Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Όταν οι άλλοι κάνουν παρέλαση σαν γατιά έξω από την πόρτα του γαλατά (ΔΝΤ),εμείς βγαίνουμε στα κεραμίδια.

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ:ΕΚΛΟΓΕΣ; ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ

  Γράφει: Ο Προβοκάτορας ο Είρων                                             
Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται. Μετά τις εκλογές παρωδία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του Πασόκ ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατάφερε να διεξάγει περιφανή νίκη έναντι των αντιπάλων του. Τι;  Ήταν μοναδικός υποψήφιος;  
Έ! Και ποιος εμπόδισε τους άλλους να βάλουν υποψηφιότητα. Για να βγει ο Βαγγελάκης ο Λοβέρδος υποχρέωσε τον GAP να διαγράψει το μισό Πασόκ. Έτσι που να βρεί ο Παπουτσής τις υπογραφές; Να υπέγραφαν οι αντιμνημονιακοί Κουτσούκος και Κουσελάς (τέως εργατοπατέρες); Τι λές καλέ; Αυτοί μια φορά ψήφισαν ΟΧΙ. Έκτοτε κάθε μέρα περνάνε απ’ τη Βουλή κι αν δεν βρουν κάλπη ρίχνουν το ΝΑΙ στα γραμματοκιβώτια. Έτσι λοιπόν ο μεγάλος θριαμβευτής της εκλογικής μάχης με συγκρατημένο ύφος δήλωσε ότι τώρα αρχίζει μια νέα περίοδος για όλους μας. Τώρα θα φτιάξει τις σχέσεις του με τα λαϊκά στρώματα, με τους συνταξιούχους, με τους εργαζόμενους. Δεν αντέχω και σταυροκοπιέμαι.  Κοίτα τι παθαίνει ο άνθρωπος. Ρε Βαγγελάκη (άκη- τρόπος του λέγειν) εσύ δεν ήσουν υπουργός Οικονομικών; Εσύ δεν πήγαινες στις Βρυξέλλες και για να σε δεχτούν στο δείπνο με πάπια πορτοκάλι έκοβες συντάξεις; Εσύ δεν ήσουν που όταν ερχόταν η Τρόικα πριν παραγγείλεις τις πίτσες στο γραφείο σου για να μη στις κόψει ο Τόμσεν, έκοβες τον μισθό στον ιδιωτικό τομέα.
 Εσύ δεν καλούσες τον άλλον, τον ανεκδιήγητο εργατοπατέρα  τον Κουτρουμάνη να ξεθεμελιώσει τις συλλογικές συμβάσεις γιατί η τρόικα σου είχε κόψει το γλυκό; Ποιος ήταν Βαγγέλη μου που δέκα μήνες τώρα με τις πράξεις του διέλυσε την αγορά; Έκλεισε τα μαγαζιά; Δημιούργησε μια χώρα ανέργων; 
Και πως Βαγγελάρα μου θα φτιάξεις τη σχέση σου μ’ εμένα τον άνεργο, με τον άλλον που έμεινε άστεγος, με την γριά που δεν μπορεί να πάρει τα φάρμακά της, με το παιδί που λιποθυμάει στο σχολείο από την πείνα; Ποιος Βαγγέλη μου υπέγραψε ήδη για τα μέτρα που έρχονται από τον Ιούνιο; 200 ευρώ τον μήνα για 4ωρη εργασία ημερησίως. Με ποιους Βαγγέλη μου θα πείσεις; Σου φαινόμαστε μαζόχες; Πιστεύεις ότι ο Λοβέρδος σου έχει αντίκρισμα στην κοινωνία; Θες να σου πω εγώ μόνο πόσους ξέρω που θα τον ήθελαν στα χέρια τους; Με την Αννούλα; Αυτή δεν μίλησε για το PASOK plus και συ το έκανες less-less. Ποιο λέσα δεν γίνεται. 
Πως σου μπήκε η ιδέα Βαγγέλη μου ότι θα σας αφήσουμε να ξανακυβερνήσετε; Για πόσο Νταλάρες μας περνάτε; Τι; Θα παίξετε με τον φόβο μας; Θα μας θέσετε διλήμματα ή ευρώ ή χάος; Ποιο ευρώ Βαγγέλη μου; Σε φωτογραφία το έχουμε. Οπότε είτε ευρώ (που να το βρω;) είτε δραχμή είτε μνα είτε στάμνα για μας είναι κουπί, ήδη το χάος. Έτσι λοιπόν αφού έχω χάσει το ευρώ προτιμώ να μη χάσω και τον Έβρο. 
Γιατί με το ευρώ κάτι για ελεύθερες οικονομικές ζώνες στη Θράκη μου μίλαγες πριν γίνεις αρχηγός, τότε πού είχες πάρει τον κακό δρόμο. Εκείνες ντε, που θα επενδύσουν οι Γερμανοί και εκεί όπου δεν θα ισχύουν νόμοι, συμβάσεις, φόροι και άλλα εμπόδια που οι οπισθοδρομικές χώρες θεσπίζουν. Για την ανάπτυξη ρε γαμώτο. 
Χάος λοιπόν Βαγγέλη μου, χάος. Κι ας βγάλατε μπροστά τον ανεπάγγελτο πρόεδρο του ΣΕΒ να μας κουνήσει το δάχτυλο. Γιατί Βαγγέλη μου κάτι έμαθα μαζί σου. Το δίλημμα για μένα δεν είναι ευρώ ή χάος. Αυτό είναι για σας που έχετε μάθει να ζείτε εις βάρος μας. Για μας το δίλημμα είναι ευρωχάος ή αξιοπρέπεια. Και δες τώρα τι σου είμαι. Διαλέγω την αξιοπρέπεια. Διαβάζω ότι ο ανεπάγγελτος πρόεδρος πουλάει τα νησιά μας στην Τουρκία. Ποιος του το επέτρεψε να γίνει εθνικός ντίλερ; Θα βγάλει και μίζα; Κι ας άρχισαν τα όργανα. Με την προκήρυξη επισήμως των εκλογών θα παίξουν και τα νταούλια. Βγήκε η Αννούλα και μας είπε ότι φταίνε τα δύο κόμματα αλλά μεγάλη ευθύνη έχει και η αριστερά. Καλά αυτή είναι φευγάτη. Πότε darling κυβέρνησε η έστω συγκυβέρνησε η αριστερά; Που ήμουν εγώ και δεν το πήρα είδηση; Αλτσχάιμερ είχα; Πότε τα μέσα της Βαρονίας των ΜΜΕ έδωσαν έστω και τον αναλογούντα χρόνο στα κόμματα της αριστεράς; Ποτέ. Αντίθετα όλα αυτά τα χρόνια τη λοιδορούσαν, την έκαναν ανέκδοτο κάθε φορά που αντιδρούσε για να μη φανεί το δίκιο της. 
Άρχισαν τα όργανα να παίζουν. Θυμηθήκατε τα επιδόματα. Ω! εσείς αρχιερείς της κάθαρσης. Οσιότητες της εντιμότητας! Προπαγανδίζετε τα επιδόματα γιατί θέλετε μετά τις εκλογές να τα κόψετε. Κι έτσι δίνετε τους δικούς σας ανθρώπους. Γιατί ο τυφλός που βλέπει δεν πήρε έτσι το επίδομα τυφλού, χωρίς ένα ραβασάκι ή μια πολιτική παρέμβαση. Αχ Βαγγέλη μου; Ο σωματότυπος σου είναι τέτοιος που βοά, δεν μπορείς να κρυφτείς πίσω από το δάχτυλό σου. 
Δεν θα συγκυβερνήσεις λες με τον Αντωνάκη. Θα φροντίσουμε τα ποσοστά σας να είναι τέτοια ώστε να μη μπορείτε να κάνετε κυβέρνηση. Είδες εγώ συμπόνια. Να μη σ’ αφήσω να το πιείς αυτό το πικρό ποτήρι. Αλλά κι εκεί στη Συγγρού όλο μαύρα κοστούμια και μαύρες γραβάτες ετοιμάζουν. Λες και θα πάνε σε μνημόσυνο κι όχι σε υπουργικό συμβούλιο. Κάτι θα ξέρουν κι αυτοί. 
Το ποτάμι ποια κυλάει Βαγγέλη μου και δε γυρνάει πίσω. Δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Γιατί βρέθηκα Βαγγέλη μου εξαιτίας σας να χάνω τη ζωή μου τώρα στα πενήντα μου. Και δεν έφταιγα. Ποτέ δεν τα φάγαμε μαζί. Εγώ άφηνα περίσσευμα στο πιάτο μου. Κι ήρθες εσύ βουλιμικό ον και τα άδειασες και μου έσπασες το πιάτο. 
Και μέχρι στιγμής βρέθηκε μια βόμβα στο μετρό που ευτυχώς δεν εξερράγη, κι έγινε κι ένα ντέρμπι της ντροπής με τους γνωστούς αγνώστους. Δεν τσιμπάω ρε Βαγγελάκη. Γιατί μεταξύ μας αυτά είναι τα όργανα κι όπως σου είπα πριν περιμένω και τα νταούλια. Κι όσο θα πλησιάζει η μέρα της κάλπης περιμένω όλο και πιο χοντρές προβοκάτσιες για να μας φοβίσετε. Εύχομαι να μη δω αίμα. Αλλά ας το καταλάβετε. Ξέρουμε ότι δεν θα ξεκολλήσετε εύκολα από την εξουσία. Όχι μόνο εσείς αλλά κι οι φημισμένοι νταβατζήδες. Αυτοί έχουν μάθει να ζουν μόνο με το δημόσιο χρήμα. Δύσκολα θα το αποχωριστούν. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να μη τσιμπήσουμε σε ό,τι κι αν κάνετε.  Και προσέξτε καλύτερα να σου βγεί το μάτι παρά το όνομα. Γιατί ακόμη κι αν γίνει κάτι που δεν θα προέρχεται από το σύστημα σας κι αυτό σε σας θα το φορτώσουμε. Ακόμη και η προσπάθεια δημιουργίας τρίτου πόλου, για τη ΔΗΜ.ΑΡ μιλάω, που μάζεψε τον κάθε πικραμένο. 
Αλήθεια θα μεταπηδήσει κι ο GAP εκεί; Ούτως ή άλλως είναι το κόμμα που διαγράφει την ιστορική μνήμη. Να’ ναι καλά η Ρεπούση. Υπεύθυνη εκπαιδευτικού είναι; Άκουσα καλά;
 Έτσι λοιπόν λεβέντες μου, Αντωνο –Βαγγελάκια, δεν τσιμπάμε. Γιατί δεν προλαβαίνετε να μου αντικαταστήσετε τις ζημιές που έπαθα. Γιατί ενώ δεν σας επέτρεψα να με πλησιάσετε εσείς μου βιάσατε τη ζωή. Μου σβήσατε τα όνειρα και τις ελπίδες, μου καταπατήσατε την αξιοπρέπεια, με κάνατε νοικοκύρη άνθρωπο να εξαθλιωθώ, να μη μπορώ από φιλότιμο να δω στα μάτια τα παιδιά μου. Γιατί εμείς οι λαϊκοί έχουμε και φιλότιμο. Δεν ξέρετε τη λέξη; Ρωτήστε τον Μπαμπινιώτη, υπουργό Παιδείας τον έχετε. Γιατί ξεφτιλίσατε ό,τι πίστευα με τη συμπεριφορά σας, με τις δηλώσεις σας. Πως είπε ο Σαχινίδης; «Μειώσατε το επίδομα ανεργίας για να υπάρχει μια διαφορά από τον κατώτατο μισθό ώστε ο άνεργος να μην επαναπαύεται και να βρεί εργασία». Γιατί κ.Σαχινίδη μου δεν κάνεις και τις δικές σου μηνιαίες απολαβές 360 ευρώ για να επαναπαύεσαι κι εσύ και να μην εισπράττεις τη δική μου οργή; Γιατί ανεκδιήγητε εργατοπατέρα κ.Κουτρουμάνη διέλυσες τις συμβάσεις, τη διαιτησία, μείωσες τους μισθούς κι ύστερα ανήσυχος τάχα και δακρύων μας προτρέπεις να συνάψουμε νέες συμβάσεις; Οι δικοί μου πάντως δεν θα έρθουν. Γιατί ποτέ ως τώρα δεν ήρθαν και πηγαίναμε πάντα στη διαιτησία. Αλλά η συμπεριφορά σου Κουτρουμάνη μου χρήζει ψυχιάτρου. Γιατί μοιάζεις με το δολοφόνο που αφού εξόντωσε το θύμα του, το πριόνισε, το έκαψε, πάει πάνω απ’ τον τάφο του και θρηνεί τον χαμό του. Αιδώς!
 Θα μπορούσα να γράφω ακόμη για ώρες, να γεμίζω σελίδες. Αλλά δεν εκτονώνομαι έτσι. Θα εκτονωθώ την ημέρα των αποτελεσμάτων των εκλογών. Όπως όλοι όσοι με διαβάζετε. Τιμωρείστε τους, απαλλαγείτε από τις βδέλλες. Αλλά προσέξτε και τα λάθη. 
Είναι επικίνδυνο να ακροβατείτε με ακραία φαινόμενα. Δεν χρειάζεται νομιμοποίηση παρατάξεων ή ομάδων που παραπέμπουν σε μαύρα φαντάσματα του παρελθόντος. Ψηφίστε με θυμό αλλά και αυτοέλεγχο. Και να σκέφτεστε τι σας περιμένει από την άλλη μέρα. Αν κάνετε το λάθος και τους ψηφίσετε ξέρετε τι σας περιμένει. Αργός θάνατος. Έτσι λοιπόν προτιμήστε το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Γιατί όπως έλεγε και ο Ρήγας Φεραίος: «Καλύτερα μιας ώρας Ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή» 
                                                  ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ Ο ΕΙΡΩΝ 
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ:ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΛΕΦΤΩΝ κ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ-(VIDEO)

ΕΧΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΛΕΦΤΩΝ, ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ-(29/3/2012)-VIDEO

ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ-(29/3/2012)
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Κ.ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ:ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΠΙΑΝΕΙΣ,ΧΡΥΣΑΦΙ ΓΙΝΕΤΑΙ


Η Ελλάδα είναι το σύνορο της Ευρώπης. Όταν πρόκειται για λαθρομετανάστες βέβαια. Γιατί όταν πρόκειται για απειλή από εξωευρωπαϊκούς παράγοντες (π.χ. Τουρκία) η Ελλάδα δεν είναι το σύνορο της Ευρώπης. Τότε γίνεται μια χώρα που πρέπει να αγοράζει γερμανικά και γαλλικά όπλα για να προστατεύσει τον εαυτό της. Ακόμη και αν αυτά είναι υποβρύχια που γέρνουν.
Στη χώρα ζουν εκατομμύρια μετανάστες. Οι πρώτοι μάλιστα είχαν έρθει όταν ο Αντώνης Σαμαράς, που σήμερα ανακαλύπτει τους «εθνικούς» φόβους της λαθρομετανάστευσης, είχε ανοίξει τα σύνορα για να μπουν μετανάστες χωρίς έλεγχο, καταγραφή και νομιμοποίηση. Αυτή η μεταναστευτική πολιτική ταλαιπώρησε δεκαετίες την Ελλάδα. Και γέμισε τις τσέπες όσων πουλούσαν βίζες και χαρτιά ελληνοποίησης.
Η Ελλάδα λοιπόν γίνεται ο πρώτος κυματοθραύστης της λαθρομετανάστευσης. Οποιοδήποτε αστυνομικό μέτρο δεν μπορεί να την εμποδίσει. Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει έναν άνθρωπο που πεινάει και αναζητά φαί. Όπως δεν μπόρεσε να εμποδίσει του κουρελήδες Έλληνες που πριν από δεκαετίες αναζήτησαν την τύχη τους στα πιο απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη (μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σημείο της υφηλίου που να επισκέφτηκα και να μην συνάντησα Έλληνα). Όσοι θεωρούν πως η δικιά μας μετανάστευση ήταν διαφορετική και αγιοποιημένη, πως δεν βρώμαγε το χνώτο μας από την πείνα και πως το κάτουρό μας ήταν αγίασμα, ας ρίξουν μια ματιά στα ψηφιοποιημένα αρχεία του νησιού Έλις. Ταλαιπωρία, βρώμα, κακοποίηση και όνειρα. Άλλος προσπαθούσε να τα βρει πλένοντας πιάτα, κάνοντας μια τίμια δουλειά και άλλος κλέβοντας. Έτσι είναι η ζωή. Και κινείται από τις ανάγκες της.
Η χώρα μας, οι κυβερνήσεις της, έχουν συμφωνήσει πως όταν οι λαθρομετανάστες φτάνουν στην Ελλάδα, δεν μπορούν να μεταφερθούν πουθενά αλλού. Σε καμιά χώρα της Ε.Ε ακόμη και αν το θέλουν. Δεν μπορούν ούτε να πάνε πίσω γιατί εκκρεμούν αιτήσεις πολιτικού ασύλου και ένα δαιδαλώδες νομικό καθεστώς. Μένουν εδώ εγκλωβισμένοι. Και η τρομερή Ευρώπη, η οποία βγάζει ψηφίσματα ακόμη και για τα δικαιώματα της σομόν μουχρίτσας, βολεύεται μια χαρά με μια χώρα αποθήκη ανθρώπων που την ξελασπώνει.
Μέχρι εδώ είναι το πολιτικό θέμα. Γιατί υπάρχει και η μπίζνα. Οι λαθρομετανάστες έγιναν μια μεγάλη επιχείρηση. Στις δημόσιες υπηρεσίες, με επιχείρημα την γραφειοκρατία και τα απλά που κανένας δεν ρύθμιζε, στήθηκε ένας μηχανισμός που έβγαζε χρήμα για να «επισπεύσει» ή να «τακτοποιήσει» διαδικασίες. Πολύ χρήμα και για δεκαετίες. Και τελικώς ήρθε το χοντρό κόλπο.
Τον Νοέμβριο του 2011 στο «Κουτί της Πανδώρας» δείξαμε τον δρόμο που έχει φτιάξει το ελληνικό κράτος για τους λαθρομετανάστες. Τον καταγράψαμε στην κάμερα. Φτάνουν στον Έβρο και με πούλμαν που μισθώνονται γι αυτό το σκοπό, οδηγούνται στο κέντρο της Αθήνας. Όχι αλλού, μόνο εκεί και συστηματικά. Ζουν σε σπίτια σε άθλιες συνθήκες στα οποία τους προωθούν κυκλώματα. Έτσι και όχι αλλιώς, δημιουργήθηκε ο Άγιος Παντελεήμονας.
Στον υποβαθμισμένο Άγιο Παντελεήμονα ξεκίνησαν και οι πρώτες διαμαρτυρίες. Κάποιοι κύριοι και κυρίες, έβγαιναν στην τηλεόραση διαμαρτυρόμενοι για την εγκληματικότητα και την εξαθλίωση. Αλήθεια ήταν όλα αυτά. Άλλωστε συμμορίες Αλβανών (ναι αυτών των πρώην μεταναστών) και Χρυσαυγιτών κυνηγούσαν τους έγχρωμους μετανάστες. Η περιοχή έγινε αβίωτη. Οι τιμές στην αγορά γης έπεσαν κατακόρυφα. Όπως αποκαλύψαμε σε εκείνη την εκπομπή, οι πρωταγωνιστές των τηλεοπτικών δελτίων που παρουσίαζαν τον Άγιο Παντελεήμονα ως επικίνδυνη περιοχή δεν ήταν ούτε αγανακτισμένοι ούτε ιδεολόγοι της «εθνικής καθαρότητας». Ήταν μεσίτες που έριχναν με τον τρόπο αυτό τις τιμές και αγόραζαν φτηνά.
Το φαινόμενο δεν είναι άγνωστο. Μάλλον συνηθισμένο. Σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι μετανάστες χρησιμοποιούνται για να υποβαθμιστούν περιοχές οι οποίες στη συνέχεια αναβαθμίζονται αφού αυτοί εκδιωχθούν.
Στην Αθήνα λοιπόν αυτές τις μέρες ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ξεκίνησε τις επιχειρήσεις σκούπα. Οι μετανάστες θα μεταφερθούν σε φρουρούμενες περιοχές σε όλη την χώρα. Το εκλογικό σώμα θα ικανοποιηθεί και η «ασφάλεια» θα ιεραρχηθεί ως πρώτη στην ατζέντα για να εξασφαλίσει όχι την ασφάλεια αλλά τον φόβο. Όποιος φοβάται υποχωρεί και αποδέχεται. Έτσι οι «πολίτες» θα μαντρωθούν στο στρατόπεδο της πολιτικής που την ορίζει ο φόβος, την ώρα που οι μετανάστες μαντρώνονται στα «στρατόπεδα».
Η ερώτηση είναι, με ποια προοπτική φυλακίζονται όλοι αυτοί; Για να γίνει τι στο μέλλον; Να προωθηθούν στην Ευρώπη ή να οδηγηθούν πίσω; Δεν το απαντάνε αυτό το καθοριστικό ερώτημα. Μιλούν αόριστα για την ασφάλεια που πρέπει να εξασφαλιστεί και τον πολιτισμό που πρέπει να λάμψει.
Και θα λάμψει απ ό,τι φαίνεται αφού ο κύριος Παπαδήμος ανακοίνωσε πως θα αναβαθμιστεί πλέον το κέντρο της Αθήνας. Όσοι αγόραζαν τόσα χρόνια φτηνά με επιχειρηματικό εργαλείο τους μετανάστες, θα βάψουν, θα φωτίσουν και θα πουλήσουν. Ανάπτυξη λέμε.
Φαντάζομαι πως όταν στο μέλλον τα στρατόπεδα με τους λαθρομετανάστες γίνουν εστίες εξέγερσης από αυτούς που είναι φυλακισμένοι και τα παιδιά τους, που θα γεννιούνταν σκλάβοι, ο Χρυσοχοϊδης (αν υπάρχει ακόμη αυτή η πολιτική κατηγορία) θα δηλώσει απλώς τα ανάποδα. Δηλαδή πως αυτή τη φορά διάβαζε. Όπως ο Χριστόδουλος.
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Μ.ΡΑΣΟΥΛΗΣ:ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ MONEY-LAND

Μ.ΡΑΣΟΥΛΗΣ:ΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ  ΟΙ ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ MONEY-LAND

thumb

Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, ο Μανώλης Ρασούλης έστειλε ίσως την τελευ­ταία επιστολή του στη φίλη και δημοσιογράφο στη Γερμανία Ζωή Νιομανάκη. Έναν χρόνο μετά, δημοσιεύουμε την άγνωστη επιστολή που μοιάζει λες και γράφτηκε τώρα.
Ήταν το πρώτο μου ταξίδι στην Αθήνα έπειτα από 18 μήνες, το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα της κρίσης και το πρώτο μου ταξίδι… δίχως την παρέα του Ρασούλη, ο οποίος είχε γίνει ο προσωπικός μου «ξεναγός» και με γύριζε πάντα σε ιδιαίτερες γωνιές της πόλης τα τελευταία χρόνια αφ’ ότου είχαμε γνωριστεί. Για να παίρνω «γνήσιες τζούρες Ελλάδας και να αντέχω γλυκύτερα την ξενιτιά», όπως έλεγε, όταν κατέβαινα για δουλειές στην Αθήνα, που ομολογουμένως δεν τη νιώθω πικρή ή ξινή, διότι βρίσκομαι ανέκαθεν εδώ και μου είναι οικεία και αγαπητή, η βάση μου.
Με γύριζε, λοιπόν, ο ιδιαίτερος αυτός άνθρωπος, με τα πόδια κυρίως, πάντα γύρω από το κέντρο, και μου έλεγε… έλεγε… έλεγε τις πιο όμορφες και ζωηρές ιστορίες γι’ αυτόν τον τόπο – ιστορικο-πολιτικο-οικονομικο-ερωτικο-κοινωνικές και βάλε... Επίσης συναντιόμασταν συνεχώς και με ανθρώπους που ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φανταζόμουν πως θα συναντούσα, και μάλιστα σε τόσο φιλικό επίπεδο, για καφέ, φαγητό και χαβαλέ…
Φέτος λοιπόν θα ήταν όλα αλλιώς... Και είχα ένα σφίξιμο, μια αγωνία και έναν πόνο στο στομάχι όταν κατέβηκα στην πατρίδα, επηρεασμένη από ό,τι είδα, άκουσα, διάβασα τόσο καιρό μέσα από τα μάτια αυτών που μεταφέρουν εικόνες και αισθήσεις, αληθινές ή παραποιημένες, εντόπιοι και μη, σε όλα τα ΜΜΕ εντός και εκτός χώρας όλο τον τελευταίο καιρό.
Ένας χρόνος τώρα... «μετά Ρασούλη», το μόνο που με παρηγόρησε λίγο την πρώτη μέρα ήταν η θέα της γιγαντοαφίσας προς τιμήν και μνήμην του στην πρόσοψη του Hondos στην Ομόνοια. Αλήθεια! Απολύτως αντιπροσωπευτικό δείγμα της Ελλάδας που δεν τιμά τα παιδιά της επίσημα, αλλά τιμώνται από τον λαό, κάποιον ιδιώτη στην προκειμένη, εν τούτοις, όμως, στο κεντρικότερο λαϊκό σημείο της χώρας, θα του άρεσε πιστεύω. Και περνώντας από εκεί, με κατεύθυνση το Θησείο (ναι, είναι καθιερωμένη η επίσκεψη για καφέ απέναντι στον Ιερό Βράχο για μένα το «τουριστάκι»), πίνοντας τον πρώτο μου καφέ εκεί ακριβώς, παρατηρώντας τα πρόσωπα των περαστικών αλλά και των άλλων γύρω μου που απολάμβαναν τον καφέ τους κάνοντας φωτοσύνθεση και αφού «εγκλιματίστηκα» σύντομα στο να μην κοιτάζω στα μάτια τούς πλανόδιους πωλητές, που αδιάκοπα και σε ρυθμό καρδιογραφήματος πέρναγαν και προσπαθούσαν να πλασάρουν την όποια πραμάτεια τους με το στανιό, έπλεα σε μνήμες και θυμόμουν ύστερα από καιρό πάλι το τελευταίο γράμμα του Ρασούλη σε μένα πριν «χαθεί». Θλιμμένος για το τότε ξεκίνημα της αρνητικής προπαγάνδας κατά της Ελλάδας στη Γερμανία - το εξώφυλλο της Αφροδίτης, αν θυμάστε - μου είχε στείλει και αφήσει στη διάθεσή μου μια επιστολή να τη μεταφράσω, να τη διαδώσω, να την κάνω ό,τι θέλω, όπως μου είχε πει, και δεν πρόλαβα να το κάνω, για προσωπικούς μου λόγους δυστυχώς, πριν τον χάσουμε απρόσμενα. Στη συνέχεια με κατέβαλε τέτοια θλίψη, που μόνο αυτό δεν με ενδιέφερε, το να την κοινοποιήσω: ιεροσυλία και οπορτουνισμός στα δικά μου μάτια μια τέτοια κίνηση. Την άφησα να «ζει» έναν χρόνο μόνο στην ψυχή μου.
Πίνοντας, λοιπόν, τον καφέ μου στο κέντρο της Ελλάδας, με όλο αυτό το βουητό γύρω μου, «άκουγα» αλλά και «έβλεπα» τα λόγια του ζωντανά στα πρόσωπα των περαστικών. πόσο «μπροστά» αυτός ο άνθρωπος! πολύ πριν φτάσει η Ελλάδα εδώ που έφτασε, γραμμένες φράσεις λες και τις έγραψε χθες, δεν επιτρέπεται να το γνωρίζουν μόνο λίγοι, σκέφτηκα και αποφάσισα πως θα ήταν κρίμα να μην μοιραστώ τις, ίσως, τελευταίες του «επίσημες» κουβέντες προς ένα ευρύτερο κοινό. Κρίνετε μόνοι σας αν υπερβάλλω…
Ζωή Νιομανάκη
Δημοσιογράφος στο κρατικό ραδιοτηλεοπτικό κανάλι WDR (West Deutscher Rundfunk)
-------------------------------------------------
Η επιστολή του Μανώλη Ρασούλη
Νοέμβριος 2010
«Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν: ‘‘Άκουσον μεν, πάταξον δε’’.
Ο σκοπός της επιστολής μου είναι να στείλω δύο μηνύματα:
1. Εγώ προσωπικά δεν δέχομαι τους τίτλους pigs - οκνηρός - άσωτος κ.λπ. που μας φόρτωσαν γενικεύοντας κάποιοι απ’ τα βόρεια.
2. Υπάρχει μια Ελλάδα μες στην Ελλάδα, όπως υπήρχε μια Γερμανία από το 1933 έως το 1945.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και 25 χρόνια, ζώντας με τους συμπατριώτες μου, βιώνοντας μια διαρκώς γενικευόμενη, αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, έλεγα ότι αυτό το στυλ θα καταστρέψει την Ελλάδα, μπορεί και την ανθρωπότητα. Έκανα το οτιδήποτε να εκφράσω το αντίδοτο. Μάλλον απ’ ό,τι φαίνεται ηττήθηκα.
Στην Ελλάδα σφυρηλατήθηκε και εγκαθιδρύθηκε ένας μέσος πολίτης, μικροαστός, νεόπλουτος, αρχοντοχωριάτης. Επικυριάρχησε στο κοινωνικό, πολιτικό, ιστορικό, ψυχολογικό, αισθητικό προσκήνιο, καταστρέφοντας τον ρυθμό και το στυλ της χώρας. Επίσης, καταστρέφοντας τη λαϊκή κουλτούρα, δηλαδή το αυθεντικό τραγούδι, που είναι το θεμελιώδες στοιχείο της ταυτότητάς μας, απαξιώνοντας την λόγια ποίηση, εγκαθιδρύοντας, διά πυρρός και σιδήρου, τα πολιτιστικά κέντρα της χαράς και της αισιοδοξίας, όπως τα ονόμασαν, κάτι χαζοκαμπαρέ, τα λεγόμενα σκυλάδικα. Διαμόρφωσαν έναν χαζοκαμπαρετζίδικο τρόπο σκέψης, καθιστώντας την Ελλάδα ένα νομιμοποιημένο πορνοστάσιο. Ο πολιτισμός, καθώς και ο τουρισμός, δέχτηκαν σκληρά πλήγματα. Από τους περιηγητές του ’60 φτάσαμε στα ξενοδοχεία των 5.000 ανθρώπων που, με τα βραχιολάκια στο χέρι, βίωναν τις διακοπές τους και έφευγαν σχεδόν χωρίς να ξέρουν σε ποια χώρα τους φέραν. Η εποποιία του Ζορμπά, των παιδιών του Πειραιά, παρήλθε ανεπιστρεπτί. Πωλήθηκαν κατά κόρον και ο μύθος και η παρθενικότητα της χώρας, αλλά και το συμπαθές ναΐφ του μέσου ρωμιού αντικαταστάθηκε από την κουτοπονηριά, από το απρόσωπο, από τον μέσο όρο των super market και των τραπεζών και τώρα το σλόγκαν του Υπουργείου Τουρισμού “Έλα στην Ελλάδα να ζήσεις τον μύθο σου“ ακούγεται γελοίο και κούφιο.
Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα μες στην Ελλάδα, εξόριστη και καταδικασμένη από τα ποικίλα golden boys και τους εγχώριους κερδοσκόπους που δεν αναγνωρίζουν πατρίδα ή πολιτισμό, αλλά ορκίζονται στη money-land. Ανίκανοι και άπληστοι.
Δεν συμμετείχα στους ολυμπιακούς αγώνες γιατί ήμουν σίγουρος ότι μετά την φαμφάρα θα ακολουθούσε η ξεφτίλα, όπως και έγινε. Η Αθήνα είναι πρωτοφανές φαινόμενο πρωτεύουσας που έχει τον μισό πληθυσμό της χώρας στην επικράτειά της. Αλαζονική πόλη, αφού λανσάρεται ως μητέρα της δημοκρατίας και του μέτρου. Τώρα είναι αμετροεπής μητρόπολη, βρώμικη μητέρα απίστευτης εγκληματικότητας. Δημοκρατία δεν υπάρχει, πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει. Όλα ελέγχονται από το ΔΝΤ, την Ευρώπη, τους Γεωργιανούς και Ρουμανόγυφτους εγκληματίες. Παλιότερα σκεφτόμουν μήπως φέρναμε 100 Γερμανούς (βλέπε Ρεχάγκελ), να αναλάβουν για 100 χρόνια τη χώρα, μπας και ισορροπήσει. Θα με κατηγορούσαν για ανθέλληνα. Τώρα τους έφεραν ή ήρθαν λόγω ανωτέρας βίας και την πληρώνουν αυτοί που δεν έφταιξαν. Χιλιάδες χάνουν τις δουλειές τους, άλλοι αυτοκτονούν και άλλοι αγοράζουν ακριβά σπίτια στο κέντρο του Λονδίνου. Κατά τα άλλα, τα εκλεκτά στελέχη του ελληνικού status πουλούν φούμαρα ότι είναι απόγονοι του Αριστοτέλη, του Σωκράτη και του Ηράκλειτου. Και αυτά χωρίς εσωτερική λογική, και έτσι ξανακαταλήξαμε σε μια νέα greek salad, σε μια δραματική φαρσοκωμωδία. Εγώ προσπάθησα να καταλάβω τι συμβαίνει και να αντιπροτείνω κάποιες λύσεις. Ως εκ τούτου υπέστην ποικίλα πογκρόμ. Ηττήθηκε η αντίληψή μας, γι’ αυτό φτάσαμε στο παρόν χάλι. Αντιλαμβάνομαι ότι όλα αυτά είναι μέρος μιας παγκόσμιας κρίσης. Το ανθρώπινο είδος βρίσκεται στο απόλυτο αδιέξοδο. Ο πλανήτης έχει καταστραφεί. Δεν μπορούμε πια να αναπτύξουμε τους ρυθμούς της βιομηχανίας όπως παλιά και ταυτόχρονα να σώσουμε το περιβάλλον. Τι μέλλει γενέσθαι; Κάθε κρίση γεννά πόλεμο. Το απεύχομαι και κάνω κάθε τι για να μην μας συμβεί. Γεννήθηκα σαράντα μέρες μετά τη βόμβα στη Χιροσίμα. Ως εκ τούτου προσπαθώ στη Μέση Ανατολή, εδώ και οχτώ χρόνια, να δημιουργηθεί ένας κοινός παρονομαστής για τους δυο λαούς, γιατί από αυτό το άλυτο πρόβλημα μπορεί να ξεκινήσει ένας παγκόσμιος πόλεμος.
Ονειρευόμουνα να γίνει η Ελλάδα μια πολιτισμική Ελβετία και μητέρα που θα κυοφορήσει ένα όραμα για την παγκόσμια ειρήνη. Τώρα είμαστε στο στόχαστρο όλου του δυτικού κόσμου και παράδειγμα προς αποφυγή. Να μην ξεχάσω να πω ότι πριν από χρόνια έστειλα μια επιστολή στην Süddeutsche Zeitung περί όλων αυτών, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν για το θέμα. Πέρυσι και φέτος ο Γερμανός ανταποκριτής της ίδιας εφημερίδας στην Κωνσταντινούπολη ήρθε στην Ελλάδα, μου πήρε δύο συνεντεύξεις και πάλι η διεύθυνση της εφημερίδας αδιαφόρησε. Πάντως εγώ προσπάθησα. Επίσης, ως προς το θέμα που ετέθη να πουλήσει η Ελλάδα τα νησιά της και την Ακρόπολη, έχω να πω: (α) Η Ακρόπολη δεν είναι ιδιοκτησία μας. Ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα και (β) Μεγάλες εκτάσεις της Ελλάδας, και όχι μόνο, έχουν αγοραστεί από Γερμανούς. Πρόσφατα συμμετείχα σε ένα φεστιβάλ ποίησης στη Μαγιόρκα, όπου ο κυβερνήτης της μας έλεγε με αγωνία ότι οι Γερμανοί έχουν αγοράσει το 80% του νησιού και θέλουν να το προσαρτήσουν στη Γερμανία. Αν αυτό αποτελεί ένα σχέδιο επεκτατισμού στον νότο εκ μέρους της Γερμανίας, δεν γνωρίζω. Αν, λόγω της κρίσης, οι νεοέλληνες ξαναχαθούμε στη διασπορά, θα ήθελα να έρθουν στην Ελλάδα ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες από όλο τον κόσμο, και από εδώ να ξεκινήσει μια προσπάθεια διαιώνισης της ζωής πάνω στον πλανήτη σε ένα ανώτερο επίπεδο.
Αυτά προς το παρόν. Σας χαιρετώ όλους και τον καθένα χωριστά.
Εμμανουήλ Ρασούλης, Έλλην τραγουδοποιός»
             ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ-(29/3/2012)
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)  

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΣΤΑΘΗΣ:Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ



Παλιό, καλό κι αποτελεσματικό όπλο η αποπληροφόρηση, η παραπληροφόρηση και γενικώς η προπαγάνδα.
Για τρίτη φορά, αν ενθυμούμαι καλώς, βγαίνει στον αφρό το θέμα των επιδομάτων-μαϊμού,
ποταμός λέξεων
για αυτούς που τα παίρνουν
ούτε λέξη όμως για τους γορίλες που τα χορηγούν. Πράσινους και μπλε γορίλες
πολύ ευδιάκριτους κατά τα άλλα στις τοπικές κοινωνίες, αλλά αόρατους για τα δύο -κυρίως- κόμματα που τους εκτρέφουν.
Βεβαίως, αν μελετήσει κανείς τους αριθμούς προσεκτικά, θα δει ότι οι ανάπηροι-μαϊμού δεν είναι και τόσον πολλοί όσον θέλουν να τους εμφανίζουν τα παπαγαλάκια - είδος πολύ πιο επικίνδυνο απ’ τις μαϊμούδες στη ζούγκλα που πλέον ζούμε, διότι εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα: στη μετατροπή της κοινωνίας σε
μία εργασιακή ζούγκλα,
μάλιστα εγκλωβισμένη σε μια νέα «Φάρμα των Ζώων» με χαρακτηριστικά Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, ενός δηλαδή απέραντου
Στρατοπέδου Συγκέντρωσης
η Ωραία Ελλάς.
Μέσα σε ελάχιστον χρόνο η χώρα υπό το Καθεστώς Κατοχής του Μνημονίου έχει μεταβληθεί σε μία Κόλαση Μαύρης Εργασίας που συνεχώς διευρύνεται. Ενα πραγματικό ολοκαύτωμα της Εργασίας συντελείται
με εργαζόμενους όλο και πιο φθηνούς, όλο και πιο ευέλικτους, με  όλο και πιο πολλούς εξ ‘ αυτών ανασφάλιστους.
Ήδη οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν πληρώνουν το προσωπικό τους παρά με καθυστέρηση μηνών. Περίπου 150.000 επιχειρήσεις πληρώνουν έναντι και κατά το δοκούν. Μόνον μία στις δέκα πληρώνει πλέον τακτικά.
Οι μισθοί βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση (πώς λέμε ελεύθερη αγορά εργασίας;), η εκ περιτροπής απασχόληση οργιάζει, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας πληθύνονται σαν μολυσματικός ιός, τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν έσοδα, άνθρωποι δουλεύουν 10 ώρες και πληρώνονται για τέσσερις
αν και όταν πληρώνονται.
Είναι πλέον τόσο μεγάλο το κακό και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο, που δεν χρειάζονται Μελανοχίτωνες για να επιβάλουν τη Μαύρη Εργασία, αλλά τρέχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πια να 
δουλέψουν για ένα ξεροκόμματο
να γίνουν δουλοπάροικοι, και να ’ναι και ευχαριστημένοι που βρέθηκε ένας... Χριστιανός να τους εκμεταλλεύεται αντί να ξεροσταλιάζουν στα αζήτητα μιας οικονομίας που «δεν τους αντέχει».
Δεν ξέρω πόσον ηλίθιοι αισθάνονται τώρα ορισμένοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που νόμιζαν ότι ο εχθρός τους ήταν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα, το
θέμα μας είναι οι γορίλες των δύο κυβερνητικών κομμάτων που καθαίρεσαν τον πολιτισμό της εργασίας και τον έκαναν ζούγκλα.
Το θέμα μας είναι οι Δυνατοί, τα παπαγαλάκια τους και τα τρωκτικά τους που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως τροφή για τα κέρδη τους,
οι «πατριώτες» καπιταλιστές που έχουν οδηγήσει την πατρίδα στη δυστυχία. (Κι εν τέλει στην υποδούλωση).
Στην Ελλάδα, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, το κράτος λειτουργούσε: α) για να πλουτίζουν κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες,
β) για να βολεύουν τα κυβερνητικά κόμματα την πελατεία τους με διορισμούς στο Δημόσιο κι άλλα ρουσφέτια και γ) για να διώκει τους εργαζόμενους κι όσους επιχειρηματίες πήγαιναν με τον «σταυρό στο χέρι».
Το κράτος αυτό σήμερα βρίσκεται υπό κατοχήν. Κι ως εκ τούτου η λεηλασία θα συνεχιστεί και θα συνεχίζεται πιο άγρια.
Το ίδιο θα συνεχίζονται και οι ευφημισμοί της προπαγάνδας όσων μας έφεραν ώς εδώ. Για παράδειγμα : ως «Επένδυση με πυρήνα τη θάλασσα» περιέγραφε προ ημερών η «Καθημερινή» τη δήωση του Ελληνικού!!
Εχει όμως, νομίζω, φθάσει ο κόμπος στο χτένι.
Τώρα που ο ένας μετά τον άλλον οι εργαζόμενοι γίνονται απλήρωτοι εργαζόμενοι ή «ευέλικτοι» ή άνεργοι, τώρα που
το μέλλον των νέων είναι να γίνουν δουλοπάροικοι, τι άλλη δικαιολογία θα έχουμε για να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει;
Με τους ίδιους δημαγωγούς θα πορευθούμε;
Με τη Διαπλοκή και τα φερέφωνά της;
Αλλά , αν δεν είναι εσχάτη προδοσία απέναντι σε μία κοινωνία ο εγκλεισμός της σε ένα Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Μαύρης Εργασίας, τότε τι είναι εσχάτη προδοσία;
========================================================
Κεραμιδόγατος
 ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)