Οι υβριστές μιας σφαγής
πηγή:
Παντελής Μπουκάλας
«Γαλάζια Στρατιά» ήταν ο Δούρειος Ίππος
των χρυσαυγιτών για την άλωση των γηπέδων, αρκετά πριν η οργάνωσή τους
επιβραβευτεί από τους ψηφοφόρους μ’ ένα γερό ποσοστό. Πάνε λοιπόν πολλά χρόνια
τώρα που τα παιχνίδια της ποδοσφαιρικής Εθνικής Ελλάδος αντιμετωπίζονται από τα
κάθε είδους φασιστοειδή, ενταγμένα ή μη στη Χρυσή Αυγή, σαν ιδανική ευκαιρία
για να σπείρουν το δηλητήριό τους, ιδίως στις μικρότερες και πλέον ανυποψίαστες
ηλικίες όσων βρίσκονται τις κερκίδες. Σαν ιδανική ευκαιρία για να γιουχαΐσουν
με αγένεια δήθεν εθνοπρεπή την ώρα που ακούγεται ο ξένος εθνικός ύμνος· να
κρώξουν τάχα τραγουδώντας θούρια· να ουρλιάξουν τα εθνικιστικά συνθήματά τους
(αλβανοφάγα, τουρκοφάγα, βουλγαροφάγα, εβραιοφάγα, ό,τι ταιριάζει στην
περίσταση)· να ξεδιπλώσουν πανό αλυτρωτισμού και άλλα με ελαφρώς παραλλαγμένη
τη σβάστικα· και να χαιρετήσουν ναζιστικά όταν ο «πατριωτισμός» τους
κορυφώνεται. Η σημαία και ο εθνικός ύμνος εξευτελίζονται στα χέρια και στο
στόμα τους· εξυβρίζονται.
Στον τελευταίο τους άθλιο άθλο, στον κυριακάτικο αγώνα της Εθνικής Ελλάδος με την Εθνική Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, πρόσβαλαν βάναυσα τη μνήμη των οκτώ χιλιάδων αδικοσκοτωμένων μουσουλμάνων της Σρεμπρένιτσας, ανδρών και παιδιών, που εκκαθαρίστηκαν μέσα σε λίγες ώρες τον Ιούλιο του 1995 από τους παλικαράδες Σέρβους του Ράτκο Μλάντιτς, μπροστά στα μάτια αδιαφορούντων και αδρανούντων Ολλανδών κυανόκρανων. Το πανό τους στο «Καραϊσκάκης», με το κατάπτυστο σύνθημα «Noz, zica, Srebrenica» («Μαχαίρι, σύρμα, Σρεμπρένιτσα»), ένα αιμοχαρές σύνθημα των Σέρβων, ήταν ό,τι πιο βέβηλο και βρώμικο θα μπορούσαν να σκεφτούν. Αν υποθέσουμε ότι διαθέτουν την ικανότητα της σκέψης.
Ποια ντροπή είναι άραγε η μεγαλύτερη; Εκείνη που μας στιγμάτισε πριν από 21 χρόνια, όταν, κλείνοντας αυτιά και μάτια, επιμέναμε ότι καμιά μαζική σφαγή δεν είχαν διαπράξει «τ’ αδέλφια μας οι Σέρβοι» και καμιά γυναίκα δεν είχαν βιάσει, και όλα ήταν αμερικανική και μουσουλμανική προπαγάνδα; Ή η τωρινή; Άστοχο το ερώτημα. Και τότε βαριά ντροπιασμένοι και τώρα.
Όχι όλοι όμως. Δεν χρειάζεται να λέμε ψέματα στον καθρέφτη μας. Και τότε και τώρα υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν Έλληνες που όχι μόνο δεν ένιωσαν και δεν νιώθουν την παραμικρή ντροπή, την παραμικρή συμπόνια για τα θύματα της γενοκτονίας, αλλά μοιράστηκαν και συνεχίζουν να μοιράζονται την περηφάνια των πιο ακραίων εθνικιστών της Σερβίας, των μακελάρηδων της Σρεμπρένιτσας. Μαζί τους άλλωστε είχαν δουλέψει το καλάσνικοφ και το μαχαίρι και δώδεκα λεβέντες εξ Ελλάδος, μέλη μιας «Εθελοντικής Φρουράς». Είχαν βγει και φωτογραφίες έπειτα με τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, για να απαθανατίσουν τον ηρωισμό τους. Φασίστες εξαγωγής...
Πριν από δέκα χρόνια ξεκίνησε κάποια έρευνα για την ταυτότητα και το ποιόν τους. Τα πορίσματά της κάπου θα καταχωνιάστηκαν. Αν βέβαια υπήρξαν.
ΚΑΙ ΤΟ VIDEO ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΣΤΗΝ ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου