ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΤΡΕΛΑΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΔΕΣ

Η ετυμηγοθηρία

πηγή:

Δημήτρης Νανούρης

Θρυλικός ΘΑλέξης! Θεϊκές εισάγει λέξεις. Ου μπλέξεις. Τρέχουν και δεν φτάνουν οι Μπαμπινιώτηδες και οι επίγονοι των Δημητράκων, των Τεγοπουλαίων - Φυτράκηδων και των Λίντελ - Σκοτ. Τους άναψε φωτιά στα μπατζάκια, πυρκαγιά, σωστό γιαγκίνι και, καθώς υστερούμε σε ανθρώπινο δυναμικό και μέσα πυρόσβεσης, μετατράπηκαν εκόντες - άκοντες αίφνης σε «κατοστάρηδες», μπας και σβήσουν τις φλόγες με τα ρεύματα που δημιουργούν οι σβέλτες δρασκελιές τους. Δρομείς ταχύτητος με το ζόρι, πά’ να πει.

Εκτός απ’ την αδιαμφισβήτητη υπεροχή του στη γεωγραφία (Λέσβος - Μυτιλήνη, Γαλλία - Στρασβούργο), τα μαθηματικά (στροφή 360 μοιρών), τη μυθολογία (Οδύσσεια - Συμπληγάδες) και πλείστα όσα γνωστικά αντικείμενα, ο τωρινός ένοικος του Μαξίμου φημίζεται για τις ασυναγώνιστες επιδόσεις του και στις γλώσσες· στις ξένες, ασφαλώς, και προπαντός στην ελληνική.

Η περίφημη αποστροφή «ήρθε η ώρα να θρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας», την οποία υπογράμμισε σε παλαιότερη ομιλία του, εξανάγκασε τους προαναφερθέντες να συμπεριλάβουν καταϊδρωμένοι στη σχετική λίστα τις μοσχαρίσιες στη λαδόκολλα και τις πελαγίσιες πλακί με σελινόριζα, μαϊντανό και κόλιαντρο, ψημένες στη στόφα με ξερόκλαδα κέδρου, εμπλουτίζοντας στο μη περαιτέρω το μενού των πολύτομων εγχειριδίων τους. Τα μπάλωσαν τότε τσάτρα πάτρα, από προχθές όμως έπεσαν σε βαριά κατάθλιψη και βαθιά περισυλλογή.

Ρωτούσαν και ξαναρωτούσαν τους ειδήμονες χωρίς να βγάζουν άκρη. Πώς να ερμηνεύσουν, ωιμέ, την εύηχη «τυμβοθηρία»; Βήχουν και ξεροβήχουν, αλλά αποτέλεσμα γιοκ. Τι να υπονοεί, αλήθεια, ο μείζων ποιητής με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Α-λεξο-πλάστης; Εδώ σε θέλω κάβουρα... Γίνεσαι αναστενάρης στα καλά καθούμενα ή δεν γίνεσαι; Διακεκριμένα επιτελεία φιλολόγων, λημματολόγων και γλωσσολόγων, λεξικογράφων, λεξιλάγνων και λεξιθήρων κατέληξαν στο αβίαστο συμπέρασμα πως η συλλαβή «μβο» του πρωθυπουργικού νεολογισμού γράφεται με «όμικρον», και ουχί «ωμέγα», αφού πρώτο συνθετικό του είναι αναντιρρήτως ο «τύμβος».

Ιδιαζόντως απορημένοι σήκωσαν τα χέρια ψηλά, πασχίζοντας να αποκρυπτογραφήσουν το αφιλότιμο δεύτερο συνθετικό. Το «-θηρία» προέρχεται, άραγε, από το «θηρεύω;». Αδιανόητο. Πρέπει να ’χει φθάσει κανείς στο έσχατο σημείο της απόγνωσης, της διαστροφής και της τρέλας για να κυνηγάει τύμβους, τουτέστιν ταφικά μνημεία θεμελιωμένα σε λόφους, πανταχόθεν εμφανή και, κυρίως, ακίνητα από αμνημονεύτων ετών. Να σχετίζεται, μήπως, ο νεοπαγής όρος με το «λαθροθηρία;». Αδύνατον, καθότι τα εις «λάθρο-» παραβιάζουν βάναυσα το συριζαϊκό πρωτόκολλο, το πολιτίκαλι κορέκτ της ντεμέκ Αριστεράς, με μοναδική εξαίρεση το «λαθροχειρία», το οποίο υψώνεται συχνάκις λάβαρο και παντιέρα στους ανέφελους ουρανούς των ορίτζιναλ κουμουνδουριστών.

Άρα δεν μένουν παρά τα «θηρία». Κατά προτίμησιν τα άγρια. Διά της εις άτοπον απαγωγής, λοιπόν, οι επιστήμονες τείνουν να πιστέψουν ότι η «τυμβοθηρία» αναφέρεται στα νεκροταφεία ελεφάντων, λεόντων και συναφών αρπακτικών. Κι είναι εξηγήσιμο να επινοεί παρόμοιες λέξεις ο ΘΑλέξης, μιας και τα τελευταία τέρμινα κρύβει ουκ ολίγους σκελετούς στην ντουλάπα του.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)