ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ, ΣΑ ΝΑ ΛΕΜΕ: ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΩΣΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΚΙΚΛΙΔΩΜΑ

Της κυβερνώσας Aριστεράς το... σιδηρούν κιγκλίδωμα

πηγή:

Κώστας Τσιτούνας

Και κάπου εδώ το αφήγημα της ιδεολογικής κυριαρχίας της ριζοσπαστικής αριστεράς πλησιάζει στο τέλος του...

Η «αριστερά της ελπίδας» έγινε απλά μια παρένθεση προκειμένου να επιτευχθεί η απορύθμιση των εργασιακών, των συνδικαλιστικών και των ασφαλιστικών κεκτημένων που επί χρόνια τίναζαν στον αέρα τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ο δούρειος ίππος για να σπάσει το απόστημα της κομματικής νομενκλατούρας που επί σειρά δεκαετιών ζούσε παρασιτικά απομυζώντας τα δημόσια ταμεία.

Ο ιδιότυπος λαϊκισμός της δεκαετίας του ’80 διόγκωσε ένα δημόσιο τομέα – τέρας που κατέτρωγε επιδόματα, συντάξεις, μπόνους και μισθούς χωρίς να παράγει απολύτως τίποτα.

Το ελληνικό δημόσιο για πολλά χρόνια εξυπηρετούσε τους κομματικούς στρατούς της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας παρέχοντας μόνο υπηρεσίες και μάλιστα κάκιστες και αναντίστοιχες με τις αμοιβές των εργαζομένων σε αυτό.

Ξέρω, πολλοί θα πείτε ότι η αριστερά δεν κυβέρνησε ποτέ τον τόπο.

Ορθόν! Μόνο που η ελληνική αριστερά δομήθηκε στο πλαίσιο ενός νομιμοποιητικού μηχανισμού της αστικής εξουσίας.

Ο λόγος ύπαρξης της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς» ήταν ένας και μοναδικός: για να μπορεί να κυβερνά η Δεξιά και η Σοσιαλδημοκρατία ελεύθερα και ήσυχα.

Κι όλα αυτά με τον μανδύα μιας αριστερίστικης-διανοουμενίστικης κουλτούρας, μιας παρωχημένης ουτοπίας που ήθελε το «κράτος δυνατό».

Διότι δεν πιστεύω να υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας που να θεωρεί ότι η χώρα έπεσε στα βράχια επειδή ακολούθησε κάποιο καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο.

Ο τόπος κυβερνήθηκε από την μεταπολίτευση και μετά με έναν σκληρό κρατικό-γραφειοκρατικό καπιταλισμό, που εκμεταλλεύτηκε σφόδρα το ευγενέστερο ιδανικό που εμφανίστηκε ποτέ στη Γη, το όραμα της κομμουνιστικής κοινωνίας...

Για όσους έχουν ασθενή μνήμη υπενθυμίζω ότι η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η πλήρης ανυπαρξία αξιοκρατίας, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η επικράτηση των μετρίων εις βάρος των ικανών, η ρουσφετολογία, η ανοχή απέναντι στην ανομία και η παντελής έλλειψη υγιούς ανταγωνισμού ήταν και είναι δομικά χαρακτηριστικά των σοβιέτ.

Τώρα λοιπόν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να μπει στη φωτιά η αριστερά της ευθύνης και να «σπάσει αυγά» σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που επί σειρά δεκαετιών χειροκροτούσε από τα... καφέ του Κολωνακίου και τους... ομίλους προβληματισμού των Εξαρχείων...

Η βασική απαίτηση της τρόικας, των δανειστών και των Ευρωπαίων εταίρων μας, από την πρώτη μέρα των μνημονίων, ήταν και είναι μια και μοναδική: Να λειτουργήσει το Δημόσιο με όρους ιδιωτικού τομέα!

Δυστυχώς καμία από τις μνημονιακές κυβερνήσεις δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτή τη δομική αλλαγή, ούτε στο ελάχιστο.

Κομματάκι δύσκολο να διαλύσεις την κομματική γραφειοκρατία. Εξού λοιπόν και η επιλογή των δανειστών για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ήρθε η ώρα να διαλυθεί το κομματικό κράτος εκ των έσω, από αυτούς που το στήριξαν σιωπηρά όλες αυτές τις δεκαετίες κρυπτόμενοι πίσω από συνδικαλιστικές πανοπλίες, βολεμένοι στις σοφιστίες και στα επιδόματα του δημοσίου που τους επέτρεπαν να «βολοδέρνουν» και να το παίζουν πότε «αγανακτισμένοι» και πότε «επαναστάτες» στα τηλεπαράθυρα της διαπλοκής που οι ίδιοι κατηγορούσαν.

Πόσο πιο τραγικό. Τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι άπαντες αναρωτιούνται «τι θα κάνει ο Τσίπρας;».
Θα κοντράρει μέχρι τέλους;
Θα τα τινάξει όλα στον αέρα;
Θα παραιτηθεί;
Θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές;

Θα αστειεύεστε βέβαια... Τώρα πια είναι αργά...

Η «αριστερά της ευθύνης» θα κάνει αυτό που έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Θα νομιμοποιήσει τη διακυβέρνηση των αστικών κομμάτων και όλα θα γίνουν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι...

Τα μέτρα και τα νομοσχέδια θα περάσουν «σεμνά και ταπεινά» και μια ωραία πρωία η ίδια η «ριζοσπαστική αριστερά» θα ισχυριστεί ότι «μπορεί ναι μεν πιεζόμενη εκ των συγκυριών και πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον να ψήφισε τα μέτρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα εφαρμόσει...».

Δεν της το επιτρέπουν η ιστορία, οι αξίες και τα ιδανικά της. Και εκεί ακριβώς θα πέσει το κερασάκι στην τούρτα: πάμε λοιπόν σε μια οικουμενική κυβέρνηση ειδικού σκοπού για να εφαρμόσει τα δημοσιονομικά μέτρα που ψήφισε η Αριστερά με «βαριά καρδιά»!!!

Μιλάμε για... τρελό δούλεμα. Σα να λέμε: της κυβερνώσας αριστεράς το σιδηρούν κιγκλίδωμα!

Άντε, καλή Ανάσταση σύντροφοι και καλή αντάμωση στα γουναράδικα...

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)