Εντάξει θα πείτε, δικό τους είναι το
κόμμα, δικά τους και τα μέλη του. Άρα καμιά διδασκαλική πικρία, όπως αυτή που
διαποτίζει την επιστολή του αποσυνάγωγου, δεν μας δίνει το δικαίωμα να
παρεμβαίνουμε. Είναι βέβαιο όμως ότι θα θύμωνε πολύ ο Δημήτρης Γληνός αν ζούσε
και διάβαζε τη σχετική είδηση. Μπορεί μάλιστα να φανταστεί κανείς ότι θα σήκωνε
τον Δημήτρη Κουτσούμπα τιμωρία στον πίνακα -αν και ο μακαρίτης ως φωτισμένος
δάσκαλος και διευθυντής πίστευε στην παιδαγωγική της πειθούς. Ή μπορεί να τον
έβαζε να γράψει εκατό φορές: Δεν διαγράφουμε δασκάλους επειδή θέλουν να είναι
καλοί δάσκαλοι.
Διότι, εξ όσων δείχνει η επιστολή του
διαγραφέντος, καλός δάσκαλος ήθελε να είναι -και καλός δάσκαλος ήταν. Όχι μόνο
με όσα έλεγε στην τάξη αλλά και με όσα έκανε έξω απ' αυτή. Είχε τη γενναιότητα
να αγωνίζεται για τον κλάδο, να είναι από τους συνδικαλιστές που εμπιστεύονταν
οι συνάδελφοί του, να συμμετέχει στα κοινά ως δημοτικός σύμβουλος. Και να
δείξει ότι πρέπει κανείς να έχει το θάρρος της γνώμης του όχι μόνο απέναντι στον
ταξικό και πολιτικό αντίπαλο, αλλά και απέναντι στην ηγεσία του ίδιου του
κόμματός του -ανεξάρτητα από τις συνέπειες που αυτό μπορεί να έχει και την
τιμωρία που μπορεί να επισύρει.
Τι σημαίνει διαγραφή από το κόμμα για
ένα τέτοιο άνθρωπο, που συνειδητά υπηρετεί τις ιδέες του κομμουνισμού επί
δεκαετίες; Καταδίκη σε πολιτικό και ηθικό θάνατο. Με αυτή την εσχάτη των ποινών
του κομματικού καταστατικού τιμωρήθηκε ο εν λόγω άγνωστος στους πολλούς αλλά
γνωστός στο σχολείο, στους συναδέλφους του και στην τοπική κοινωνία δάσκαλος.
Αυτοί είναι και οι αρμόδιοι να κρίνουν και να επιλέξουν μεταξύ Κουτσούμπα και
Γληνού...
========================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου