ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ

Οπως εκείνο τον καιρό...

πηγή:

Κώστας Καίσαρης

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν πεθαίνει. 

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ, ενωμένος δυνατός.

Athens by night. Περιβόλι του Ουρανού, βράδυ Παρασκευής, καλεσμένοι της κυρίας Χ.

Περί της καρφίτσας, που αν την πετάξεις, δεν θα πέσει κάτω. Όχι τραπέζι, καρέκλα δεν ήτανε άδεια. Μικρό μαγαζί, αλλά άντε γέμισέ το τη σήμερον ημέραν. Και με 130 φράγκα η φιάλη, δεν θα το έλεγες φτηνό. Η σκιά του Άκη Τσοχατζόπουλου όμως, είναι βαριά.

Λες κι ο χρόνος έχει σταματήσει στη δεκαετία του '80.

Λες κι από στιγμή σε στιγμή θ' ανοίξει η πόρτα και θα σκάσει μύτη ο Σκανδαλίδης με τον Παπαχρήστο.

Όταν μιλάμε για Κώστα Σκανδαλίδη, λέμε για τα περισσότερα ένσημα στη νύχτα.

Ούτε ένα ρεπό δεν έκανε.

Κάθε βράδυ στα βαρέα και στα ανθυγιεινά.

Και τα μεσημέρια, αγουροξυπνημένος, να πίνει καφέ στο Ντα Κάπο και να χασμουριέται. 

Και δεν ήταν μόνο οι Αθηναίοι.

Όποιος επαρχιώτης σύντροφος κατέβαινε στην πρωτεύουσα, είχε την ιερή υποχρέωση να περάσει από το Περιβόλι για να αποδώσει φόρο τιμής. Όπως ο Γιαπωνέζος που έρχεται στην Αθήνα θα πάει στην Ακρόπολη. Όπως αυτός που πάει στην Τήνο πρέπει να πάει στην Παναγιά ν' ανάψει ένα κερί. 

Έχω προλάβει τον σύντροφο Μαγκριώτη, όταν ακόμα είχε μουστάκι, να ιερουργεί το ζεϊμπέκικο. Τον κομματικό χορό των Πασόκων. Και δεν θα εξέλιπε όλα αυτά τα «ευτυχισμένα χρόνια» ο δημοσιογραφικός κόσμος.

Υπάρχουν αναρτημένες στο διαδίκτυο οι φωτογραφίες από το Περιβόλι, με τον Τσοχατζόπουλο να ασκείται στο ζεϊμπέκικο και στο ίδιο (πρώτο) τραπέζι (πίστα) το επιτελείο της Ελευθεροτυπίας: Φυντανίδης, Βότσης κλπ. Όπως άλλωστε ανεφέρετο στην προμετωπίδα της πρώτης σελίδας: «στηρίζουμε την αλλαγή, ελέγχουμε την εξουσία». 

Κι ο Κώστας ο Καραμανλής, όταν ήτανε λεύτερος, πριν παντρευτεί και νοικοκυρευτεί, πέρναγε από το Περιβόλι.

Να δει και να μάθει πώς ξηγιούνται και πώς τη βγάζουνε φίνα οι σοσιαλιστές. Φρέσκα κουλούρια όμως φωνάζει ο κουλουράς.

Σ' αυτά τα τριάντα χρόνια η χώρα διαλύθηκε, αλλά στο Athens by night δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Ο ίδιος περίπου κόσμος.

Ούτε αριστοκράτες θα τους έλεγες ούτε και λούμπεν. Στη μέση. Στη μέση και στην ηλικία.

Στα πενήντα συν πλην. Με τις κυρίες τους βεβαίως. Το σχήμα ό,τι πρέπει για το συγκεκριμένο κοινό. Ταμάμ.

Το πρόγραμμα ανοίγει η Ραλλία Χρηστίδου. Άξια σκυταλοδρόμος της αριστερής παράδοσης. Κατεβαίνοντας μάλιστα υποψήφια με τον ΣYΡIZA, το πήγε ένα βήμα παραπέρα. Με τα κορίτσια που την ακολουθούν ρίχνει το μέσο όρο. Στη συνέχεια ο Στέλιος Διονυσίου. Με τα κιλά του και το χαμόγελό του. Χοντρός και καλός, όπως λέει ο κόσμος. Από ρεπερτόριο, φορτωμένος μέχρι τα μπούνια.

Η κάβα που του έχει αφήσει ο πατέρας του τεράστια. Καλά τα λέει, αλλά, όπως έχει πει ο Χάρης ο Γαλανός, «τα λαϊκά τραγούδια είναι τόσο ωραία, που ο καθένας μπορεί να γίνει τραγουδιστής».

Μετά βγαίνουν Νικολόπουλος - Πίτσα Παπαδόπουλου.

Θα μου πείτε τώρα, είναι δυνατόν να διασκεδάσεις έχοντας μπροστά σου τη φάτσα του Νικολόπουλου;

Όρθιο στη μέση της πίστας;

Ο ίδιος εδώ και σαράντα χρόνια.

Ούτε νέος ήτανε ποτέ ούτε έχει γεράσει. 

Τα τραγούδια που έχει γράψει τεράστια. 

Αντέχουνε, ακούγονται, τραγουδιούνται. Τα παίζει και κάνει απόσβεση.

Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας σ' αυτά τα μαγαζιά. Να τραγουδάει ο κόσμος. Άπαξ και τραγουδάει, περνάει καλά. 

Μετά, αφού σκουπίζεται η πίστα, ξαναβγαίνει η Χρηστίδου για να εξασκηθεί το κοινό στους ελληνικούς χορούς. Τσιφτετέλι κλπ. Κι αν τύχει και βγεις έξω Παρασκευή, είναι δυνατόν να γυρίσεις πίσω αν δεν περάσεις από τον Άγγελο στα Εξάρχεια; Το Νο 1 στέκι για λαϊκά και ρεμπέτικα της πόλης. Ειδικά τις Παρασκευές, που παίζει ο Στουραΐτης και ξέρεις ότι ο κόσμος να χαλάσει, θα είναι εκεί ο Άγγελος. Αυτά.

 ****************

Ο Κλοπ πάντως που έχασε 4-3 από 1-3 δεν βρήκε κάποιον Τζαβέλλα ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ.

-Οbserver

 *****************

Φωνάζουν ανθρώπους στην τηλεόραση που όχι μόνο  δεν έχουν να πουν τίποτα, αλλά ξεφτιλίζουν και την κουβέντα

ΓΙΑ ευνόητους λόγους, είχα ανοιχτή προχθές το βράδυ την τηλεόραση στην «Αθλητική Κυριακή». Δούλευα δηλαδή, άκουγα κι έριχνα κλεφτές ματιές. Μιλάμε για ντροπή. Ένας Στράτος Αποστολάκης να ξεφτιλίζει τη συζήτηση. Ακόμα πιο κάτω από επίπεδο καφενείου. Επειδή κάποιος έπαιξε κάποτε ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο, πάει να πει ότι έχει τη γνώση και τη δυνατότητα να μιλήσει για ποδόσφαιρο; Εχουνε φτάσει πενήντα κι εξήντα χρονών, και κάνουνε χαβαλέ. «Εμείς», είπε ο Αποστολάκης, «πληρωνόμαστε από τις νίκες. Τώρα όλα τα λεφτά είναι εγγυημένα στο συμβόλαιο, χάσουνε, κερδίσουνε». Ψέματα.

Όλα τα χρόνια που έπαιξε ο Αποστολάκης, το ποδόσφαιρο ήταν επαγγελματικό. Κι επειδή ο Βαρδινογιάννης του έδωσε περισσότερα λεφτά και καλύτερο συμβόλαιο από τον Σαλιαρέλη, έφυγε από τον Ολυμπιακό και πήγε στον Παναθηναϊκό. Και καλά έκανε. Είναι όμως αυτό βάση για συζήτηση σχετικά με τα προβλήματα που εμφανίζει ο Παναθηναϊκός; Για να πει τη μεγάλη κουβέντα σχετικά με τον Βέμερ: «Παίρνει ένα σωρό λεφτά και κοροϊδεύει. Εγώ θα τον έδερνα». Για τέτοια αντίληψη των πραγμάτων μιλάμε. Από πού κι ως πού να φταίει το παλτό; Η ευθύνη ανήκει σ αυτόν που το επιλέγει και το αγοράζει. Είναι τρομερό. Να φωνάζουνε ανθρώπους στην τηλεόραση που όχι μόνο δεν έχουν να πουν τίποτα, αλλά ξεφτιλίζουν την κουβέντα. Ντροπή.

Τυχερός  ο Ουζουνίδης

ΤΥΧΕΡΟΣ ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Δεν λέμε ότι έκανε το άλμα και βρέθηκε τυχαία στον Παναθηναϊκό. Το όνομά του το έφτιαξε σιγά σιγά, με τη δουλειά του. Λέμε για τις συνθήκες. Στην αποσύνθεση όπου ήταν ο Παναθηναϊκός με τον Στραματσόνι. Να μην μπορεί να κερδίσει τον Ηρακλή στη Λεωφόρο. Να χάνει από τον ΟΦΗ της Βήτα Εθνικής. Όταν μια ομάδα έχει φτάσει στο μηδέν και στο τίποτα, ένας κανονικός προπονητής κάτι καλύτερο θα κάνει από τον προηγούμενο. Καλά λόγια ακούγονται στην πιάτσα για τον Ουζουνίδη. Δεν χρειάστηκε ωστόσο να κάνει κάτι το πρωτότυπο στο ματς με τον ΠΑΟΚ. Κατέβασε μια ορθολογιστική ενδεκάδα και σ' ένα κακό παιχνίδι από δύο μέτριες ομάδες έφαγε ένα γκολ όρθιος ο γκολκήπερ των άλλων και κέρδισε. Είναι τυχερός και γι' αυτόν τον λόγο ο Ουζουνίδης. 

Η ΑΕΚ δεν έχει τίποτα, στον ΠΑΟΚ είναι συνέχεια μπερδεμένοι, μπορεί να τους φέρει βόλτα και να τερματίσει δεύτερος. Τον Ολυμπιακό στο δεύτερο γύρο τον έχει στη Λεωφόρο. Ακόμα και να χάσει, να χάσει τόσο εύκολα όπως ο Στραματσόνι στο Καραϊσκάκη δεν γίνεται. Στήριξη έχει απλόχερη. Ρεπόρτερς και σχολιογράφοι βρήκαν αποκούμπι. Πριν ακόμα κάτσει στον πάγκο άρχισαν το λιβανιστήρι. Έτσι πάει. Πλάτη στη νέα προσπάθεια. Εδώ είχαμε φτάσει να διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ ότι εντυπωσιάζει ο Μοράις με τη δουλειά απάνω στην τακτική. Κι ούτε τον Γρηγορίου δεν μπόρεσε να κερδίσει. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει στον πάτο, το τάιμινγκ για τον Μαρίνο Ουζουνίδη ήταν το καλύτερο δυνατό. Οταν ξεκινάς από το μηδέν, χειρότερα να πας δεν γίνεται. Είναι δεδομένο ότι θα πας καλύτερα.

 **************************

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτοί της ΝOVA, που δεν θα άφηνε ο Αλαφούζος να μπούνε στη Λεωφόρο, πηδήξανε τη μάντρα και μπήκανε μέσα;

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)