Ο
κοσμαγάπητος Αντώνης Ρέμος τηλεφώνησε στην εκπομπή της Σκορδά προκειμένου να
εκδώσει ιατρικό ανακοινωθέν για τη μητέρα του, την κυρία Νίτσα: «Είναι εδώ μαζί
μου στην Αθήνα, είναι άρρωστη εδώ και δυο τρεις μέρες στο νοσοκομείο, αλλά όλα
είναι καλά. Τίποτα το ιδιαίτερο».
Κι αφού οι καρδιές των εκατομμυρίων
θαυμαστριών και θαυμαστών του Αντώνη πήγαν στη θέση τους, η ελληνική τηλεόραση
έδωσε στο φιλοθεάμον κοινό τη δυνατότητα να απολαύσει τους δυο γίγαντες του
πνεύματος: Τον Νο1 σατυρικό καλλιτέχνη Λάκη Λαζόπουλο (με Νο2 τον Μάρκο
Σεφερλή) να ανοίγει την καρδιά του στον Θέμο Αναστασιάδη, ενώπιον της Δούκισσας
Νομικού (φωτό).
Αν
κρίνουμε άλλωστε από την Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, ο Λάκης είχε πάντα αδυναμία
στα κορίτσια με προσωπικότητα. Η παρουσία του Λάκη Λαζόπουλου διατηρεί την
παράδοση της εκπομπής με καλεσμένους πρώτης γραμμής. Από το πάνω ράφι θα
λέγαμε. Οπως ο Γιώργος Τράγκας, η Μαριάννα Ντούβλη και ο Στέφανος Χίος. Ο
αφρός.Κι από την ιδιωτική τηλεόραση, ας μεταφερθούμε εμμέσως στην κρατική. Όπου όλοι μπαίνουν με την αξία τους και ενίοτε βγαίνουν βουλευτές. Οπως η Αρια Αγάτσα. Οπως η αγωνίστρια Αννέτα Καββαδία. Η οποία έχει συνταράξει το πανελλήνιο με την τελευταία ανάρτησή της στα σόσιαλ μίντια: «Κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις». Τι ήθελε να πει η πάντα μαχητική και ασυμβίβαστη βουλευτίνα Αννέτα; Ποιος καημός τη βασανίζει και βρήκε καταφύγιο στον μεγάλο Αλεξανδριανό ποιητή; Θα το μάθουμε άραγε ποτέ; Ή θα πάρει αυτό το μεγάλο (πολιτικό) μυστικό μαζί της;
Και μιας και το έφερε η κουβέντα στα
κορίτσια της πολιτικής, ας πάμε να συναντήσουμε τη συντρόφισσα Ρένα Δούρου. Που
με έντεκα ακριβώς λέξεις, ούτε καν δώδεκα, έδωσε το απαύγασμα της πολιτικής
οξυδέρκειας που τη διακρίνει: «Το επαναστατικό σήμερα είναι η διακυβέρνηση με
όρους κοινωνικής δικαιοσύνης». Δηλαδή, Ενφια, μισθοί και συντάξεις τρεις κι
εξήντα, εφορία κι ο ένας στους τρεις άνεργος.
Ποιος είπε όμως ότι το σπορ του «λέμε καμιά
μ@λακία για να περνάει η ώρα» αφορά μόνο τους σταρ της πολιτικής και της σόου
μπιζ; Ο κατέχων την επιστήμη της σεισμολογίας, Άκης Τσελέντης, με αφορμή τον
σεισμό στην Ιταλία, ήταν ξεκάθαρος και κατηγορηματικός: «Μπορεί σε έξι μήνες ή
έως σ' έναν χρόνο να γίνει στην Ελλάδα μεγάλη σεισμική δόνηση». Και που το
είπε, τι έγινε; Κι αν δεν γίνει; Θα του πάρουνε το δίπλωμα; Ποιο είναι το νόημα
αυτής της δήλωσης; Τελικά δεν είναι μόνο ο Πητ Παπαδάκος που προβλέπει με
ασφάλεια στον Θέμη Σινάνογλου ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα. Είναι και οι
επιφανείς επιστήμονες που προβλέπουν τους σεισμούς. Κι όχι σε τρία τέρμινα όπως
οι τσιγγάνες, αλλά με ακρίβεια έξι μηνών.
Μέσα σ' όλα είχαμε κι ένα ευχάριστο: Ο
Ντούσαν Μπάγεβιτς έμαθε ελληνικά. Όχι αυτά τα σπαστά και τα μασημένα που
ξέραμε. Στην μπούκα που έκανε τις προάλλες στο καμαράκι των διαιτητών στην
Τούμπα η γλώσσα του πήγαινε ροδάνι. Στον βοηθό Ευθυμιάδη που έδειξε το κόρνερ:
«Δεν το κάνεις αυτό στο 95'. Δεν αφήνεις αυτήν τη φάση». Και δεν είναι ότι πάει
να φάει το ψωμί του Μπίλι του Δημητριάδη, που είναι η δουλειά του να
τσαμπουκαλευτεί με τους διαιτητές. Είναι ότι σε δύο μήνες κλείνει τα 68 και θ'
αρχίσει να περπατάει στα 69. Σχεδόν τριάντα χρόνια από το 1984 μέχρι το 2012
προπονητής. Κι ακολούθως στη νέα εποχή του «ερχόμαστε» στην ΑΕΚ, νάμπερ ένας
στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Κι έφτασε σ' αυτήν την ηλικία για να κάνει φασαρία
στους διαιτητές. Αυτά.
Ο
έχων το κουμάντο όποιους διαιτητές θέλει βγάζει, όποιους θέλει βάζει.
Άλλαξε λέει η κατάσταση στο ποδόσφαιρο
ύστερα από είκοσι χρόνια. Και πανηγυρίζουν απαξάπαντες της αποκαλούμενης
εξυγίανσης, ότι σχετικά με τη διαιτησία ο Μπίκας είναι ο πλέον κατάλληλος.
Μάλιστα. Κι ο Μπίκας πόθεν προέκυψε; Είναι κάτι το φρέσκο και το καινούργιο;
Στην εικοσαετία προ Δρόσου και Φιλιππούση ανήκει. Δεν προέκυψε από
παρθενογένεση. Ο Γκαγκάτσης τον είχε επιλέξει για τρία και πλέον χρόνια ως
νάμπερ ένα στη διαιτησία. Κι έρχεται η UΕFΑ να κάνει εξυγίανση με υλικά της
εικοσαετίας. Έναν νέο, άφθαρτο, που να ήτανε δικιά τους επιλογή, δεν μπορέσανε
να βρούνε. Η καλύτερη δυνατή επιλογή ήτανε ο Μπίκας του Γκαγκάτση.
Αφού όμως τσουβαλιάζουνε όλη την
προηγούμενη εικοσαετία, τότε να γυρίσουνε πίσω το Ευρωπαϊκό Κύπελλο του 2004.
Να πούνε στην UΕFΑ ότι, αφού κατακτήθηκε επί ημερών Βασίλη Γκαγκάτση, δεν
αναγνωρίζουμε. Δεν το θέλουμε και το στέλνουμε πίσω. Αφορμής δοθείσης, να πούμε
και τούτο: Ότι το δούλεμα πάει σύννεφο. Θα αποφασίσει, λέει, η νομική υπηρεσία
(που ανήκει στην προηγούμενη εικοσαετία) για τις περιπτώσεις Σπάθα και Γιάχου.
Πες τού Δημητρίου Δαβάκη να γνωματεύσει τι μέρα είναι σήμερα. Θα σου πει, κατά
πάσα πιθανότητα, ότι είναι Σάββατο, αλλά επειδή υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να
είναι και Κυριακή, την τελική απόφαση θα πάρει το ΔΣ. Είμαστε σοβαροί; Από πότε
χρειάζεται γνωμάτευση για τον πίνακα διαιτησίας; Ο πίνακας από τότε που βγήκαν
οι λάσπες είναι ανοιχτός. Ο έχων το κουμάντο όποιους διαιτητές θέλει βγάζει,
όποιους θέλει βάζει.
Προσοχές βαράει στους οικονομικά
ισχυρούς.
Ποιος είπε ότι μεγάλους ρόλους παίζουν οι μεγάλοι
ηθοποιοί. Οι μεγάλοι υποκριτές σαν τον Θάνο Κωτσόπουλο και τον Αλέξη Μινωτή,
που αρίστευσαν στην αρχαία τραγωδία. Οι πολιτικοί απέχουν παρασάγγας. Η ευκολία
που έχουν στο παραμύθι είναι ανεπανάληπτη. Το ρεσιτάλ που έδωσε στη Βουλή ο
Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής ήταν μοναδικό. Και άνευ σκηνοθέτου και συγγραφέως. Όλα
μόνος του. Ανέβηκε στο βήμα κι ήτανε σαν να άκουγες την απολογία
του Νίκου Μπελογιάννη (φωτό) στο στρατοδικείο. Μόνο το κόκκινο γαρύφαλλο του έλειπε: «Τους απαντάμε λοιπόν. Ας κοιτάξουν πίσω μας. Ας κοιτάξουν πίσω μας, όλους εκείνους που έδωσαν τα πάντα στην υπόθεση του λαϊκού κινήματος, που έχασαν τη ζωή τους στα βουνά και στις εξορίες, στα κολαστήρια της δικτατορίας». Και τα λέει αυτά χωρίς να ντρέπεται. Οι Μακρονησιώτες δηλαδή, που βασανίστηκαν σκληρά, εκεί όπου βρίσκονται, ψηλά στους ουρανούς, μπορούν να είναι υπερήφανοι.
του Νίκου Μπελογιάννη (φωτό) στο στρατοδικείο. Μόνο το κόκκινο γαρύφαλλο του έλειπε: «Τους απαντάμε λοιπόν. Ας κοιτάξουν πίσω μας. Ας κοιτάξουν πίσω μας, όλους εκείνους που έδωσαν τα πάντα στην υπόθεση του λαϊκού κινήματος, που έχασαν τη ζωή τους στα βουνά και στις εξορίες, στα κολαστήρια της δικτατορίας». Και τα λέει αυτά χωρίς να ντρέπεται. Οι Μακρονησιώτες δηλαδή, που βασανίστηκαν σκληρά, εκεί όπου βρίσκονται, ψηλά στους ουρανούς, μπορούν να είναι υπερήφανοι.
Η παρουσία του Ιάκωβου Φιλιππούση στην ΕΠΟ, μέσω της
τροπολογίας Κοντονή, δικαιώνει τους αγώνες τους. Μιλάμε για παράνοια. Και με τη
βελόνα στο ρεπερτόριο του δαιμόνιου Ζακυνθινού να έχει κολλήσει, «εμείς
πατάξαμε τη διαφθορά και την παράγκα στο ποδόσφαιρο και δεν φοβόμαστε τους
οικονομικά ισχυρούς». Πού νομίζει ότι απευθύνεται; Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ;
Προσοχές βαράει στους οικονομικά ισχυρούς. Ο ίδιος πήγε στην Τούμπα κι έκανε
επίσκεψη στον Σαββίδη κι έβγαλε φωτογραφία μαζί του. Τον Μελισσανίδη, που δεν είναι
τίποτα στην ΑΕΚ, τον δέχεται στο γραφείο του. Ο Αλαφούζος μέχρι που έλεγε και
τον πόνο του για τη θύρα 13. Τον Μαρινάκη, αν και σε απαγόρευση, τον κάλεσε στο
γραφείο του. Προφανώς, ο πόλεμος του Κοντονή έχει να κάνει με τα μεγάλα ψάρια:
από Κομπότη και πάνω δηλαδή, που τους έχει κλείσει μια και καλή την πόρτα.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Στον Παναθηναϊκό εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο
Καλύβας είναι δικός τους;
*******
Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη ο Σπανός. Από τον Δελφάκη
στον Μάνταλο.
-Observer
===================================================================================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου