Κ.ΚΑΝΑΒΟΥΡΗΣ:Ο ΕΦΙΚΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Και ιδού το αποτρόπαιο πρόσωπο του φασισμού σε κοινή τηλεοπτική θέα: ο Κασιδιάρης της Χρυσής Αυγής να ακαταληπτολογεί εξάλλως μέσα στο τηλεοπτικό στούντιο του ΑΝΤ1, να βρίζει σαν ταγματασφαλίτης "παλιοκουμμούνι" (να εκστομίζει, θέλω να πω, αυτό που ο ίδιος και τα κατακάθια του φυράματός του θεωρούν κορυφαία βρισιά) την υποψήφια βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, ακολούθως να τη γρονθοκοπά με μανία, αφού προηγουμένως πέταξε ένα ποτήρι νερό στο πρόσωπο της υποψήφιας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Ρένας Δούρου (η οποία γλίτωσε τις... χειραψίες επειδή καθόταν στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού) και να φεύγει όπως όλοι οι θρασύδειλοι για να αποφύγει τη σύλληψη. Αυτά, σε κοινή, επαναλαμβάνω, τηλεοπτική θέα.

Δεν είναι, λοιπόν, μόνο η αφηνιασμένη βία που σοκάρει, δεν είναι μόνο οι κινήσεις επαγγελματία μποξέρ εις βάρος μιας απολύτως υποδεέστερης σωματικά γυναίκας, δεν είναι μόνο η ανενδοίαστη φονική συμπεριφορά. Κυρίως είναι ο τρόμος που προκαλεί η αναγωγή αυτής της πράξης: αν αυτά διέπραξε ένας εγκληματίας του κοινού Ποινικού Δικαίου (που δικάστηκε για την επίθεση μέσα στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου), φανταστείτε τι γίνεται όταν οι φονιάδες βγαίνουν παγανιά στις γειτονιές που το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι όντως αυξημένο (άσε που δεν χρειάζονται προφάσεις, χτυπούν όπου βρίσκουν ανυπεράσπιστους), φανταστείτε τους τελετουργικούς ξυλοδαρμούς μικροπωλητών και άλλων μεταναστών κατά μήκος της Πατησίων, φανταστείτε τον τρόμο των αθώων. Φανταστείτε τη στιγμή που μια ομάδα από τρελαμένους ναζί πλησιάζει έναν μετανάστη... Φανταστείτε τη σχεδόν εξωπραγματική ορμή του τρόμου. Και είναι αυτή η ορμή του τρόμου που φτάνει μέχρις τις πόρτες των σπιτιών μας, μέχρι τις ψυχές των παιδιών μας, που πρέπει επιτέλους να αφυπνίσει τις κοιμισμένες συνειδήσεις και τις παγωμένες ψυχές. Και πρωτίστως εκείνους τους 400.000 ανθρώπους (μεταξύ τους και κατοίκους των Καλαβρύτων, του Διστόμου και άλλων μαρτυρικών τόπων της Ελλάδας) που, οδηγημένοι από φόβους και φόβους, από μυριάδες καθημερινές οδύσσειες, ψήφισαν Χρυσή Αυγή.

Είναι καιρός να καταλάβουν ότι αντί να λύνουν προβλήματα (τω όντι υπαρκτά), οπλίζουν, πληθαίνουν και αποθρασύνουν τους φονιάδες προσθέτοντας έτσι και το βάρος του αίματος πάνω στο ήδη βαρύτατο πρόβλημα. Ας σκεφτούν οι συμπολίτες μας, γιατί από τα κόμματα που κυβέρνησαν -και που ευθύνονται και για την ύπαρξη και για τη διόγκωση και για τον βλακώδη και δουλικό (προς τους εταίρους μας) χειρισμό του μεταναστευτικού, ο οποίος μετέτρεψε την Ελλάδα και την Αθήνα σε ποντικοπαγίδα χωρίς έξοδο διαφυγής για τους μετανάστες- δεν νομίζω ότι μπορούμε να περιμένουμε και πολλά πράγματα. Τι να περιμένεις από εκείνους που φρόντισαν εν ψυχρώ να γεμίσει η αστυνομία με φασιστόμουτρα (τεράστιο το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στην Αστυνομία), τα οποία, εκτός από το να δέρνουν και να οδηγούν στην αναπηρία διαδηλωτές, διαπράττουν και το θεάρεστο και ευλογημένο από μητροπολίτες, όπως ο Καλαβρύτων ή ο Πειραιώς, έργο της υπόθαλψης εγκληματία, αφού, όταν δεν αδιαφορούν για τα εγκλήματα που γίνονται μπροστά στα μάτια τους από χρυσαυγίτες, τους προστατεύουν, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που επιχειρούν μαζί τους. Ενστόλως. Διότι "αστόλως" το πράγμα γίνεται μάλλον ασυστόλως.

Επίσης από διαφόρους των ΜΜΕ δεν νομίζω ότι μπορούμε να περιμένουμε πολλά πράγματα. Ενδεικτικά να αναφέρω τον "πάρ' τα όλα" (τα λεφτά) Θέμο Αναστασιάδη. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να περιμένουμε να καταλάβει ότι ο φασισμός (όπως και, λίγα χρόνια πριν, ο ρατσισμός) δεν σηκώνει πλάκα. Επίσης τον Μανώλη Καψή του Mega. Αν και εγνωσμένης διάνοιας, ας μην περιμένουμε ότι θα καταλάβει πως εκείνοι που επιτέθηκαν στον Αλέκο Αλαβάνο όταν επισκέφθηκε τον Άγιο Παντελεήμονα δεν ήταν κάτι αγανακτισμένοι γείτονες (για όλα μυαλό χρειάζεται).

Με λίγα λόγια, το πρόβλημα της ναζιστικής βίας δεν έσκασε από τον ουρανό μέσα στο σαλονάκι του Γιώργου Παπαδάκη. Υπήρχε, τα κανάλια το ήξεραν και δεν το αγνόησαν απλώς. Το διόγκωσαν είτε αναγορεύοντας τους φασίστες σε συνομιλητές είτε καταστροφολογώντας εις βάρος μεγαλειωδών λαϊκών κινητοποιήσεων είτε αποκρύπτοντας τεράστια γεγονότα. Κορυφαίο παράδειγμα: Ποιος ξέρει (εκτός από τους συριζαίους και διάφορες συλλογικότητες) ότι μια φορά κι έναν καιρό έγινε εδώ στην Αθήνα το Ευρωπαϊκό Φόρουμ, ότι επί μία ολόκληρη εβδομάδα 200.000 νέοι μαζεύτηκαν, συζήτησαν, δημιούργησαν, συμπέραναν, θέλησαν, διασκέδασαν, προσπαθώντας να αποδείξουν ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός; Ελάχιστοι έως κανένας, ισχυρίζομαι βάσιμα. Κι αν κάτι θυμούνται κάποιοι, είναι ο τρόμος που σκόρπισαν τα ΜΜΕ με δέκα κουκουλοφόρους να σπάνε και να καίνε το κέντρο της Αθήνας ύστερα από μια μεγαλειώδη διαδήλωση στο τέλος της εβδομάδας. Σημειωτέον, πώς γίνεται και όλα τα ΜΜΕ αποσιώπησαν το ίδιο γεγονός και πρόβαλαν τον ίδιο τρόμο; Πώς γίνεται κι αυτό το πράγμα γίνεται πάντα, μα πάντα, με όλες τις ειδήσεις; Να αποκρύπτουν όλοι τις ίδιες και να προβάλουν τις ίδιες; Μυστήριο. Χρόνια πριν ξεκίνησε να βαδίζει ο μαχαιροβγάλτης για να φτάσει στο στούντιο του ΑΝΤ1 και κανείς δεν τον σταμάτησε. Αντιθέτως, σταμάτησαν εκείνους που πήγαν να τον σταματήσουν. Και ιδού.

Πώς γίνεται λοιπόν και αυτός ο "ένας άλλος κόσμος" δεν είναι απλώς εφικτός ως ελπίδα, αλλά εφικτός ως απτή πραγματικότητα; Πώς γίνεται και είμαστε επτά μέρες πριν γίνει γεγονός; Μυστήριο. Το δικό μας μυστήριο. Της Δημοκρατίας, της ανθρωπιάς και της προόδου. Αυτό το μυστήριο που δεν θα καταλάβουν ποτέ οι αριθμοκένταυροι, οι έμποροι του τρόμου και οι φονιάδες.

                             ΑΥΓΗ-10/05/2012

========================================================

Κεραμιδόγατος

 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)