Προσφυγικό: Πειθήνιο όργανο της Μέρκελ ο Τσίπρας;
πηγή:
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ «ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ» ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
ΩΣ ΑΣΦΑΛΗ ΧΩΡΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ… ΒΡΩΜΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Ο ξαφνικός «έρωτας» του Αλέξη Τσίπρα
με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, δεν είναι και τόσο… ξαφνικός.
Όπως δείχνουν τα γεωστρατηγικά και τα
πολιτικά δεδομένα υπάρχει έντονο παρασκήνιο, αφού ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου
να πετύχει το έλασσον (τη μείωση του ελληνικού χρέους) είναι διατεθειμένος να
ηττηθεί σε όλα τα άλλα σημεία της διαπραγμάτευσης, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα τις
ηγεμονικές βλέψεις της Γερμανίας στη γηραιά Ήπειρο.
Το ανορθόδοξο πολιτικό – οικονομικό
φλερτ του Έλληνα πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα καγκελάριο, διεφάνη ήδη από τη
σύναψη του τρίτου μνημονίου, όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. αφού
άπλωσε το χέρι της επαιτείας τόσο προς την Ρωσία, όσο και προς την Κίνα και τις
ΗΠΑ, κατέληξε να προσδεθεί στο άρμα της Γερμανίας ακολουθώντας πιστά τις
οδηγίες του Βερολίνου.
Με την υπαγωγή της Ελλάδας στο τρίτο
μνημόνιο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επέτρεψε για άλλη μια φορά (όπως έκαναν και οι
προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις) να διασωθούν οι Γερμανικές τράπεζες και
να προστατέψουν τα διαθέσιμά τους έναντι τοξικών κινδύνων.
Ούτε λίγο – ούτε πολύ ο κ. Τσίπρας
«έπαιξε» το παιχνίδι των Γερμανών με μόνο εχέγγυο τις προφορικές διαβεβαιώσεις
της Καγκελαρίου ότι η Ελλάδα δεν θα αφεθεί στην τύχη της.
Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, τώρα που
ανέκυψε το μείζον πρόβλημα των προσφυγικών ροών, ο Αλέξης Τσίπρας λειτουργεί
ως ένα είδος «αχυρανθρώπου» αναλαμβάνοντας στις πλάτες του το πολιτικό κόστος
της Άνγκελας Μέρκελ, προκειμένου η τελευταία να μπορεί να διατηρεί τη σκληρή
στάση έναντι των προσφύγων και να δηλώνει ότι θέλει «ανοικτά σύνορα».
Με κλειστά σύνορα η Γερμανία δεν έχει
πλέον καμία πολιτική οντότητα και βαρύτητα στην Ε.Ε. και τούτο το γνωρίζει πολύ
καλά η κυρία Μέρκελ.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος ξέρει πολύ
καλά πώς για να εξακολουθεί η Γερμανία να αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στη
γηραιά ήπειρο, πρέπει η Ε.Ε. να είναι μεγάλη και ανοικτή.
Ταυτόχρονα όμως δεν πρόκειται να
«λερώσει» τα χέρια της αναγνωρίζοντας την Τουρκία ως ασφαλή προορισμό. Άλλωστε
κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε πρόβλημα στο προφίλ της στο εσωτερικό της Γερμανίας
και όχι μόνο.
Η Άνγκελα Μέρκελ θέλει «και
την πίτα και το σκύλο χορτάτο»: Επιθυμεί να κατευνάσει και να ικανοποιήσει τα
αισθήματα ξενοφοβίας των Γερμανών ψηφοφόρων, χωρίς να χαλάσει το Ευρωπαϊκό
ηγεμονικό της προφίλ.
Τη δουλειά του
«κασκαντέρ» την έχει αναλάβει ο Τσίπρας.
Βάζει την Τουρκία στο παιχνίδι του
Αιγαίου για λογαριασμό της Γερμανίας και παίρνει πάνω του όλο το πολιτικό
κόστος για να απομειώσει ένα χρέος που έτσι κι αλλιώς εκτός από επαχθές είναι
και επίπλαστο, αφού βεβαίως μιλάμε για λογιστικό χρήμα που διογκώθηκε από
εξωπραγματικούς τόκους και αστρονομικά επιτόκια.
Είναι περιττό να επαναλάβουμε ότι το
χρέος της Ελλάδας σε ένα μεγάλο μέρος του αποτελείτο και αποτελείτε από
χρεόγραφα με τα οποία κάποιοι πλούτιζαν τζογάροντας στη δευτερογενή αγορά.
Και το ερώτημα είναι αν: αξίζει όλη
αυτή η εθνικά παράτολμη και ενδεχομένως επικίνδυνη στρατηγική του κύριου Τσίπρα
για μια επιμήκυνση χρέους;
===================================================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου