Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, Ο ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΑΝΟΙΞΑΝ ΜΑΓΑΖΙ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΩΡΑ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ" ΜΕ ΓΚΕΣΤ ΣΤΑΡ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΨΑΡΙΑΝΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ.

πηγή:

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙΣΑΡΗΣ

Άνοιξαν μαγαζί με τίτλο: «Ωρα αποφάσεων»...

Όπως έχουμε ξαναπεί, περιοδείες δεν κάνουν μόνο οι καλλιτέχνες. Περιοδείες κάνουν και οι πολιτικοί. Κι όπως υπάρχουν καλλιτεχνικά σχήματα, έτσι υπάρχουν και πολιτικά. Όπως, λοιπόν, ξαναβρέθηκαν μαζί στο πάλκο ύστερα από είκοσι τόσα χρόνια ο Σφακιανάκης με τον Καρρά, έτσι ακριβώς ξανάσμιξαν τρία από τα αηδόνια της πολιτικής: Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης, Ραγκούσης, με γκεστ σταρ τον Γρήγορη Ψαριανό.

Το ΠΑΣΟΚ της Φώφης είναι πολύ μικρό για να τους χωρέσει. Άνοιξαν, λοιπόν, δικό τους μαγαζί με τίτλο «Ώρα Αποφάσεων». Ξεκινήσανε από τη Θεσσαλονίκη και πήραν σβάρνα την επαρχία. Ηράκλειο και τελευταία στάση Πάτρα, όπου η Άννα είπε τη μεγάλη κουβέντα: «Κάνουμε ένα ακόμα βήμα για να ξαναγίνει από την αρχή ο προοδευτικός χώρος ένα νέο μεγάλο κόμμα».

Μάλιστα. Καταρχήν τι πάει να πει «προοδευτικός χώρος»;

Πού νομίζει ότι βρίσκεται η κυρία Άννα;

Στη δεκαετία του '80 με τα μπλε και τα πράσινα καφενεία; Πού νομίζει ότι απευθύνεται;

Την πελατεία του πάλαι ποτέ ενωμένου και δυνατού ΠΑΣΟΚ, τους την έχει πάρει το απέναντι μαγαζί που στην ταμπέλα αναγράφει ΣΥΡΙΖΑ.

Κι όσοι την ανθιστήκανε και πήρανε χαμπάρι ότι ο Αλέξης ήτανε μούφα, όταν έρθει εκείνη η ώρα των εκλογών, είτε για μπάνιο θα πάνε αν είναι καλοκαιράκι, είτε θα πάρουνε τα βουνά αν είναι χειμώνας.

Ούτε με τον Κυριάκο ψήνονται ούτε πολύ περισσότερο δεν μπορούν να τους ψήσουνε τα όποια πολιτικά πτώματα.  Όσο μετράει σήμερα η Βάνα Μπάρμπα σαν γκόμενα, άλλο τόσο μετράει η Διαμαντοπούλου σαν πολιτικός.

Σήμερα έχουνε βγει νέα φυντάνια στην πιάτσα. Αφού έτσι ή αλλιώς η βρωμοδουλειά θα γίνει, ας την κάνει ένα κορίτσι νέο και μπάνικο σαν την Αχτσιόγλου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φέρουνε κάποια σιτεμένη από τη δεύτερη εφεδρεία. Ούτε δεξιοί υπάρχουν σήμερον ούτε αριστεροί ούτε προοδευτικοί ούτε συντηρητικοί. Υπάρχουν μόνο εντολοδόχοι.

Από κει και πέρα: Ποιος ζήτησε από τους τρεις καμπαλέρος να κάνουν αυτό το βήμα; Αυτό που τους ζήτησε ο κόσμος διά της ψήφου του ήταν να πάνε στα σπίτια τους. Το βάζει κάτω όμως η Άννα; Με τίποτα. Είκοσι έξι χρονών κορίτσι, σαν τα κρύα τα νερά ήτανε το 1985, όταν τη διόρισε το ΠΑΣΟΚ Νομάρχισσα Καστοριάς.

Τι να μας πουν αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ με την Αχτσιόγλου; Το ΠΑΣΟΚ με Διαμαντοπούλου, Μιλένα Αποστολάκη ήτανε εκατό χρόνια μπροστά. Από τα 26 αρχίζανε καριέρα τα κορίτσια στην πολιτική. Όχι στα 32 που είναι σήμερα η Έφη.

Όλα όμως έχουνε ένα τέλος. Και δεν είναι θέμα ηλικίας. Είναι ότι τους ξεπέρασε, τους ξέρασε, για να το πούμε καλύτερα, η ίδια η ζωή. Το ότι ακόμα επιβιώνουν η Φώφη, ο Βενιζέλος, ο Σκανδαλίδης και δυο τρεις άλλοι είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Και δεν θα έπρεπε να έχουνε παράπονο. Καλά περάσανε για τρεις σχεδόν δεκαετίες. Διοριστήκανε, γίνανε βουλευτές, γίνανε υπουργοί, η Άννα έκανε και διεθνή καριέρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τι άλλο θέλουνε;

Λεφτά στην μπάντα έχουνε, τι ψάχνουνε να βρούνε;

Δεν χορτάσανε εξουσία;

Τι θράσος δηλαδή είναι αυτό;

Η χώρα έχει χρεοκοπήσει κι έχει διαλυθεί. Ο κοσμάκης δεν ξέρει από πού να γλιτώσει. Περικυκλωμένος είναι από την ανεργία και την Εφορία.

Κι όλοι αυτοί που κυβερνήσανε, αντί να ψάχνουνε τρύπα για να κρυφτούνε, θέλουνε ντε και καλά να επιστρέψουνε. Σαν να θέλουνε ντε και καλά να ξαναβγούνε στο πάλκο οι αδελφοί Κατσάμπα. Κι αυτοί, κομμάτια να γίνει, έχουνε και κάποια σουξέ που αντέχουνε στον χρόνο.

Η Αννα τι έχει πλέον να πει;

Αυτό που λέει ότι «δεν μπορούν να δώσουν λύση τα κόμματα του προηγούμενου αιώνα»;

 Κι αυτοί πού ανήκουνε;

Ποιο κόμμα και ποια πολιτική υπηρέτησαν;

Και το χειρότερο απ' όλα: Οτι πάνε και τους ακούνε.

Τα ρεπορτάζ μιλάνε για «πλήθος κόσμου». Έστω όμως και χίλια ή πεντακόσια άτομα, λίγα είναι; Για να επιβεβαιωθεί ο μέγας διανοητής Ουμπέρτο Εκο, που σε ανύποπτο χρόνο είχε αποφανθεί: «Ενα κορόιδο πεθαίνει, δέκα γεννιούνται». Αυτά.

Η πρόσφατη απόφαση του ΕΟΠΥΥ αποτελεί μνημείο

«Η φαντασία στην εξουσία» ήταν ένα από τα συνθήματα τον Μάη του 1968 στο Παρίσι. Σήμερον, μισό αιώνα μετά, είναι στην Ελλάδα η αριστερά στην εξουσία. Έστω και κατ' όνομα, έστω και γιαλαντζί.

Αριστεροί πάντως επιμένουν να δηλώνουν. Και θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι, αν μη τι άλλο, φαντασίας δεν υστερούν. Η πρόσφατη απόφαση του ΕΟΠΥΥ αποτελεί μνημείο.

Ότι οι συνταγές των γιατρών που αφορούν καρκινοπαθείς για να θεωρούνται έγκυρες θα πρέπει να αναφέρουν το προσδόκιμο ζωής.

Ότι ο κύριος Τάδε δηλαδή, έχει ακόμα έξι μήνες ζωής. Ότι ο κύριος Δείνα έχει δύο χρόνια ζωής. Και ξεσηκώθηκε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών.

Ότι δεν είναι δυνατόν να διαβάζει ο ασθενής πάνω στη συνταγή πόσο υπόλοιπο ζωής έχει. Και προσπαθείς να βρεις τη σκοπιμότητα: Να ελέγξουν τους γιατρούς;

Αν δηλαδή κάποιος που του είχανε δώσει έναν χρόνο κι έχουν περάσει 18 μήνες και ζει ακόμα, ο γιατρός να είναι υπόλογος και να καλείται σε απολογία;

Άντε βρες τι είχε στο μυαλό του ο Πολάκης: Σαν γιατρός, σαν αριστερός, σαν επαναστάτης, σαν παλικάρι της φακής, σαν αναπληρωτής υπουργός Υγείας.

Το θέμα είναι βέβαια υπαρκτό κι απασχολεί την Ευρώπη εδώ και σαράντα χρόνια. Και υπάρχει ντιρεκτίβα να μη χορηγούνται ακριβά φάρμακα (όχι παυσίπονα) σε ασθενείς που ο θάνατός τους είναι βέβαιος και επικείμενος.

Όταν δηλαδή η χορήγηση του φαρμάκου δεν προσφέρει τίποτα και είναι μάταια. Όπως για τους ίδιους λόγους (οικονομίας) δεν βάζουν καρκινοπαθείς στην εντατική. Βρες, λοιπόν, έναν τρόπο σαν υπουργείο Υγείας πώς θα γίνεται αυτό. Το να του γράφεις του αλλουνού κάθε φορά στη συνταγή πόσο έχει να ζήσει ακόμα, πέρα από αδιανόητο, είναι απάνθρωπο.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)