Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

πηγή:

Tου Πάνου Λουκάκου/thetoc.gr

Η Νέα Δημοκρατία θα έχει νομοτελειακά τη μοίρα του ΠΑΣΟΚ.

Η λαϊκή σοφία λέει ότι δεν μιλούν για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Ο κ. Σαμαράς την αγνόησε. Έτσι υποστήριξε στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ότι «ο Έλληνας είναι διχασμένος μέσα του, ο μισός λέει χτύπα τους ξένους και ο άλλος μισός μη χτυπάς πολύ και φύγουμε από το ευρώ» και πρόσθεσε στη συνέχεια ότι «ζούμε τη μνημονιακή μετάλλαξη του μισού ΣΥΡΙΖΑ».

Προφανώς είχε ξεχάσει ότι αυτός πρώτος υπήρξε «διχασμένος μέσα του», όταν από ακραία αντιμνημονιακός στην αντιπολίτευση έγινε μνημονιακότερος των μνημονιακών στην κυβέρνηση, ότι αυτός πρώτος υπήρξε ο εμπνευστής της «μνημονιακής μετάλλαξης» της μισής Νέας Δημοκρατίας. 

Διότι όταν έκανε την απροετοίμαστη «κωλοτούμπα» και διέγραψε τους 21 βουλευτές που δεν τον ακολούθησαν, η άλλη μισή πήγε στους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή. Προφανώς λοιπόν αν θυμόταν ο κ. Σαμαράς το πρόσφατο παρελθόν θα απέφευγε να αναφερθεί σε «διχασμένους Έλληνες» και σε «μεταλλάξεις».

Αλλά φαίνεται ότι δεν ξέχασε μόνο το παρελθόν. Ξέχασε στις συνεδριάσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας και της Πολιτικής Επιτροπής να δώσει απαντήσεις και στα ακόλουθα ερωτήματα:

Γιατί μετά τη συντριπτική εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας δεν παραιτήθηκε ή έστω δεν έθεσε τον εαυτό του και τα πεπραγμένα του στη κρίση ενός εκτάκτου συνεδρίου;

Γιατί ακολούθησε μία ανεκδιήγητη προεκλογική εκστρατεία, στηριγμένη αποκλειστικά στην τρομολαγνεία, γιατί αρνήθηκε να πάει σε  debate και να δώσει διακαναλική συνέντευξη, και γιατί χρησιμοποίησε ως αιχμή του δόρατος στη προεκλογική περίοδο γραφικούς ακροδεξιούς τηλεμαϊντανούς;

Γιατί δεν ακολούθησε τα στοιχειώδη μετεκλογικά, δεν συνεχάρη τον νικητή των εκλογών, δεν τον υποδέχθηκε και δεν του παρέδωσε στο Μαξίμου, όπως επιβάλλει το αυτονόητο δημοκρατικό ήθος, που από το 1974 είχαν τηρήσει όλοι οι προκάτοχοί του;

Γιατί αντί για στοιχειώδη αυτοκριτική επιχείρησε να καταργήσει την έννοια της κοινής λογικής,  υποστηρίζοντας σχεδόν ότι πήγε καλά στις εκλογές, με το πρωτότυπο σόφισμα ότι η Νέα Δημοκρατία έχασε μόνο δύο μονάδες σε σχέση με την αναμέτρηση του  2012  αλλά παραβλέποντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε με διαφορά 8,5 μονάδων;  

Δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά τα γεγονότα και οι αριθμοί είναι αμείλικτοι:

Επί των ημερών του η Νέα Δημοκρατία κατέγραψε τα τέσσερα χαμηλότερα εκλογικά αποτελέσματα στη σαραντάχρονη ιστορία της, κινούμενα όλα σταθερά και για πρώτη φορά κάτω από το 30%. Στις εκλογές του Μαϊου 2012 συγκέντρωσε ποσοστό 18,85%, τον Ιούνιο του 2012 ποσοστό  29,66%, τον Ιανουάριο του 2015 ποσοστό 27,80% και στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2014 ποσοστό 22,72%.

Επί των ημερών του επίσης η Χρυσή Αυγή, που το 2009 είχε συγκεντρώσει μόλις 0,29%, ανέβηκε στο 6,97% τον Μάϊο του 2012 και έκτοτε διατηρήθηκε σε όλες τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις σταθερά σε ποσοστά άνω του 6%. Τέλος η διαγραφή των 21 βουλευτών, που δεν ψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο τον Φεβρουάριο του 2012, οδήγησε τον ίδιο μήνα στη δημιουργία των Ανεξάρτητων Ελλήνων, οι οποίοι συγκέντρωσαν ποσοστό 10,60% τον Μάϊο του 2012, ποσοστό 7,51% τον Ιούνιο του ίδιου έτους και 4,74% τον Ιανουάριο του 2015.

Την ώρα που η Νέα Δημοκρατία είχε αυτή την αιμορραγία προς τα δεξιά της έχανε ταυτόχρονα και προς τα αριστερά, καθώς μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της, κυρίως του μεσαίου χώρου, μετακινήθηκε προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι το κόμμα του κ. Τσίπρα ανέβηκε από το 4,60% του Οκτωβρίου 2009 στο 16,78% τον Μάϊο του 2012, στο 26,89% τον Ιούνιο του ίδιου έτους και στο 36,33% στις τελευταίες εκλογές του Ιανουαρίου.

Το συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από όλα αυτά είναι ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει νομοτελειακά τη μοίρα του ΠΑΣΟΚ, που κατέρρευσε στο 4,68%, αν παραμείνουν στην ηγεσία της τα ίδια πρόσωπα και αν ακολουθήσει τις ίδιες πολιτικές, που την οδήγησαν στη σημερινή συρρίκνωση. Ήδη μάλιστα οι πρώτες μετεκλογικές σφυγμομετρήσεις την εμφανίζουν να κινείται σε ποσοστά της τάξεως του 17%. Και τούτο δεν είναι απλά κομματικό πρόβλημα. Είναι πρόβλημα συνολικά του πολιτικού συστήματος, το οποίο δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαλά χωρίς μία ισχυρή κεντροδεξιά αντιπολίτευση ικανή να διαδεχθεί ανά πάσα στιγμή μια κεντροαριστερή κυβέρνηση, αν αυτή αποτύχει. Διότι αν μια Δημοκρατία δεν έχει αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις την αναμένει το χάος.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)