Η υποκρισία της εξουσίας
και οι επενδύσεις ανέκδοτο
ΓΡΑΦΕΙ:Ο ΚΕΡΑΜΙΔΟΓΑΤΟΣ
Με την κοινωνική κατάσταση να έχει ξεφύγει στα όρια της αποσύνθεσης, η κυβερνητική ρητορική, ότι πέρασαν οι χειρότερες μέρες και ανατέλλει η νέα εποχή, ακούγεται ως κακόγουστο αστείο, ως εμπαιγμός, για να μην πούμε ως κακεντρεχής προπαγάνδα. Δεν υπάρχει κανένας οικονομικός δείκτης που να επιβεβαιώνει την κυβερνητική «πρόοδο», μηδέ εξαιρουμένου και αυτού του πολυδιαφημισμένου λογιστικού πρωτογενούς πλεονάσματος, που ήρθε ο ΟΟΣΑ με την έκθεση του να το αγνοήσει παντελώς, μη λαμβάνοντάς το καθόλου υπόψη του. Και με την ευκαιρία ένα ερώτημα. Υπάρχει άλλη χώρα στο κόσμο που έχει δώσει κάτι παραπάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ χρυσές αμοιβές στον ΟΟΣΑ για το κόστος των μελετών που έχει αναλάβει; Δεν ισχυρίζομαι ότι οι παραπάνω μελέτες είναι άχρηστες αλλά σε εποχές οικονομικής εξαθλίωσης τα ποσά αυτά είναι εξωφρενικά.
Η υποκρισία του
οικονομικού κυβερνητικού επιτελείου έχει φτάσει στο σημείο να πλασάρει και αυτήν ακόμη την άνοδο των spreads ως υγιές οικονομικό στοιχείο, ένας δείκτης χωρίς νόημα
αφού η χώρα δεν δανείζεται από την αγορά αλλά μέσω μιας ετεροβαρούς δανειακής
σύμβασης, που τα επιμέρους της στοιχεία ρυθμίζει η τρόικα. Οι λεγόμενες
ιδιωτικοποιήσεις, που υποκριτικά παρουσιάζονται ως επένδυση, δεν συνιστούν
επένδυση αλλά απο – επένδυση, καθώς η χώρα χάνει τα «πάγια στοιχεία της» αλλά
και τους απαραίτητους αναγκαίους μοχλούς για την μελλοντική της ανάπτυξη. Από
την άλλη, η εκτίμηση ορισμένων ξένων οίκων για την καλή πορεία της χώρας μας είναι
ιδιοτελής, καθώς είναι ταυτόχρονα και σύμβουλοι του Ελληνικού Δημοσίου για την
εκποίηση της δημόσιας περιουσίας του. Αυτό φαίνεται από τα στοιχεία εξόδου από
την κρίση που επικαλούνται, που δεν αναφέρονται στην πραγματική οικονομία αλλά
σε λογιστικές αλχημείες. Είναι φανερό ότι δεν θέλουν να «χαλάσουν» το
οικονομικό σκηνικό που τους αποφέρει χρήμα και να ακυρωθούν οι δουλειές τους.
Στην εποχή της δεκαετίας του 1980 τα «πιασάρικα» επαγγέλματα σε μια κοινωνία που μεγαλοπιανόταν συνοδευόταν και από λεξιπλασίες, που τους έδιναν πομπώδη ονόματα. Ποιος δεν θυμάται τους μανάβηδες ως «ιδιοκτήτες μπουτίκ οπωρολαχανικών», τους μπετατζήδες ως «επιστρωτές μεγάλων επιφανειών», τους καστανάδες με τις φουφούδες τους ως «επιχειρηματίες υπαίθριας εστίασης» και τους σαλεπιτζήδες ως «υπηρεσίες προσφοράς μη εμφιαλωμένων αναψυκτικών». Μετά από μερικές δεκαετίες ζούμε σήμερα στην Ελλάδα το ίδιο πιασάρικο καλαμπούρι.
Στην εποχή της δεκαετίας του 1980 τα «πιασάρικα» επαγγέλματα σε μια κοινωνία που μεγαλοπιανόταν συνοδευόταν και από λεξιπλασίες, που τους έδιναν πομπώδη ονόματα. Ποιος δεν θυμάται τους μανάβηδες ως «ιδιοκτήτες μπουτίκ οπωρολαχανικών», τους μπετατζήδες ως «επιστρωτές μεγάλων επιφανειών», τους καστανάδες με τις φουφούδες τους ως «επιχειρηματίες υπαίθριας εστίασης» και τους σαλεπιτζήδες ως «υπηρεσίες προσφοράς μη εμφιαλωμένων αναψυκτικών». Μετά από μερικές δεκαετίες ζούμε σήμερα στην Ελλάδα το ίδιο πιασάρικο καλαμπούρι.
Πριν μερικές μέρες
ανακοινώθηκε από το κυβερνητικό επιτελείο ότι επίκειται μια πολύ σοβαρή
επένδυση πολυεθνικού κολοσσού που θα δημιουργούσε νέες θέσεις εργασίας
ανοίγοντας το δρόμο και για άλλες εταιρίες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε κοινή του
συνέντευξη με τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου με αφορμή αυτή την αναγγελία
έκανε λόγω για διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον προς την χώρα μας. Τελικά το ίδιο
βράδυ ανακοινώθηκε ότι η εταιρία είναι η «Coca Cola Company» που επέλεξε την
Αθήνα ως έδρα της «Citizen Interaction Center» που μεταφραζόμενο
μας το πάσαραν με την «πιασάρικη» ονομασία ως «Κέντρο Διαδραστικής Επικοινωνίας
Πολιτών» με δραστηριότητα στην Κεντρική και Νότια Ευρώπη. Τέτοιες ονομασίες σε
μια χώρα με επίσημη ανεργία 30% δημιουργούν προσδοκίες σε μορφωμένους νέους με
σπουδές, μεταπτυχιακά και ξένες γλώσσες. Λες, μια από τις πιο μεγάλες
πολυεθνικές έρχεται στην Ελλάδα, κάποιοι θα φάνε ένα κομμάτι ψωμί. Και ξαφνικά
προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα. Η εταιρία ζητάει 10 (Δέκα) άτομα που θα
χειρίζονται social media, δηλαδή Facebook, twitter κλπ, με
μισθό μη ανακοινώσιμο. Όλη αυτή η κολοσσιαία επένδυση, όπως παρουσιάσθηκε για «την
εμπιστοσύνη στο εν Ελλάδι επιχειρείν», δεν ήταν τίποτα άλλο από ακόμα έναν
κρίκο στην αλυσίδα της επικοινωνιακής φούσκας του λεγόμενου «success story», που θυμίζει
ταυτόχρονα πιασάρικο καλαμπούρι βιντεοκωμωδίας του 1980.
ΥΓ.1- Το Πασόκ εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι καταψήφισε τη μείωση της τιμής σε 6.000 φάρμακα, ο Σίμος Κεδίκογλου (κυβερνητικός εκπρόσωπος) σε 12.000 φάρμακα και ο Δ.Λιντζέρης (πρόεδρος ΕΟΦ) σε 100 φάρμακα.
- Ούτε στα ψέματά
τους είναι ικανοί να συντονιστούν.
ΥΓ.2- Γ.Πεταλωτής
πρώην βουλευτής Πασόκ: «Δεν υπάρχει δυστυχώς στρατηγική στο Πασόκ.»
- Υπάρχει. Μνημόνιο λέγεται.
ΥΓ.3- Κυριάκος
Μητσοτάκης (υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης): «Η κυβέρνηση θα αντέξει άλλες 13.000 απολύσεις.»
- Οι απολυμένοι;
ΥΓ.4. Οικονομικά από
το Χάρβαρντ: «Τα Ελληνικά νοικοκυριά χωρίς ρεύμα έφτασαν τις 193.000.»
- Πρωτογενές
πλεόνασμα στο success story.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου