« Χθες η Ελλάδα ψήφισε. Για να
κυριολεκτήσουμε, ωστόσο, μόνο η μισή Ελλάδα, εφόσον περίπου το 45 τοις εκατό
των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων προτίμησαν να απέχουν από αυτές τις στερούμενες
δυνατότητας επιλογής. Με την υπογραφή του νέου Μνημονίου, η Ελλάδα βρίσκεται
ακόμη περισσότερο στη θέση ενός προτεκτοράτου που διοικείται έξωθεν από την
Τρόικα, με ένα κοινοβούλιο αποστερημένο από κάθε δικαίωμα. Είναι θετικό το
γεγονός ότι η διεφθαρμένη Νέα Δημοκρατία δεν ήταν σε θέση να κεφαλαιοποιήσει
πολιτικά την απογοήτευση που έχει δημιουργήσει αυτή η εξέλιξη αυτή. Ωστόσο
όποιος κι αν αναδείχθηκε νικητής των εκλογών, και αυτός ήταν εξ’αρχής
δεδομένος, θα πρέπει να κινηθεί εντός του προκαθορισμένου κορσέ: πρόσθετες
περικοπές στις συντάξεις και τις κοινωνικές δαπάνες, επιτάχυνση των
ιδιωτικοποιήσεων, περαιτέρω διάλυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που
σημαίνει ακόμα χειρότερους μισθούς, ακόμη υψηλότερη ανεργία και ακόμα πιο
καταπιεστική φτώχεια για την πλειοψηφία των Έλληνων και των Έλληνίδων.
Ως εκ τούτου, μου είναι δύσκολο να
συγχαρώ τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογική του νίκη. Ένα κοινωνικό πρόγραμμα που θα
βελτιώνε τις συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί από την
νέα κυβέρνηση μόνο αν αυτή ερχόταν σε ρήξη με την οικονομικά και κοινωνικά
καταστροφική συμφωνία με τους δανειστές. Ακριβώς πάνω σε αυτό το θέμα
διασπάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ορισμένοι μπορεί να είναι απογοητευμένοι γιατί το νέο
κόμμα «Λαϊκή Ενότητα», που προκύψει από την κριτική στην μνημονιακή πορεία του
ΣΥΡΙΖΑ, με ποσοστό 2,86 τοις εκατό, δεν μπόρεσε για λίγους ψήφους να μπει στο
κοινοβούλιο. Αλλά για ένα κόμμα που έχει μόλις και μετά βίας ένα μήνα ζωή,
χωρίς κομματικές δομές που λειτουργούν, χωρίς μέσα και χωρίς οικονομικούς
πόρους, ακόμη και αυτό το αποτελέσμα είναι είναι αξιοσέβαστο. Και σε όσους
προβαίνουν τώρα σε εύκολες επευφημίες του τύπου « η απήχηση της κριτικής των
προσταγών της Τρόικας και του ευρώ εντός του ελληνικού πληθυσμού είναι εντελώς
διαφορετική απ’ότι πιστεύαμε», ας θυμηθήσουμε το εξής: λίγο μετά την ίδρυσή του
την άνοιξη του 2005, το νεοεμφανισθέν τότε κόμμα WASG πήρε 2,2 τοις εκατό των ψήφων στις εκλογές
του Βόρειας Ρηνανίας-Βετσφαλίας. Κανείς μας τότε δεν αντέδρασε σε μια βλακώδη
δήλωση του τύπου «οι εκλογές έδειξαν ότι η κριτική της Ατζέντας 2010 στον
γερμανικό πληθυσμό δεν ήταν αυτό που πιστεύαμε». Με τα εκλογικά αποτελέσματα
που πέτυχε κατά την περίοδο που ακολούθησε, το Die Linke απέδειξε το αντίθετο.
Η ελπίδα για την Ελλάδα παραμένει ότι
ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά θα τηρήσει την προεκλογική υπόσχεσή του: να μην εφαρμόσει
σταδιακά το καταστροφικό πρόγραμμα της Τρόικας, αλλά να επαναδιαπραγματευθεί τη
συμφωνία. Χωρίς όμως ένα σχέδιο Β, ωστόσο, θα είναι δύσκολο να δημιουργηθεί
επαρκής πίεση για μια τέτοια επαναδιαπραγμάτευση».
Βερολίνο 21 Σεπτέμβρη
2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου