Υπάρχουν κάποιες ειδήσεις, που
περνάνε στα
περνάνε στα
ψιλά, δεν αναδημοσιεύονται και δεν τις
μαθαίνεις ποτέ. Μια από αυτές, που
λίγοι
λίγοι
πρόσεξαν, ήταν η καταστροφή με
κόκκινη
κόκκινη
μπογιά των βιβλίων του εκδοτικού
οίκου
οίκου
Ελληνικά Γράμματα, από τον
όμιλο Λαμπράκη.
Έτσι για την ιστορία
να
να
πούμε ότι το 1933,
στην πλατεία της
όπερας ,
στο Βερολίνο,
το ναζιστικό
καθεστώς, 100 μέρες
μετά την άνοδο του
Χίτλερ στην εξουσία, καίει
σε δημόσια θέα 2.500
βιβλία, που "δεν αντιπροσώπευαν το
γερμανικό πνεύμα".
Ο συμβολισμός που υπάρχει στην
καταστροφή
καταστροφή
των βιβλίων, είναι ο πιο ισχυρός στις
κοινωνίες που ζουν την απόλυτη
παρακμή .
παρακμή .
Την ίδια στιγμή
που δημόσιες
βιβλιοθήκες,
ιδρύματα και σχολεία
παρακαλάνε για
κρατική
κρατική
επιχορήγηση για να
εμπλουτίσουν τις
βιβλιοθήκες τους ο
οργανισμός
Λαμπράκη θεωρεί
προφανώς απλή επιχείρηση
την ενασχόλησή του με τον χώρο των
εκδόσεων. Μια μπίζνα, που αν δεν
"πάει", την
"πάει", την
διαγράφεις με κόκκινη μπογιά.
Στο blog sibilla,
διαβάσα
πρώτη φορά την
είδηση και στη
σελίδα
σελίδα
του Aris Grandman,
στο facebook είδα τις
αποτρόπαιες
φωτογραφίες.
Ο υπουργός πολιτισμού, κος
Γερουλάνος,
μπορεί να συνεχίσει να ανησυχεί για
την
την
εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και ο
τραγικός Καμίνης να μαζεύει τις σκηνές
από
από
την πλατεία.
Και κάποιοι άλλοι "διανοούμενοι" που
κόπτοντα για τον πολιτισμό να
στέλνουν
στέλνουν
κείμενα υποστήριξης στην κυβέρνηση
των
των
προθύμων που ούτε τα σχολικά βιβλία
για
για
μαθητές και φοιτητές δεν έχει
εξασφαλίσει.
εξασφαλίσει.
Για όλους αυτούς, ο πολιτισμός
σταματά στις
σταματά στις
κρατικές επιχορηγήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου