πηγή:
Του Νίκου Μωραΐτη
Διάβαζα χθες στη lifo ένα εύστοχο
κείμενο που αναρωτιόταν αν ο Θηβαίος είναι η Άντζελα του έντεχνου. Θα πω το
πρώτο που σκέφτηκα, που δεν έχει σχέση με τα τραγούδια και τα ρεπερτόρια, αλλά
με τις κοινωνικές συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει κανείς
Χίλιες φορές η Άντζελα. Χίλιες φορές,
δηλαδή, να πετάς κοτσάνες επειδή βρέθηκες από παιδί πεταμένος στο δρόμο, χωρίς
τη δυνατότητα να μορφωθείς, παρά ύστερα από πτυχίο, μεταπτυχιακό και
διδακτορικό, όπως ο Χρήστος Θηβαίος.
Γιατί στην πρώτη περίπτωση μπορείς να έχεις την ελπίδα ότι η Παιδεία θα άλλαζε κάτι, ενώ στη δεύτερη έχεις την απογοήτευση ότι η Παιδεία δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα.
Το σοκαριστικό με το Θηβαίο είναι ότι αποτελεί ένα από τα πιο μορφωμένα (με τυπικούς όρους, αυτούς των σπουδών) πρόσωπα στο ελληνικό τραγούδι, όπως και ο ίδιος συνηθίζει να θυμίζει στις συνεντεύξεις του. Μιλάει για το διδακτορικό του, μιλάει για το πανεπιστήμιο της Μπολόνια, μιλάει για τον καθηγητή του, Ουμπέρτο Έκο.
Χρειάστηκαν τόσες σελίδες βιβλίων για να καταλήξεις ότι, στο 2015, η επάρκεια μίας κοινωνίας είναι τρεις ελιές για πέντε άτομα...
Το μόνο παρήγορο που μπορεί να βρει κάποιος στην περίπτωση Θηβαίου, είναι ότι την αποτυχία δεν τη χρεώνεται το πολύπαθο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά το ιταλικό.
===================================================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου