Το τρίτο χέρι
πηγή:
Δημήτρης Νανούρης
Μα είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι, ξεκαρδίζονταν χαιρέκακα οι ανυπότακτοι κάτοικοι του γνωστού γαλατικού χωριού των Αστερίξ και Οβελίξ. Οι δημιουργοί του αξεπέραστου κόμικς γνώριζαν ασφαλώς ότι η διαρκής επανάληψη του κωμικού στοιχείου προκαλεί διαδοχικά κύματα τρανταχτού γέλιου, που υψώνονται σε κρεσέντο και μετατρέπονται ενίοτε σε τσουνάμι. Παλιά, δοκιμασμένη συνταγή στην άψογη εκτέλεση της οποίας οφείλεται εν μέρει η παγκόσμια επιτυχία τους. Αν μπορούσαν, όμως, να προβλέψουν τον βίο και κυρίως την πολιτεία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, θα προέτρεπαν τους χάρτινους ήρωές τους να τεμαχίσουν σε χίλια κομμάτια όλα τα μενίρ και εκείνοι θα ’σπαγαν δίχως άλλο τα πενάκια τους.
Εμβρόντητοι και ενεοί θα διαπίστωναν
πως τα καϊνάρια της Κουμουνδούρου υπερβαίνουν με το χάλι τους και την πλέον
αχαλίνωτη φαντασία. Οι αφελείς λεγεωνάριοι δεν έβαζαν μυαλό· έπειτα απ’ τα
αδιάλειπτα μπερντάκια με τα οποία τους φιλοδωρούσαν οι υπήκοοι του Μοναρχίξ,
έκαναν το μοιραίο λάθος να κυκλοφορούν ανυποψίαστοι στο δάσος ξανά και ξανά κι
έτρωγαν κατά κανόνα το ξύλο της χρονιάς τους ακόμα και από τον παππεπίπαππο
Παλαιοντολογίξ.
Νταραβέρι να γίνεται! Οι εκλεγμένοι
εκπρόσωποι της πρωτοδεύτερη φορά Αριστεράς με διαπεραστική εσάνς Ακροδεξιάς
μετέχουν σε άλλου είδους αλισβερίσι. Εξευτελίζονται νυχθημερόν οικεία βουλήσει,
αυτομαστιγώνονται ανελέητα, πά’ να πει, αφού προηγουμένως φορτώνουν στη ράχη
του λαουτζίκου δυσβάσταχτα βάρη κι ύστερα φαντασιώνονται τους άσπιλους
κομμουνιστές, προστάτες των ευάλωτων και των αδυνάτων. Μνημονιακοί και
αμνήμονες, εισηγούνται μέτρα θατσερικής κοπής και κατόπιν, παριστάνοντας τους
θιγμένους ανθρακωρύχους, αντιπολιτεύονται τον εαυτό τους.
Ιδιάζουσα περίπτωση. Καραμπινάτος
διπολισμός, που μπροστά του η τρέλα των στρατιωτών του Καίσαρα φαντάζει
ψυχολογικό κρυολόγημα. Επικύρωσαν εσχάτως το πολύ(επώδυνο)νομοσχέδιο,
υπαγορευμένο από τα χείλη των δανειστών-τοκογλύφων, ψηφίζοντάς το και με τα δυο
άνω άκρα· οι μετρίου αναστήματος, μάλιστα, πατώντας στις μύτες των ποδιών μην
πάει και περάσει απαρατήρητη η ετυμηγορία τους. Εντελώς ξαφνικά, ωστόσο, ένα
τρίτο χέρι, κρυμμένο στα νεφελώματα του εγκεφάλου τους, τους βαράει σβουριχτή
σφαλιάρα στον σβέρκο, συνέρχονται, λες, από ισχυρό σοκ και είκοσι οκτώ από
δαύτους καταθέτουν τροπολογία με την οποία αξιώνουν να καταργηθεί διάταξη την
οποία μόλις προ ολίγων ημερών οι ίδιοι είχαν εγκρίνει πανηγυρικά.
Ραγιάδες και αγάδες δύο σ’ ένα. Οι
ψυχίατροι σηκώνουν τις παλάμες ψηλά, ο Φρομ και ο Φρόιντ ξεριζώνουν τα μαλλιά
τους κι όλοι μαζί σχίζουν τα πτυχία τους. Το άκρον άωτον του εξωφρενισμού.
Βιάζουν πρώτα την κοινωνία και αμέσως μετά ασελγούν στην κοινή λογική.
Παραδέχονται εμμέσως πλην σαφώς την κατάλυση της Δημοκρατίας, διότι, καίτοι
βουλευτές, δεν εκφράζονται με ελεύθερη βούληση, αλλά με ιδιοτέλεια και
οπισθοβουλία. Και, βεβαίως, καταρρακώνουν το έωλο αφήγημα του κόμματός τους,
διατρανώνοντας ότι στα εργασιακά υπηρετεί στυγνά τα συμφέροντα των άτεγκτων
αφεντικών.
Τρομάρα τους!
===================================================================================Τρομάρα τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου