ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ:(1/10/2009)-Αποχή και αρνητική πολιτικοποίηση

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 1/10/2009

ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΤΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΣ


Στις 4 Οκτώβρη ψηφίζουμε για εκλογή κυβέρνησης. Διαβάζοντας τις τελευταίες δημοσκοπήσεις(όσο μπορεί κανείς να τις πιστέψει , μετά τις αποτυχημένες 

προβλέψεις στις πρόσφατες εκλογές) φαίνεται ότι η αποχή δεν θα είναι τόσο μεγάλη όσο στις ευρωεκλογές. Χωρίς να είμαι φανατικός του σημερινού Γαλλικού εκλογικού μοντέλου της ανά τετραετίας εκλογής των πολιτικών αντιπροσώπων μας (που να πετύχεις άμεση δημοκρατία , μόνο στην Αρχαία Ελλάδα την είχαν) θεωρώ την αποχή μια από τις συντηρητικότερες επιλογές που μπορεί να κάνει κάποιος. Λειτουργεί πάντα υπέρ της επικρατούσας κατάστασης , διαιωνίζοντας την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Άλλωστε το σύστημα εξακολουθεί να υπάρχει και να δουλεύει ακόμα και αν ψηφίσει το λιγότερο από το μισό εκλογικό σώμα. Να θυμίσω την εκλογή του Μπούς με την συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία του 33% των Αμερικανών. Οι υπόλοιποι απείχαν. Κανείς δεν θυμάται το 67% της αποχής ,την οκταετία όμως του Μπούς την θυμάται όλος ο πλανήτης. Ειδικά εδώ στην χώρα μας η αποχή έχει αρνητικές επιπτώσεις στην νέα γενιά, αφού “γερνάει” το εκλογικό σώμα. Οι πιο ηλικιωμένοι συμμετέχουν στην εκλογές με μεγαλύτερη ευκολία από τους νέους ψηφοφόρους, γιατί έτσι έχουν συνηθίσει , αποφασίζοντας για την ζωή που θα ζήσουν οι νεώτεροι. Στην πράξη, οι νέοι ψηφοφόροι που δεν πάνε να ψηφίσουν , αυτοτιμωρούνται. Νομίζουν, ότι μη συμμετέχοντας ,διαχωρίζουν την θέση τους από ένα κόσμο που δεν τους αρέσει αλλά στην ουσία τον αναπαράγουν. 

Ευρώπη των πολιτισμένων βαρβάρων με τα i-pod
Είκοσι τρεις εργαζόμενοι της France Telecom , της Γαλλικής εταιρίας τηλεπικοινωνιών, έχουν αφαιρέσει την ζωή τους (απανωτές αυτοκτονίες) τους τελευταίους 18 μήνες. Αρκετοί δε , έχουν κάνει αποτυχημένες απόπειρες αυτοκτονίας. Την France Telecom την ιδιωτικοποίησε ο σοσιαλιστής Ζοσπέν κρατώντας το 26% για το Γαλλικό Δημόσιο. Από τότε άρχισε ο εργασιακός Μεσαίωνας. Σε μας εδώ την πόρτα του άνοιξε ο νόμος Ρέπα(Πασόκ) και τον καλοδέχτηκε η ΝΔ.

Ο δανεισμός εργαζομένων, οι περιπτώσεις “Κούνεβα” , τα stage της ανασφάλιστης κακοπληρωμένης εργασίας είναι εδώ. Το δίπολο Πασόκ – ΝΔ έχει κατεβάσει τον πήχη των εργασιακών σχέσεων σε επίπεδο αστράγαλου. Άλλωστε τα δύο αυτά κόμματα συνέπιπταν και συμπίπτουν στην κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης του Δημόσιου τομέα. Στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δύσκολα βρίσκεις δουλειά και όταν την βρείς δεν την αντέχεις. Πηδάς απ’ το παράθυρο
Η Νυχτερίδα πέταξε
 Διάβασα στο “Εμπρός” ότι ο Λάκης Παπαστάθης θα γυρίσει ταινία στη Μυτιλήνη με τον τίτλο “Το σπίτι που

βλέπει”. Τον Παπαστάθη δεν το γνωρίζω προσωπικά. Τον ξέρω όμως μέσα από το έργο του. Σαν σκηνοθέτη της ταινίας “Θεόφιλος” , σαν στέλεχος στην τηλεοπτική εκπομπή Παρασκήνιο που άφησε ιστορία , και σαν συγγραφέα από το βιβλίο του “Η Νυχτερίδα πέταξε”. Ένα βιβλίο με πολλές μικρές ιστορίες που οι περισσότερες από αυτές

διαδραματίζονται στη Μυτιλήνη , με πρόσωπα γνωστά και χώρους οικείους της τότε πόλης μας. Μέσα από το βιβλίο του “ξαναείδα” , πραγματικά “είδα” , δεν διάβασα , πρόσωπα γνωστά της τότε Μυτιλήνης. Τον φωτογράφο στο προαύλιο της Μητρόπολης που σκεπαζόταν με το μαύρο πανί της φωτογραφικής του μηχανής , εξ ου και νυχτερίδα, το σφαιριστήριο του Παλλεσβιακού με το τεράστιο ραδιόφωνο μάρκας Vox , την Καίτη την πιο γνωστή ιερόδουλη του κάστρου της Μυτιλήνης , την Μαρία από το Πλωμάρι στο μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ , τον περιπτερά δίπλα στο Πανελλήνιο που μας εξηγεί το “έλ” της διαλέκτου μας , τα παρατσούκλια γνωστών προσώπων, το “Τρανταφλέλ” με το βιολί ,“το τάλαντο” ο παπάς του Άγιου Θεράποντα , ο Δημήτρης το “Μαΐνειμ” και άλλα. Αυτό το βιβλίο το ανακάλυψα τυχαία το 2003 σε ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας φυλλομετρώντας από συνήθεια πια , ότι βιβλίο πέφτει στο χέρι μου. Το έχω κάνει δώρο σε πολλούς φίλους μου και έχουμε συζητήσει αρκετά για αυτό αλλά κύρια για τον τρόπο γραφής του Παπαστάθη. Σαν Μυτιληνιός ένα ευχαριστώ για όσα μου επανέφερε στην μνήμη μέσα από το βιβλίο του , με τον μοναδικό τρόπο γραφής του, αλλά και για ότι θα μας πει μέσα από την καινούργια του ταινία.
ΥΓ.Όχι άλλες αναλύσεις για πράσινη ανάπτυξη. Φτάνει. Μπουχτίσαμε. Το πρασίνισμα του Καπιταλισμού δεν μπορεί να το κρύψει καμιά ανάλυση.
Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος (Β.Π)