ΠΡΟΒΟΚΑΤOΡΑΣ Ο ΕΙΡΩΝ:ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ε.Ε ΤΟ 2013;

Γράφει ο Προβοκάτορας ο Είρων.

Όταν το 1957 οι έξι χώρες υπέγραφαν στην Ρώμη το νέο καταστατικό της ΕΟΚ, μετατρέποντας την Ένωση για τον χάλυβα σε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, σκοπό είχαν να συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη των χωρών-μελών , στην κατάργηση των τελωνείων και στην ελεύθερη διακίνηση μεταξύ των χωρών –μελών κεφαλαίων  και προσώπων. Η εποχή όμως αυτή συμπίπτει με την περίοδο του ψυχρού πολέμου. Έτσι αυτόματα διασφαλίζονται και τα κοινωνικά δικαιώματα των λαών. Όμως μια και μόνο ανάγνωση του καταστατικού οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είχαν πάντα κατά νου ο νέος οργανισμός να επιβληθεί των κρατών. Και μόνο η ύπαρξη του άρθρου ότι οι κανονισμοί της ΕΟΚ υπερισχύουν των εθνικών συνταγμάτων δείχνει την τάση υποταγής των κρατών στην κοινότητα. Η δεκαετία του 60 περνάει με τις προσπάθειες των Ευρωπαϊκών κρατών να αναπτυχθούν οικονομικά , να παράξουν πλούτο και να ορθοποδήσουν μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Στη δεκαετία του 70 οι έξι χώρες δέχονται στην κοινότητα νέες χώρες. Αποτέλεσμα αυτής της διεύρυνσης είναι να μπει και η Ελλάδα ως 9^ο κράτος-μέλος. Η δεκαετία του 80 περνάει με νέες διευρύνσεις και την προετοιμασία για την κατάργηση των τελωνείων. Στα τέλη του 80, αρχές του 90 πέφτουν τα τείχη με τις Ανατολικές χώρες. Η ΕΣΣΔ διασπάται με αποσχίσεις κάποιων κρατών με αποτέλεσμα να εκλείψει εντελώς για τον λεγόμενο δυτικό κόσμο κάθε αντίπαλο δέος. Τότε αρχίζουν οι σύνοδοι των χωρών της ΕΟΚ με πρωτεργάτες τους Γερμανούς για την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα έχει επίσημα και πολιτικά χαρακτηριστικά (δικό της πρόεδρο, δικό της Υπουργό Εξωτερικών και ολοένα μειούμενη εθνική κυριαρχία για τα κράτη-μέλη). Οι συνθήκες του Μάαστριχτ, της Λισσαβόνας κλπ εμπεριέχουν όρους κατά των εργαζομένων και του κοινωνικού κράτους. Όμως ο νεοφιλελευθερισμός έχει επικρατήσει οριστικά, τώρα μάλιστα δεν έχει καν αντίπαλο. Οι «αγορές» αποθρασύνονται όλο και περισσότερο. Σε κάποιες μάλιστα χώρες κατορθώνουν να ορίζουν ουσιαστικά και το πολιτικό παιχνίδι, συνδιαλλασσόμενες με κυβερνώντες, πολιτικούς και κόμματα. Δημιουργείται το ενιαίο νόμισμα και όλοι τρέχουν να προλάβουν να μπουν σε αυτό. Όταν κάποια κράτη κάνουν δημοψηφίσματα ζητώντας την συγκατάθεση των πολιτών τους για το νέο μόρφωμα της Ε.Ε, έρχεται το πρώτο ράπισμα.  Οι λαοί, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, απορρίπτουν αυτήν την Ένωση. Όμως οι «αγορές» ασύδοτες πλέον χρησιμοποιούν τους κυβερνώντες να υπογράψουν τη δημιουργία τη Ε.Ε αγνοώντας τη λαϊκή θέληση. Και ξαφνικά γεμίσαμε με Οίκους Αξιολόγησης με υπερδραστηριοποίηση των Λεσχών Μπίλντεμπεργκ  και Trilateral Commission. Αυτή μάλιστα η τελευταία που αποτελείται από ένα μικρό αριθμό τραπεζιτών παγκόσμιας εμβέλειας, βιομήχανους και ολίγα άλλα εκλεκτά μέλη υπαλλήλων (βλέπε Παπαδήμος, Μόντι κλπ) σκοπό έχει να χειραγωγεί την συμπεριφορά πολιτικών που κυβερνούν και αν δεν μπορεί να το επιτύχει διατίθεται δια των στελεχών της να αναλάβει τη διακυβέρνηση κρατών. Αντιτίθενται στα δημοψηφίσματα αλλά αν μπορούν και στις εκλογές θεωρώντας ότι οι πολίτες είναι εντελώς ανώριμοι για να συμμετέχουν σε τέτοιες διαδικασίες. Το 2007-2008 με την παγκόσμια κρίση που ξέσπασε στην Αμερική με το real estate και τις μετοχές φούσκα, οι αγορές ζήτησαν τη βοήθεια των κρατών, τα οποία και τις συνέδραμαν με κρατικό χρήμα. Και αντί τα κράτη να πάρουν το πάνω χέρι και να αρχίσουν να βάζουν όρους στην ασυδοσία των αγορών, αντί ν’ αντιληφθούν ότι ο νεοφιλελευθερισμός πέθανε, τι έκαναν;  Έμειναν με την καυτή πατάτα στα χέρια, τα τραπεζικά χρέη μετατράπηκαν σε δημοσιονομικά προβλήματα και άρχισαν να παραπαίουν. Έτσι οι αγορές με τα όργανά τους πήραν το πάνω χέρι. Παρότι ο ασθενής νεοφιλελευθερισμός, είναι ακόμη με  τον  ορό στο χέρι, δείχνει τα δόντια του και επιβάλλει τη θέλησή του στους λαούς. Στην Ευρώπη βλέπουμε 3 χώρες σε μνημόνια, 2 χώρες (Ιταλία – Ισπανία στο κατώφλι του Δ.Ν.Τ) αλλά και τις λεγόμενες ισχυρές να παρατηρούν τα επιτόκια δανεισμού να ανεβαίνουν. Και τα κράτη (οι κυβερνώντες), αντί να εγκαταλείψουν τον κλινικά νεκρό και να στραφούν σε άλλα οικονομικά συστήματα που θα αποκαταστήσουν την τάξη, βάζοντας τις αγορές να υπακούουν σε νόμους και κυβερνήσεις, όπως οφείλεται να κάνουν, τι πράττουν; Συνεχίζουν να εκτελούν εντολές, καταργώντας το κοινωνικό κράτος, δημιουργώντας στρατιές ανέργων, γιγαντώνοντας τα ποσοστά φτώχιας και με μονομερή λιτότητα, κατάργηση μισθών και συντάξεων , αυτοκαταστρέφονται. Ο νεοφιλελευθερισμός καταργεί βασικές αρχές της δημοκρατίας περιορίζοντας θεμελιώδεις ελευθερίες των πολιτών. Θεωρεί πρακτικά τη δημοκρατία εχθρό των αγορών. Δεν διστάζει να ορμήσει στον πλούτο των χωρών προκειμένου να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα. Πάρτε παράδειγμα την Κύπρο. Μόλις ανακοινώθηκε ότι στην κυπριακή ΑΟΖ βρέθηκε το δεύτερο πλουσιότερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο, οι αγορές σπεύδουν να υποβαθμίσουν τις κυπριακές τράπεζες και η Ε.Ε να μιλήσει για την ανάγκη λήψης μέτρων εκ μέρους της κυπριακής κυβέρνησης. Είναι δηλαδή σαν να έχεις κερδίσει τριπλό Τζακ Ποτ και να σε απειλούν με Τειρεσία για 100 Euro. Η Ε.Ε αυτή δεν έχει μέλλον. Οι λαοί πολύ σύντομα θα εξεγερθούν, και τότε μπροστά στην οργή τους δεν θα γλυτώσει κανείς. Θα την πληρώσουν όλοι οι πολιτικοί. Το τραγικό είναι ότι οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για τους ίδιους τους λαούς. Όμως είναι διαφορετικό να δουλεύεις με ελπίδα την κατάκτηση της επόμενης μέρας παρά να σε εξοντώνουν οι διεθνείς νταβατζήδες. Προσωπικά πιστεύω ότι αν συνεχίσει η Ευρωπαϊκή κοινότητα να παίζει το ίδιο παιχνίδι το 2013 θα έρθει χωρίς να βρει Ε.Ε.

ΥΓ 1 – Όσο για τον νέο μας πρωθυπουργό, η Ελευθεροτυπία είναι η πρώτη που απεκάλυψε ότι ανήκει στην Trilateral Commission. Και επίσης η ίδια εφημερίδα στην Κυριακάτικη έκδοσή της έγραψε για το σενάριο να μην γίνουν εκλογές τον Φεβρουάριο του 2012. Έγραψε ότι θα αρχίσει ένα είδος τρομοκράτησης του λαού για έξοδο από το Euro, για χρεοκοπία με σκοπό να φέρουν την κυβέρνηση Παπαδήμου έως το 2013 τον Οκτώβριο οπότε και θα πρέπει να γίνουν κανονικά οι εκλογές. Αλλά και τότε ίσως εκμεταλλευτούν το σύνταγμα που ορίζει ότι σε καιρό εχθροπραξιών  ή εξαιρετικών συνθηκών μπορούν να αναβληθούν οι εκλογές παρατείνοντας τη θητεία της προηγούμενης κυβέρνησης, ερμηνεύοντας ως πόλεμο οικονομικό την γενική κατάσταση που θα επικρατεί στην Ελλάδα. Στην Ιταλία ο Μόντι έκανε κυβέρνηση ολιγομελή. Για όποιον παρακολουθεί τα δρώμενα αποτελεί έκπληξη ο διορισμός ναυάρχου στη θέση του Υπουργού Εθνικής Αμύνης. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Η Ιταλία ποτέ δεν είχε δικτατορία μετά τον 2^Ο Παγκόσμιο πόλεμο. Η αριστερά ήταν πάντοτε ισχυρή. Τα συνδικάτα ήταν πάντοτε ισχυρά. Έτσι λοιπόν ένας στρατιωτικός στην κυβέρνηση μπορεί να ανακόψει τις λαικές αντιδράσεις.

 ΥΓ 2 – Το Πασόκ τώρα δικαιώθηκε. Όταν φώναζε το σύνθημα ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ στην εξουσία εμείς νομίζαμε ότι αναφερόταν σε εμάς τους πολίτες. Όταν όμως το είδαμε γραμμένο με τις τελίτσες ανάμεσα στα γράμματα ΛΑ.Ο.Σ  ήδη είχαν υπουργοποιηθεί οι Βορίδης και  Άδωνις Γεωργιάδης. Και η μετά Χριστόν Κασσάνδρα, ο Καρατζαφέρης δικαιώθηκε όταν τα τελευταία χρόνια δήλωνε ότι σύντομα θα κυβερνήσει.

ΥΓ 3 – Η Άννα (Φωτοτυπία Αγγλικού) Διαμαντοπούλου ξανακτύπησε. Απενοχοποιημένη τώρα πια μετά την συγκυβέρνηση με το ΛΑΟΣ αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο. Με μια ανακοίνωση που μόνο γέλια προκαλούσε προσπάθησε να δικαιολογήσει την συμπεριφορά της. Φτάνει πια μαντάμ. Έχετε αποκαλυφθεί. Είναι τιμή για τους νεκρούς που δεν πήγατε. Θα ήταν μεγάλη υποκρισία και προσβολή στη μνήμη τους η παρουσία σας εκεί. Γιατί ο άνθρωπος που κατήργησε το πανεπιστημιακό άσυλο, ακυρώνοντας τους αγώνες τους, ο άνθρωπος που είχε το θράσος να ζητάει να γίνει επίσημη γλώσσα η αγγλική, ο άνθρωπος που με την πολιτική του μάχεται την δημοκρατία, δεν έχει θέση σ’ αυτούς που τιμούν το Πολυτεχνείο. Αντίθετα είναι χρέος δικό μας, όλων όσων δηλαδή τιμούμε τους αγώνες τους, να σας βάλουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μιας ιστορίας που για σας μόνο μελανό χρώμα θα έχει.
                                       Προβοκάτορας ο Είρων.

==================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)