πηγή:
Κλέαρχος Τσαουσίδης
Μικρό παιδί καθόμουν σε ένα σκαμνάκι
ψάθινο, στο μπαλκονάκι, στον πρώτο όροφο του σπιτιού μας στη Διοικητηρίου, και
χάζευα τους περαστικούς.
Είχα μάθει αρκετούς γείτονες: ο
γιατρός, ο Γιώργος για όλες τις δουλειές, η δασκάλα, η νοσοκόμα και ο
χωροφύλακας. Αυτός ο τελευταίος, παρά το λειψό μπόι του, με εντυπωσίαζε γιατί
ήταν αγέλαστος και είχε και κάτι κορδόνια στη στολή, μεγαλείο.
Όσο μεγάλωνα, οι σχέσεις μου με τον
φούρναρη δίπλα, τον μανάβη και τον μπακάλη απέναντι, τον καρβουνιάρη στη γωνία
με Ολύμπου και τους άλλους επαγγελματίες γίνονταν φιλικές. Έτσι, καθόμουν λίγο
στον καθένα, λέγαμε και καμιά κουβέντα.
Τότε άρχισα να παρατηρώ και τον
χωροφύλακα που ψώνιζε στα ίδια μαγαζιά. Έμπαινε στο μπακάλικο, διάλεγε ο ίδιος,
περνούσε μετά στο μανάβικο, τα ίδια, στον χασάπη παραπάνω και φεύγοντας έλεγε
«τώρα βιάζομαι...».
Εννοείται ότι ποτέ δεν πλήρωσε
δραχμή, ούτε καν στον περιπτερά για την εφημερίδα του κι ας του έδινε αυτός και
ραπόρτο για το ποιοι αγόραζαν την «Αυγή» τυλιγμένη μέσα στη «Μακεδονία»...
Επί χούντας, όταν έμπαιναν χαράματα,
συμμορία πια, μέσα στα σπίτια μας, έκλεβαν δίσκους και βιβλία («κατάσχονται»
έλεγαν) και μετά τα βρίσκαμε στα παλιατζίδικα.
Έτσι, λοιπόν, γιατί να απορήσω με
τους μπάτσους που μπούκαραν τις προάλλες στο περίπτερο και κάνανε γιάγμα τα
νερά, απειλώντας κι από πάνω τον εργαζόμενο που διαμαρτυρόταν; Προφανώς και
έχουν μια αταβιστική σχέση με τον μεταπολεμικό χωροφύλακα, τον άρχοντα της κάθε
γειτονιάς που τάιζε τσάμπα τα παιδάκια του φιλέτα και φρέσκα ψαράκια, τις
πανάκριβες τότε μπανάνες και τα απρόσιτα για μας αλλαντικά, τυριά κ.λπ. Μόνο
που εκείνος έδειχνε το πρόσωπό του. Αυτοί λειτουργούν σαν κατσαπλιάδες.
Και βγαίνει και ο «συνδικαλιστής» να
μας πει ότι δεν ήθελε να πάρει λεφτά ο περιπτεράς!
Αυτοεκτίμηση!
Αυτή η απίστευτη χυδαιότητα όχι μόνο
δεν ενόχλησε κανένα από τα κόμματα που κυβερνούν, αλλά πνίγηκε μέσα στη γνωστή
λάσπη που ετοιμάζουν κάθε χρόνο οι φασίστες και την εκτοξεύουν παραμονές
Πολυτεχνείου και μετά για λογαριασμό της κυβέρνησης.
Το μότο γνωστό: οι αγωνιστές του
Πολυτεχνείου πρόδωσαν τις αρχές τους. Μάλιστα. Επειδή ο Ανδρουλάκης και η
Δαμανάκη έγιναν ΠΑΣΟΚ και ο Λαζαρίδης ακροδεξιός, δικοί τους δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ
και η Ν.Δ. καταγγέλλουν τους υπόλοιπους: αυτούς που έμειναν αγωνιστές και
αριστεροί. Ο κρετινισμός όσων τείνουν ευήκοον ου δεν είναι κάτι περίεργο. Τον
τρέφουν τα ενεργούμενα μιντιαρχών, λαθρέμπορων, καταχραστών του δημόσιου
χρήματος, μαζί με τις κόπιες του πρύτανη Σδράκα και του υπουργού Παιδείας της
χούντας Παναγιώτη Χρήστου.
Η οργουελική κυβέρνηση και τα
ενεργούμενά της -Φορτσάκης, Λοβέρδος κ.ά.- δεν τολμούν ούτε να
επιχειρηματολογήσουν και προσπαθούν να καλύψουν την κάθε διολίσθηση στον
αυταρχισμό (π.χ., την κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων) με την πιο στρεβλή και
προβοκατόρικη διατύπωση.
Είναι κι ο πολύς Σταύρος Θεοδωράκης,
που νομίζει ότι θα συνεχίσει να αθροίζει ποσοστά με βλαμμένους οπαδούς. Και
πρόθυμα αναλαμβάνει να παίξει τον ρόλο που ώς τα τώρα έπαιζαν οι ακροδεξιοί της
κυβέρνησης (τους έβαλε φίμωτρο ο Σαμαράς αυτές τις μέρες).
Τι ανέσυρε από το σακίδιό του ο
χαριτωμένος μεσήλικας; «Οι φοιτητές, όμως, τότε, ευτυχώς, δεν είχαν κομματικές
οργανώσεις. Αν υπήρχαν κομματικές οργανώσεις το '73, θα είχαν αποτρέψει το
Πολυτεχνείο».
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι είναι
τόσο βλάκας. Εντάξει, όταν λέει ότι αυτός μόνο θα σώσει την Ελλάδα, μου θυμίζει
τον μακαρίτη Αγγελόπουλο, «τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου», που μας έβγαζε
λόγους έξω από το «παλάτι» του, μια καλύβα στη γωνιά Αγίου Δημητρίου με
Ιασωνίδου. Αλλά πάλι;
Καρατζαφέρης ο Β';
Ο κ. Στ. Θεοδωράκης είναι ένας
γλυκύτερος στην όψη Καρατζαφέρης, ένας Βορίδης με κρυμμένο το τσεκούρι. Στη
Θεσσαλονίκη, π.χ., εκεί που αγωνίστηκε και ο... Λοβέρδος, από τους 35 που
συνελήφθησαν ως πρωταίτιοι οι 32 ήταν οργανωμένοι: στον Ρήγα Φεραίο (κομματική
νεολαία του ΚΚΕ εσ.), στην ΚΝΕ (ΚΚΕ), στην ΑΑΣΠΕ (ΕΚΚΕ), στην ΠΠΣΠ (ΚΚΕ μ-λ),
στη ΣΑΚΕ. Στη Συντονιστική Επιτροπή υπήρχαν μέλη των ίδιων οργανώσεων. Όσο για
τον κόσμο που μαζεύτηκε, ναι, φυσικά, η πλειονότητα ήταν ανοργάνωτη.
Καταλαβαίνω ότι ο κ. Σταύρος πρέπει
κι αυτός (για να γίνει εταίρος ενός νέου, ακροδεξιού, κυβερνητικού σχήματος) να
βάλει πλάτη στην κυβέρνηση. Και συμπληρώνει την καημένη Σοφία Βούλτεψη που,
αφού αναγόρευσε την επέτειο του πραξικοπήματος σε εθνική γιορτή, μας ενημέρωσε
ότι «Στη χούντα δεν μπορούσαμε ούτε να κάνουμε πορείες, ούτε απεργίες».
Νοσταλγία;
===================================================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου