ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ:ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ. ΚΛΕΦΤΕΣ. ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ. ΨΟΦΟΣ ΡΕ. ΜΟΝΟ ΨΟΦΟΣ!

Θα το παλέψω να είμαι συγκρατημένος και να μη βρίζω. Όπως σας έχω πει, ακούω διάφορα τοπικά ραδιόφωνα από το διαδίκτυο, γιατί αυτά που μπορεί να μάθει κάποιος από τέτοιους σταθμούς, δύσκολα έως καθόλου θα τα ακούσει ακόμη και στο πλέον «ανεξάρτητο» ραδιόφωνο του κέντρου που σιτίζεται από διαφημίσεις τραπεζών.

Αυτά που θα διαβάσετε, τα άκουσα σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό Studio 7 της Καβάλας. Ούτε εγώ πίστευα αυτά που άκουγα από το στόμα του πολίτη που βρισκόταν στο studio, ούτε οι δημοσιογράφοι. Όλα όμως ήταν αλήθεια. Κάθε λέξη του. Το επιβεβαίωσαν ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Καβάλας όπως και εκπρόσωπος τράπεζας, οι οποίοι κλήθηκαν να παρέμβουν στην εκπομπή.

Ο εν λόγω πολίτης που και όνομα έχει και επίθετο διαθέτει, έκλεισε το κατάστημά του πριν από δύο χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης. Από τότε είναι άνεργος, όπως και η σύζυγός του. Έχουν τρία παιδιά. Συντηρούνται με τη βοήθεια συγγενών και προγραμμάτων. Ο πολίτης αυτός, λοιπόν, είχε χρέος στην Εφορία που ανερχόταν στα 300 ευρώ (όχι χιλιάδες, απλά τριακόσια ευρώ) και κάτι ψιλά – συγχωρέστε με που δε συγκράτησα το ακριβές ποσό των ψιλών, διότι ανέβασα και μια κάποια πίεση.

Στην τράπεζα υπήρχε ένας λογαριασμός της τάξης των 129 ευρώ και 30 λεπτών. Στο συγκεκριμένο λογαριασμό, ο εν λόγω πολίτης – ας τον λέμε Κώστα – ήταν συνδικαιούχος  μαζί με δύο συγγενικά του πρόσωπα εκ των οποίων το ένα νομίζω είναι ο πατέρας του. Πλην των άλλων κακών, ο Κώστας είναι καρδιοπαθής. Εμφραγματίας που ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή και παρακολουθείται στη Θεσσαλονίκη όπου κάνει τις εξετάσεις του σε νοσοκομείο.

Ήρθε η ώρα του καρδιολογικού του ελέγχου, λοιπόν, και χτες πήγε να βγάλει αυτόν τον θησαυρό των 129 ευρώ από την τράπεζα για να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη. Ο λογαριασμός όμως ήταν άδειος! Τα είχε πάρει η Εφορία για το χρέος των 300 ευρώ και κάτι ψιλών! Ο άνθρωπος βέβαια θα μπορούσε να μείνει στον τόπο αν ήταν λίγο νευρικός, αλλά ευτυχώς το πάλεψε. Με τα πολλά, η τράπεζα τού ζήτησε συγγνώμη ΜΟΝΟ για το γεγονός ότι έδωσε όλο το ποσό στην Εφορία και όχι μόνο το 1/3, καθώς όπως προείπαμε υπήρχαν άλλοι 2 συνδικαιούχοι.

Εδώ βέβαια γεννιέται το πρώτο ερώτημα. Σύμφωνα με όσα γνωρίζαμε, δεν πραγματοποιούνται κατασχέσεις καταθέσεων κάτω από 1000 ευρώ. Αποδεικνύεται μύθος. Ψέμα. Απάτη. Μούφα. Πώς να το πω; Όπως δήλωσε εκπρόσωπος εργαζομένων σε τράπεζα, μόνο στην Καβάλα και μόνο σε ένα υποκατάστημα τράπεζας έχουν γίνει ήδη 600 κατασχέσεις καταθέσεων κάποιοι από τους οποίους είχαν μόνο 30 ευρώ ενώ έγινε κατάσχεση και επί λογαριασμού που είχε μέσα 26 ευρώ!

Βέβαια, κάποιο μνημονιακό τσογλάνι θα πει ότι αυτό ισχύει για λογαριασμούς μισθοδοσίας ή συνταξιοδοτικούς. Και πού ξέρεις ρε τσόγλανε ότι ο πατέρας του ανθρώπου δεν πήρε τη σύνταξή του και έβαλε μέρος του ποσού στον κοινό λογαριασμό για να μπορέσει ο γιος του να πάει για τις εξετάσεις του; Έχουν τα ευρώ ταμπέλα, ρε τσόγλανε; Φωνάζουν «εγώ είμαι από σύνταξη μη με πειράζεις»; Ηλίθιο μνημονιακό σκουλίκι, όλο μαλακίες ρωτάς.

Δεύτερο ερώτημα, γιατί η τράπεζα δεν ενημέρωσε τον πελάτη της ότι υπήρχε αίτημα κατάσχεσης επί του λογαριασμού; Η επίσημη απάντηση ήταν ότι, από τη στιγμή που δέχεται η τράπεζα εντολή να παραδώσει τα χρήματα, είναι υποχρεωμένη να το κάνει ώστε να μην αντιμετωπίσει ποινική ευθύνη ο υπάλληλος. Πα – πα – ριές! Όπως – ύστερα από πίεση – αποκάλυψε ο εκπρόσωπος της τράπεζας, ο πελάτης δεν ενημερώνεται για να μην προλάβει να πάρει τα χρήματά του! Ακούστε Μαφία! Ληστεία κανονική. Συμμορία!

Για τον ίδιο λόγο, όπως ειπώθηκε, δεν ενημερώνει και η Εφορία τον πολίτη ότι θα γίνει κατάσχεση επί του λογαριασμού. Για να μην προλάβει ο πολίτης να πάρει τα λεφτά και πάει να κάνει τις εξετάσεις του. Να ψοφήσει ο πολίτης. Για 129 ευρώ. Ψόφος σε όλους σας ρε καριόληδες. Μόνο μίσος ρε ξεφτίλες, τίποτε άλλο.

Κι απορείς, πώς γίνεται να υπάρχει δικαστική απόφαση κατάσχεσης λογαριασμού χωρίς να κοινοποιηθεί στον ιδιοκτήτη του λογαριασμού; Λύθηκε κι αυτό όμως! Πρόκειται, λέει για διοικητική απόφαση και ως τέτοια, μπλα, μπλα, μπλα τα εξηγούσε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, αλλά ήδη τα είχα χαμένα και δεν έβγαζα άκρη.

Και πάνω σε όλη αυτή την τούρτα από σκατά, βγαίνει στο τηλέφωνο και τοπικός βουλευτής της ΝΔ, να πει ειρωνικότατα ότι «όσοι χρωστούν στην Εφορία δεν είναι νοικοκύρηδες»! Άμα γουστάρει η Νέα Δημοκρατία ας ρωτήσει να μάθει ποιος ήταν ο βουλευτής. Αλλά τι να ρωτήσει; Αν το κάνει, θα είναι σίγουρα για να τον αναβαθμίσει σε εκπρόσωπο Τύπου της ή να τον κάνει υπουργό. Γι’ αυτό δε γράφω το όνομά του. Για να μη γίνει μάγκας στην κομματική συμμορία του και πάρει προαγωγή.

Ζούμε σφαγή. Κανονική. Πάνε, λέει, οι γέροι την παραμονή που πληρώνονται οι συντάξεις και την πέφτουν έξω από τις τράπεζες στις 12 τη νύχτα και τραβάνε τα λεφτά της σύνταξης επειδή φοβούνται ότι κάποιος θα τους τα πάρει. Δε φοβούνται έξω από την τράπεζα. Φοβούνται την τράπεζα από μέσα! Αλλάξαμε φόβους. Δε φοβούνται μήπως τους κλέψει τα λεφτά κάνας κλέφτης στις 12 το βράδυ, αλλά μήπως τους τα κλέψει κάποιος κουστουμάτος με το φως της μέρας.

Φυσικά με το που ακούστηκε η ιστορία του Κώστα και κυρίως επαληθεύτηκε από ΟΛΟΥΣ τους αρμόδιους και εμπλεκόμενους στη λεηλασία, έσπασαν τα τηλέφωνα από πολίτες που έλεγαν τη δική τους ιστορία. Η άλλη, αγρότισσα, έκλαιγε επειδή είχε 400 ευρώ στην ΑΤΕ και έβαλε χέρι ο ΕΛΓΑ για κάτι αναδρομικά, αφήνοντάς της 25 ευρώ. Χωρίς να ειδοποιηθεί από κανέναν και αυτή. Καταγγελίες επώνυμες. Απεγνωσμένες. Τραγωδίες που δε θα τις δείξει ποτέ κανένα γαμωκάναλο και το ΕΣΡ απαγορεύει να μεταδοθούν.

Αυτό ζούμε, ΑΝ αυτό θεωρείται ζωή. Όλα αυτά τα έμαθα σήμερα, μέσα σε μόλις 2 ώρες και αφορούν μόνο ένα νομό. Φαντάζομαι ότι τα ίδια γίνονται σε όλη τη χώρα. Αδειάζουν λογαριασμοί. Ποιοι κλέφτες με καλάσνικοφ και μαλακίες; Το Κράτος τα κλέβει. Κι ύστερα κλαίγονται οι τράπεζες ότι αποσύρουν οι καταθέτες τα λεφτά τους. Καλά ρε, για μαλάκες ψάχνετε; Αφού είναι ανυπεράσπιστος ο πολίτης. Έχουν κάνει οι τράπεζες συνεταιρισμό με το Κράτος και αρπάζουν το τελευταίο 20ευρω του φτωχού, πόσο ηλίθιος είναι να εμπιστευτεί την τράπεζα ή το Κράτος;

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, μας πετάνε ένα «ισόβια ο Παπαγεωργόπουλος» σαν τροφή σε καθυστερημένους τηλεμαλάκες. Ρε έβγαλε ένα σκασμό λεφτά ο φτερωτός και σε 6-7 χρόνια το πολύ θα είναι έξω. Ποιος ελεύθερος εργαζόμενος βγάζει 51 εκατομμύρια ευρώ σε 6 χρόνια; Βάλτε κι εμάς φυλακή για 6 χρόνια κι ύστερα δώστε μας  51 εκατομμύρια. Μια χαρά είναι. Άντε ρε σιχαμένοι. Κύκλωμα. Τοκογλύφοι. Κλέφτες. Απατεώνες. Ψόφος ρε. Μόνο ψόφος!
                                                           ΑΠΟ ΤΟ BLOG:ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π) 

ΠΟΙΟΣ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ;ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

Τις τελευταίες μέρες διακινήθηκε μια «νέα θεωρία συνωμοσίας» περί χρηματοδότης του ταξιδιού της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ -ΕΚΜ στις ΗΠΑ από το διεθνή κεροδσκόπο Τζορτζ Σόρος. Ο Παπαχρήστος των «Νέων» «έριξε» διστακτικά την «είδηση» στη δημόσια σφαίρα και ο Βενιζέλος λειτουργήσε πολλαπλασιαστικά μιλώντας για το θέμα από το βήμα της Βουλής προς άγραν εντυπώσεων. Αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά  αν είναι θεμιτό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «να πηγαίνει σε συνέδρια χρηματοδοτημένα από διεθνείς κερδοσκόπους, όπως ο Τζορτζ Σόρος».

Πρόκειται για τα ίδια μηντιακά και πολιτικά κέντρα που αποσιώπησαν την πρόσφατη (Δευτέρα, 25 Φεβρουαρίου 2013, πριν από 3 μέρες!) συμπαρουσία του Γ. Παπανδρεόυ και του Τζ. Σόρος σε «Συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης» στη Νέα Υόρκη. Ο ΓΑΠ, άθελά του, ακύρωσε την α λα «Ελέυθερη ώρα» συνωμοσιολογική επιχείρηση, συνομιλώντας με τον Σόρος από την ίδια σκοπιά και αντίληψη, την ώρα που ο Αλ. Τσίπρας είχε εμφανιστεί ως αντίπαλον δέος του Τόμας Φέργκιουσον εκπροσώπου του think tank του Σόρος). Αν δεν είχε προηγηθεί η επιχείρηση συκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ, ο Παπαχρήστος ενδεχομένως να αρθογραφούσε για τον πρώην πρωθυπουργό ως πρεσβευτή της χώρας στο εξωτερικό.

Το βίντεο από τη συνάντηση Παπανδρεόυ - Σόρος στο Πανεπιστήμιο Columbia:

Ο ίδιος δημοσιογράφος παρουσίαζε τις επαφές Παπανδρεόυ την περίοδο 2010-2011 στο εξωτερικό ως «διεθνοποίηση του ελληνικού ζητήματος» και τα «Νέα» είχαν αναδείξει με θετικό τρόπο συνάντηση του ΓΑΠ με τον Σόρος τον Απρίλιο του 2011 (άραγε, τότε δεν ήταν διεθνής κερδοσκόπος;):  

«Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Σόρος συζήτησαν για τη διεθνή οικονομική κατάσταση και κυρίως για τα προβλήματα στην ευρωζώνη και στην Ελλάδα. Ο κ. Σόρος, σύμφωνα με πηγές του Μαξίμου, αναγνώρισε ότι η Ελλάδα καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια, ενώ κατά τις ίδιες πληροφορίες δεν έγινε καμία συζήτηση για αναδιάρθρωση του χρέους». 

Να σημειωθεί ότι στη συνάντηση ήταν παρών και ο υπουργός οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ο οποίος μετά την αναχώρηση του κ. Σόρος είχε συνεργασία με τον πρωθυπουργό για τις εξελίξεις στην οικονομία» (από το δημοσίευμα των Νέων).

 Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ σχετικά με τη «νέα θεωρία συνωμοσίας»:

Σε πλήρη συνεργασία λειτούργησαν, χθες, στη Βουλή Σαμαράς - Βενιζέλος προκειμένου να αντιπαρατεθούν συντονισμένα στον Αλέξη Τσίπρα. Τη βρώμικη δουλειά ανέλαβε ο Ευ. Βενιζέλος που υιοθετεί άκριτα δημοσιεύματα που αναδίδουν οσμή μυστικών υπηρεσιών, για να υποστηρίξει ότι ο Αλέξης Τσίπρας «πηγαίνει σε συνέδρια χρηματοδοτημένα από διεθνείς κερδοσκόπους, όπως είναι ο Τζορτζ Σόρος». Η κατρακύλα δεν έχει τέλος, όπως και η λάσπη που εκτοξεύει, ο κ. Βενιζέλος κάτω από τον πανικό που τον έχει κατακυριεύσει, μία μόλις ημέρα πριν το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που μοναδικό στόχο έχει τον ΣΥΡΙΖΑ!

Για να τελειώνουμε. Ο Αλέξης Τσίπρας κλήθηκε να μιλήσει σε πάνελ στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Κολούμπια ως αντίπαλο δέος του Τόμας Φέργκιουσον, από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, θεωρητικό του ΙΝΕΤ (Institute for New Economic Thinking), του «think tank» που δημιούργησε ο Τζορτζ Σόρος το 2009. Δηλαδή απέναντι στο νέο που έρχεται σε Ελλάδα και Ευρώπη -κι’ αυτό, είτε το θέλουν είτε όχι, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ- έφεραν τον θεωρητικό τους, του οποίου το ταξίδι από τη Μασαχουσέτη στη Νέα Υόρκη πιθανόν να χρηματοδότησε ο Τζορτζ Σόρος –υπάλληλός του είναι άλλωστε.

Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν αρκετοί –άλλωστε αυτή είναι η πρακτική των πανεπιστημίων των ΗΠΑ, όπως πολύ καλά πρέπει να γνωρίζουν οι έλληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι. Κύριοι χορηγοί ήταν το Levy Economics Institute of Bard College, το INET (λόγω του διευθυντή των ερευνητικών του προγραμμάτων Τ. Φέργκιουσον που συμμετείχε στο πάνελ), το πανεπιστήμιο Κολούμπια, το Richard Paul Richman Center και το COUHA. Ακόμα χορηγοί ήταν ο σύλλογος των Ελλήνων του πανεπιστημίου Κολούμπια, ο φοιτητικός συνασπισμός για τα δικαιώματα των εργαζομένων των εργατών, κ.ά.
                                     ΠΗΓΗ:Left.gr

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π) 

ΣΤΑΘΗΣ:ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΣΤΡΟΦΗ, ΤΙ;

Είδα κι άκουσα τον κ. Βενιζέλο να ομιλεί στη Βουλή και τρόμαξα. Κι ομολογώ τον φόβο μου, διότι φόβο ένοιωσα. Κι όποιος

δεν νοιώθει τον φόβο, όταν όσα τον γεννούν ωρύονται, δεν είναι ατρόμητος, αλλά ανόητος.

Όμως, δεν ένιωσα φόβο μόνον απ’ αυτά που έλεγε ο κ. Βενιζέλος στη Βουλή, αλλά και από τον τρόπο που τα έλεγε, ένας Ντούτσε!

Απευθυνόταν στην Αξιωματική Αντιπολίτευση με ιταμό ύφος, σε αλαζονικό στόμφο, για να εκστομίσει αήθεις υπαινιγμούς, ενώ «κολάκευσε» με χυδαίο και δόλιο τρόπο το ΚΚΕ, υπεραμυνόμενος ταυτοχρόνως της πιο ακροδεξιάς και νεοφιλελεύθερης πολιτικής,                  
 φέρνοντας ως καλό παράδειγμα τη... Χιλή (κατ’ αντίθεσιν προς τα κακά παραδείγματα του Τσάβες και του Λούλα). Σοσιαλισταράς ο τύπος. Ένας Μπενύτο

χίλια καντάρια Ντούτσε! Ακόμα κι όταν στρέφεται κατά της Χρυσής Αυγής αυτός ο άνθρωπος, ένα τρίτο χέρι που χαιρετά φασιστικά φυτρώνει στην πλάτη του. Και μάλλον καλό κάνει στο νεοναζιστικό μόρφωμα ο λόγος που σέρνεται εναντίον του από φθαρμένους αρχιερείς της  Διαπλοκής, από

πολιτικούς που με τα έργα τους καθ-ιέρωσαν τη διαφθορά και με την πολιτεία τους οδήγησαν τη χώρα στην παρακμή! στην υποταγή στους ξένους τοκογλύφους.

Ομως ο άνθρωπος που κάνει τα στικάκια να γελούν, ο κ. Βενιζέλος, μπορεί μέσα στο απέραντο εγώ του να νόμιζε ότι προχθές στη Βουλή ήταν το πρώτο βιολί σε ένα σόλο φάτσιο, στην

πραγματικότητα έκανε απλώς τη βρώμικη δουλειά, ως ένας απλός δορυφόρος του κ. Σαμαρά. Έναν ρόλο που δεν μπορεί να παίξει (ακόμα) ο κ.Κουβέλης (αυτός παίζει τον ρόλο της παραδουλεύτρας από κυνηγημένη αριστερή οικογένεια της επαρχίας του 1960· που ήρθε στην Αθήνα να πιάσει δουλειά σε δεξιά οικογένεια στριμμένων - με έναν παππού δωσιλογάκο της κατοχής στο ενεργητικό της).

Όπως και να ’χει, ο κ. Σαμαράς και οι δύο δορυφόροι του έχουν φθάσει στο τέλος του δρόμου τους. Πιο ακροδεξιά δεν έχει. Πλην της Χρυσής Αυγής.

Στο ακροατήριο της οποίας φαίνεται πλέον (από καιρό) να απευθύνεται ο κ. Σαμαράς μιλώντας σε επίπεδο Κεδίκογλου και πράττοντας με ντιρεκτίβες Σόιμπλε.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Πρωθυπουργός της χώρας έβαλε ενώπιον του Κοινοβουλίου στον ίδιο παρονομαστή και συνέδεσε ευθέως κι οριζοντίως τους διαδηλωτές με τους κουκουλοφόρους και τον κ. Βλαστό.(!!!)

Αλλά, αν αυτή είναι η ακροδεξιά ρητορική της παρ’ ημίν ανθυποτρόικας, η ακροδεξιά της πρακτική είναι οι απολύσεις που ντρέπεται να τις ονομάσει έτσι, βρίσκοντας καταφύγιο στους οργουελιανούς ευφημισμούς.

Ακροδεξιά πολιτική είναι να πηγαίνει ο κατώτατος μισθός στα 500 Ευρώ (κατά το καλό παράδειγμα της Χιλής που επικαλέσθηκε ο «σοσιαλιστής» κ. Βενιζέλος, γνωρίζοντας ότι στη χώρα αυτή, αμέσως μετά την ανατροπή του ηρωικού σοσιαλιστή Προέδρου Αλλιέντε, εφαρμόσθηκε το πρώτο νεοφιλελεύθερο πείραμα, που

οδήγησε στην «οικονομία της φρίκης», αυτήν που ζούμε κι εμείς σήμερα, όπως και η μεγίστη πληθύς της εργατικής τάξης ανά την υφήλιο).

Ακροδεξιός θρίαμβος είναι ο υποσιτισμός των παιδιών, η τρέλα της ανεργίας, το άγος των αυτοκτονιών, ακροδεξιός θρίαμβος είναι η απάνθρωπη αδιαφορία των μονεταριστών για τη ζωή των ανθρώπων.

Ακροδεξιά θρασύτης, αναλγησία και υποκρισία είναι να διαπράττει τώρα ο κ. Σαμαράς όσα ο ίδιος μόλις πριν από λίγους μήνες και επί πολλά χρόνια στιγμάτιζε. Αναφέρθηκε προχθές στη Βουλή ο κ. Σαμαράς στα επιτεύγματα του ίδιου και της κυβέρνησής του. Επίτευγμα είναι οι άνθρωποι που κρύωναν όλον τον χειμώνα; τα μαγαζιά που έκλεισαν; τα χαράτσια που μονιμοποιούνται; Επίτευγμα είναι τα ενεχυροδανειστήρια που έχουν πλημμυρίσει τις πόλεις της επικράτειας σαν δηλητηριώδη μανιτάρια;

Αλλού έχει σημειώσει επιτεύγματα ο κ. Σαμαράς, όπως στα 18.000 Ευρώμισθό που έδωσε στη διευθύνουσα σύμβουλο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας κι όχι στο πενηντάρικο που έκοψε για τέταρτη φορά απ’ τη μικροσύνταξη.

Η Ελλάδα υφίσταται σήμερα (κυρίως απ’ τη Γερμανία) ένα είδος Συνθήκης των Βερσαλλιών με καταναγκασμούς ανάλογους εκείνων που υπέστη η ίδια η Γερμανία, ηττημένη το 1918. Οι

καταναγκασμοί εκείνοι εξέθρεψαν την Ακροδεξιά στην κοινωνία, οδήγησαν στη γέννηση του ναζιστικού τέρατος και στη συνέχεια οδήγησαν την Ακροδεξιά στη διακυβέρνηση.

Σήμερα στην Ελλάδα, η Ακροδεξιά ενδημεί κι ελλοχεύει στην κοινωνία υπό τη μορφή της Χρυσής Αυγής, ενώ στη διακυβέρνηση η ακροδεξιά πολιτική ασκείται από «καθώς πρέπει» καθεστωτικές δυνάμεις- τις ίδιες που έφεραν τη χώρα ως το χείλος της αβύσσου.

Για να τη σπρώξουν μέσα, στην άβυσσο της υποταγής, του χρέους, της λεηλασίας, της αποσάθρωσης - αυτή είναι η Ακροδεξιά.

Τα 500 Ευρώ που θα γίνουν 350, ο κίνδυνος του πολέμου, η απειλή του διαμελισμού, το ξεχαρβάλωμα των νοσοκομείων, των σχολείων, της διοίκησης, της άμυνας - αυτά είναι η

Ακροδεξιά. Η διασπορά του φόβου, η καταστολή, η ασύστολη προπαγάνδα, τα εύκολα ψέματα - αυτά είναι η Ακροδεξιά.

Και Ακροδεξιοί είναι εκείνοι που σε ενοχοποιούν για αυτά που σου κάνουν...

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π) 

ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ ΣΕ ΓΑΜΨΩΝΥΧΟΥΣ-(ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΗ ΘΕΟΧΑΡΗ)

ΑΠΟ ΤΟΝ BLOG ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

Ο Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών, Χάρης Θεοχάρης, θα μπορούσε να είναι μια ιντερνετική περσόνα με δικό της φαν κλαμπ. Δεν τολμά κάποιος να γράψει κάτι εναντίον του στα social media κι αμέσως βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορους (φίλοι; συνεργάτες; συγγενείς; ή απλοί θαυμαστές;) που σπεύδουν να τον στηρίξουν, κυρίως με επιχειρήματα του είδους «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», «φαγωθήκατε με τον άνθρωπο», «καλέ τι σας έφταιξε ο άνθρωπος» και άλλα ανάλογα.

Ο κ. Θεοχάρης θα μπορούσε κάλλιστα, επίσης, να είναι ένας πολύ πετυχημένος ασφαλιστής ή να είναι ο «οδοντίατρος» σε μια διαφήμιση για οδοντόκρεμα που γυαλίζει τα δόντια. Σου δημιουργεί μία εμπιστοσύνη, είναι η αλήθεια. Διαθέτει τα βασικότερα χαρίσματα του καλού τροϊκανού: ψυχραιμία και ευγένεια την ώρα που σε αποκεφαλίζει.

Με τούτα και μ’ εκείνα, ο κ. Θεοχάρης έγινε συμπαθής σε σημείο που σχεδόν όλοι να ξεχάσουν ότι είναι ένα βασικό γρανάζι του μνημονιακού μηχανισμού. Κι αυτό, τον βοηθά ιδιαίτερα να ζητά τα χειρότερα για τους φορολογούμενους. Υπάρχει μια διαφορά βέβαια. Δεν τα ζητά για τους φοροφυγάδες ή όσους χρωστούν τεράστια ποσά στο Δημόσιο, κάτι που σημαίνει ότι είχαν και μεγάλο κύκλο εργασιών. Αυτοί έχουν ταυτιστεί με το ΣΔΟΕ.

Ο κ. Θεοχάρης ασχολείται με την ξεπετσιασμένη πλέμπα. Για παράδειγμα, μια επιτροπή υπό την προεδρία του κ. Θεοχάρη αποφάσισε να λαμβάνονται αναγκαστικά μέτρα είσπραξης για όσους έχουν χρέη προς το Δημόσιο από 300 ευρώ και πάνω. Η ερώτηση «τί μπορείς να κατασχέσεις από έναν άνθρωπο που χρωστά 300 ευρώ», έχει εύκολη απάντηση και είναι «τίποτα». Η κίνηση αυτή είχε σκοπό απλώς να τρομοκρατήσει όσους κρατάνε τα τελευταία τους 300 ευρώ για φάρμακα και δε σκοπεύουν να τα δώσουν στους δανειστές.

Το προφίλ του «συμπαθούς» κ. Θεοχάρη κινδύνεψε να λαβωθεί, αλλά ο ίδιος δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Με εντελώς ξανθοπουλικό τρόπο κατάφερε να  εμφανιστεί και ο ίδιος ως «τραγικό θύμα της οικονομικής κρίσης», δηλώνοντας σε εφημερίδα ότι «αμείβεται με μισθό 2.650 ευρώ το μήνα, πρέπει να πληρώνει στεγαστικό δάνειο 1.400 ευρώ, έχει σύζυγο απολυμένη, πατέρα απόστρατο που τον «ψέλνει» γιατί του έκοψαν το 57% της σύνταξής του και μητέρα που έκλεισε το μαγαζί της».

Εφόσον, λοιπόν, ο κ. Θεοχάρης και η σύζυγός του ζουν με μόλις 1.250 ευρώ τον μήνα, από τα οποία ελπίζω να δίνει και κάποια χρήματα στους σχεδόν άπορους γονείς του, λογικά θα πρέπει ο ίδιος να δώσει το καλό παράδειγμα και να προχωρήσει εθελοντικά σε κατάσχεση της όποιας προσωπικής του περιουσίας. Εκτός κι αν μας εξηγήσει τον τρόπο που βρήκε να πληρώνει τα χαράτσια και τους φόρους του με 1.250 ευρώ δίχως να εξαϋλωθεί από την ασιτία.

Αφού, λοιπόν, διόρθωσε το λαβωμένο προφίλ του, προχώρησε στην έκδοση εγκυκλίου με την οποία ζητά να ενεργοποιηθεί ο νόμος που προβλέπει την άσκηση ποινικής δίωξης για χρέη στην εφορία άνω των 5.000 ευρώ. Δε θέλω να τον αδικήσω. Ο νόμος προϋπήρχε, απλώς κανείς εφοριακός δεν τον εφάρμοζε, διότι η Σπιναλόγκα θα γέμιζε σε χρόνο dt από τους πρώτους οφειλέτες που θα καταδικάζονταν.

Βλέπετε, έχουν αυξηθεί τόσο τα παράβολα για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου σε δίκη, οπότε αν προσθέσεις και την αμοιβή δικηγόρου λες «να τελειώνουμε ρε λεβέντες, δώστε αριθμό κελιού να πάω μόνος μου». Και να το ξεκαθαρίσουμε, διότι είναι το σημαντικότερο. Με αυτές τις κινήσεις, το επικοινωνιακό επιτελείο του κ. Θεοχάρη δημιουργεί την εικόνα ότι γίνεται μάχη για να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Αυτή είναι μια τελείως στρεβλή εικόνα, διότι για να έχει κάποιος χρέη στην Εφορία σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δεν φοροδιέφυγε! Δήλωσε τα εισοδήματά του, αλλά δε μπορεί να πληρώσει τον φόρο. Λέω «δε μπορεί» διότι δεν πιστεύω ότι έχει κάποιος για χόμπυ το να διασύρεται και να σύρεται στα δικαστήρια για χρέη 300 ή 5.000 ευρώ.

Πάλι, όμως, ο κ. Θεοχάρης προσπάθησε να σώσει το προφίλ του «συμπαθούς απλού υπαλλήλου» από κάποια πιθανή γρατζουνιά. Μιλώντας στον ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ – είναι εντελώς συμπτωματικό ότι και τη συνέντευξη στην οποία εμφανίζεται και ο ίδιος ως θύμα της κρίσης, την παραχώρησε στην εφημερίδα ΒΗΜΑ – δήλωσε ότι ο ίδιος δε φταίει αν ο νόμος που προϋπήρχε είναι ισοπεδωτικός. Δεν αναλαμβάνει δηλαδή ο ίδιος την ευθύνη για την απαίτησή του να εφαρμοστεί ο «ισοπεδωτικός νόμος» όπως και ο ίδιος τον χαρακτηρίζει. Λέει απλώς, μα πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι ακόμη κι αν είναι ισοπεδωτικοί.

Δικαιολόγησε, μάλιστα, την εγκύκλιό του λέγοντας «Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίζουμε το νόμο. Αυτό πρέπει να το σκεφτόμαστε όταν ψηφίζουμε ένα νόμο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και ο μηχανισμός είναι για να τηρούν το νόμο και κατά καιρούς να τον υπενθυμίζουν οι υπηρεσίες». Είναι κατανοητό. Ο κ. Θεοχάρης με πόνο ψυχής ζήτησε την εφαρμογή ενός ισοπεδωτικού – άρα άδικου – νόμου, ενώ φροντίζει να ξεκαθαρίσει πως «το ζήτημα δεν είναι να πάει κανένας φυλακή, το ζήτημα είναι τα χρέη που έχουν δημιουργηθεί να εξοφληθούν»

Μα αν εφαρμοστεί ο νόμος και ο πολίτης δεν έχει να πληρώσει τις 5.000 ευρώ θα πάει φυλακή, διότι ο δικαστής ουδόλως θα ενδιαφερθεί για τη βαθύτερη προσδοκία του κ. Θεοχάρη τη στιγμή που εξέδιδε την εγκύκλιο. Καθώς όμως ο κ. Θεοχάρης εφευρίσκει τόσο αποτελεσματικά μέτρα για την είσπραξη χρεών από οφειλέτες των 300 ευρώ, καλό θα ήταν να μας εξηγήσει ο «Ιππότης της Φοροδιαφυγής» πώς γίνεται και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ενώ το δημόσιο φέρεται να έχει προχωρήσει σε κατασχέσεις 1,5 δισ. ευρώ για ληξιπρόθεσμα χρέη από τα 56,6 δισ. που μένουν απλήρωτα από τους οφειλέτες, στα ταμεία του εισέρρευσαν μόνον 320 εκατομμύρια ευρώ;

Φυσικά, οι κατασχέσεις έγιναν σε μεγαλο-οφειλέτες για χρέη πάνω από 100.000 ευρώ. Εφόσον, λοιπόν, ήταν τόσο πετυχημένο το μέτρο των κατασχέσεων σε οφειλέτες των 100.000 ευρώ και άνω φανταστείτε την τεράστια επιτυχία που θα έχει το μέτρο της κατάσχεσης σε όσους χρωστούν 300 ευρώ! Δε θα ξέρει το Κράτος που να χωρέσει τόσο χρήμα.

Επίσης, καλό θα ήταν να εξηγήσει ο άτεγκτος Knight Rider της φοροδιαφυγής, πώς γίνεται να περιμένει έσοδα και λύτρωση από τους οφειλέτες των 300 ευρώ την ώρα  που ο πρόεδρος της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Νικολούδης, δηλώνει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ότι τα αποτελέσματα  των μηχανισμών καταπολέμησης της φοροδιαφυγής  είναι «πενιχρά και αποκαρδιωτικά» φέρνοντας ως παράδειγμα το γεγονός πως οι εφορίες δεν έχουν ελεγκτικό μηχανισμό των φυσικών προσώπων και έτσι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν πληροφορίες για 497 υποθέσεις και να βεβαιώσουν φοροδιαφυγή.

Όλα τα υπόλοιπα άκρως ενδιαφέροντα που είπε ο κ. Νικολούδης μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ. Κατά τα λοιπά, ο συμπαθής κ. Θεοχάρης ίσως θα ήταν χρήσιμο να αλλάξει καριέρα  και να γίνει ταξίαρχος της ΕΛ.ΑΣ. Ούτως ή άλλως τα ΜΑΤ και ο κ. Θεοχάρης κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά, ασκούν βία. Τα ΜΑΤ σωματική, ο κ. Θεοχάρης ψυχολογική. Τουλάχιστον στα ΜΑΤ θα έχει προοπτικές, διότι κορμιά πάντα θα υπάρχουν να μελανιάζουν, ενώ την ψυχή σιγά – σιγά μας τη βγάζουν. Πόσο ν’ αντέξει κι αυτή η έρμη; Σε λίγο οι κύριοι Θεοχάρηδες θα μείνουν άνευ αντικειμένου, αλλά ίσως να είναι κι αυτό ένα προαπαιτούμενο κάποιας επόμενης δόσης.

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)   

ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ:ΒΟΥΛΗ 26/2/2013-ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΤΣΙΠΡΑΣ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)   

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ:50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ

Του Γιάννη Δ. Στρατή

Γρηγόρης Λαμπράκης: 50 χρόνια από τη δολοφονία του, 100 χρόνια από τη γέννησή του

Το 1961, στις εκλογές της "Βίας και Νοθείας" (όπως κατήγγειλε ο Γεώργιος Παπανδρέου), ο Γρηγόρης Λαμπράκης εκλέχθηκε βουλευτής στο ελληνικό κοινοβούλιο συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά). Την επόμενη χρονιά εκλέχθηκε ο αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ (Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη), που ήταν μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Στις 14.4.63 πήρε μέρος στην αντιπολεμική πορεία, που διοργάνωσε στην Αγγλία η επιτροπή των 100 προσωπικοτήτων με επικεφαλής τον νομπελίστα λόρδο Bertrand Rassel, φιλόσοφο και μαθηματικό. Ο Λαμπράκης εκπροσώπησε την ΕΕΔΥΕ παρέα με τον Μανώλη Γλέζο, τον Λεωνίδα Κύρκο, τη Γιούλια Λιναρδάτου, την Μπέτυ Αμπατιέλου κ.ά.

Εκλογές 1958. Η ΕΔΑ αξιωματική αντιπολίτευση. Χαμόγελα νίκης από τους (καθιστοί) Ηλία Τσιριμώκο, Μαρία Σβώλου, Γιάννης Πασαλίδης, (όρθιοι) Ηλίας Ηλιού, Γρηγόρης Λαμπράκης, Κομνηνός Πυρομάγλου, Ανδρέας Ζάκκας, Νίκος Κιτσίκης, Γιάννης Ευαγγελίδης, Στ. Ηλιόπουλος, και Γ. Βαλούρδος.

Το ξεκίνημα έγινε από τον Όλτερ Μάστον και μετά από πορεία 3 ημερών τερμάτισαν στη Τραφάλγκαρ Σκουέαρ του Λονδίνου. Το γεγονός απαθανατίζεται σε μια φωτογραφία όπου εικονίζονται οι προαναφερόμενοι να βαδίζουν στους δρόμους του Λονδίνου με επικεφαλής τον Γρ. Λαμπράκη, που κρατάει ένα πανό με την επιγραφή ΕΛΛΑΣ και τα σήματα του Πυρηνικού Αφοπλισμού εκατέρωθεν. Σε μια επίσης ιστορική φωτογραφία, στιγμιότυπο απ' την 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, εικονίζεται ο Γρ. Λαμπράκης να κατεβαίνει τα σκαλοπάτια του Τύμβου κρατώντας το ίδιο πανό με τα χέρια σε έκταση παραπέμποντας στον Εσταυρωμένο.

Η 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, που απαγορεύτηκε απ' την αστυνομία, είχε διοργανωθεί από την ΕΕΔΥΕ σε στενή συνεργασία με τη νεοσύστατη "Κίνηση Νέων για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό 'Μπέρτραντ Ράσελ'", που τελούσε υπό την αιγίδα του λόρδου Rassel και έγινε με πρωτοβουλία του αείμνηστου Μιχάλη Περιστεράκη, φοιτητή Νομικής, ο οποίος ανέλαβε πρόεδρος. Γραμματέας ανέλαβε ο Νίκος Κιάος, φοιτητής του φυσικού τμήματος της Φυσικομαθηματικής Σχολής. Την ιδρυτική διακήρυξη είχαν συνυπογράψει 100 νέοι, κυρίως φοιτητές, απ' όλους τους χώρους??? μεταξύ τους και ο υπογράφων.

Η αστυνομία είχε απαγορεύσει αυστηρά την προσέγγιση στον Τύμβο και ο λόρδος Rassel για να ακυρωθεί η απαγόρευση δήλωσε στα ΜΜΕ στο Λονδίνο ότι θα κατέβει στην Αθήνα να πάρει μέρος στην πορεία. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Ευ. Αβέρωφ, αν δεν κάνω λάθος, του διαμήνυσε μέσω του ελληνικού Τύπου να μην το επιχειρήσει γιατί θα συλληφθεί στο αεροδρόμιο και θα απελαθεί πάραυτα. Κι ο λόρδος έστειλε τον γραμματέα του, Πάτρικ Ποτλ!

Αποφασίστηκε η πορεία να γίνει απ' την Αθήνα στον Μαραθώνα, καθώς όμως οι πεζοπόροι συνέρρεαν στη συμβολή των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας, στους Αμπελόκηπους, η αστυνομία έκανε απροκάλυπτα γενική έφοδο. Πάνω από 2.000 οι συλληφθέντες (και ο Ποτλ)??? πάρα πολλοί τραυματίστηκαν. Ο Λαμπράκης, εκμεταλλευόμενος τη βουλευτική του ιδιότητα, κατάφερε με πολλή υπομονή και επιμονή να διασπάσει τα αστυνομικά μπλόκα και να φτάσει στον Τύμβο, οπότε ξεκίνησε την πορεία προς την Αθήνα. Στη Νέα Μάκρη προστέθηκαν τρία παλικάρια ως συνοδοί: οι Ανδρ. Μαμωνάς, Παντ. Γούτης και Μπ. Παπαδόπουλος. Μετά από βάδισμα 14 χιλιομέτρων συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στη Γενική Ασφάλεια. Σε 2 με 3 ώρες ήταν όλοι ελεύθεροι. Το αυταρχικό καραμανλικό κράτος έδειξε τα δόντια του απέναντι στο Αντιπολεμικό Κίνημα με στόχο να τρομοκρατήσει τους ειρηνιστές και γενικότερα να σπρώξει το μαζικό κίνημα χειραφέτησης του λαού σε αναδίπλωση, ενόψει και του πολέμου στη Μέση Ανατολή, όπου βυσσοδομούσαν οι Ισραηλινοί στρατοκράτες με την πλήρη υποστήριξη των Αμερικανών.

Το 1965 και το 1966 πραγματοποιήθηκαν δύο καταπληκτικές πορείες: η 3η και η 4η, που έμειναν στην ιστορία για το πλήθος και το πάθος των συμμετεχόντων πεζοπόρων. Πάνω από 500.000 άτομα πήραν μέρος. Θεωρήθηκε απ' τις πιο σημαντικές εκδηλώσεις του Παγκόσμιου Κινήματος για την Ειρήνη.

Την περίοδο αυτή το ευρύτερο λαϊκό κίνημα ανασυγκροτείται και δίνει δυναμικά ειρηνικές μάχες για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Συντάγματος (1 - 1 - 4), για τη ριζική ανασυγκρότηση της Παιδείας (15%), για τη Μόρφωση και τον Πολιτισμό (Λέσχες σε κάθε χωριό και κάθε γειτονιά). Μια ανάταση εκ βαθέων, που ιστορικά θεωρείται προανάκρουσμα του Γαλλικού Μάη '68. Ένα σπιράλ που ανέκοψε το χουντικό πραξικόπημα της 21.4.67.

***

Τελικά το 1963 είναι μια χρονιά μεστή από συνταρακτικά γεγονότα, που καθόρισαν μονοσήμαντα την εξέλιξη της χώρας.

Στις 26.4.63 βρέθηκε στο Λονδίνο η βασίλισσα Φρειδερίκη -παρά την απόλυτη διαφωνία του Αντώνη Αμπατιέλου (στέλεχος του ΚΚΕ), πολιτικού κρατούμενου στις φυλακές του μετεμφυλιακού κράτους, και με την ευκαιρία ήθελε να επιδώσει στη βασίλισσα ένα υπόμνημα για την απελευθέρωση του συζύγου της. Ο Λαμπράκης ως βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προσπάθησε να τη βοηθήσει, ώστε να είναι αποτελεσματικό το διάβημά της.

Ο Λαμπράκης στην πρώτη Μαραθώνεια Πορεία Ειρήνης

Η Φρειδερίκη αρνήθηκε να τη δεχτεί και η αστυνομία έξω απ' το ξενοδοχείο δεν της επέτρεψε να προσεγγίσει. Η Αμπατιέλου επέμενε να μπει στο ξενοδοχείο και η αστυνομία την απώθησε βίαια??? άρπαξε κι ο Λαμπράκης τις ψιλές του στην προσπάθειά του να σπάσει τον κλοιό της αστυνομίας. Οι πολίτες, που είχαν στο μεταξύ συγκεντρωθεί, ξέσπασαν σε έντονες διαμαρτυρίες και τα επεισόδια γενικεύτηκαν προκαλώντας την επέμβαση της έφιππης αστυνομίας.

Το παρακράτος αυτή τη δράση τη χρέωσε στον Λαμπράκη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι την εντολή για τη δολοφονία του Λαμπράκη την έδωσε η ίδια η Φρειδερίκη, που όπως λένε κάποιοι επαΐοντες ήταν έξαλλη απ' το συμβάν, κυρίως με το "θράσος" του Λαμπράκη.

***

Στις 22.5.63 δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης στη Θεσσαλονίκη από τους παρακρατικούς Σπ. Γκοτζαμάνη και Μαν. Εμμανουηλίδη στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Σπανδωνή, λίγα μέτρα μακριά απ' το κτήριο όπου στεγαζόταν το Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα, στην αίθουσα του οποίου μίλησε ο Λαμπράκης για την ειρήνη και τον αφοπλισμό.

Τα γεγονότα είναι γνωστά, όπως ο ρόλος ενός παλικαριού, του Μανόλη Χατζηαποστόλου, του επονομαζόμενου "τίγρη", που σάλταρε στο τρίκυκλο και κατάφερε τελικά με πολλές σωματικές αβαρίες (ο Εμμανουηλίδης, που ήταν στην καρότσα, κρατούσε το ρόπαλο με το οποίο χτύπησε τον Λαμπράκη) να τους συλλάβει και να τους παραδώσει στα προστρέξαντα όργανα της "τάξης".

Την ώρα που λάμβανε χώρα το έγκλημα, οι άνδρες της χωροφυλακής (180 άτομα) "περί άλλων τινών ετύρβαζαν". Έχει αποδειχθεί ότι στην ουσία η δύναμη της χωροφυλακής δεν ήταν εκεί για να επιβάλει την έννομη τάξη, αλλά για να διευκολυνθούν οι παρακρατικοί να κάνουν το φονικό!

Πέντε μέρες κράτησε η μάχη του Γρηγόρη με τον χάροντα, αντιστάθηκε σαν άλλος Διγενής Ακρίτας στα μαρμαρένια αλώνια. Τελικά κατέληξε στις 01.22' της 27.5.63 στο δωμάτιο 155 του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ. Την πρώτη νύχτα τον απόθεσαν πάνω σ' ένα ξυλοκρέβατο σ' έναν κρύο σκοτεινό θάλαμο του υπογείου, παρέα με τον άλλο σοβαρά τραυματισμένο Γιώργη Τσαρουχά, βουλευτή Καβάλας της ΕΔΑ, που δέχθηκε σκληρή και ύπουλη επίθεση εκ των όπισθεν από "αγανακτισμένους" τραμπούκους της αντισυγκέντρωσης, καθώς προσερχόταν στον τόπο της εκδήλωσης. Νόμιζαν ότι ήταν ο Λαμπράκης.

Ο Τσαρουχάς τελικά τα κατάφερε, έγινε καλά, ωστόσο στη δικτατορία συνελήφθη και βασανίστηκε απάνθρωπα στη Γενική Ασφάλεια, όπου και εξέπνευσε.

Πρωτοσέλιδα της "Αυγής" για την δολοφονία Λαμπράκη

Την πρώτη νύχτα το νοσοκομείο βρέθηκε ανέτοιμο να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Τρία μέλη της σπουδαστικής οργάνωσης της ΝΕΔΑ, ο Θανάσης Γρέβιας της Νομικής και οι Γιάννης Γρηγοριάδης, Γιώργος Ιωαννίδης του Μαθηματικού τμήματος της Φυσικομαθηματικής, στάθηκαν άγρυπνοι συμπαραστάτες και φρουροί -μέχρι και νοσηλευτικές υπηρεσίες πρόσφεραν στους δύο τραυματίες.

***

Η σορός μεταφέρθηκε απ' τη Θεσσαλονίκη με τρένο και στον σταθμό Λαρίσης της Αθήνας χιλιάδες άνθρωποι απ' όλα τα κοινωνικά στρώματα χαιρέτισαν τον νεκρό με αγωνιστικά συνθήματα. Τότε ακούστηκε για πρώτη φορά η ιαχή: "Κάθε νέος και Λαμπράκης".

Η εξόριστη ηγεσία του ΚΚΕ, παρά την απόσταση που τη χώριζε απ' τα τεκταινόμενα και την απόλυτη αντίθεση του κλιμακίου της Κεντρικής Επιτροπής, που δρούσε στο εσωτερικό της χώρας, εκτίμησε ότι βρισκόμασταν σε προεπαναστατικές συνθήκες. Έτσι η κηδεία του Λαμπράκη έπρεπε να μετεξελιχθεί σε λαϊκή εξέγερση. Σύσσωμη η ηγεσία της ΕΔΑ με επικεφαλής τον πρόεδρο Γιάννη Πασαλίδη και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Ηλία Ηλιού πάτησε ποδάρι και δεν επέτρεψε να εκδηλωθεί αυτός ο εξτρεμισμός. Είναι η πρώτη φορά που η ΕΔΑ σήκωσε κεφάλι απέναντι στο ΚΚΕ. Αργότερα έγινε γνωστό ότι μας την είχανε στημένη. Θα θρηνούσαμε πολλά θύματα και θα μπαίναμε από τότε στον γύψο (των βασιλοφρόνων στρατηγών και του ΙΔΕΑ).

Στις επόμενες μέρες πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων διανοουμένων, εργαζομένων, κυρίως νέων, ιδρύθηκε η "Δημοκρατική Κίνηση Νέων 'Γρηγόρης Λαμπράκης'", που είχε κύρια στοχοπροσήλωση στον πολιτισμό και το περιβάλλον.

Για ένα διάστημα συνυπήρξε με τη ΝΕΔΑ, οι δύο συλλογικότητες συνεργάστηκαν θετικά και αρμονικά. Ωστόσο γινόταν μεγάλη σπατάλη στελεχικού δυναμικού και σιγά - σιγά άρχισαν να εμφανίζονται κάποιες εκδηλώσεις ανταγωνισμού.

Η ΝΕΔΑ βρέθηκε μπροστά σ' ένα δίλημμα για το ποια θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά της πολιτικής νεολαίας της Αριστεράς στις συνθήκες που διαμορφώνονταν. Χρειαζόμασταν μια οργάνωση που να λειτουργεί με τις αρχές του κόμματος νέου τύπου (δημοκρατικός συγκεντρωτισμός) ή μια, κατά κάποιον τρόπο, χαλαρή συλλογικότητα με τον ευρύτερο δυνατό ορίζοντα απεύθυνσης;

Πρωτοσέλιδα της "Αυγής" για την δολοφονία Λαμπράκη

Υποστηρίχθηκαν κατά βάση δύο αντιλήψεις. Η μια ήθελε τις δύο εκδοχές της αριστερής νεολαίας να είναι διακριτές και συμπληρωματικές. Η άλλη να ενωθούν και να δημιουργήσουν μια τρίτη, που θα συνθέτει τα χαρακτηριστικά και των δύο. Τελικά η διαφωνία χάθηκε στο Συνέδριο (1965) με την οριστική επικράτηση της ενοποίησης και την ίδρυση της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Πρόεδρος εκλέχθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης και γραμματέας ο Τάκης Μπενάς. (Στη φυλακή έμαθα ότι σ' αυτή τη διευθέτηση έβαλε τον πόντο της και η εξόριστη ηγεσία του ΚΚΕ).

Η ΔΝΛ υπερασπίστηκε σθεναρά τη Δημοκρατία και τη Συνταγματική Τάξη. Την περίοδο των Ιουλιανών (1965-1966) συντονίστηκε αγωνιστικά με την ΕΔΗΝ (Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία), που πολιτικά και ιδεολογικά ήταν προσκείμενη στις δυνάμεις του Κέντρου (Ε.Κ.). Η κοινή δράση σε καθημερινή βάση των δύο αυτών οργανώσεων, και όχι μόνον, λειτούργησε κυριολεκτικά ως κυματοθραύστης στα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του βασιλιά να αλώσει τη Βουλή σαν άλλος Λουδοβίκος 14ος και να επιβάλει την κυβέρνηση της αρεσκείας του.

***

Η όποια διαλεύκανση της δολοφονίας του Λαμπράκη κατ' αρχάς οφείλεται στον ανακριτή Χρ. Σαρτζετάκη (αργότερα ανέλαβε Πρόεδρος της χώρας), που είχε την πλήρη υποστήριξη του αντεισαγγελέα Εφετών Παύλου Δελαπόρτα. Ωστόσο τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά. "Από πλευράς αστυνομικών μαρτύρων ελάχιστα εισεκομίσθησαν" γράφει στην έκθεσή του ο Π. Δελαπόρτας (Ιστορικά της "Ελευθεροτυπίας", τόμος 22, τεύχος 220, σελ. 25). Ήλθαν όμως αρωγοί οι δημοσιογράφοι Γιάννης Βούλτεψης ("Αυγή"), Γιώργος Μπέρτσος ("Ελευθερία"), Γιώργος Ρωμαίος ("Βήμα" - "Νέα") και συνέβαλαν αποφασιστικά στην έρευνα. Παρά τις απειλές, τους εκβιασμούς και κυρίως το περιρρέον κλίμα τρόμου, αποκάλυψαν συνεργούς, διασυνδέσεις αυτουργών με παρακρατικές οργανώσεις, υποκινητές αντισυγκεντρώσεων και σημαντικές ενδείξεις για τους ηθικούς αυτουργούς.

Παρ' όλ' αυτά η υπόθεση έκλεισε δικαστικά, όπως ακριβώς είχε ξεκινήσει απ' την προανάκριση της χωροφυλακής, με τον χαρακτηρισμό "τροχαίο". Κατά την απόφαση λοιπόν του δικαστηρίου "δεν υπήρξε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως ως εκ τούτου ούτε ηθικοί αυτουργοί, ούτε συνεργοί". Καταδικάστηκαν οι δύο αυτουργοί (Σπ. Γκοτζαμάνης 11 χρόνια κάθειρξη, Εμμ. Εμμανουηλίδης 8,5 χρόνια) και κάποιοι ακόμη παρακρατικοί με μικρότερες ποινές. Αμέσως μετά την επικράτηση του χουντικού πραξικοπήματος αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι!

***

Στο τέλος του 1963 ο Κων. Καραμανλής παραιτήθηκε κι έφυγε απ' την Ελλάδα με άλλο όνομα (Τριανταφυλλίδης). Στην ουσία δραπέτευσε, τον κυνηγούσαν οι μπράβοι της βασιλικής καμαρίλας και κινδύνευε η ίδια η ζωή του. Λέγεται ότι μέσα στο παλάτι τον πυροβόλησε ο αυλάρχης Αρναούτης τραυματίζοντάς τον στον αριστερό ώμο. Γλίτωσε απ' του χάρου τα δόντια πηδώντας απ' το μπαλκόνι. Έχει μείνει ιστορική η φράση: "Ποιος τελικά κυβερνάει αυτόν τον τόπο;". (Αποδίδεται στον Κων. Καραμανλή).

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μετά το δολοφονικό χτύπημα στις 22 Μαΐου 1963

Αργότερα, μετά την κατάρρευση των συνταγματαρχών υπό το βάρος της προδοσίας της κυπριακής υπόθεσης και ενώ ο "Αττίλας Ι" ήταν σε εξέλιξη, με τους Τούρκους να προελαύνουν στο κυπριακό έδαφος, ήλθε σαν εθνάρχης στις 24.7.74 και ορκίστηκε μεταβατικός πρωθυπουργός με πρόεδρο τον χουντικό στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη. Το 1975 πρόεδρος της χώρας εκλέχτηκε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος και η τυπική δημοκρατία αποκαταστάθηκε.

Ο Καραμανλής, αντί να διατηρήσει τον χαρακτηρισμό του "Εθνάρχη" που του απέδιδε όλος ο λαός, προτίμησε να ιδρύσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας (Ν.Δ.) και να γίνει αρχηγός της. Με την ιδιότητα αυτή διεκδίκησε και κατέκτησε την πολιτική εξουσία. Ως πρωθυπουργός έδωσε στην ουσία χάρη στους πρωταίτιους της χούντας. Ωστόσο πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι του χρωστάμε τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ και την κατάργηση της βασιλείας (δεν θα μπορούσε να πραγματωθεί χωρίς τη δική του σύμπραξη).

Έκτοτε η πολιτική του ήταν και πάλι έκφραση αντιλαϊκής νοοτροπίας στην υπηρεσία των μονοπωλίων (ημεδαπής και αλλοδαπής) και των πολυεθνικών εταιρειών.

                                                      ΠΗΓΗ:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΑΥΓΗ" 27/2/2013

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)   

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ:ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ

Είναι πλέον πασιφανές ότι οι πολιτικοί που αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν το Μνημόνιο απασχολούνται με σύμβαση έργου. Εργοδότης είναι οι Βρυξέλλες, η Μέρκελ, η Τρόικα. Και τα δύο μνημονιακά κόμματα, απλώς προτείνουν τον υπάλληλο που θα τα εκπροσωπήσει, ενώ ανάμεσα σε πιθανά άλλα ανταλλάγματα που λαμβάνουν αυτά τα χαμηλόβαθμα στελέχη της Τρόικας, δηλαδή οι πρωθυπουργοί, είναι η πραγματοποίηση του ονείρου τους να φτάσουν στο ανώτατο αξίωμα, καθώς και η εξασφάλιση της μετέπειτα απασχόλησής τους, κάπου…

Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος, Αντώνης Σαμαράς. Ο πρώτος δεν υπήρχε περίπτωση να δει πρωθυπουργία υπό κανονικές συνθήκες. Ένας νερόβραστος τύπος, δίχως ιδιαίτερη αντίληψη για την πολιτική και την οικονομία, με μόνο εφόδιο ένα επίθετο και μια ομάδα συμβούλων από τον στενό οικογενειακό του κύκλο. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ένα συμπαθές ανέκδοτο, ακόμη και μέσα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ.

Οι συνθήκες, που καθόλου τυχαία δε δημιουργήθηκαν, τον έφεραν στη θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Το συμβόλαιό του έληξε, η μητέρα του νιώθει περήφανη, μέλη της οικογένειάς του βγήκαν κερδισμένα και ο ίδιος τριγυρνά άγνωστο πως και γιατί κάνοντας ομιλίες γενικώς και αορίστως. Ο μάνατζέρ του, κράτησε τον λόγο του.

Στη συνέχεια ήρθε ο Λουκάς Παπαδήμος. Με σύμβαση έργου κι αυτός. Γνώριζε ότι θα τελείωνε η υπηρεσία του σε λίγο χρόνο, αλλά οι εντολείς του θεώρησαν πως ήταν πετυχημένος κι έτσι τον κράτησαν στη θέση του λίγο παραπάνω. 

Ένας άνθρωπος που έμοιαζε με ρομπότ, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα και τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας έφερε εις πέρας την αποστολή του και απολύθηκε όταν τα πράγματα έδειχναν ότι η παρουσία του θα έκανε περισσότερο κακό παρά καλό. Έφυγε και αυτός στις ΗΠΑ.

Άλλωστε, ο Αντώνης Σαμαράς είχε πλέον εκπαιδευθεί στους μηχανισμούς της Τρόικας, πέρασε τις εξετάσεις του μνημονιακού και ξεπλύθηκε από την αμαρτία του αντι-μνημονιακού. Ο Αντώνης Σαμαράς μας εξέπληξε για πολλούς λόγους. Πρώτον διότι απέδειξε ότι το Μνημόνιο και νεκρούς ανασταίνει, διότι τι άλλο πέρα από πολιτικά τελειωμένος ήταν ο κ. Σαμαράς;

Δεύτερον, η πολιτική του πορεία ήταν γεμάτη από λάθη καταστροφικά αλλά και αυτοκαταστροφικά, σε σημείο που ακόμη και ο Γιώργος Παπανδρέου να φαντάζει έξυπνος μπροστά του. Πράγματι, η σιωπή είναι χρυσός ιδίως για όποιον θέλει να κρύψει  την ανεπάρκειά του. Γι’ αυτό και ο Αντώνης Σαμαράς δεν εμφανίζεται ούτε στη Βουλή, ούτε κάπου αλλού στην Ελλάδα, παρά μόνο ως παρατηρητής σε συνόδους Κορυφής.

Πηγαίνει εκεί για να λογοδοτήσει στα διαλλείματα των συζητήσεων που κάνουν οι μεγάλοι και να βαθμολογηθεί. Απουσιάζει από εδώ, διότι δεν έχει καν ένα άλλοθι για να απολογηθεί σχετικά με τα Ζάππεια και την κοροϊδία. Η ουσία όμως είναι ότι δεν τον αφορά. Ξέρει ότι η σύμβαση έργου του θα λήξει. Δε θα ξαναβάλει υποψηφιότητα. Μόλις τελειώσει ο ρόλος του στο ξεπούλημα και στη διαμόρφωση του εργασιακού Καιάδα θα αναληφθεί. Ίσως για τις ΗΠΑ και αυτός.

Βλέπετε, είναι έτσι φτιαγμένα τα πράγματα ώστε ακόμη κι αν θελήσει κάποιο χαμηλόβαθμο στέλεχος της Τρόικας να κάνει την «επανάστασή» του και να σπάσει το συμβόλαιο διεκδικώντας κι άλλη πρωθυπουργική θητεία, απλώς δε μπορεί. Για παράδειγμα, ο Αντώνης Σαμαράς, σε όποια προεκλογική του ομιλία, θα πρέπει να υποστηρίξει ως επιτυχία του ότι έκανε χειρότερη την κατάσταση. 

Τι να πει ο Αντώνης Σαμαράς σε μία φανταστική προεκλογική του συνέντευξη; Ότι διέψευσε τις προβλέψεις για την ανεργία στο 30% και τη «συγκράτησε» στο 28,5%; Μα, την παρέλαβε στο 24%. Αντίστοιχα θα είναι όλα τα παραδείγματα. Για το ύψος των μισθών, για τις μεταρρυθμίσεις προς το χειρότερο, για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, για την έλλειψη φαρμάκων, για την ενίσχυση της φοροδιαφυγής, για…, για…, για…

Η Τρόικα δεν αποτελείται από ερασιτέχνες. Ξέρουν τη δουλειά τους, δεν είναι χθεσινοί. Ψάχνουν και βρίσκουν τους καταλληλότερους για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Δευτεράντζες, ανθρώπους μειωμένων ικανοτήτων που δεν έχουν να ρισκάρουν κάτι σοβαρό. Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Πολ Τόμσεν, ο Ματίας Μορς, ο Κλάους Μαζούχ, ο Μπομπ Τράα, αλλά και οι «τομεάρχες» Χορστ Ράιχενμπαχ, Χανς Γιοακίμ Φούχτελ και άλλοι, είναι πλέον οι μόνιμοι διαμορφωτές της οικονομικής πολιτικής στην Ελλάδα και είδαν δύο πρωθυπουργούς να περνάνε από τα χέρια τους ενώ ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν τον τρίτο, μόλις λήξει η σύμβασή του.

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)   

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΤΑ ΝΕΑ"-Ο ΣΠΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Τελικά, πρέπει να το έχεις μέσα σου. Να υπάρχει σχετική καταγραφή στο DNA σου. Δεν εξηγείται διαφορετικά όλη αυτή η ιστορική πορεία σου. Δίνεις, όμως, «στίγμα» με κωλοτούμπες; Ναι, αν η ιστορία σου έχει καταγράψει ότι δεν υπηρετείς τη διαφθορά, αλλά είσαι η διαφθορά. Είναι το στίγμα που σε ακολουθεί συνεχώς…

Το καλοκαίρι του 1965 διαδηλωτές έκαιγαν την εφημερίδα «Τα Νέα». Είχε «αδειάσει» τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον επονομαζόμενο και «γέρο της Δημοκρατίας», και στήριζε τη κυβέρνηση Νόβα που στήριζε το παλάτι. Λίγο αργότερα, αρχές της μεταπολίτευσης, η έγκυρη εφημερίδα πούλαγε το «θαυματουργό» νερό του Καματερού ως σωτηρία κατά του καρκίνου. Το πιο φοβερό είναι ότι εξαιτίας της 18 παιδιά με λευχαιμία σταμάτησαν την κλασσική θεραπεία και έπαιρναν μόνο νερό του Καματερού, με τραγικά αποτελέσματα. Μέχρι και μπιτόνια με νερό από το Καματερό, κουβάλαγαν οι σμπίροι της διεύθυνσης, έγκριτοι δημοσιογράφοι, για να «σώσουν τους πολίτες»…

                                      

Η συνέχεια γνωστή. Δημιούργησε μια ολόκληρη «πολιτιστική βιοτεχνία», με κριό το Μέγαρο Μουσικής και προωθούσε βιβλία και κασέτες σε σχολεία και ιδρύματα -με το αζημίωτο.

Στη συνέχεια, δίνοντας ισχυρό στίγμα της πορείας της, στήριξε τον Ανδρέα, τον Κώστα, τον Γιώργο, τον Βαγγέλη, ενώ έπαιζε και με τον Γιάννη, τον Ανδρέα, τον Απόστολο, κ.λπ. Πάντα ανάλογα με το πώς φυσάει ο άνεμος…

Με το μνημόνιο ήταν σαφή η στάση που θα κρατούσε: να σώσει τη χώρα! Στήριξε, λοιπόν, τον Τόμσον, και τον Τράα, καθώς και όλα τα καλόπαιδα του ΔΝΤ της ΕΕ και του Βερολίνου. Ο Σόιμπλε έγινε εικόνισμα, η Μέρκελ μοναστήρι.

Δεν τους βγαίνει, όμως, το παιχνίδι. Οι πολίτες καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από όσα φαντάζονται οι εγκέφαλοι της Μιχαλακοπούλου. Και το έδειξαν στις εκλογές, το δείχνουν καθημερινά στους δρόμους. Μοναδικός κίνδυνος λοιπόν υποδεικνύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά. Και άρχισαν τη γνωστή δουλειά τους. Λάσπη, ψέματα, αυθαίρετα συμπεράσματα. Άλλωστε, είναι γνωστοί προμηθευτές / στήριγμα της εκάστοτε εξουσίας.

Μακρύ χέρι βρήκαν εύκολα. Όλο και κάποιος δημοσιογράφος θέλει να γίνει «πρώτος στα γρόσια και στα γράμματα» –παλιά παροιμία της περιοχής των Ιωαννίνων. 

Υ.Γ. Προς Γ. Παπαχρήστο. Εξαιρετική η αρθρογραφία σας στα «Νέα» σχετικά με τον Αλέξη Τσίπρα. Ειδικά το ρεπορτάζ ότι την ομιλία του –όπως και των άλλων, βέβαια, ομιλητών- στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια τη συγχρηματοδότησε το think tank του Σόρος, το ΙΝΕΤ. Σας ενημερώνουμε –συναδελφική αλληλεγγύη- ότι δύο νερά και ένα καφέ (γαλλικό) που ήπιε βερεσέ ο Αλ. Τσίπρας, τα πληρώσαμε αμέσως με τη δημοσίευση του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ σας.

Στο site της εφημερίδας σας αναγνώστης σας παρακινεί να ψάξτε την αλήθεια «αν θεωρείται τον εαυτό σας σοβαρό δημοσιογράφο», γιατί ο κύριος οργανωτής της εκδήλωσης ήταν ο «Φοιτητικός συνασπισμός για τα δικαιώματα των εργατών». Θα το ψάξετε;…

ΠΗΓΗ: "LEFT. GR"

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)   

ΣΚΙΤΣΟ-(ΓΕΩΡΓΟΠΑΛΗΣ)-ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-BUNGA-BUNGA

========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)