πηγή:Το Portal
Του Δημήτρη Μπαρδάνη
Η ώρα είναι πέντε το απόγευμα και μια
καλή μου φίλη μου που είναι βάρδια σε εφημερίδα μου στέλνει μήνυμα. Δούρου
– Σγουρός 30-20, Γαβριήλ 22,5 Καμίνης 20 Άρης 15. Το επαληθεύω με φίλο
δημοσκόπο.
Μια και η ζωή μας και η κυρίαρχη
επικοινωνία μας είναι πια τα Social Media, γράφω στον «τοίχο» μου. «Συμβουλή
προς Κουμουνδούρου μεριά. Παιδιά απόψε σεμνά και ταπεινά. Δεν πανηγυρίζει
κανείς. Έχετε όλο το χρόνο, την επόμενη Κυριακή”. (Εγώ τα είπα, εγώ τα
άκουσα).
Η ώρα έχει πάει έξι και ανοίγω την
τηλεόραση για να πάρω μιά πρώτη γεύση. Πρώτα στο ΣΚΑΙ, μετά στον ALPHA και
τέλος στο Mega. Παντού η ίδια εικόνα. Παγωμένα πρόσωπα, αμήχανα χαμόγελα,
προαναγγελία εκπλήξεων. Στο δε Mega mou, κηδεία. Η Όλγα να τραυλίζει
ως συνήθως, έτοιμη να βάλει τα κλάματα, ο Θεοδωρικάκος κίτρινος και ο Great
Pretender αμήχανος να λέει κρύα αστεία και να γελάει μόνος του. Η αμηχανία στα
πάνελ είναι σε απόλυτη αναντιστοιχία με το πανηγύρι που έχει στηθεί στα Social
Media. Οι μισοί πανηγυρίζουν, ενώ οι υπόλοιποι αναρωτιούνται ειρωνικά αν
θα σκιστεί απόψε το μνημόνιο, ή μόνο η δανειακή σύμβαση.
Η ώρα είναι εφτά και γίνεται η
ανακοίνωση των exit polls. Η απόγνωση είναι ανάγλυφη στα πρόσωπα των
δημοσιογράφων. Η Κανέλλη βρίσκεται σε παροξυσμό. Μιλάει ακατάληπτα ουρλιάζοντας
και περίπου χρεώνει στο Σύριζα τη Χρυσή Αυγή. Πανικός, τρικυμία. Οι
εκπρόσωποι του Σύριζα εγκαλούν τους δημοσκόπους, οι οποίοι με τη
σειρά τους ψελλίζουν δικαιολογίες επιπέδου «δημοτικού σχολείου», ξέρετε ήταν
δύσκολα τα θέματα, εγώ είχα διαβάσει, αλλά...
Η ώρα κοντεύει δέκα και πάνω στο
ζάπινγκ, πέφτω πάνω σε ένα κοντινό της Τρέμη. Όπα, κάτι συμβαίνει
εδώ. Έχει επιστρέψει το χρώμα στα μάγουλά της και το χαμόγελο στα χείλη της. Με
το γνωστό, «θέλει να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει», βιάζεται να
προαναγγείλει σημαντική διόρθωση στις προβλέψεις. Η οποία μετά από
λίγο έρχεται και εκεί παίρνει τη σκυτάλη ο «έγκριτος» Πρετεντέρης και
αρχίζει τα δικά του, τα γνωστά.
Στις δώδεκα πια έχει βγάλει και το
συμπέρασμα-αποτέλεσμα. Πρώτο κόμμα η ΝΔ, δεύτερο η Κεντροαριστερά (αλήθεια
υπάρχει τέτοιο κόμμα;) και τρίτο ο Σύριζα. Η εικόνα συμπληρώνεται από
το χαμογελαστό πρόσωπο του Βενιζέλου που κάνει δηλώσεις. Ακριβώς εκεί
κλείνω την τηλεόραση. Αυτό δεν μπορώ να το βλέπω.
Τα πράγματα είναι απλά, πολύ απλά. Μετά από τέσσερα χρόνια άλγους, μετά από τέσσερα χρόνια που μας κουνάνε το δάχτυλο από τις συχνότητες που τους έχουν παραχωρηθεί δωρεάν, μετά από τέσσερα χρόνια καθημερινής προπαγάνδας, για δυό τρεις ώρες τους κόπηκε ο βήχας. Στο χέρι μας είναι. Την επόμενη Κυριακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου