε να κάνουμε υπομονή. Ναι, αλλά αυτοί που μας το λενε, δεν υποφέρουν. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι δεν έχει πια τη λαϊκή στήριξη και ότι μόνο οι αγορές τον εμπιστεύονται. Τον στηρίζουν η Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το ΔΝΤ. Δεν πήγαν τσάμπα τόσες και τόσες βραβεύσεις από αυτούς στον «ειλικρινή Έλληνα πρωθυπουργό». Αυτό που ήθελαν το πέτυχαν. Κινέζικο εργασιακό
περιβάλλον επέβαλαν στη Ελλάδα με αύξηση των ορίων του εργάσιμου βίου, με ανασφάλιστη εργασία, με κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και απολύσεις χωρίς κόστος για τους εργοδότες.
Στην Ελλάδα του Γιώργου.
- Κάποτε λέγαμε:Μάνη, Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά, ζήτω η Ελλάδα. Τώρα λέμε: Ελληνικό , Αστακός , Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ζήτω τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα.
- Ποιός τον συμβούλευσε να βγεί σε διακαναλική; Και μόνο για τα φτωχά Ελληνικά του εκτίθεται. Δεν μπορείς να είσαι πρωθυπουργός και σε κοινή ακρόαση να λές για «πάταξη της διαφάνειας» και για «συνεννόηση με τους κυνικούς εταίρους».
- Καλύπτει η αναφορά των είκοσι δευτερολέπτων του πρωθυπουργού περί ανεργίας την απελπισία του ενός εκατομμυρίου ανέργων;
- Απ’ όλον αυτό τον ορυμαγδό τι τελικά διασώθηκε;. Μα τα κονδύλια για τα όπλα. Ζητάνε οι Γερμανοί και οι Γάλλοι να αγοράσουμε τα όπλα τους. Μας κυνηγούν σαν την Σκύλα και μας προσφέρουν βοήθεια σαν την Χάρυβδη.
Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος (Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου