ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ

πηγή:

Άρης Δαβαράκης

Το περασμένο Σάββατο λοιπόν είχαμε ακόμα κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων και ετοιμαζόμασταν να πάμε προς τις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου. Σήμερα έχουμε διανύσει μία απόσταση τόσο μεγάλη που χρειάστηκε  δεκαετίες για να το δείξει ξεκάθαρα πόσο κενή περιεχομένου, στόχου  και νοήματος υπήρξε.  Το 74 ο παλιός Καραμανλής «μας πέταξε στη θάλασσα για να μάθουμε κολύμπι», αλλά ο Ανδρέας Παπανδρέου και όλες οι κυβερνήσεις από τότε μέχρι τώρα δεν μας το επέτρεψαν – να μάθουμε κολύμπι. Μας εφοδιάσανε με μπρατσάκια, σαμπρέλες, σωσίβια, φουσκωτά, βαρκούλες –μέχρι και σκάφη. Και δεν χρειάστηκε να μάθουμε τίποτε απολύτως. Ούτε καν μια «δεύτερη γλώσσα»  (όλοι αγγλικά υποχρεωτικά ας πούμε) για να μπορούμε να συνεννοηθούμε με αυτούς που από «εταίρους» μάθαμε πιά να τους λέμε «δανειστές». Οι ηγεσίες, οι υπάλληλοι και οι «φίλοι» των δύο ΑΕ που βγάλανε δισεκατομμύρια (ευρώ) στην πλάτη μας (της Ελλάδας δηλαδή, όχι εμού προσωπικώς)  μας μοιράσανε παρέα, κυρίως με την Γερμανία, καθρεφτάκια και με τα δάνεια και τις φούσκες, το πλαστικό χρήμα  και την ψευδαίσθηση πως άλλαξε πια η ζωή μας, μας φέρανε ως εδώ. Σκυταλοδρομία. Ο ένας «αρχηγός» μετά τον άλλον. Ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Σήψη και θλίψη και Cayenne, σουίτες στην Σαντορίνη και πρώτη θέση Αθήνα-Θεσσαλονίκη οι «μπίζνεσμεν» με τους πολιτικούς (η ανωτέρα τάξις).

Μπήκαμε στην ευρωζώνη ενώ δεν ήμασταν έτοιμοι, κάναμε Ολυμπιακούς  και μετά παρέλαβε ο Κώστας Καραμανλής, ο ανεψιός του κανονικού. Δεν ήξερε, δεν ρώτησε, δεν έμαθε. Άρχισε το καράβι να μπάζει νερά. Το καταλάβαμε και ψηφίσαμε τον γυιό του Ανδρέα που, αν μη τι άλλο, είχε μοιράσει λεφτά ο άνθρωπος. Λεφτά υπάρχουνε μας είπε και ο γυιός του – αλλά το καράβι τσακίστηκε στα βράχια εκεί κοντά στο Καστελόριζο και ήρθανε οι ναυαγοσώστες, ΔΝΤ και ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μας τακτοποιήσουνε και, κυρίως, αφού δεν διαβλέπανε πια καθόλου φώς στην επιχειρηματικότητα και την κερδοφορία μας, να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Εμείς μουγγοί, τρομαγμένοι, με κάτι ηγεσίες για τα μπάζα, φτύσαμε αίμα πέντε χρόνια μέχρι να καταλάβουμε πως διόλου δεν τους ένοιαζε τους διαχειριστές της τοπικής εξουσίας τι θ’ απογίνουμε εμείς. Και την περασμένη Κυριακή τους απολύσαμε και είπαμε στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει ότι μπορεί, να ανακτήσουμε τουλάχιστον την αξιοπρέπειά μας και να αναλάβει να καθαρίσει όλη αυτή την βρώμικη και μολυσμένη πληγή της διαπλοκής και της απάτης, του υποκόσμου και των καταγεγραμμένων σε διάφορες λίστες ευνοουμένων που έχουνε καταχραστεί τον άμπακο αλλά τους προστατεύανε οι δυό ΑΕ γιατί θα καρφωνόντουσαν κι’ αυτές με τα μεγαλοστελέχη και τους σφουγγοκωλάριους μαζί, αν μαθαίναμε ονόματα.

Πραγματικά μου φαίνεται απίστευτο πως η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα κλείνει σήμερα μόνο 4-5 μέρες ζωής Μόλις την Πέμπτη είδε ο πρωθυπουργός τον Σούλτς και μόλις πριν λίγες ώρες γίνανε οι συναντήσεις με τον Γερούν Ντεϊσελμπλούμ . Βέβαια αυτή που «έγραψε» πιο πολύ ήταν η συνάντηση με τον Γιάννη Βαρουφάκη που ξέρει πολύ καλά την γλώσσα και τα φερσίματα των Ντεϊσελμπλούμ  αυτού του κόσμου χάρη στην  διεθνή θητεία του στα λεγόμενα «χρηματοοικονομικά» λημέρια – και στα πανεπιστήμια. Σίγουρα ο Γερούν (συγχωρείστε μου την οικειότητα) δεν το περίμενε να συναντήσει εδώ ανθρώπους της αντίληψης του Τσίπρα και του Βαρουφάκη και, σίγουρα, δεν του καλοφάνηκε. Ο Γιάννης (και πάλι συγγνώμη για την οικειότητα) μιλάει τη γλώσσα της δικής τους πιάτσας, τους ξέρει καλά και από μέσα και απ’ έξω. Κατά τη γνώμη μου ξεκίνησε πολύ γερά και πολύ σωστά. Έδωσε το στίγμα και το φιλικό σήμα «μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια» - που είναι μια καινούργια «πληροφορία» για τους δανειστές μας. Και ο Σούλτς χτές με τον Αλέξη (συγχωρείστε μου την οικειότητα για τρίτη φορά), παρ’ όλο που τον ήξερε από το Ευρωπαϊκό Debate, δεν περίμενε να τον δει τόσο σαφή και ξεκάθαρο σαν πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου  όπου συναντούσε άλλου είδους πολιτικούς.

Μέσα σε λιγότερες από 150 ώρες, η Ελλάδα έδωσε στους φίλους, δανειστές και εταίρους της, το καινούργιο της στίγμα –και το έκανε άψογα. Προσωπικά δεν έχω καμία ανησυχία. Θα το «φυλάρουμε» όλοι λιγάκι και θα καταλήξουμε σε μια καλή συμφωνία που θα είναι επωφελής και για τις δύο πλευρές – πολύ σύντομα κιόλας.

Όσο για αυτούς που ελπίζουνε στην «αριστερή παρένθεση» και πήρανε μεγάλη χαρά την Παρασκευή νομίζοντας ότι ο Γερούν θύμωσε και θα μας τιμωρήσει (γιατί έτσι σκέφτονται και τόσα καταλαβαίνουνε), ας συγκρατηθούν. Βιάζονται πολύ.

Αυτή η κυβέρνηση έχει πολύ δρόμο μπροστά της. Και το πιο δύσκολο κομμάτι των προκλήσεων που έχει να αντιμετωπίσει, είναι ο πόλεμος που θα υποστεί από τους καταγραμμένους σε λίστες μεγαλο-οφειλέτες του Δημοσίου που θα ξεμπροστιάσει. Έχουν όλοι αυτοί πολύ καλούς φίλους στα τηλεοπτικά κανάλια και τους ραδιοσταθμούς που αγωνίζονται ήδη από την Τρίτη για το «αριστερό διάλλειμα» με μέγα πάθος. Εκεί θα παιχτεί το πιο χοντρό παιχνίδι – γιατί «είναι πολλά τα λεφτά Άρη μου» αφ’ ενός και γιατί πολλοί από αυτούς απειλούνται και ποινικά και δεν το θέλουνε καθόλου να καταντήσουνε σαν το ζεύγος Τσοχατζόπουλου.

Μη μασάτε λοιπόν: Αυτοί που φάγανε τα λεφτά που χρωστάει η Ελλάδα, θα δώσουνε σκληρές και άγριες μάχες μήπως και τη γλυτώσουν. Όλα τα συστημικά ΜΜΕ (ναι μπορούμε πια ν’ αρχίσουμε να τα ξαναλέμε έτσι αφού τόσο γρήγορα επαναφέρανε τον Γκαίμπελς τους φάτσα-φόρα στα δελτία ειδήσεων), θα τους στηρίξουν – γιατί είναι το ίδιο πακέτο όλοι αυτοί. Πρώτη τους δουλειά λοιπόν θα είναι να προβάλλουν ότι αρνητικό γράφεται ή λέγεται διεθνώς για την νέα αριστερή μας κυβέρνηση, αποσιωπώντας όλα τα (πολύ περισσότερα) θετικά. Και, φυσικά, θα προσπαθήσουν να χαλάσουν την «νέα σχέση» που Τσίπρας και Βαρουφάκης άρχισαν ήδη να χτίζουν με τους συνομιλητές τους.

Η γιαγιά μου έλεγε πως τα σκυλιά γαυγίζουνε αλλά η άμαξα περνάει. Δεν ξέρω αν είναι πολύ «αριστερό» αυτό που επικαλούμαι – αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)