του Μελέτη Μελετόπουλου
Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ προσπάθησαν να
το συγκαλύψουν, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι στις διαπραγματεύσεις στην
γαλλική πρωτεύουσα δεν σημειώθηκε καμία ελληνική «επιτυχία».
Η ελληνική αντιπροσωπεία δεν απέσπασε
απολύτως τίποτε. Όσο για τον αριθμό των δόσεων που συζητήθηκε, είναι πραγματικά
ντροπή για ένα υποτίθεται κυρίαρχο κράτος να διαπραγματεύεται ένα θέμα που
κανονικά επιλύεται σε επίπεδο τμηματάρχου του υπουργείου Οικονομικών.
Το χειρότερο, όμως, είναι ότι ούτε καν ετέθη
το θέμα της «επαναδιαπραγμάτευσης» του ελληνικού χρέους.
Όσοι περιμένουν ότι οι πρωτοβουλίες
του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ντράγκι για μείωση των
επιτοκίων (που καταψήφισε ο Γερμανός εκπρόσωπος) θα έχουν οποιονδήποτε
αντίκτυπο στην ελληνική οικονομία, πλανώνται πλάνην οικτράν. Από την ΕΚΤ μέχρι
τον Έλληνα επιχειρηματία και κυρίως μέχρι τον Έλληνα μισθωτό και συνταξιούχο
μεσολαβεί το διεθνές και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Πλήθος τοκογλύφων και
μεσαζόντων περιμένει να υφαρπάξει τη μείωση των επιτοκίων στη διαδρομή της από
τις Βρυξέλλες στην Αθήνα.
Χωρίς, άλλωστε, ριζικές
μεταρρυθμίσεις, χωρίς πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, χωρίς αύξηση
της αγοραστικής δύναμης, χωρίς μείωση της φορολογίας, η μείωση των επιτοκίων
δεν θα μετατραπεί σε απεγκλωβισμό από την ύφεση.
Αποτέλεσμα όλων αυτών υπήρξε η
αδυναμία του Σαμαρά να εκπέμψει οποιοδήποτε μήνυμα ουσιώδους ανακούφισης του
χειμαζόμενου λαού στη Θεσσαλονίκη. Στην ουσία, το περιεχόμενο του λόγου του
ήταν «αυτά μπορώ, αν δεν σας αρέσουν πηγαίνετε στον ΣΥΡΙΖΑ». Η σιωπηρή αλλά
συγκαταβατική παρουσία του Κώστα Καραμανλή δίπλα του σήμαινε «αυτός είναι ο
πρωθυπουργός σας, εγώ τον στηρίζω και στηρίζω και την πολιτική του». Συμπέρασμα
από τη ΔΕΘ: αλλαγή πολιτικής δεν πρόκειται να υπάρξει.
Σε αυτό το πλαίσιο, πλαίσιο αδιεξόδου
και απόγνωσης, πλαίσιο ακαμψίας της κυβέρνησης και συνέχειας της εθνικά
αναξιοπρεπούς υποτέλειας στο Βερολίνο, η συλλογή των 180 ψήφων για τη
διαμόρφωση προεδρικής πλειοψηφίας φαντάζει όλο και πιό δύσκολη. Ιδίως όταν οι
βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. απαρνούνται ένας-ένας τον αρχηγό τους και διερευνούν την
πιθανότητα πολιτικής επιβίωσης στις 50 έδρες του «μπόνους» που θα πάρει ως
πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές.
Ο Σαμαράς, αν διαπιστώσει ότι «το
παιχνίδι δεν βγαίνει», δεν θα περιμένει τις τρεις ψηφοφορίες στην Βουλή. Θα
βρει κάποια αφορμή για να προκαλέσει εκλογές. Είτε το Κυπριακό, είτε κάποια
σκηνοθετημένη ρήξη με την τρόικα, θα τον οδηγήσουν στο Προεδρικό Μέγαρο με την
παραίτηση υπό μάλης.
Τις εκλογές θα διεξαγάγει υπηρεσιακή
κυβέρνηση και στη Ν.Δ. θα ψάχνουν για τον επόμενο αρχηγό τους.
====================================================================================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου