η επικράτηση της ευέλικτης αριστεράς
πηγή. Blog:
Παντελόνι καμπάνα
Ο κ. Τσίπρας πετάει από
επιτυχία σε επιτυχία. Πρόσφατη, η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία.
Ήταν δική του; Δεν ήταν; Ο κ. Τσίπρας, πάντως, την πανηγύρισε με τον
γνωστό τρόπο. Ήταν: η μόνη διέξοδος για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Όπως
και με το αριστερό Μνημόνιο. Δύσκολη η συμφωνία, αλλά εφαρμόσιμη (με ένα
παράλληλο πρόγραμμα). Αρκεί να δουλέψει σκληρά η κυβέρνηση μετά την
ιδανική διαπραγμάτευση.
Έτσι όπως γνωρίζει και όπως κάνει (όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς). Έξι χρόνια κρίση, τρία μνημόνια. Το ένα αριστερό. Κάθε δυο χρόνια κι από ένα. Άντε και το τέταρτο να κλείσουμε αισίως τα οχτώ, μαύρης μαυρίλας. Μέχρι το 2035 που θα επανέλθει (αν) η ανεργία σε επίπεδα 2008 έχουμε μπροστά μας μια εικοσαετία. Τι είναι είκοσι χρόνια μπροστά στην ανάπτυξη Σόϊμπλε, ανόητε; Φάγαμε την ουρά, έμεινε το βόδι. Κι έχει κάτι κέρατα ΝΑ! Αλλά αυτό το βόδι δεν τρώγεται. Και η κυβέρνηση μας είναι για τα εύκολα.
Όπως κατάφερε να σχίσει τα μνημόνια και να τελειώσει με το παλιό, θα τα καταφέρει και στην προσφυγική κρίση. Που ευτυχώς δεν είναι παλιά. Τα μνημόνια στέγνωσαν την τσέπη του Έλληνα, ώρα να φορτωθεί και τα αποτελέσματα των φιλοπόλεμων συμμάχων που απαιτούν τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Ιδού η επιτυχία. Θα βγούμε να χαιρετήσουμε τους Τούρκους αστυνομικούς που κάνουν καλύτερα τη δουλειά απ' τους δικούς μας (τι κάνει η ένωση αστυνομικών; δεν διαμαρτύρεται για τη δουλειά που θα χάσει;).
Θα κρατάμε σημαιάκια και θα φωνάζουμε Ελλάς-Τουρκία-Συμμαχία κι από πάνω θα παραβιάζεται ο εναέριος χώρος. Δεν άκουσα κιχ γι' αυτούς που ξεκίνησαν και συντηρούν αυτούς τους πολέμους. Να αναλάβουν την ευθύνη και τη ζημιά που προκάλεσαν. Γνωστοί οι κερδισμένοι απ' τους πολέμους τους. Ξέρω. Οι Γάλλοι έχουν πληρώσει με αίμα (γι' αυτά που έκαναν;)
Τόση επιτυχία είχαμε να δούμε από τότε που ο ιδρυτής της ΝΔ μας έμπασε στην ΕΟΚ. Διότι, ανήκομεν εις την Δύσην. Σήμερα, βέβαια, δεν έχουμε Δυτικούς και Ανατολικούς (οπότε, που ανήκουμε;). Έχουμε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη, Βερολίνο. Α, ναι. Και ένα νόμισμα. Που το ανταλλάσσουμε (χθες) με 1,13 δολάρια Αμερικής. Με 340 ελληνικές δραχμούλες (της ισοτιμίας του ευρώ). Στην φτήνια το δολάριο. Αγοράζουμε 1,13 με ένα ευρώ.
Τα οποία αγοράζαμε πληρώνοντας κάτι παραπάνω από 450 δραχμές, με την τότε ισοτιμία δολάριου - δραχμής στο 1/400. Με το ευρώ η δραχμή μας κέρδισε όλες τις προηγούμενες υποτιμήσεις. Ακόμη και του Μαρκεζίνη. Ας είναι καλά ο κ. Σημίτης που υπερτίμησε τα φράγκα μας χώνοντας μας βαθύτερα στον απόπατο της ΕΕ. Αυτές κι αν είναι επιτυχίες. Τσίπρα, ακούς;
Φτάσαμε στον πάτο. Ο κ. Τσίπρας τον βλέπει και είναι έτοιμος να τον πατήσει. Αόμματος δεν είναι. Μπορεί να νομίζει ό,τι είναι το βασιλόπουλο που απλώς κοιμάται, αλλά όταν θα έρθει η ώρα να μετακομίσει, θα μας ξεράνει όλους. Για άλλη μια φορά. Θα μας ξαναπεί ό,τι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Κι ό,τι έχει τη συνείδηση του ήσυχη. Διότι αυτός, ήθελε, αλλά δεν τον άφησαν.
Η φτωχοποίηση του πληθυσμού μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Όλο και περισσότερα τμήματα δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Η εσωτερική υποτίμηση δεν είναι αποτέλεσμα του μαζί τα φάγαμε. Αν τα είχαμε φάει μαζί, κάτι θα είχε απομείνει. Αυτό που απέμεινε είναι το περίσσευμα της ανοησία, ανδρών ανόητων, που σε μια οικονομία που δεν κινείται και σε μια κοινωνία που τρώει τις σάρκες της, φορτώνουν κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη φορολογία. Αιδώς Αργείοι.
Αφού μαζί τα φάγαμε, φέρτε τα πίσω. Το 50% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει από 800 ευρώπουλα και κάτω. Νάτοι οι νεόπλουτοι. Σε λίγο, οι μισοί Έλληνες θα τρέχουν στα Δικαστήρια. Μετά στις πλατείες και στα παγκάκια. Τελείωσαν τα άσχημα, έρχονται τα χειρότερα. Εδώ σε θέλω κάβουρα.
Να βγάζεις τα κάστανα απ' τη φωτιά. Βιάζεται ο κ. Μητσοτάκης. Και πρόθυμος! Αν μείνει κάστανο αποκαΐδι. Κι αν μείνει φωτιά να καίει. Ποσώς που νοιάζεται. Να κλείσει την πόρτα θέλει. Τελευταίος και καταϊδρωμένος. Στάχτη όλα. Στάχτη στα μάτια. Στάχτη στον κόρφο σου. Στάχτη στα μαλλιά. Πένθος.
Τα άσχημα τελείωσαν. Τα χειρότερα έρχονται. Χορηγός ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι όπως γνωρίζει και όπως κάνει (όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς). Έξι χρόνια κρίση, τρία μνημόνια. Το ένα αριστερό. Κάθε δυο χρόνια κι από ένα. Άντε και το τέταρτο να κλείσουμε αισίως τα οχτώ, μαύρης μαυρίλας. Μέχρι το 2035 που θα επανέλθει (αν) η ανεργία σε επίπεδα 2008 έχουμε μπροστά μας μια εικοσαετία. Τι είναι είκοσι χρόνια μπροστά στην ανάπτυξη Σόϊμπλε, ανόητε; Φάγαμε την ουρά, έμεινε το βόδι. Κι έχει κάτι κέρατα ΝΑ! Αλλά αυτό το βόδι δεν τρώγεται. Και η κυβέρνηση μας είναι για τα εύκολα.
Όπως κατάφερε να σχίσει τα μνημόνια και να τελειώσει με το παλιό, θα τα καταφέρει και στην προσφυγική κρίση. Που ευτυχώς δεν είναι παλιά. Τα μνημόνια στέγνωσαν την τσέπη του Έλληνα, ώρα να φορτωθεί και τα αποτελέσματα των φιλοπόλεμων συμμάχων που απαιτούν τη μετατροπή της χώρας σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Ιδού η επιτυχία. Θα βγούμε να χαιρετήσουμε τους Τούρκους αστυνομικούς που κάνουν καλύτερα τη δουλειά απ' τους δικούς μας (τι κάνει η ένωση αστυνομικών; δεν διαμαρτύρεται για τη δουλειά που θα χάσει;).
Θα κρατάμε σημαιάκια και θα φωνάζουμε Ελλάς-Τουρκία-Συμμαχία κι από πάνω θα παραβιάζεται ο εναέριος χώρος. Δεν άκουσα κιχ γι' αυτούς που ξεκίνησαν και συντηρούν αυτούς τους πολέμους. Να αναλάβουν την ευθύνη και τη ζημιά που προκάλεσαν. Γνωστοί οι κερδισμένοι απ' τους πολέμους τους. Ξέρω. Οι Γάλλοι έχουν πληρώσει με αίμα (γι' αυτά που έκαναν;)
Τόση επιτυχία είχαμε να δούμε από τότε που ο ιδρυτής της ΝΔ μας έμπασε στην ΕΟΚ. Διότι, ανήκομεν εις την Δύσην. Σήμερα, βέβαια, δεν έχουμε Δυτικούς και Ανατολικούς (οπότε, που ανήκουμε;). Έχουμε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη, Βερολίνο. Α, ναι. Και ένα νόμισμα. Που το ανταλλάσσουμε (χθες) με 1,13 δολάρια Αμερικής. Με 340 ελληνικές δραχμούλες (της ισοτιμίας του ευρώ). Στην φτήνια το δολάριο. Αγοράζουμε 1,13 με ένα ευρώ.
Τα οποία αγοράζαμε πληρώνοντας κάτι παραπάνω από 450 δραχμές, με την τότε ισοτιμία δολάριου - δραχμής στο 1/400. Με το ευρώ η δραχμή μας κέρδισε όλες τις προηγούμενες υποτιμήσεις. Ακόμη και του Μαρκεζίνη. Ας είναι καλά ο κ. Σημίτης που υπερτίμησε τα φράγκα μας χώνοντας μας βαθύτερα στον απόπατο της ΕΕ. Αυτές κι αν είναι επιτυχίες. Τσίπρα, ακούς;
Φτάσαμε στον πάτο. Ο κ. Τσίπρας τον βλέπει και είναι έτοιμος να τον πατήσει. Αόμματος δεν είναι. Μπορεί να νομίζει ό,τι είναι το βασιλόπουλο που απλώς κοιμάται, αλλά όταν θα έρθει η ώρα να μετακομίσει, θα μας ξεράνει όλους. Για άλλη μια φορά. Θα μας ξαναπεί ό,τι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Κι ό,τι έχει τη συνείδηση του ήσυχη. Διότι αυτός, ήθελε, αλλά δεν τον άφησαν.
Η φτωχοποίηση του πληθυσμού μέρα με τη μέρα μεγαλώνει. Όλο και περισσότερα τμήματα δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Η εσωτερική υποτίμηση δεν είναι αποτέλεσμα του μαζί τα φάγαμε. Αν τα είχαμε φάει μαζί, κάτι θα είχε απομείνει. Αυτό που απέμεινε είναι το περίσσευμα της ανοησία, ανδρών ανόητων, που σε μια οικονομία που δεν κινείται και σε μια κοινωνία που τρώει τις σάρκες της, φορτώνουν κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη φορολογία. Αιδώς Αργείοι.
Αφού μαζί τα φάγαμε, φέρτε τα πίσω. Το 50% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει από 800 ευρώπουλα και κάτω. Νάτοι οι νεόπλουτοι. Σε λίγο, οι μισοί Έλληνες θα τρέχουν στα Δικαστήρια. Μετά στις πλατείες και στα παγκάκια. Τελείωσαν τα άσχημα, έρχονται τα χειρότερα. Εδώ σε θέλω κάβουρα.
Να βγάζεις τα κάστανα απ' τη φωτιά. Βιάζεται ο κ. Μητσοτάκης. Και πρόθυμος! Αν μείνει κάστανο αποκαΐδι. Κι αν μείνει φωτιά να καίει. Ποσώς που νοιάζεται. Να κλείσει την πόρτα θέλει. Τελευταίος και καταϊδρωμένος. Στάχτη όλα. Στάχτη στα μάτια. Στάχτη στον κόρφο σου. Στάχτη στα μαλλιά. Πένθος.
Τα άσχημα τελείωσαν. Τα χειρότερα έρχονται. Χορηγός ΣΥΡΙΖΑ.
===================================================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου