ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΑ:ΤΑ ΣΤΟΛΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ

Της Ελλης Πάνου

Το ανυπόγραφο γράμμα έφτασε κρυμμένο μέσα σε ένα όμορφο πορτοκαλί και μαύρο κουτί με γιορτινά στολίδια, που είχε ταξιδέψει από την Κίνα, 5.000 μίλια πάνω από τον Ειρηνικό, για να αγοραστεί σε κατάστημα του αμερικανικού κολοσσού Kmart, στη Δαμασκό του Μέριλαντ, από την Τζούλι Κέιθ. Ηταν από αυτά τα φθηνά ψώνια, αξίας 30 δολαρίων, που στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται κανείς και εύκολα ξεχνιούνται στην αποθήκη των σπιτιών.

Η Τζούλι το άνοιξε με ένα χρόνο καθυστέρηση, για να βρει ανάμεσα στα στολίδια μια αγωνιώδη κραυγή που ζητούσε βοήθεια: ορνιθοσκαλίσματα, αγγλικά μαζί με κινεζικά ιδεογράμματα, πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί, διπλωμένο οκτώ φορές, που έγραφε: «Κύριε, εάν κατά τύχη αγοράσεις αυτό το προϊόν, παρακαλώ να το στείλεις στην Παγκόσμια Οργάνωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Χιλιάδες άνθρωποι εδώ, καταδιωκόμενοι από το κομμουνιστικό καθεστώς, θα σας ευχαριστούν και θα σας ευγνωμονούν για πάντα». Αυτά τα στολίδια, έγραφε το γράμμα, «κατασκευάστηκαν στη μονάδα 8, τμήμα 2, του Στρατοπέδου Εργασίας Μασαντζιά, στην πόλη Σενγιάνγκ της Κίνας.

Οι άνθρωποι που τα έφτιαξαν είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται 15 ώρες την ημέρα, χωρίς ανάπαυση, Σάββατο, Κυριακή και γιορτές. Αλλιώς τιμωρούνται με βασανιστήρια, ξύλο και προσβολές. Η αμοιβή είναι ψίχουλα (10 γιουάν τον μήνα)» -δηλαδή 16 δολάρια.

Η Τζούλι αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το γράμμα μέσα από το facebook κι εισέπραξε διαφορετικές αντιδράσεις. Ορισμένοι εξοργίστηκαν. Άλλοι το θεώρησαν «απάτη». Ωστόσο οι αμερικανικές αρχές δεν το αγνόησαν.

Οι υπηρεσίες Τελωνείων του υπουργείου Εσωτερικών άρχισαν να ερευνούν την υπόθεση. Το ίδιο υποσχέθηκε ότι θα κάνει και η Kmart. Όσο για το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δήλωσε ότι δεν είναι ακόμα σε θέση να επιβεβαιώσει την αυθεντικότητα ή την προέλευσή του.

Ωστόσο, όπως είπε η Σόφι Ρίτσαρντσον, επικεφαλής της οργάνωσης στην Κίνα, «οι συνθήκες που περιγράφονται στο γράμμα επιβεβαιώνουν όσα ξέρουμε για τη ζωή στα στρατόπεδα εργασίας. Εάν είναι αυθεντικό, τότε κάποιος καλεί σε βοήθεια, κάποιος θέλει να μάθουμε την ύπαρξή του και να αντιδράσουμε. Κι αυτή είναι η δική μας δουλειά».

Το στρατόπεδο Μασαντζιά βρίσκεται στη βιομηχανική πρωτεύουσα της επαρχίας Λιαονίνγκ, στη βορειοανατολική Κίνα, εκεί όπου βρίσκεται και η Πρώτη Γυναικεία Φυλακή Σενγιάνγκ, που στο διεθνές εμπόριο είναι γνωστή ως «Shenyang Zhongji Enterprise», μια Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης, που περηφανεύεται ότι έχει 3.000 εργαζομένους και παράγει από ρούχα έως χριστουγεννιάτικα στολίδια.

«Δεν ξέρουμε πού τα στέλνουν», λέει μια πρώην κρατούμενη εκεί. «Έχουν εγγλέζικα γράμματα τα πακέτα, αλλά δεν ξέρουμε πού πάνε. Οι φρουροί μάς έλεγαν ότι είμαστε σκλάβοι. Χρησιμοποιούσαν μαστίγια και ηλεκτροσόκ για να δουλεύουμε. Δεν μπορούσαμε ποτέ να ικανοποιήσουμε την παραγωγή, αλλά μας έστυβαν όσο μπορούσαν».

Από 350 έως 1.000 υπολογίζονται οι παρόμοιες εγκαταστάσεις αναγκαστικής εργασίας σε όλη τη χώρα, όπου «φιλοξενούνται» 200.000- 300.000 υπόδικοι -πόρνες, ναρκομανείς, τζογαδόροι, μικροεγκληματίες- αλλά και χιλιάδες άλλοι που κρατούνται, έως και τέσσερα χρόνια, χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, κυρίως αυτοί που ορίζονται ως αντικαθεστωτικοί ή επικίνδυνοι για το Κόμμα.

Σύμφωνα με το δίκτυο AlJazeera, αυτό το σκοτεινό «μυστικό» αποτελεί την κινητήρια δύναμη πίσω από τη μεγαλύτερη φάμπρικα στον κόσμο: ένα τεράστιο σύστημα καταναγκαστικής εργασίας, γνωστό ως laojiao, που ορισμένοι ειδικοί αποκαλούν «κρατικά επιδοτούμενη δουλεία».

Ο 25χρονος Ρεν Τζανγιού πέρασε 15 μήνες σε ένα τέτοιο στρατόπεδο, όταν η αστυνομία, που τον είχε κατηγορήσει για αντικαθεστωτικές τάσεις, αποφάσισε ότι χρειαζόταν περαιτέρω «επιμόρφωση» μέσω της εργασίας, παρά την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου. Γι” αυτό τον έστειλαν σε στρατόπεδο, όπου περνούσε την ημέρα του φτιάχνοντας χαρτόκουτα και τυλίγοντας χάλκινα καλώδια.

Όπως και τον Λου Τζιανχουά, ένα μετανάστη εργάτη, επειδή διαπληκτίστηκε με έναν αξιωματούχο. Κι έναν 80χρονο βετεράνο του Πολέμου της Κορέας, λόγω των καταγγελιών του κατά των αρχών για διαφθορά. Κι έναν 47χρονο πρώην δικαστή, που απολύθηκε επειδή επέμενε να καταδικάσει μια εταιρεία με πολιτικές διασυνδέσεις. Και μια 60χρονη επιχειρηματία, που ζήτησε με ανοιχτή επιστολή της πολιτικές και δικαστικές μεταρρυθμίσεις.

Και πρόσφατα, το καλοκαίρι, μια 39χρονη μητέρα, η οποία καταδικάστηκε σε 18 μήνες καταναγκαστική «επιμόρφωση», διότι τόλμησε να διαμαρτυρηθεί δημόσια για τις επιεικείς ποινές που επιδικάστηκαν στους επτά βιαστές και εκπορνευτές της 11χρονης κόρης της. Η ποινή που της επιβλήθηκε προκάλεσε πάνω από 700.000 σχόλια στον δημοφιλή κινεζικό ιστότοπο Weibo, υποχρεώνοντας ακόμα και την κρατική εφημερίδα «China Daily» να αναφερθεί στο γεγονός.

Αν και κανείς δεν περιμένει θεαματικές αλλαγές -«επικίνδυνες» για την παντοδυναμία του κομματικού μηχανισμού- στην Κίνα έχει ανοίξει πλέον η κουβέντα για μεταρρύθμιση του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο που η κρατική τηλεόραση CCTV φιλοξένησε πρόσφατα συνέντευξη του 25χρονου Ρεν, επιτρέποντάς του να καταγγείλει δημόσια την καταναγκαστική εργασία.

«Είναι εφικτό να αλλάξει η κατάσταση, εάν ο κόσμος συνεχίσει να την αμφισβητεί και να την επικρίνει» λέει ο ακτιβιστής Λι Φανγκπίνγκ, ένας από τους χιλιάδες που έχουν υπογράψει αίτηση κατάργησης των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας, την οποία κυκλοφορεί ο Εθνικός Σύλλογος Δικηγόρων.

                                                    ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ -27/12/2012
========================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)