ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ, Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΝΟΧΗ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (DIE LINKE)

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ

πηγή:

Κάκη Μπαλή

Υπάρχει ένα ζήτημα που δυσκολεύει πάντοτε τους Γερμανούς πολιτικούς, ακόμη κι αν ούτε καν ο παππούς τους δεν ήταν στρατιώτης της Βέρμαχτ. Η υπενθύμιση του ναζιστικού παρελθόντος.

Αυτό το βάρος της συλλογικής ενοχής, το οποίο κανένας πολιτικός του δημοκρατικού τόξου δεν μπορεί να πετάξει από πάνω του - δημοσίως, τουλάχιστον. Γι' αυτό και μόνο η ιδέα της έγερσης διεκδικήσεων για πολεμικές επανορθώσεις ή -στην περίπτωση της Ελλάδας- για την επιστροφή του κατοχικού δανείου προκαλεί αναταράξεις.

Κανείς Γερμανός πολιτικός δεν μπορεί να βγει και να πει δημόσια «τώρα το θυμηθήκατε;», καθώς το πολιτικά ορθό στη Γερμανία είναι «ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τα ναζιστικά εγκλήματα». Οπότε η γραμμή άμυνας όσων κυβερνητικών βγαίνουν να μιλήσουν για το θέμα των επανορθώσεων είναι, αφενός, ότι «το θέμα έχει διευθετηθεί και δεν χρωστάμε άλλα», αφετέρου -και κυρίως- ότι «οι Έλληνες το επαναφέρουν τώρα για να μας πιέσουν να τους κάνουμε χάρες με τα σημερινά δικά τους δάνεια».

Αυτό το δεύτερο, ότι οι Έλληνες «εκβιάζουν» δηλαδή, είναι και το κυρίαρχο στα μαζικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία ρίχνουν κυρίως στην Αθήνα την ευθύνη για το «δηλητηριασμένο» κλίμα στις διμερείς σχέσεις. Όχι ότι δεν υπάρχει ο αντίλογος και δη από μεγάλες εφημερίδες ή από τις εκπομπές πολιτικού διαλόγου υψηλής τηλεθέασης, αλλά βασικά το κλίμα μπορεί να περιγραφεί ως εξής: Οι Έλληνες είναι αυτοί που ούτε κάνουν τα όσα υποσχέθηκαν, ούτε εκτιμούν την αλληλεγγύη που δείχνει η Γερμανία, ενώ επιπλέον «απειλούν».

Είτε με την κατάσχεση γερμανικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα -εδώ οι τόνοι παραμένουν σχετικά χαμηλοί, διότι η «απειλή» συνοδεύεται πάντοτε κι από μια υπενθύμιση ενοχής, π.χ. της σφαγής του Διστόμου, ενός «εγκλήματος πολέμου», όπως όλοι παραδέχονται- είτε με την ελεύθερη διέλευση έως και τζιχαντιστών μέχρι το Βερολίνο. Γι' αυτή την «απειλή» οι τόνοι ανεβαίνουν αμέσως -και ειδικά οι συντηρητικοί σπεύδουν να θυμίσουν ότι «στην ελληνική κυβέρνηση συμμετέχει η λαϊκιστική Δεξιά, με ροπή προς τον αντισημιτισμό», και καλούν επιτακτικά οποιονδήποτε υποστηρίζει την ελληνική κυβέρνηση να καταδικάσει τη δήλωση του Πάνου Καμμένου.

Ποιοι υποστηρίζουν την ελληνική κυβέρνηση; Παραδόξως και πολλοί εκτός του -περιορισμένου- αριστερού στρατοπέδου στη Γερμανία.

Ωστόσο, το μόνο κόμμα που βγήκε εν σώματι να υποστηρίξει ότι «βεβαίως τίθεται θέμα αποζημιώσεων στην Ελλάδα» είναι η Αριστερά. Μετά από μια σειρά βουλευτών, βγήκε χθες και ο συμπρόεδρος του κόμματος Μπερντ Ρίξινγκερ στη γερμανική τηλεόραση να πει αφενός ότι «το κατοχικό δάνειο δεν παραγράφεται και πρέπει να αποπληρωθεί», αφετέρου να κατηγορήσει τη γερμανική κυβέρνηση για δύο μέτρα και δύο σταθμά: «Δεν μπορούμε να πούμε σήμερα ποιο είναι το ακριβές ποσό», λέει ο Ρίξινγκερ. «Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το αναγκαστικό δάνειο ήταν 476 εκατομμύρια μάρκα του τότε Ράιχ κι ότι το 1960 επεστράφησαν στην Ελλάδα 115 εκατομμύρια. Αυτό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε κλασικό κούρεμα χρέους, κάτι το οποίο ο Σόιμπλε αρνείται με απόλυτο τρόπο στους Έλληνες».

Να σημειωθεί, πάντως, ότι από πολλούς πολιτικούς, ρεπόρτερ και σχολιαστές συνηθίζεται το τελευταίο διάστημα μια ατάκα - αντίδραση σε κάθε «αγανακτισμένο με τους Έλληνες» που παίζει με τις λέξεις «χρέος» (Schulden) και ενοχή (Schuld): «Μετά τον πόλεμο οι εταίροι μας διέγραψαν ένα μεγάλο μέρος του χρέους μας, αν και η Γερμανία ήταν ένοχη για τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Η Ελλάδα το μόνο κακό που έκανε ήταν να δημιουργήσει χρέη».

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)