ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ή ΣΤΑ ΟΠΛΑ;

Στα τέσσερα ή στα… όπλα;

πηγή:

Παναγιώτης Κολέλης

Τον Πάνο Καμμένο, τον τέως υπουργό Άμυνας, δύσκολα θα τον ξεχάσουμε. Μπορεί να αποχώρησε από την κυβέρνηση, τάχα μου ενοχλημένος από τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά όποιος διαθέτει λίγο κοινό νου μπορεί να διακρίνει πίσω από τη στάση του Πάνου τις απαραίτητες αναδιαρθρώσεις που γίνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα ενόψει των εκλογών για τη δημιουργία νέων εφεδρειών, έτοιμων να προσφέρουν τη βοήθειά τους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Σε αυτό το κείμενο, όμως, δεν θα αναφερθούμε στον Πάνο ως δεκανίκι, αλλά στις μαντικές ικανότητες που τον διακρίνουν!

Θυμάστε τη δήλωση που είχε κάνει τον Ιούνιο του 2015 στη Βουλή; Αν όχι, σας υπενθυμίζω πως είχε πει, απευθυνόμενος στον βουλευτή της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη: «στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα»! Ε, λοιπόν, θα σας αποδείξω πως ήξερε τι έλεγε ο Πάνος.

Δεν απευθυνόταν, λοιπόν, στον Άδωνι Γεωργιάδη, όπως νομίζαμε τότε, αλλά στους εργαζόμενους. Όχι σε όλους τους εργαζόμενους, αλλά μόνο σε αυτούς τους «κακούς» που δεν βοηθούν τις εταιρείες να πιάνουν τους στόχους τους. Κι αν δεν με πιστεύετε, μπορείτε να δείτε παρακάτω το βίντεο, όπου υπάλληλοι μίας εταιρείας πώλησης καλλυντικών στην πόλη Τένγκζου της Κίνας, υποχρεώθηκαν να προχωρήσουν στα… τέσσερα σε πολυσύχναστο δρόμο στις 18 Ιανουαρίου του 2019, ως τιμωρία από την εργοδοσία επειδή δεν έπιασαν τους στόχους τους την προηγούμενη χρονιά.

Τέτοια πρότυπα δεν πρέπει να αφήνονται έτσι. Και ο Πάνος το ξέρει καλά αυτό. Γι’ αυτό τα έλεγε αυτά το 2015. Όπως τα έλεγε πιο πριν απ’ αυτόν ο Αντώνης Σαμαράς, σύμφωνα με τον τότε υφυπουργό εργασίας, Χρήστο Νικολόπουλο, που ισχυρίζεται πως όταν τον ρώτησε τι θα κάνουμε με αυτά που ζητάει η τρόικα, του είπε: «θα κάτσουμε στα τέσσερα».

Αργότερα, το 2016, ακολούθησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, καλώντας από τη Βουλή τον Πάνο να «ζητήσει συγγνώμη στα τέσσερα».

Τώρα καταλάβαμε τι εννοούσατε όλοι σας…

Όποιος νομίζει πως όλα αυτά συμβαίνουν μόνο στην Κίνα, επειδή είναι «τριτοκοσμική» χώρα – ή κομμουνιστική θα ισχυριστούν οι γνωστοί άγνωστοι –, αρκεί να αναφέρουμε μόνο δύο πρόσφατα παραδείγματα εργοδοτικής εφευρετικότητας για να πιαστούν οι στόχοι στις «προηγμένες» δυτικές δημοκρατίες:

Παράδειγμα 1 – Αμερική: Το 2016 κυκλοφόρησε μία είδηση που ανέφερε πως «εργαζόμενοι σε εργοστάσια των ΗΠΑ φοράνε πάνες γιατί απαγορεύεται να πάνε στην τουαλέτα, προκειμένου να μην διαταράσσεται η ταχύτητα στη γραμμή παραγωγής».

Παράδειγμα 2 – Ελλάδα: Το 2017 κυκλοφόρησε μία είδηση που έγραφε πως «εταιρεία διανομής διαφημιστικών εντύπων με έδρα την Πάτρα, υποχρεώνει τους υπαλλήλους της να φορούν GPS για να τους παρακολουθεί σε κάθε τους βήμα».

Πώς το έλεγε η Μαρξ; 

«Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό (10%) κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο […], με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει, ακόμα και με κίνδυνο να πάει στην κρεμάλα».

Σας ευχαριστούμε πολύ, λοιπόν, που μας προετοιμάζετε για τον κόσμο που μας επιφυλάσσετε. Συγχωρέστε μας, όμως, αλλά λέμε να μη συμμετέχουμε σε όλο αυτό… Γνωρίζετε, άλλωστε, πολύ καλά πως «όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας, διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα». Και λέμε να διαλέξουμε τα όπλα. Όπως τότε… Μόνο που αυτή τη φορά λέμε να τελειώνουμε μαζί σας για πάντα.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταροδός-(Β.Π)