1)-Όταν εμείς ανακαλύπταμε την ανομία.
Όταν εμείς ανακαλύπταμε την «ανομία», αυτοί, ανεβασμένοι πάνω στα δέντρα, μιλούσαν ακόμα για πολιτική…
Με άλλα λόγια, όταν εμείς αναβαθμίσαμε σε ερμηνευτικό εργαλείο πολυσύνθετων κοινωνικών φαινομένων την ηθικολογική έννοια της «ανομίας», οι άλλοι, πάντα πάνω στα δέντρα, μιλούσαν ακόμα για πολιτική!
Οι Γερμανοί, λοιπόν (βλ. π.χ. Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 28/8, άρθρο του Αχιλλέα Φακατσέλη), και ειδικότερα οι Βερολινέζοι, παρατηρούν ανήσυχοι τους μαζικούς εμπρησμούς αυτοκινήτων στην πόλη τους: γύρω στα 2.000 αυτοκίνητα έχουν πυρποληθεί από το 2007, ενώ μέσα στο 2011 ξεπέρασαν ήδη τα 300.
Οι αστυνομικές αρχές μιλούν για «εγκληματικές πράξεις σχιζο-μητροπολιτικών προλετάριων». Όμως οι πολιτικοί, π.χ. ο υπουργός εξωτερικών και η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ, δίνουν πολιτική διάσταση στο πρόβλημα και το θεωρούν προανάκρουσμα αναρχικής τρομοκρατίας. Πιστεύουν ότι το φαινόμενο, στις διαστάσεις που πήρε, ξεπερνά τα όρια της «παραβατικής συμπεριφοράς» και θυμίζει την παλιά πρακτική πολιτικής βίας.
Ανάλογα οι Βρετανοί επιχείρησαν να συνδέσουν τα εκτεταμένα επεισόδια του Αυγούστου, τους βανδαλισμούς και τις λεηλασίες, με την πολιτική:
«Δρέπουμε τους καρπούς όσων σπείραμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, δημιουργώντας μια κοινωνία με χονδροειδείς ανισότητες, με βάση την αξία “άρπαξε ό,τι μπορείς, όπως μπορείς”. […] Μια κοινωνία πλιατσικολόγων δημιουργημένη από τους βουλευτές και τις σκανδαλώδεις δαπάνες τους, τους τραπεζίτες και τα μπόνους τους, τις φοροδιαφεύγουσες επιχειρήσεις, τους δημοσιογράφους που υπέκλεπταν κινητά τηλέφωνα, τους αστυνομικούς που έπαιρναν μίζες…» (αντιγράφω από τη δική μας εφημερίδα, λόγια του βουλευτή των Εργατικών Τζον Μακντόνελ).
«Στην καρδιά αυτών των ταραχών και της βίας που ξέσπασε αυτές τις μέρες, υπάρχει η αίσθηση από την πλευρά μεγάλου μέρους των νεότερων γενεών [...] ότι γι’ αυτούς δεν υπάρχει μέλλον, ούτε σεβασμός, ούτε ενδιαφέρον» (από το ίδιο φύλλο, Άλαστερ Κάμπελ, σύμβουλος επικοινωνίας του Τόνι Μπλερ).
Εδώ σ’ εμάς είχε δοθεί αίφνης ολόκληρη μάχη να θεωρηθεί μη πολιτική η δίκη της 17 Νοέμβρη, έπειτα, τον Δεκέμβρη του 2008, στο ίδιο μήκος κύματος π.χ. με τον Αλέξη Κούγια, μιλούσαμε για μαμόθρεφτα βορείων προαστίων και για απολιτικούς μπαχαλάκηδες. Παράλληλα, κάθε προσπάθεια ανάλυσης και ερμηνείας τέτοιων φαινομένων θεωρήθηκε και θεωρείται υιοθέτηση των πράξεων βίας, ή και παρότρυνση σε βία.
Είδαμε έτσι και βλέπουμε την πολιτική να συνθλίβεται κάτω από τη σκανδαλισμένη ηθικολογία και την εμπρόθετα παραπολιτική «ορολογία» περί ανομίας, προοδευτικού λυρισμού, ενοχικών μεσηλίκων, παλαβής αριστεράς κτλ.
Είναι φανερό, το μέλημα ήταν και είναι ένα. Με την απολιτικοποίηση –και τη συνακόλουθη ηθικοποίηση– της πολιτικής αρνούμαστε πως είμαστε εμείς, σαν κατεστημένο πλέον, ο στόχος της αποδοκιμασίας και της βίας, πως είμαστε εμείς ο αποδέκτης της μούντζας και της ροχάλας, αφού εμείς είμαστε σήμερα εξουσία, ή το αξιοδάκρυτο πια: αεριστές και γλειφτρόνια της εξουσίας.
*********
2)-Φτύσε με, παπά μου, ν’ αγιάσω.
Φτύσε με, παπά μου, ν’ αγιάσω, παναπεί να συνεχίσω να εκλέγομαι, να κρατώ την καρέκλα γερά.
Από Αντρέα είχαμε αρχίσει, μην ξεχνιόμαστε, κι ό,τι μας ξένισε τότε αρχικά, οι γονυκλισίες στη Σουμελά κ.ά., έμελλε να είναι ό,τι πιο φυσικό και αυτονόητο έκτοτε, ο Βενιζέλος να κρατάει την εικόνα στη λιτανεία, ο Βενιζέλος ήξεις-αφήξεις για τις υπογραφές του Χριστόδουλου, ο θρησκευτικά αποστασιοποιημένος Γιωργάκης σαν Γιώργος έπειτα να τρέχει να κοινωνάει, κτλ.
Και ο υπουργός υγείας που πήγε να συζητήσει με τον αρχιεπίσκοπο το θέμα των μεταμοσχεύσεων. Οφείλω εδώ να πω ότι τον συγκεκριμένο αρχιεπίσκοπο προσωπικά τον εκτιμώ πολύ περισσότερο από τον συγκεκριμένο υπουργό. Ο οποίος όμως δεν παύει να είναι υπουργός μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Που πάει να συζητήσει με τον αρχιεπίσκοπο, και –εδώ ήθελα να σταθώ– «έσπευσε [!] να διευκρινίσει ότι, εκτός από εκπρόσωπος της Πολιτείας, επισκέφθηκε την Αρχιεπισκοπή και ως μέλος του εκκλησιάσματος».
Αλλά ποια είναι η αντίδραση της συντεταγμένης πολιτείας ακόμα και στις συνεχείς προκλήσεις ιεραρχών, συχνά από το βήμα που η ίδια η πολιτεία, μαζί με το μισθό, τους εξασφαλίζει; Μισή κουβέντα του Πεταλωτή στην αυγουστιάτικη ιταμότητα του Καλαβρύτων, και ως συνήθως σιωπή απέναντι στον μέγα κομματάρχη του Βορρά, που, μήνα Αύγουστο κι αυτός, δήλωσε πως θα πάει να τα κάνει γυαλιά καρφιά, έτσι κι ανοίξει ραδιοφωνικός σταθμός που θα εκπέμπει στα σλαβομακεδονικά.
Άραγε κυρώσεις δεν προβλέπονται, νόμοι δεν υπάρχουν, για υμνητές επίορκων αξιωματικών, για πρόκληση παθών και προτροπή σε πράξεις βίας;
Ειδικότερα ο Άνθιμος κηρύσσει κάθε Κυριακή το λόγο της μισαλλοδοξίας από άμβωνος, οπότε έστω δουλειά δική του και των πιστών του. Κηρύσσει όμως ταυτόχρονα από τηλεοράσεως, σε απευθείας σύνδεση, από την ΕΤ 3, ένα κρατικό δηλαδή κανάλι, οπότε και δουλειά δική μας, όλων μας, πολιτών φορολογουμένων.
Ας μείνουμε όμως με το άλλο αυγουστιάτικο, την πρωτότυπη ευχή του Σαμαρά για «Καλή Παναγιά», αφού σ’ αυτήν εναπόθεσε τις ελπίδες για τη σωτηρία της χώρας. Θα μπορούσε ωστόσο να είχε γίνει πιο συγκεκριμένος, και στη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου να είχε ευχηθεί «Καλή κοίμηση».
Έτσι κι αλλιώς, συνεχίζουμε να υπνώττουμε.
***********
3)-Η πλάστρα και η τίκτρα
Δεν είναι να λείπει Αύγουστο πια κανείς, τα καλύτερα χάνει…
Π.χ. τον ρέκορντμαν των περισσότερων κομματικών μετακινήσεων στον συντομότερο χρόνο κ. Κιλτίδη, που στο Λάος είδε τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του: «Φέρω σε όλη μου τη ζωή το ελληνότροπο αξιακό σύστημα που πρεσβεύει ο ΛΑΟΣ» είπε κατά την προσχώρησή του.
Και μίλησε αμέσως έπειτα στη Βουλή (23/8) για τη μοναδικότητα της ελληνικής γλώσσας, της γλώσσας που όχι μόνο δεν πρέπει «να απεμποληθεί» παρά «ήρθε η ώρα να αναταχθεί» (τι μας θυμίζει τώρα αυτό!), για να είμαστε ακόμα πιο μοναδικοί.
Και μοναδικά να ομιλούμε, π.χ. για τις «δημιουργικές και παραγωγικές κοινότητες του ελληνισμού» που θα προκύψουν «από τις πηγές και τις ρίζες της πλάστρας μήτρας του έθνους», όπως είχε πει, πάλι κατά την προσχώρησή του, πιστεύοντας πως με την «πλάστρα» του κάτι παίρνει από τη λάμψη του Παλαμά.
Όμως μια μήτρα δεν θα είναι πλάστρα, κύριε Κιλτίδη, παρά ως τίκτουσα... «τίκτρα»!
*********
4)-Τι να σου κάνουν σκέτα δακρυγόνα;
Η αστυνομία «περιορίζεται σε χρήση δακρυγόνων, αφού της απαγορεύεται να δρα αποτελεσματικότερα στα χτυπήματα με καδρόνια των μη κουκουλοφόρων δήθεν ειρηνόφιλων παρελαυνόντων…» έγραφε ο Γιάννης Μαρίνος, ένα μόλις μήνα μετά το όργιο αυθαιρεσίας της αστυνομίας, που καταγγέλθηκε ακόμα και από παράγοντες της ΕΛ.ΑΣ.
Συγκεκριμένες προτάσεις, κύριε Μαρίνο;
5)-Η μικρή Ορθοδοξία που άμα μεγαλώσει θέλει να γίνει Ισλάμ
Η μητρόπολη Ξάνθης καταδίκασε μια θεατρική παράσταση που σατιρίζει τον μοναχισμό. Και ακολούθησε η μητρόπολη Πατρών, που επιχειρεί να ματαιώσει την παράσταση.
Όσο ανήκουστο κι αν θα είναι αν καταφέρει να ματαιώσει την παράσταση, άλλο τόσο είναι παράλογο να περιμένουμε να συμφωνήσει η εκκλησία με σάτιρα που στρέφεται εναντίον της.
Αλλά άλλο ήθελα να σημειώσω. Τη φράση από την ανακοίνωση της μητρόπολης της Ξάνθης ότι «στο Ισλάμ δεν θα μπορούσε να ανεβάσει κανείς ένα τέτοιο έργο, [...] γιατί οι μουσουλμάνοι προστατεύουν τη θρησκεία τους…»
Ιδού ο κρυφός πόθος της «θρησκείας της αγάπης», η κρυφή ζήλια για τη «θρησκεία του μίσους», που προστατεύει κτλ. Πώς προστατεύει; Γνωστόν: με τη σπάθα.
Ιδού και το κρυφό μήνυμα λοιπόν, ή η κρυφή παραίνεση προς εγχώριους ταλιμπάν.
=========================================================
Ο Γιάννης Χάρης έγραφε στην εφημερίδα τα "ΝΕΑ" επί δώδεκα συναπτά έτη. Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη γνωστός και ως ΔΟΛ διέκοψε την συνεργασία του με τον Γιάννη Χάρη εδώ και δύο εβδομάδες. Το παραπάνω άρθρο είναι αυτό που δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Κεραμιδόγατος.
===========================================================
Κεραμιδόγατος
Όταν εμείς ανακαλύπταμε την «ανομία», αυτοί, ανεβασμένοι πάνω στα δέντρα, μιλούσαν ακόμα για πολιτική…
Με άλλα λόγια, όταν εμείς αναβαθμίσαμε σε ερμηνευτικό εργαλείο πολυσύνθετων κοινωνικών φαινομένων την ηθικολογική έννοια της «ανομίας», οι άλλοι, πάντα πάνω στα δέντρα, μιλούσαν ακόμα για πολιτική!
Οι Γερμανοί, λοιπόν (βλ. π.χ. Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 28/8, άρθρο του Αχιλλέα Φακατσέλη), και ειδικότερα οι Βερολινέζοι, παρατηρούν ανήσυχοι τους μαζικούς εμπρησμούς αυτοκινήτων στην πόλη τους: γύρω στα 2.000 αυτοκίνητα έχουν πυρποληθεί από το 2007, ενώ μέσα στο 2011 ξεπέρασαν ήδη τα 300.
Οι αστυνομικές αρχές μιλούν για «εγκληματικές πράξεις σχιζο-μητροπολιτικών προλετάριων». Όμως οι πολιτικοί, π.χ. ο υπουργός εξωτερικών και η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ, δίνουν πολιτική διάσταση στο πρόβλημα και το θεωρούν προανάκρουσμα αναρχικής τρομοκρατίας. Πιστεύουν ότι το φαινόμενο, στις διαστάσεις που πήρε, ξεπερνά τα όρια της «παραβατικής συμπεριφοράς» και θυμίζει την παλιά πρακτική πολιτικής βίας.
Ανάλογα οι Βρετανοί επιχείρησαν να συνδέσουν τα εκτεταμένα επεισόδια του Αυγούστου, τους βανδαλισμούς και τις λεηλασίες, με την πολιτική:
«Δρέπουμε τους καρπούς όσων σπείραμε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, δημιουργώντας μια κοινωνία με χονδροειδείς ανισότητες, με βάση την αξία “άρπαξε ό,τι μπορείς, όπως μπορείς”. […] Μια κοινωνία πλιατσικολόγων δημιουργημένη από τους βουλευτές και τις σκανδαλώδεις δαπάνες τους, τους τραπεζίτες και τα μπόνους τους, τις φοροδιαφεύγουσες επιχειρήσεις, τους δημοσιογράφους που υπέκλεπταν κινητά τηλέφωνα, τους αστυνομικούς που έπαιρναν μίζες…» (αντιγράφω από τη δική μας εφημερίδα, λόγια του βουλευτή των Εργατικών Τζον Μακντόνελ).
«Στην καρδιά αυτών των ταραχών και της βίας που ξέσπασε αυτές τις μέρες, υπάρχει η αίσθηση από την πλευρά μεγάλου μέρους των νεότερων γενεών [...] ότι γι’ αυτούς δεν υπάρχει μέλλον, ούτε σεβασμός, ούτε ενδιαφέρον» (από το ίδιο φύλλο, Άλαστερ Κάμπελ, σύμβουλος επικοινωνίας του Τόνι Μπλερ).
Εδώ σ’ εμάς είχε δοθεί αίφνης ολόκληρη μάχη να θεωρηθεί μη πολιτική η δίκη της 17 Νοέμβρη, έπειτα, τον Δεκέμβρη του 2008, στο ίδιο μήκος κύματος π.χ. με τον Αλέξη Κούγια, μιλούσαμε για μαμόθρεφτα βορείων προαστίων και για απολιτικούς μπαχαλάκηδες. Παράλληλα, κάθε προσπάθεια ανάλυσης και ερμηνείας τέτοιων φαινομένων θεωρήθηκε και θεωρείται υιοθέτηση των πράξεων βίας, ή και παρότρυνση σε βία.
Είδαμε έτσι και βλέπουμε την πολιτική να συνθλίβεται κάτω από τη σκανδαλισμένη ηθικολογία και την εμπρόθετα παραπολιτική «ορολογία» περί ανομίας, προοδευτικού λυρισμού, ενοχικών μεσηλίκων, παλαβής αριστεράς κτλ.
Είναι φανερό, το μέλημα ήταν και είναι ένα. Με την απολιτικοποίηση –και τη συνακόλουθη ηθικοποίηση– της πολιτικής αρνούμαστε πως είμαστε εμείς, σαν κατεστημένο πλέον, ο στόχος της αποδοκιμασίας και της βίας, πως είμαστε εμείς ο αποδέκτης της μούντζας και της ροχάλας, αφού εμείς είμαστε σήμερα εξουσία, ή το αξιοδάκρυτο πια: αεριστές και γλειφτρόνια της εξουσίας.
*********
2)-Φτύσε με, παπά μου, ν’ αγιάσω.
Φτύσε με, παπά μου, ν’ αγιάσω, παναπεί να συνεχίσω να εκλέγομαι, να κρατώ την καρέκλα γερά.
Από Αντρέα είχαμε αρχίσει, μην ξεχνιόμαστε, κι ό,τι μας ξένισε τότε αρχικά, οι γονυκλισίες στη Σουμελά κ.ά., έμελλε να είναι ό,τι πιο φυσικό και αυτονόητο έκτοτε, ο Βενιζέλος να κρατάει την εικόνα στη λιτανεία, ο Βενιζέλος ήξεις-αφήξεις για τις υπογραφές του Χριστόδουλου, ο θρησκευτικά αποστασιοποιημένος Γιωργάκης σαν Γιώργος έπειτα να τρέχει να κοινωνάει, κτλ.
Και ο υπουργός υγείας που πήγε να συζητήσει με τον αρχιεπίσκοπο το θέμα των μεταμοσχεύσεων. Οφείλω εδώ να πω ότι τον συγκεκριμένο αρχιεπίσκοπο προσωπικά τον εκτιμώ πολύ περισσότερο από τον συγκεκριμένο υπουργό. Ο οποίος όμως δεν παύει να είναι υπουργός μιας σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Που πάει να συζητήσει με τον αρχιεπίσκοπο, και –εδώ ήθελα να σταθώ– «έσπευσε [!] να διευκρινίσει ότι, εκτός από εκπρόσωπος της Πολιτείας, επισκέφθηκε την Αρχιεπισκοπή και ως μέλος του εκκλησιάσματος».
Αλλά ποια είναι η αντίδραση της συντεταγμένης πολιτείας ακόμα και στις συνεχείς προκλήσεις ιεραρχών, συχνά από το βήμα που η ίδια η πολιτεία, μαζί με το μισθό, τους εξασφαλίζει; Μισή κουβέντα του Πεταλωτή στην αυγουστιάτικη ιταμότητα του Καλαβρύτων, και ως συνήθως σιωπή απέναντι στον μέγα κομματάρχη του Βορρά, που, μήνα Αύγουστο κι αυτός, δήλωσε πως θα πάει να τα κάνει γυαλιά καρφιά, έτσι κι ανοίξει ραδιοφωνικός σταθμός που θα εκπέμπει στα σλαβομακεδονικά.
Άραγε κυρώσεις δεν προβλέπονται, νόμοι δεν υπάρχουν, για υμνητές επίορκων αξιωματικών, για πρόκληση παθών και προτροπή σε πράξεις βίας;
Ειδικότερα ο Άνθιμος κηρύσσει κάθε Κυριακή το λόγο της μισαλλοδοξίας από άμβωνος, οπότε έστω δουλειά δική του και των πιστών του. Κηρύσσει όμως ταυτόχρονα από τηλεοράσεως, σε απευθείας σύνδεση, από την ΕΤ 3, ένα κρατικό δηλαδή κανάλι, οπότε και δουλειά δική μας, όλων μας, πολιτών φορολογουμένων.
Ας μείνουμε όμως με το άλλο αυγουστιάτικο, την πρωτότυπη ευχή του Σαμαρά για «Καλή Παναγιά», αφού σ’ αυτήν εναπόθεσε τις ελπίδες για τη σωτηρία της χώρας. Θα μπορούσε ωστόσο να είχε γίνει πιο συγκεκριμένος, και στη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου να είχε ευχηθεί «Καλή κοίμηση».
Έτσι κι αλλιώς, συνεχίζουμε να υπνώττουμε.
***********
3)-Η πλάστρα και η τίκτρα
Δεν είναι να λείπει Αύγουστο πια κανείς, τα καλύτερα χάνει…
Π.χ. τον ρέκορντμαν των περισσότερων κομματικών μετακινήσεων στον συντομότερο χρόνο κ. Κιλτίδη, που στο Λάος είδε τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του: «Φέρω σε όλη μου τη ζωή το ελληνότροπο αξιακό σύστημα που πρεσβεύει ο ΛΑΟΣ» είπε κατά την προσχώρησή του.
Και μίλησε αμέσως έπειτα στη Βουλή (23/8) για τη μοναδικότητα της ελληνικής γλώσσας, της γλώσσας που όχι μόνο δεν πρέπει «να απεμποληθεί» παρά «ήρθε η ώρα να αναταχθεί» (τι μας θυμίζει τώρα αυτό!), για να είμαστε ακόμα πιο μοναδικοί.
Και μοναδικά να ομιλούμε, π.χ. για τις «δημιουργικές και παραγωγικές κοινότητες του ελληνισμού» που θα προκύψουν «από τις πηγές και τις ρίζες της πλάστρας μήτρας του έθνους», όπως είχε πει, πάλι κατά την προσχώρησή του, πιστεύοντας πως με την «πλάστρα» του κάτι παίρνει από τη λάμψη του Παλαμά.
Όμως μια μήτρα δεν θα είναι πλάστρα, κύριε Κιλτίδη, παρά ως τίκτουσα... «τίκτρα»!
*********
4)-Τι να σου κάνουν σκέτα δακρυγόνα;
Η αστυνομία «περιορίζεται σε χρήση δακρυγόνων, αφού της απαγορεύεται να δρα αποτελεσματικότερα στα χτυπήματα με καδρόνια των μη κουκουλοφόρων δήθεν ειρηνόφιλων παρελαυνόντων…» έγραφε ο Γιάννης Μαρίνος, ένα μόλις μήνα μετά το όργιο αυθαιρεσίας της αστυνομίας, που καταγγέλθηκε ακόμα και από παράγοντες της ΕΛ.ΑΣ.
Συγκεκριμένες προτάσεις, κύριε Μαρίνο;
5)-Η μικρή Ορθοδοξία που άμα μεγαλώσει θέλει να γίνει Ισλάμ
Η μητρόπολη Ξάνθης καταδίκασε μια θεατρική παράσταση που σατιρίζει τον μοναχισμό. Και ακολούθησε η μητρόπολη Πατρών, που επιχειρεί να ματαιώσει την παράσταση.
Όσο ανήκουστο κι αν θα είναι αν καταφέρει να ματαιώσει την παράσταση, άλλο τόσο είναι παράλογο να περιμένουμε να συμφωνήσει η εκκλησία με σάτιρα που στρέφεται εναντίον της.
Αλλά άλλο ήθελα να σημειώσω. Τη φράση από την ανακοίνωση της μητρόπολης της Ξάνθης ότι «στο Ισλάμ δεν θα μπορούσε να ανεβάσει κανείς ένα τέτοιο έργο, [...] γιατί οι μουσουλμάνοι προστατεύουν τη θρησκεία τους…»
Ιδού ο κρυφός πόθος της «θρησκείας της αγάπης», η κρυφή ζήλια για τη «θρησκεία του μίσους», που προστατεύει κτλ. Πώς προστατεύει; Γνωστόν: με τη σπάθα.
Ιδού και το κρυφό μήνυμα λοιπόν, ή η κρυφή παραίνεση προς εγχώριους ταλιμπάν.
=========================================================
Ο Γιάννης Χάρης έγραφε στην εφημερίδα τα "ΝΕΑ" επί δώδεκα συναπτά έτη. Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη γνωστός και ως ΔΟΛ διέκοψε την συνεργασία του με τον Γιάννη Χάρη εδώ και δύο εβδομάδες. Το παραπάνω άρθρο είναι αυτό που δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Κεραμιδόγατος.
===========================================================
Κεραμιδόγατος ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου