Κατ’ αρχήν εκφράζουμε την κατανόησή
μας στον παθόντα. Κάτι ξέρουμε κι εμείς από μυρμήγκιασμα εγκεφάλου και άλλων
μερών του σώματος. Το παθαίνουμε συνεχώς. Όταν ακούμε τον Στουρνάρα να
προβλέπει ανάπτυξη στο τέλος του χρόνου, όταν ακούμε τον Σαμαρά να εκφράζει τη
χαρά του γιατί γίναμε αξιόπιστοι, όταν ακούμε τον Δένδια να αθωώνει τους
αστυνομικούς του και τους αστυνομικούς του να αθωώνουν τον εαυτό τους για την
κακοποίηση κρατουμένων. Και σε χίλιες δυο άλλες περιπτώσεις.
Εν γένει μάθαμε να ζούμε με το μυρμήγκιασμα.
Το αυτό λοιπόν απαιτούμε και από τον κύριο Μαρκογιαννάκη, ο οποίος στο κάτω -
κάτω έχει μια δουλειά να κάνει ως πρόεδρος της επιτροπής. Και η δουλειά του
είναι ακριβώς αντίθετη από τη δουλειά της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Εκείνος θέλει
να κρατήσει την έρευνα σε πλαίσια ευπρεπή και κόσμια -μην πάρουμε αμπάριζα
πρόσωπα υπεράνω υποψίας. Κι εκείνη θέλει να πάει την έρευνα ακριβώς εκεί που
δεν θέλει ο Μαρκογιαννάκης. Να χώσει, κατά το κοινώς λεγόμενο, τη μύτη της εκεί
που δεν έχει θέση καμιά αριστερή μύτη.
Να, για παράδειγμα, την τελευταία
φορά που τον έζωσαν τα μυρμήγκια ήταν όταν η Κωνσταντοπούλου άρχισε να ρωτάει
για τον Σταύρο Παπασταύρου, σύμβουλο του πρωθυπουργού, που το όνομά του
περιλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ. Όχι απλά μυρμήγκια, αλλά και σαρκοφάγοι
τερμίτες δικαιολογείται να κάνουν την εμφάνισή τους στον εγκέφαλο του
Μαρκογιαννάκη στην περίπτωση αυτή. Διότι δεν μπορεί οποιαδήποτε Ζωή να κάνει
πατίνι τη ζωή τέτοιων και τόσο εκλεκτών τέκνων της ελληνικής Δεξιάς και των
ελβετικών τραπεζών. Έτσι δεν είναι;
Αυτά είναι τα δεδομένα. Αν
προσθέσουμε μάλιστα και το δεδομένο ότι ένας κόσμος εύχεται: Ζωή να 'χεις Ζωή
μας, μην τους αφήσεις να κουκουλώσουν τίποτε, τότε καταλαβαίνετε ότι τα
μυρμήγκια θα εξακολουθήσουν να κάνουν κατοχή στον εγκέφαλο του Μαρκογιαννάκη.
Τι να του πούμε για παρηγοριά; Κουράγια πρόεδρε. Έτσι είναι η Ζωή.
========================================================
Κεραμιδόγατος
ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου