ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ:ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΛΝΤΟΡΑΝΤΟ

Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου - Αναδημοσίευση από το UNFOLLOW 14

Από τη μόλυνση του περιβάλλοντος ως τις αμφιλεγόμενες μεταβιβάσεις μεταλλείων, από τις μεθοδεύσεις του σημιτικού ΠΑΣΟΚ ως τις κυβερνήσεις της Ελλάδας της κρίσης και από τους ανθρώπους του Φ. Μπόμπολα ως τα «κομμούνια» του ΣΥΡΙΖΑ, η εξέταση της επένδυσης της Eldorado Gold στη Χαλκιδική δείχνει πώς δεν θα ωφελήσει καθόλου την Ελλάδα. Θα ωφελήσει ωστόσο την εταιρεία με προσδοκώμενα κέρδη 13 δις εκατομμυρίων ευρώ. 

Στη Χαλκιδική ο αγώνας των κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία χρυσού κρατάει χρόνια. Ωστόσο, το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να παρα­χωρεί ολοένα μεγαλύτερες εκτάσεις προς εκμετάλλευση. Τα περί­φημα Μεταλλεία Κασσάνδρας, τα οποία το 1995 πωλούνται στην καναδική πολυεθνική TVX GOLD, περιλαμβάνουν στην πραγματικότητα τρία μεταλλεία: τον Μαντέμ Λάκκο, τις Μαύρες Πέτρες και την Ολυμπιάδα. Το 2000 η εταιρεία προχωρά σε εξορύξεις κοιτασμάτων χρυσού κάτω από το χωριό Στρατονίκη. Οι αναταράξεις λόγω των εκρήξεων από τα φουρνέλα γί­νεται καθημερινότητα για τους κατοίκους και το 2002 το Συμβούλιο της Επι­κρατείας πατάει φρένο στην εταιρεία. Η εταιρεία αποφασίζει ότι… πτώχευσε. 

Με μια σκανδαλώδη μεταπώληση το 2003, τα Μεταλλεία Κασσάνδρας περνούν στη νεοσυσταθείσα εταιρεία Ελληνικός Χρυσός. Το 2006 η Ελληνι­κός Χρυσός καταθέτει μελέτη για ανοικτή εξόρυξη στο δάσος των Σκουριών Μ. Παναγιάς. Η πρώτη έγκριση δίνεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος το 2009. Οι κάτοικοι στήνουν φυλάκιο και ακυρώνουν τις επιχειρούμενες γεωτρή­σεις. Το 2011 ο τότε Υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου εγκρίνει την περι­βαλλοντική μελέτη της εταιρείας, ενώ ένα χρόνο αργότερα το ΣτΕ απορρίπτει την προσφυγή των κατοίκων και γνωμοδοτεί υπέρ της συνέχισης των έργων εκμετάλλευσης των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική, καθώς «η υλοποίηση της επένδυσης κρίνεται ιδιαίτερα συμφέρουσα για την εθνική οικονομία». 

Τι μεσολάβησε από την πρώτη μέχρι τη δεύτερη απόφαση του ΣτΕ; Οι γνωρίζοντες καταδεικνύουν την αλλαγή προσώπων λόγω της συνταξιοδό­τησης του πρώην αντιπροέδρου του ΣτΕ Μιχάλη Δεκλερή. Κάνουν λόγο για το «δόγμα Δεκλερή», που είχε επηρεάσει την κρίση πολλών συναδέλφων του. «Ούτε έναν κορμό δεν μπορούσες να κόψεις» λένε. Μετά; Μετά ήρθε η κρίση. Η επίσκεψη της τρόικας στο ΣτΕ και η προτροπή για «ανάπτυξη». Και το κόστος για το περιβάλλον;    

Κυάνιο και διεθνής εμπειρία 

Οι εκπρόσωποι της εταιρείας υπόσχονται δημόσια ότι δεν θα χρησιμοποι­ηθεί το τοξικό για τη φύση κυάνιο για την εξόρυξη χρυσού. Βάσει του plan Α που παρουσιάζουν, πίσω από τον διάτρητο νομικό όρο του διεθνούς δι­καίου «στο μέτρο των δυνατοτήτων μας», μάλλον ενισχύεται ο φόβος των κατοίκων περί καταστροφής με ανεξέλεγκτες συνέπειες. Τουλάχιστον έτσι διδάσκει η διεθνής εμπειρία: Η διαρροή κυανίου από τον ποταμό Τίσα στον Δούναβη το 2000, αποτέλεσμα εργασιών στο ορυχείο χρυσού Μπάια Μάρε στη Ρουμανία, χαρακτηρίστηκε η δεύτερη μεγαλύτερη οικολογική κατα­στροφή στην Ευρώπη μετά το Τσέρνομπιλ. Οι φόβοι ενισχύονται από την έλλειψη –ή απόκρυψη κατά κάποιους– ενός plan B. «Δηλαδή η εταιρεία» αναρωτιούνται ευλόγως «θα κάνει μια τόσο μεγάλη επένδυση, κι αν δεν καταφέρουν να βγάλουν χρυσό με τον τρόπο που διατείνονται, θα τα μαζέ­ψουν και θα φύγουν χάνοντάς τα όλα;» 

Το περασμένο μάλιστα καλοκαίρι, κυκλοφόρησε η είδηση περί διαρ­ροής κυανίου, ύστερα από κατολισθήσεις λόγω βροχοπτώσεων, και στο μεταλλείο χρυσού του Kisladag στην Τουρκία, το οποίο εκμεταλλεύεται η Eldorado Gold. Η είδηση στην Ελλάδα γράφτηκε σε μπλογκ. Η απάντηση της εταιρείας ήταν άμεση και απεστάλη στα ελληνικά και στα αγγλικά σε όσα μπλογκ αναπαρήγαγαν την είδηση! Έκαναν λόγο για «φήμες». Αρχικά μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι μια πολυεθνική εταιρεία τέτοιας εμβέλειας μπήκε στη διαδικασία να απαντήσει σε ιστολόγια. Αργότερα μάθαμε ότι έχει προσλάβει μια μεγάλη εταιρεία επικοινωνίας, η οποία αποδελτιώνει οτιδήποτε γράφεται για την Eldorado και δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο. «Δεν θέλει να μένουν σκιές» λένε. Το δε νομικό της επιτε­λείο είναι επί ποδός. 

Ανάπτυξη και… διαφημίσεις

Το τελευταίο διάστημα, η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός έχει ξεκινήσει διαφημιστι­κή εκστρατεία τόσο σε ΜΜΕ των μεγάλων συγκροτημάτων Τύπου όσο και σε μέσα ανεξάρτητα ή προσκείμενα στην Αριστερά, έστω και αν αυτά δεν δίστα­σαν όπως τα μεγάλα συγκροτήματα να δημοσιεύσουν ρεπορτάζ για τις δραστη­ριότητές της. Η ομοβροντία επικοινωνίας της Ελληνικός Χρυσός, η οποία έκανε ξαφνικά την εμφάνισή της, μολονότι από το 2003 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα η εταιρεία δεν έχει καλά καλά ούτε ιστοσελίδα (δηλώνεται ως υπό κατασκευή), αποσκοπεί στο να τονίσει το εύρος και τη σημασία της ανάπτυξης που θα ση­μάνει η επένδυσή της. Κι αυτό με δύο στόχους: αφενός την άμβλυνση των κατη­γοριών σε σχέση με το περιβάλλον, αφετέρου τη σύνδεση της επένδυσης με την κρίση, τη δημιουργία δηλαδή της αίσθησης ότι ακόμη και αν υπάρξουν κάποιες επιβαρύνσεις, το οφέλη της ανάπτυξης για την Ελλάδα θα είναι μεγαλύτερα, δεδομένης της δοκιμασίας που περνάει η χώρα. 

Για τις μεν περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως ήδη αναφέρθηκε, καλό είναι να κρατάει κανείς μικρό καλάθι. Για όποιον, λόγου χάρη, έχει περάσει έστω και έξω από την Πτολεμαΐδα, όπου γίνεται η υπαίθρια εξόρυξη λιγνίτη της ΔΕΗ, τα περί αποκατάστασης των εδαφών και του δάσους μάλλον δεν πείθουν. 

Όσον αφορά, όμως, τα οφέλη για την Ελλάδα, μήπως είναι έτσι; Αυτό άλλωστε λίγο ως πολύ υπαινίχθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας με την από­φασή του στις 24 Ιουλίου 2012 απορρίπτοντας την αίτηση των κατοίκων για αναστολή των εργασιών μέχρι την τελική εκδίκαση από το Ανώτατο Ακυρωτι­κό Δικαστήριο: την ανάγκη ανάπτυξης σε καιρό κρίσης. Διότι τελικά, λένε οι υποστηρικτές της εταιρείας, για κάθε ανάπτυξη πρέπει να μην υπολο­γίζεται μόνο η ενδεχόμενη ζημιά αλλά και το ενδεχόμενο κέρδος, πρόκειται για μια στάθμιση κόστους και οφέλους. Ας τα σταθμίσουμε λοιπόν. Ποιος κερδίζει; 

Πολιτικές αλχημείες 

Το βέβαιο είναι ότι κερδίζουν οι μέτοχοι. Όπως μαθαίνουμε, η μετοχή της εταιρείας εκτινάχθηκε κατά 9,6% με το που υπογράφτηκε η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων από τον τότε υπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Πα­πακωνσταντίνου στις 26 Ιουλίου 2011. 

Ας πάμε όμως πίσω στο 2002, ώστε να δούμε με ποιες –αμφιλεγόμε­νες, αν μη τι άλλο– μεθοδεύσεις προέκυψαν οι σημερινοί πρωταγωνιστές της υπόθεσης. Εκείνη τη χρονιά, με απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ αποφασί­ζεται η ακύρωση των αποφάσεων των αρμόδιων υπουργείων (ΠΕΧΩΔΕ, Πο­λιτισμού, Γεωργίας, Ανάπτυξης και Οικονομίας) που έδιναν το πράσινο φως στην πολυεθνική εταιρεία TVX HELLAS (θυγατρική της μητρικής και οικο­νομικής εγγυήτριας καναδικής TVXS GOLD, εξαγορασθείσας στην πορεία από την Kinross Gold Corporation) για την εκμετάλλευση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στη Χαλκιδική. Το σκεπτικό του δικαστηρίου ήταν η παραβία­ση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, η εξάντληση των υδάτινων πόρων και η διαφύλαξη της υγείας των κατοίκων από τις εκρήξεις. 

Λίγους μήνες αργότερα, το Μάιο του 2003, η TVX HELLAS καταθέτει αί­τηση πτώχευσης επικαλούμενη χρέη προς τη μητρική εταιρεία, το ΙΚΑ, τα δημό­σια ταμεία, τους εργαζόμενους και τους προμηθευτές της –  ύψους 216.156.000 ευρώ. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναγνωρίζουν ότι η πτώχευση είναι ένα σίγουρο μέσο για την αποφυγή ευθυνών. Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι κλείνονται στις στο­ές των ορυχείων και κάποιοι προχωρούν σε απεργία πείνας, ενόσω ξεκινούν οι συζητήσεις επί του αιτήματος πτώχευσης της ελληνικής θυγατρικής. 

Ο Χρήστος Πάχτας αναγκάστηκε, όπως είναι γνωστό, να εγκαταλεί­ψει την καρέκλα του στην κεντρική πολιτική σκηνή εξαιτίας του σκανδά­λου με τις παράνομα καταχωρημένες δασικές εκτάσεις στο Πόρτο Καρράς το 2004, κάτι που δεν τον εμπόδισε να εκλεγεί δήμαρχος του Αριστοτέλη Χαλκιδικής το 2010 και να υποστηρίζει σήμερα με θέρμη την εξόρυξη χρυ­σού. Τότε, το 2003, ωστόσο, είναι ακόμη υφυπουργός Οικονομικών της κυ­βέρνησης Κώστα Σημίτη και αναλαμβάνει δράση. 

Η αίτηση πτώχευσης της TVX HELLAS γίνεται δεκτή με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών (1286/03) στις αρχές Νοεμβρίου του 2003. Οι αποφάσεις της 12ης Δεκεμβρίου αλλάζουν και πάλι το τοπίο: 

Το Δημόσιο παραιτείται από βεβαιωμένες απαιτήσεις κατά της ΤVX για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές ύψους 2,2 εκατ. ευρώ. 

Η ΤVX GOLD παραιτείται από απαιτήσεις 218 εκατ. δολαρίων κατά της TVX HELLAS για ανεξόφλητα δάνεια. 

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών ανακαλεί την Απόφαση Πτώχευ­σης της TVX HELLAS. 

Οι υφυπουργοί Εθνικής Οικονομίας Χρήστος Πάχτας και Ανάπτυξης Αλέξανδρος Καλαφάτης, ως εκπρόσωποι του Ελληνικού Δημοσίου, υπογρά­φουν δύο διαδοχικά συμβόλαια: Εξωδικαστικό συμβιβασμό για το συμψη­φισμό των εκατέρωθεν απαιτήσεων: της TVX HELLAS κατά του Ελληνικού Δημοσίου για απωλεσθέντα επενδυτικά κεφάλαια και διαφυγόντα κέρδη, με τις απαιτήσεις του Δημοσίου από την TVX HELLAS για διαπιστωθείσες ή μη παραβιάσεις των περιβαλλοντικών όρων και τις περιβαλλοντικές ζημίες από αυτόν το λόγο. Μετά το συμβιβασμό, το Δημόσιο αγοράζει από την μόλις προ μιας ώρας αποπτωχεύσασα TVX HELLAS το ενεργητικό των Μεταλ­λείων Κασσάνδρας αντί 11 εκατ. ευρώ. 

Mε το αμέσως επόμενο συμβόλαιο της ιδίας συμβολαιογράφου, το ελ­ληνικό δημόσιο «μεταβιβάζει» στην Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. το σύνολο του ενεργητικού των Μεταλλείων Κασσάνδρας «αντί τιμήματος 11 εκατ. ευρώ που θα καταβληθεί απευθείας στην TVX HELLAS». 

Τα παραπάνω κυρώθηκαν από τη Βουλή με το Νόμο 3220/2004.1 

(Πηγή: Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, antigoldgreece.wordpress.com)

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος αποφασίζει να μεταβιβάσει τα μεταλλεία χρυσού σε μια εταιρεία που συστήθηκε μόλις τρεις μέρες νωρίτερα με εταιρικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ από τους Δημή­τρη Κούτρα, πρόεδρο της ΑΚΤΩΡ και μέλος του Δ.Σ της ΕΛΛΑΚΤΩΡ, και Γιώργο Σωσσίδη, μέλος του Δ.Σ της ΕΛΛΑΚΤΩΡ. 

Αυτή είναι η εταιρεία που σήμερα δραστηριοποιείται εκ νέου στη Χαλ­κιδική και στην οποία παραχωρήθηκαν οι εκτάσεις στις Σκουριές. Αλλά με αρκετές αλλαγές. 

Η ELDORADO και το «όφελος» για την Ελλάδα 

Από το 2003 μέχρι σήμερα διάφορες εταιρείες έχουν μπει κι έχουν βγει από την Ελληνικός Χρυσός, μέσω εξαγοράς μετοχών, όπως η European Goldfields (με μεγαλομέτοχο τον ρουμάνο μεγιστάνα του πετρελαίου Φράνκ Τίμις, εμπλεκόμενο σε σκάνδαλα για οργανωμένο έγκλημα και ναρκωτικά). Όμως, ας αφήσουμε κατά μέρος τα επιμέρους στάδια κι ας πε­ράσουμε σε αυτούς που σήμερα κατέχουν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των 317 χιλιάδων στρεμμάτων στη Βόρεια Ελλάδα. 

Ίσως από θυμό λόγω της συγκάλυψης του θέματος από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, δεν είναι λίγοι αυτοί που σε σχέση με την επιχειρούμενη εξόρυξη στη Χαλκιδική μιλούν για «τα μεταλλεία του Μπόμπολα». 

Ο γνωστός επιχειρη­ματίας, άνθρωποι του οποίου μπήκαν μπροστά στην εξαγορά το 2003, σή­μερα δεν κατέχει παρά το 5% της εταιρείας που θα δραστηριοποιηθεί στην περιοχή. Το υπόλοιπο 95% ανήκει πλέον στην καναδική Eldorado Gold. 

Ύστερα από αρκετή έρευνα, καταφέραμε να εντοπίσουμε έναν γνώ­στη των διαπραγματεύσεων, ο οποίος έχει παρακολουθήσει τις συμφωνίες από κοντά. Με την υπόσχεση της ανωνυμίας, άρχισε να μας ξετυλίγει ένα, ομολογουμένως, πολιτικά ενδιαφέρον κουβάρι. «Το ελληνικό δημόσιο» μας λέει «σε εκείνη την περίπτωση δεν ήταν τίποτε περισσότερο από διαμε­σολαβητής ανάμεσα σε δύο ιδιώτες επενδυτές. Με δύο συμβολαιογραφι­κές πράξεις σε μία ημέρα, πούλησε προς 11 εκατ. ευρώ τα μεταλλεία, τα οποία δεν πέρασαν ποτέ από τα χέρια του». Και προσθέτει, δίνοντάς μας μια πρώτη ιδέα για την κατά τα άλλα «αναγκαία για τη χώρα μας ανάπτυ­ξη»: «Βάσει μάλιστα του μεταλλευτικού κώδικα, ενός κληροδοτήματος της χούντας, το ελληνικό δημόσιο δεν έχει κανένα δικαίωμα (mining royalties) επί των εξαγωγών. Η Ρουμανία, λόγου χάρη, διπλασίασε το ποσοστό της το 2011 από 4% σε 8%. Η Ελλάδα παίρνει 0%». 

Για τη μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός, το 2003, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδικάζει το 2011 πρόστιμο ύψους 15,34 εκατ. ευρώ, αναγνωρίζοντας ότι το ελληνικό δημόσιο υπέστη ζημιά από αυτή την αγοροπωλησία. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ως υπουρ­γός Περιβάλλοντος πια, προσβάλλει την απόφαση. «Υπερβάλλων ζήλος!» γελάει ο συνομιλητής μας. «Η Eldorado δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να καταβάλει αυτά τα χρήματα. Η επένδυση που κάνει είναι ύψους 400 εκατ. δολαρίων και το κέρδος της αναμένεται να φτάσει τα 13 δισ. Τα 15 εκατ. του προστίμου ήταν αστεία λεφτά. Γενικώς δεν της αρέσει να εμπλέκεται σε τέτοιες υποθέσεις. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο δεν μπήκε από την αρχή μπροστά. Ο Μπόμπολας έβαλε τις πολιτικές γνωριμίες και θα πάρει όλα τα έργα υποδομής. Τα υπόλοιπα τα χειρίζεται η Eldorado». 

Ο φόβος του ΣΥΡΙΖΑ

Όπως μαθαίνουμε από την πηγή μας, το μεγάλο πρόβλημα της Eldorado είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αντιμετωπίζεται σε δύο επίπεδα. «Πρώτα απ’ όλα» μας εξηγεί «από το καλοκαίρι έχουν ανοίξει γραφεία στην Ελλάδα. Έτσι αφαιρούν από τον ΣΥΡΙΖΑ το επιχείρημα ότι δεν φορολογούνται εδώ και άρα ότι δεν θα έχει κάποιο κέρδος το ελληνικό δημόσιο από την εξόρυξη χρυσού. Μέχρι σήμερα δεν είχαν κάνει φορολογική δήλωση». 

Πριν βιαστούν όμως οι θιασώτες της ανάπτυξης να ανοίξουν σαμπά­νιες στην υγεία της επένδυσης, ας δούμε με τι όρους υπολογίζουν να φορο­λογηθούν. «Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και η πιθανότητα να κρατικοποιήσουν επιχειρήσεις τούς είχε τρομάξει. Από αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να απομα­κρύνθηκαν με τις εκλογές, όμως για να διασφαλιστούν μελλοντικά έχουν σκοπό να κάνουν χρήση του άρθρου 107 του Συντάγματος περί προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού». Πρόκειται για νόμο του 1953 –χρονολογία-ορόση­μο για την καπιταλιστική ανάπτυξη της Ελλάδας–, που δημιουργήθηκε με σκοπό την προστασία της Esso Pappas και της ΠΕΣΙΝΕ. Αργότερα χρησιμο­ποιήθηκε από τη Χάγιατ (Καζίνο), την ΑΓΕΤ Ηρακλής, την TVX GOLD και την Χόχτιφ του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος. Βάσει αυτής της διάτα­ξης εξασφαλίζουν δύο βασικά προνόμια: πάγιο φορολογικό συντελεστή τον οποίο υπολογίζουν στο 10% και εξασφάλιση ότι για δέκα χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα στο καθεστώς λειτουργίας της εταιρείας στην Ελλάδα. Η επένδυση καθίσταται αναπαλλοτρίωτη με προεδρικό διάταγμα». 

Η διεύθυνση κεφαλαίων εξωτερικού υπάγεται στον υπουργό Ανάπτυ­ξης Κωστή Χατζηδάκη. Με απόφαση του υπουργείου –η πηγή μας ανα­φέρει ότι υπάρχει ήδη κλείσιμο ματιού από το υπουργείο– και την έκδοση προεδρικού διατάγματος, η όποια επόμενη Βουλή δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα με νόμο. Χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος. 

Αλλά δεν είναι εφικτή, ρωτάμε, η προσβολή της έγκρισης που έδωσε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, σε περίπτωση που αποκαλυφθεί, ας πούμε, και εμπλοκή του στο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ; «Ο Παπακωνσταντίνου είναι καλυμμένος» μου απαντά. «Πήγε, υποτίθεται, με την έγκριση του νομαρχιακού συμβουλίου». 

Η «έγκριση» της τοπικής κοινωνίας 

Το πώς «ενέκρινε» η τοπική κοινωνία τη δραστηριοποίηση της Ελληνικός Χρυσός, μας το εξηγεί η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Ιγγλέζη: 

«Ποιο νομαρχιακό συμβούλιο; Τα νομαρχιακά συμβούλια καταργού­νται στο τέλος Δεκεμβρίου του 2010, καθώς περάσαμε στα περιφερειακά. Κι αυτό το νομαρχιακό συμβούλιο το οποίο θα καταργούνταν σε λίγες ημέ­ρες κλήθηκε να γνωμοδοτήσει. Και παίρνει ομόφωνη απόφαση υπέρ. Όταν ρωτήσαμε τους νομαρχιακούς συμβούλους πότε πρόλαβαν να διαβάσουν τις 4.000 σελίδες της Περιβαλλοντικής Μελέτης, μας απάντησαν ότι δεν τη διάβασαν αλλά ότι ψήφισαν υπέρ της νομιμότητάς της. Η ειδική γραμ­ματέας επιθεωρητών περιβάλλοντος Μαργαρίτα Καραβασίλη προγραμ­ματίζει για τις 15 Δεκεμβρίου διαβούλευση στην Ιερισσό – από τη στιγμή που δεν έγινε στον Πολύγυρο. Μάλιστα μιλούσα εγώ μαζί της τότε, γιατί την είχα γνωρίσει σε ένα συνέδριο οικολογικών οργανώσεων και έτσι είχα το προσωπικό της τηλέφωνο. Ετοιμαζόμαστε, καλούμε καθηγητές, όλοι οι σύλλογοι ετοιμάζουν τις τοποθετήσεις τους και μας παίρνει την παραμονή της διαβούλευσης η Καραβασίλη να μας πει ότι δεν μπορεί να γίνει διότι κάποιοι έχουν πει στην υπουργό ότι θα προπηλακιστούν. Και είναι η πρώ­τη φορά που το λέω δημόσια γιατί μέχρι τώρα δεν μιλούσα, θεωρώντας ότι διασφαλίζω την ενότητα του κινήματος. Είναι καιρός όμως να τα πούμε όλα. Μου είπε ότι τις “προειδοποιήσεις” ότι οι κάτοικοι θα κάνουν φασαρία τις έκαναν ένας βουλευτής της Χαλκιδικής που το όνομά του αρχίζει από “Δ” και ο πρώην δήμαρχος Σταγείρων Ακάνθου. Ξαναπάμε για Ιανουάριο. Και συμβαίνει το ίδιο. Αυτήν τη φορά πάλι μία ημέρα πριν μου έστειλε ένα email και μετά μας κάλεσαν να κάνουμε διαβούλευση στην Αθήνα. Δηλαδή να φύγει όλη η τοπική κοινωνία και να έρθει στην Αθήνα; Όπως και να ’χει ούτε αυτό προγραμματίστηκε ποτέ».  

Το ΣτΕ και τα «κομμούνια»

Όσο εξοργιστικά κι αν ακούγονται όσα λέει ο παρατηρητής των συμφωνιών της Ελληνικός Χρυσός, η φωνή του δεν αλλάζει τόνο. Μοιάζει σαν να μιλά για προειλημμένες αποφάσεις επί των οποίων δεν μπορεί να επέμβει κανείς, η υπόθεση έχει λήξει. «Ο Κούτρας, που μπήκε μπροστά στην Χαλκιδική» λέει «και ο Γιώργος Μαρκόπουλος, που είναι γενικός διευθυντής της Χρυ­σωρυχεία Θράκης (σ.σ.: και εδώ Eldorado), ασχολούνται με το θέμα από το 1994. Σχεδόν 20 χρόνια, έχουν αντιμετωπίσει τα πάντα με σκοπό να κάνουν τα μεταλλεία να δουλέψουν». 

Και η αίτηση αναστολής των κατοίκων που εκκρεμεί για το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο; «Μέχρι τότε (το υπολογίζουν να φτάσει το 2016)» απαντά «και τα έργα θα έχουν ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό και οι εξορύξεις θα έχουν αρχίσει. Και υπάρχει σχετική νομολογία γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Ακόμα κι αν γεμίσει κομμούνια το Συμβούλιο της Επικρατείας, το μόνο που θα μπορούν να τους επιβάλουν θα είναι να φυτέψουν κάνα δέντρο παραπάνω στην αποκατάσταση». 

Πάντως, για να μην αποθαρρύνουμε εντελώς τους θιασώτες της «ανά­πτυξης», να πούμε ότι θα έχει ένα κέρδος το ελληνικό δημόσιο από τη φο­ρολόγηση των εργαζομένων… 

****************

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ
http://vaspik.blogspot.gr/2013/02/blog-post_18.html

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)