πηγή:
Απέναντι από το αγαπημένο του βουνό
«Στα νιάτα μου, δεν μπορούσα καθόλου
να ζωγραφίσω τοπία. Ο,τι έφτιαχνα έβγαινε χάλια. Και το κατέστρεφα. Μόνο με
τους ανθρώπους τα πήγαινα καλά. Μα κάτι έγινε στα γηρατειά και τώρα πια τα
καταφέρνω». Ο Χρόνης Μπότσογλου –από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής–
μιλάει για την ενότητα των έργων που αποτυπώνουν τη θέα από το παράθυρο του
εξοχικού του σπιτιού στη Μυτιλήνη. Το corpus αυτό παρουσιάστηκε πρώτα στο
Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας στην Αθήνα και από σήμερα φιλοξενείται
στο ΜΙΕΤ στη Θεσσαλονίκη, στη Βίλα Καπαντζή. Τίτλος της έκθεσης, «Απέναντι του
Βουνού».
Πάνω από 100 έργα (λάδια, ακουαρέλες, τέμπερες) αποτυπώνουν το ίδιο θέμα στο χωριό Πετρί της Λέσβου, ζωγραφισμένα κατά την τελευταία οκταετία αν και τα πρώτα δείγματα της δουλειάς αυτής παρήχθησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Θεσσαλονικιός την καταγωγή, ο Μπότσογλου, ανακάλυψε το νησί χάρις στη σύζυγό του, που κατάγεται από εκεί. Η μακρόχρονη γνωριμία του με τον τόπο και η συνεχής θέαση του ίδιου βουνού από το σπίτι, του δημιούργησαν την επιθυμία να επιχειρήσει πολλές φορές να το προσεγγίσει εικονογραφικά.
Στο βιβλίο του «Το Χρώμα της Σπουδής», που εκδόθηκε το 2005, έχει μια σημείωση του 1977: «Μέχρι τώρα ζωγράφισα αυτό το βουνό πάνω από δέκα φορές. Το ζωγράφισα με μπικ, με μολύβι, με μαύρη σινική μελάνη, με χρωματιστές σινικές, με τέμπερα, πάνω σε διαφορετικά χαρτιά και εφημερίδα. Από αυτά τα σχέδια δεν μου έμεινε τίποτα. Είναι τα πιο εμπορικά έργα και έτσι όλοι είναι χαρούμενοι όταν με βλέπουν να ζωγραφίζω. Σχεδόν το έχω μελετήσει. Συχνά ξεκινούσα από μια λύση, όμως τις περισσότερες φορές το ίδιο το βουνό και τα υλικά βοηθούσαν να βρω τρόπους για να το σπουδάσω.
»Λέω, άμα γεράσω, όταν θα έχω ξοφλήσει τα χρωστούμενα, χωρίς άλλη έγνοια θα κάτσω εδώ με ένα πολύ μεγάλο τελάρο για να ζωγραφίσω το βουνό. Λέω στα γεροντάματά μου θα έχω τα μάτια για να μπορώ να δω τον κάμπο και το βουνό και τη θάλασσα. Θα έχω κερδίσει τη σεμνότητα και την υπομονή για να δω τα δέντρα και τα σπαρτά να μεγαλώνουν. Ως τώρα δεν τόλμησα να πάω πέρα από τα σχέδια. Και καμαρώνω τον Θεόφιλο που τα ζωγράφισε όλα τόσο αληθινά».
Πάνω από 100 έργα (λάδια, ακουαρέλες, τέμπερες) αποτυπώνουν το ίδιο θέμα στο χωριό Πετρί της Λέσβου, ζωγραφισμένα κατά την τελευταία οκταετία αν και τα πρώτα δείγματα της δουλειάς αυτής παρήχθησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Θεσσαλονικιός την καταγωγή, ο Μπότσογλου, ανακάλυψε το νησί χάρις στη σύζυγό του, που κατάγεται από εκεί. Η μακρόχρονη γνωριμία του με τον τόπο και η συνεχής θέαση του ίδιου βουνού από το σπίτι, του δημιούργησαν την επιθυμία να επιχειρήσει πολλές φορές να το προσεγγίσει εικονογραφικά.
Στο βιβλίο του «Το Χρώμα της Σπουδής», που εκδόθηκε το 2005, έχει μια σημείωση του 1977: «Μέχρι τώρα ζωγράφισα αυτό το βουνό πάνω από δέκα φορές. Το ζωγράφισα με μπικ, με μολύβι, με μαύρη σινική μελάνη, με χρωματιστές σινικές, με τέμπερα, πάνω σε διαφορετικά χαρτιά και εφημερίδα. Από αυτά τα σχέδια δεν μου έμεινε τίποτα. Είναι τα πιο εμπορικά έργα και έτσι όλοι είναι χαρούμενοι όταν με βλέπουν να ζωγραφίζω. Σχεδόν το έχω μελετήσει. Συχνά ξεκινούσα από μια λύση, όμως τις περισσότερες φορές το ίδιο το βουνό και τα υλικά βοηθούσαν να βρω τρόπους για να το σπουδάσω.
»Λέω, άμα γεράσω, όταν θα έχω ξοφλήσει τα χρωστούμενα, χωρίς άλλη έγνοια θα κάτσω εδώ με ένα πολύ μεγάλο τελάρο για να ζωγραφίσω το βουνό. Λέω στα γεροντάματά μου θα έχω τα μάτια για να μπορώ να δω τον κάμπο και το βουνό και τη θάλασσα. Θα έχω κερδίσει τη σεμνότητα και την υπομονή για να δω τα δέντρα και τα σπαρτά να μεγαλώνουν. Ως τώρα δεν τόλμησα να πάω πέρα από τα σχέδια. Και καμαρώνω τον Θεόφιλο που τα ζωγράφισε όλα τόσο αληθινά».
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 23 Απριλίου.
===================================================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου