ΣΩΚΡΑΤΕΣ ΝΤΡΑΝΚ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥΜ. " ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ"

πηγή:

Θωμάς Τσαλαπάτης

Τη μια μας παίζουν ροκ, την άλλη τσιφτετέλι

παιδιά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη

μας ξεγελάνε με σεκλέτι και μεράκι

πνεύμα αθάνατο, σε τρώει το σαράκι.

Μπέρτολτ Μπρεχτ.

                                       

«Καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας ελληνοφωνίας και ελληνικού πολιτισμού». Αυτό τον τίτλο είχε η αιτιολογική έκθεση του υπουργείου Εσωτερικών η οποία ανέβηκε για διαβούλευση στο opengov.

Την έκθεση υπογράφουν οι υπουργοί Νίκος Κοτζιάς,

Νίκος Φίλης, Αριστείδης Μπαλτάς, Ιωάννης Αμανατίδης και Παναγιώτης Κουρουμπλής.

Η έκθεση έκανε τον γύρο του διαδικτύου, προκάλεσε ψόγο, ειρωνεία και λοιπά σχόλια. Και όλες αυτές οι αντιδράσεις ήταν απόλυτα δικαιολογημένες όπως μπορεί κανείς να αντιληφθεί διαβάζοντας την έκθεση.

Η αιτιολογική έκθεση προσπαθεί να μας πείσει για τη σημασία της συγκεκριμένης μέρας με γλαφυρό τρόπο.

Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, η 20ή Μαΐου θα καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα ελληνοφωνίας η οποία θα συνοδεύεται με εκδηλώσεις, παρουσιάσεις, ημερίδες κτλ με στόχο την ανάδειξη της διαχρονικής παρουσίας και εξέλιξης της ελληνικής γλώσσας και άλλα πολλά.

Άλλη μια παγκόσμια μέρα λοιπόν δίπλα σε αυτές της Παγκόσμιας Ημέρας Ασθματος, της Παγκόσμιας Ημέρας Κυανοκράνων, της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Λύσσας και της Παγκόσμιας Ημέρας Δημόσιας Τουαλέτας. Προς τι ο χαμός;

Κατ' αρχήν είναι η ίδια η γλώσσα της αιτιολογικής έκθεσης. Έχει τρομερό ενδιαφέρον το πώς ένα κείμενο που έχει ως αντικείμενο τη γλώσσα κατάφερε να είναι γραμμένο σε τόσο προβληματική γλώσσα.

Μια γλώσσα γεμάτη αφόρητες κοινοτοπίες, εθνικιστικές γενικολογίες, φλυαρίες χωρίς τέλος, επιχειρήματα έκθεσης μαθητή Γυμνασίου, φράσεις κενές νοήματος.

Ένα κείμενο που μυρίζει πατριωτοπασοκίλα παλαιάς κοπής, συντήρηση και αρετή τρισχιλιετών Ελλήνων και τρέχουσα εθνικιστική περηφάνια χωρίς επιχείρημα (βλ. π.χ. το εξαιρετικά αφαιρετικό στην αφέλειά του «η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός αποτελούν αδιάψευστη απόδειξη της συνέχειας του έθνους μας»).

Δεύτερον είναι οι αφόρητες χαζομάρες που μπορείς να πετύχεις, με εξέχουσα την επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας επειδή είναι η ημέρα γέννησης του Σωκράτη σύμφωνα με τον συντάκτη (ο οποίος Σωκράτης, όπως μας ενημερώνει η έκθεση, «έθεσε την Ελλάδα σε εξέχουσα θέση διεθνώς».

Κάπου ανάμεσα στον Πύρρο Δήμα και τη Νανά Μούσχουρη).

Το έτος γέννησης του Σωκράτη δεν είναι γνωστό με ακρίβεια (470 ή 469 π.Χ.) και οι μέρες δεν μπορούν να υπολογιστούν αφού η μεταφορά της χρονολόγησης των αρχαίων Ελλήνων στο νέο ημερολόγιο δεν μπορεί να είναι ακριβής.

Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα τρικ εθνικιστικής περηφάνιας που εκθέτει τις ικανότητες του συντάκτη στους τομείς της ιστορίας, της αριθμητικής και κυρίως του κάστινγκ διάσημων τρισχιλιετών Ελλήνων.

Πέρα απ' όλα τα άλλα, έχω την αίσθηση πως η συγκεκριμένη έκθεση πήρε έκταση γιατί συμπυκνώνει μια σειρά από προβληματικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης, ώστε τελικά να γίνει σύμβολο μιας κατάστασης: την υιοθέτηση ξένων ιδεολογικών χαρακτηριστικών ως χάδι στο κοινό γούστο και την τρέχουσα αντίληψη άσχετα με την παράδοση της Αριστεράς και άσχετα με οποιαδήποτε επιστημονική θέση, το φλερτ με τον λάιτ εθνικισμό (το οποίο λάιτ εξαχνώνεται ανά περιπτώσεις), την κακογουστιά μιας φανφάρας όμοιας με τον πομπώδη τρόπο των παρελάσεων ή το κιτς αριστούργημα που είναι ο Πάνος Καμμένος και το κόμμα του, το χάιδεμα της Εκκλησίας ως (υποχρεωτικού) συστατικού στοιχείου της υπόστασής μας.

Είναι ενδεικτικό το πώς η έκθεση μας πληροφορεί ότι η 20ή Μαΐου είναι ταυτόχρονα και μέρα επετείου της Οικουμενικής Συνόδου, ενώ κολλάει και με τις δύο προηγούμενες μέρες όπου έχουμε την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων και την επέτειο της Μάχης της Κρήτης.

Εμείς εδώ να προσθέσουμε πως 20 Μαΐου είναι και τα γενέθλια της Μαρινέλλας.

Οι φράσεις της έκθεσης κυλούν σαν άρματα γιορτής της πολεμικής αρετής των Ελλήνων.

Με συγκρητισμό, ενώνοντας κατά βούληση θέματα άσχετα μεταξύ τους, με μόνο συγκολλητικό στοιχείο μια γενικόλογη περηφάνια άνευ επιχειρήματος, χωρίς λεπτομέρεια, χωρίς σοβαρότητα, χωρίς ιστορία και -στην έλλειψη της οποιασδήποτε κυριολεξίας- χωρίς γλώσσα.

Δεν είμαστε σίγουροι ποιος από τους υπογράφοντες έγραψε την παραπάνω επιστολή, αλλά, όπως και να 'χει, το αποτέλεσμα είναι ντροπή για την κυβέρνηση, ντροπή για την Αριστερά και τελικά ντροπή για την ίδια την ελληνική γλώσσα.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΣΥΡΙΖΑ: ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

πηγή:

Γιώργος Μουργής

Έξι ολόκληρα χρόνια θεατές στο έργο «Ο δρόμος των μνημονίων», έχοντας δει και ξαναδεί, τις παραλλαγμένες του σκηνές, βαρεθήκαμε να το ξαναβλέπουμε. ΔΝΤ και ευρωπαϊκοί εταίροι κλήθηκαν να μας «σώσουν», καθιστώντας την ταινία ακατάλληλη για ανηλίκους...

Κοινωνία ώρα μηδέν

Η διαπραγμάτευση θα τελειώσει με σκληρά μέτρα, αποτέλεσμα εφαρμογής και τροποποίησης του τρίτου μνημονίου εν όψει της αξιολόγησης, που συνοδεύεται από νέα μνημονιακή «ουρά» πακέτου μέτρων, όπως κι αν την ονομάσουν.

Αδιαμφισβήτητο είναι ότι το «νεοφιλελεύθερο μνημονιακό μάρμαρο» καλείται να το πληρώσει πάλι ο λαός...

Έχουν, αλήθεια, καμμιά σημασία τα νούμερα του πλεονάσματος που διαφημίζονται σαν νίκη, για την κοινωνία;

Αντικατοπτρίζουν, πέρα από τη στατιστική των αριθμών, τον αληθινό, καθημερινό αγώνα που διεξάγει αυτός ο λαός για την επιβίωσή του;

Η Ελλάδα τσακίζεται πιασμένη στο δόκανο της φτώχειας, και το πολιτικό προσωπικό επιμένει να υπηρετεί την καταστροφική λύση της άγριας και οριζόντιας λιτότητας όλων των ήδη φτωχοποιημένων τάξεων, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, την κατ’ εξακολούθηση οικονομική αφαίμαξη των μεσαίων ή μισθοσυντήρητων στρωμάτων στο όνομα της ανάπτυξης.

Ένα οικονομικό συνονθύλευμα μέτρων που αγνοούν την αληθινή οικονομία.

Ένα πακέτο μέτρων που αγνοεί επιδεικτικά το κοινωνικό κράτος, τις στρατιές ανέργων, το νέο επιστημονικό δυναμικό της χώρας, τον πρωτογενή παραγωγικό τομέα.

Η κυβέρνηση βρίσκεται άλλη μια φορά στο καναβάτσο επιζητώντας πολιτικά δεκανίκια στήριξης στους Ευρωπαίους δανειστές μας, άλλα αυτό πια δεν ενδιαφέρει την κοινωνία, που έχει επιδείξει υπομονή και ανοχή υποζυγίου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Η υπομονή αυτή εξαντλείται και οι λεηλατημένες κοινωνικές τάξεις βρίσκονται στο κρίσιμο σημείο λίγο πριν η αγανάκτησή τους αγγίξει το όριο της έκρηξης.

Η χώρα βρίσκεται αιχμάλωτη, χωρίς να διαφαίνεται κανένα μονοπάτι εξόδου από την κρίση.

Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται τα τελευταία έξι χρόνια ακολουθεί βάναυσες πολιτικές και οικονομικές επιλογές, οδηγώντας ολοένα και περισσότερο ολόκληρη την κοινωνία σε ανθρωπιστικό αδιέξοδο.

Το ουσιώδες είναι η οικονομική καταστροφή όλων των κοινωνικών, λαϊκών τάξεων– πλην των μεγαλοκαρχαριών. Αυτό αποτελεί τη βάση της πολιτικής περιθωριοποίησης όσων συνθλίβονται αποκλεισμένοι, χάνοντας την αξιοπρέπειά τους στις μυλόπετρες των μνημονίων. Αυτοί που θα αποτελέσουν δηλαδή τους αυριανούς πυροκροτητές στα θεμέλια ολόκληρου του κοινωνικού ιστού.

 Όσο τα μνημόνια και οι ορέξεις των δανειστών καταπατούν κάθε ανθρώπινη αξία και δικαίωμα τόσο θα γεμίζει η δεξαμενή του φασισμού. Ο φασισμός, με πρόσχημα τον δήθεν αγώνα του κατά του «βολεμένου πολιτικού συστήματος», στην πραγματικότητα επιδιώκει τον καθολικό εκβαρβαρισμό της κοινωνίας.

Αυτή η βαρβαρότητα είναι εύκολο να καταπολεμηθεί σε μια κοινωνία που λειτουργεί ομαλά. Όταν, όμως, οι υποτίθεται «δημοκρατικοί θεσμοί» εξωθούν τα λαϊκά και μεσαία στρώματα στην απόλυτη ανέχεια, εξαθλίωση, πείνα και αναξιοπρέπεια, καθίσταται δυσδιάκριτη η διαφορά μεταξύ της φασιστικής κτηνωδίας και της «δημοκρατικής»... εκδοχής της.
   

Τα μεταλλαγμένα της Αριστεράς

Καλό για την αποκατάσταση της σχέσης με την ιστορικά πολιτική αλήθεια θα ήταν η ηγετική ομάδα κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ, να αποτινάξουν την αριστερή σφραγίδα που επιμένουν να αποτυπώνεται σε κάθε μνημονιακή υπογραφή τους. Έτσι θα ολοκληρώσουν και τυπικά τον κύκλο μετάλλαξης του σε ένα προσωποπαγές αρχηγικό σοσιαλδημοκρατικό αστικό κόμμα.

Να αποδεχθούν τη διάλυση του πιο πρωτότυπου κι ελπιδοφόρου εγχειρήματος της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς, μετά από δεκαέξι μήνες διακυβέρνησης αφού αγνοήθηκε επιδεικτικά το πολιτικό σχέδιο του αυθεντικού ΣΥΡΙΖΑ. 

Να απαλλάξουν συνολικά τη ριζοσπαστική Αριστερά από την πολιτική ευθύνη να ταυτιστεί με το δεδομένο αδιέξοδο των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών επιλογών.

Να χρεωθούν τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες τους, ως ένα μεταλλαγμένο κόμμα αστικού τύπου με χαρακτηριστικά σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης μνημονιακών επιταγών και πολιτικής ορθότητας. Και ως τέτοιοι, υπηρετούν πιστά τη «λογική» της επίτευξης πλεονασματικών προϋπολογισμών, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τον έως και κυριολεκτικό θάνατο ενός ολόκληρου λαού!

Σταράτα: η κυβέρνηση με την ανύπαρκτη πολιτική βούληση για μια άλλου τύπου αριστερή, ριζοσπαστική, οικονομική διαχείριση και λύση, έφερε την κούραση, την απογοήτευση και την απελπισία μέσα στην κοινωνία. Ο πολιτικός ευτελισμός ας μην χρεώνεται στο ριζοσπαστικό αριστερό ιδεώδες, Αυτό ακριβώς που εκφράστηκε και ακολούθησε η κοινωνία μας, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ματαίωση της ελπίδας που έτρεφε η κοινωνία, όσο κι αν η ευκαιρία που του δόθηκε δεν παρουσιάζεται συχνά στη πολιτική ιστορία του τόπου, δεν αποτελεί ήττα δική της αλλά ενός φορέα που δεν αρνήθηκε να αποτελέσει μέρος και συνέχεια του πολιτικού συστήματος, αντί  κυβερνητικού «πινακίου» εξουσίας.

Η ανάγκη για μια αυθεντική, ριζοσπαστικά αριστερή πολιτική λύση απέναντι στη λαίλαπα της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας των μνημονίων σήμερα είναι μεγαλύτερη και σπουδαιότερη. Κυματοθραύστης στα χειρότερα της επόμενης μέρας που έρχονται για το λαό μας, μετά τη νέα βάναυση υποταγή σε δανειστές – εταίρους.  

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΝΙΚΟ ΠΑΠΠΑ ΣΕ ΡΩΤΑΕΙ ΑΚΟΜΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ; - ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΝΤΑΙ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ 

ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 29/4/2016

Mε τιμές αρχηγού κράτους θα γίνει το Μεγάλο Σάββατο το απόγευμα στο Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», η υποδοχή του Αγίου Φωτός από την κυβέρνηση, εκπρόσωπο της Ιεράς Συνόδου και τον Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα.
Η ελληνική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γιάννη Αμανατίδη, την κυβερνητική εκπρόσωπο Όλγα Γεροβασίλη, τον αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα ………….. κλπ …..  θα μεταβεί στον Ναό της Αναστάσεως για την Τελετή Αφής του Αγίου Φωτός και θα το μεταφέρει στην Ελλάδα.

ΤΙ ΡΩΤΟΥΣΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΠΑ ΣΤΙΣ 14/4/2012; 

ΤΟ ΛΕΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΣΤΟ TWITTER. 

ΝΙΚΟ ΠΑΠΠΑ ΣΕ ΡΩΤΑΕΙ ΑΚΟΜΑ;
***************************************

Το παρακάτω θα μπορούσε να το έγραφε ο Νίκος Παππάς σήμερα στο Twitter.

"Με τιμές Αρχηγού Κράτους η υποδοχή του Αγίου Φωτός. Σε καλό κλίμα η συνάντηση του με τον Αλέξη Τσίπρα που ακολούθησε."

****************************************************
Όσο για την Όλγα Γεροβασίλη (Μπουζουκοβασίλη), ορκίστηκε με πολιτικό όρκο και τώρα μεταφέρει το Άγιο Φως. Η καρέκλα της εξουσίας την έκανε Ελένη Λουκά.
****************************************************
Ο εξευτελισμός των μεταλλαγμένων Συριζαίων  Συνεχίζεται.........

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ, ΣΑ ΝΑ ΛΕΜΕ: ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΩΣΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΚΙΚΛΙΔΩΜΑ

Της κυβερνώσας Aριστεράς το... σιδηρούν κιγκλίδωμα

πηγή:

Κώστας Τσιτούνας

Και κάπου εδώ το αφήγημα της ιδεολογικής κυριαρχίας της ριζοσπαστικής αριστεράς πλησιάζει στο τέλος του...

Η «αριστερά της ελπίδας» έγινε απλά μια παρένθεση προκειμένου να επιτευχθεί η απορύθμιση των εργασιακών, των συνδικαλιστικών και των ασφαλιστικών κεκτημένων που επί χρόνια τίναζαν στον αέρα τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ο δούρειος ίππος για να σπάσει το απόστημα της κομματικής νομενκλατούρας που επί σειρά δεκαετιών ζούσε παρασιτικά απομυζώντας τα δημόσια ταμεία.

Ο ιδιότυπος λαϊκισμός της δεκαετίας του ’80 διόγκωσε ένα δημόσιο τομέα – τέρας που κατέτρωγε επιδόματα, συντάξεις, μπόνους και μισθούς χωρίς να παράγει απολύτως τίποτα.

Το ελληνικό δημόσιο για πολλά χρόνια εξυπηρετούσε τους κομματικούς στρατούς της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας παρέχοντας μόνο υπηρεσίες και μάλιστα κάκιστες και αναντίστοιχες με τις αμοιβές των εργαζομένων σε αυτό.

Ξέρω, πολλοί θα πείτε ότι η αριστερά δεν κυβέρνησε ποτέ τον τόπο.

Ορθόν! Μόνο που η ελληνική αριστερά δομήθηκε στο πλαίσιο ενός νομιμοποιητικού μηχανισμού της αστικής εξουσίας.

Ο λόγος ύπαρξης της λεγόμενης «ανανεωτικής αριστεράς» ήταν ένας και μοναδικός: για να μπορεί να κυβερνά η Δεξιά και η Σοσιαλδημοκρατία ελεύθερα και ήσυχα.

Κι όλα αυτά με τον μανδύα μιας αριστερίστικης-διανοουμενίστικης κουλτούρας, μιας παρωχημένης ουτοπίας που ήθελε το «κράτος δυνατό».

Διότι δεν πιστεύω να υπάρχει έστω κι ένας Έλληνας που να θεωρεί ότι η χώρα έπεσε στα βράχια επειδή ακολούθησε κάποιο καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο.

Ο τόπος κυβερνήθηκε από την μεταπολίτευση και μετά με έναν σκληρό κρατικό-γραφειοκρατικό καπιταλισμό, που εκμεταλλεύτηκε σφόδρα το ευγενέστερο ιδανικό που εμφανίστηκε ποτέ στη Γη, το όραμα της κομμουνιστικής κοινωνίας...

Για όσους έχουν ασθενή μνήμη υπενθυμίζω ότι η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η πλήρης ανυπαρξία αξιοκρατίας, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η επικράτηση των μετρίων εις βάρος των ικανών, η ρουσφετολογία, η ανοχή απέναντι στην ανομία και η παντελής έλλειψη υγιούς ανταγωνισμού ήταν και είναι δομικά χαρακτηριστικά των σοβιέτ.

Τώρα λοιπόν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να μπει στη φωτιά η αριστερά της ευθύνης και να «σπάσει αυγά» σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που επί σειρά δεκαετιών χειροκροτούσε από τα... καφέ του Κολωνακίου και τους... ομίλους προβληματισμού των Εξαρχείων...

Η βασική απαίτηση της τρόικας, των δανειστών και των Ευρωπαίων εταίρων μας, από την πρώτη μέρα των μνημονίων, ήταν και είναι μια και μοναδική: Να λειτουργήσει το Δημόσιο με όρους ιδιωτικού τομέα!

Δυστυχώς καμία από τις μνημονιακές κυβερνήσεις δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτή τη δομική αλλαγή, ούτε στο ελάχιστο.

Κομματάκι δύσκολο να διαλύσεις την κομματική γραφειοκρατία. Εξού λοιπόν και η επιλογή των δανειστών για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ήρθε η ώρα να διαλυθεί το κομματικό κράτος εκ των έσω, από αυτούς που το στήριξαν σιωπηρά όλες αυτές τις δεκαετίες κρυπτόμενοι πίσω από συνδικαλιστικές πανοπλίες, βολεμένοι στις σοφιστίες και στα επιδόματα του δημοσίου που τους επέτρεπαν να «βολοδέρνουν» και να το παίζουν πότε «αγανακτισμένοι» και πότε «επαναστάτες» στα τηλεπαράθυρα της διαπλοκής που οι ίδιοι κατηγορούσαν.

Πόσο πιο τραγικό. Τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι άπαντες αναρωτιούνται «τι θα κάνει ο Τσίπρας;».
Θα κοντράρει μέχρι τέλους;
Θα τα τινάξει όλα στον αέρα;
Θα παραιτηθεί;
Θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές;

Θα αστειεύεστε βέβαια... Τώρα πια είναι αργά...

Η «αριστερά της ευθύνης» θα κάνει αυτό που έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Θα νομιμοποιήσει τη διακυβέρνηση των αστικών κομμάτων και όλα θα γίνουν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι...

Τα μέτρα και τα νομοσχέδια θα περάσουν «σεμνά και ταπεινά» και μια ωραία πρωία η ίδια η «ριζοσπαστική αριστερά» θα ισχυριστεί ότι «μπορεί ναι μεν πιεζόμενη εκ των συγκυριών και πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον να ψήφισε τα μέτρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα εφαρμόσει...».

Δεν της το επιτρέπουν η ιστορία, οι αξίες και τα ιδανικά της. Και εκεί ακριβώς θα πέσει το κερασάκι στην τούρτα: πάμε λοιπόν σε μια οικουμενική κυβέρνηση ειδικού σκοπού για να εφαρμόσει τα δημοσιονομικά μέτρα που ψήφισε η Αριστερά με «βαριά καρδιά»!!!

Μιλάμε για... τρελό δούλεμα. Σα να λέμε: της κυβερνώσας αριστεράς το σιδηρούν κιγκλίδωμα!

Άντε, καλή Ανάσταση σύντροφοι και καλή αντάμωση στα γουναράδικα...

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΝΤΑΦΙΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

«Συριζόλ», της Φλαμπουράρης & Παππάς ΑΕ

πηγή:

Κώστας Λογαράς

«Ο ιδανικός άνθρωπος του ολοκληρωτικού βασιλείου είναι εκείνος για τον οποίο δεν υπάρχει η διάκριση μεταξύ γεγονότος και φαντασίας,  η διάκριση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα».  (Χάνα Άρεντ).

Το  μεγαλύτερο πλήγμα που έχει προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ζωή του τόπου –και όσο ήταν στην αντιπολίτευση και στο  διάστημα που κυβερνάει τη χώρα –  είναι η διασάλευση της κοινής λογικής,  η ανατροπή των κανόνων του ορθού λόγου. Η αποκοτιά και το αλλόκοτο έχει αντικαταστήσει τα αυτονόητα  και τα προφανή. Αρκεί να αναφερθεί η μετάλλαξη  τού δημοψηφικού  ΟΧΙ σε ΝΑΙ, κάθε άλλη τεκμηρίωση είναι περιττή.

Η διαστροφή του λόγου που καλλιεργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ την εποχή των αντιπολιτευτικών του ψευδαισθήσεων ήταν το πρώτο στάδιο της ανισορροπίας, η ρωγμή απ’ όπου επρόκειτο να μπουκάρει ο ζόφος.  Εννοώ τον φόβο που δεν έχει να κάνει με την πτώχευση της χώρας αλλά τον γενικευμένο πλέον,  για το αύριο. Που απλώνεται γύρω μας,  μέσα μας,  παντού. Η ανασφάλεια,  η αγωνία μιας ατελέσφορης αναμονής  που δεν μας επιτρέπει να οραματιζόμαστε  -ούτε καν να ορίζουμε-  το κοντινό μας μέλλον. Ό,τι εξαγγέλλεται το πρωί, διαψεύδεται απ’ την πραγματικότητα το βράδυ. Κι ό, τι  ανακοινώνεται το μεσημέρι, περιμένεις σε λίγο να ακυρωθεί. (Οι δεσμεύσεις της υφυπουργού Παιδείας ανασκευάζονται πάντα όταν ξυπνάει ο υπουργός της).

Η ιδέα του φόβου έχει γίνει τρόπος της ζωής και μας διαβρώνει. Κι έχουμε την πεποίθηση ότι αυτός ο εφιάλτης είναι πλέον η πραγματικότητά μας. Ότι αυτό που φοβόμαστε, αυτό ζούμε στ’ αλήθεια. Τούτη η  αίσθηση που σέρνεται γύρω μας είναι η μορφή μιας ιδιότυπης βίας, ενός άλλου τύπου φασισμού: «να αρνείσαι την πραγματικότητα, βαφτίζοντας τα πράγματα με άλλες λέξεις».

Όχι πως οι προηγούμενοι ήσαν θιασώτες της αλήθειας ή υπέρμαχοι της λογικής, ίσα ίσα  αλλά τούτοι δω προκαλούν την πιο μεγάλη σύγχυση, γλωσσική  και  διανοητική. Εσχάτως και με τσαμπουκάδες και τραμπουκισμούς. Λες και ανέβηκαν στην εξουσία όχι σαν αριστεροί, αλλά για να γίνουν ενταφιαστές της Αριστεράς.

Η παραχάραξη των λόγων, η χαώδης διάσταση ανάμεσα στα λόγια και στα έργα τους είναι παρεμφερής  μ’ αυτή που περιγράφει ο Ξενοφώντας: «Και ενώ οι τριάκοντα εξελέγησαν υπό τον όρο να συντάξουν νόμους σύμφωνα με τους οποίους  υποσχέθηκαν ότι θα πολιτευτούν, ουδέποτε τους ψήφισαν αλλά πολιτεύτηκαν όπως τους  βόλευε -γράφει ο ιστορικός για την εποχή των τριάκοντα-. Ύστερα άρχισαν να βγάζουν ο ένας τα μάτια του αλλουνού και να επιβάλλουν χειρότερα μέτρα απ’ ό, τι οι προηγούμενοι».

Η διακυβέρνηση της χώρας έχει δοθεί σε ανώριμα παιδιά: ευτυχισμένα μες στην άγνοιά τους, ανοργάνωτα, χωρίς καμία μεταξύ τους συνοχή. Που έχουν ξεκινήσει εκδρομή δίχως να ξέρουν πού θα πάνε καν. Ούτε τον χάρτη της περιοχής γνωρίζουν ούτε την πορεία του ταξιδιού. Και σέρνουνε μαζί τους ολόκληρη τη χώρα.

Κι οι ψηφοφόροι συριζαίοι εκδρομείς; Όσοι αποσβολωμένοι είδαν τη Μεγάλη Χίμαιρα «απ’ την πρώτη φορά», έχουν πάρει αποστάσεις με συναίσθηση και φανερά ή, δαγκωμένοι σιωπούν με την πιο εύγλωττη σιωπή (έχουν μάτια, βλέπουν – αυτιά, κι ακούν).

Απομένουν φυσικά οι «Ηρακλείς του τσιπρικού  στέμματος». Που επιμένουν να μη βλέπουν «είναι νωρίς ακόμα για να κρίνω», λένε, περιμένοντας να γίνει πρώτα η ταφή. (Εκτός κι αν εξακολουθούν να προμηθεύονται τίποτε χάπια της χαράς, τα γνωστά «Συριζόλ» της Εταιρείας Φλαμπουράρης & Παππάς ΑΕ, που αλλοιώνουνε την όραση).

Κι ακόμα, οι καιροσκόποι. Βολεύτηκαν οι ίδιοι, βόλεψαν κάποιον δικό τους και πασχίζουν να παραμείνουν βολεμένοι. Καλυπτόμενοι  κάτω από το ιδεολογικό πρόσχημα  «τι αριστεροί είμαστε αν δεν βοηθήσουμε τώρα;» (τώρα που τρώνε, εννοούν). Είναι αυτοί που θα προσεταιριστούν και τον επόμενο με την ίδια πάντα σκοπιμότητα. Έχει δίκιο η Χάνα Αρεντ.

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ- ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΣΗΜΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ "ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΜΕ"

Η ΕΠΑΝΩ ΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟ ΤΗΣ

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ FRITZ MRAZ)

****************************

Για να καταλάβεις καλά το μυτιληναίικο λαό πρέπει να τον σκεφτείς εντελώς αντίθετο από τους αφεντάδες του∙ ήγουν λεβέντη, ντόμπρο, ανοιχτόκαρδο, έξυπνο, φιλόξενο, νοικοκύρη. Είναι όμως και τζαναμπέτης, σα μυριστεί μπαμπεσιά. Κανείς στο νησί μας, μηδέ στιγμή δεν ένιωσε τους πρόσφυγες της Ανατολής παρακατιανούς, εξαιτίας της δυστυχίας τους. Από τις πρώτες κιόλας μέρες συμφιλιώθηκαν στη βρύση της γειτονιάς οι γυναίκες, στην αγορά τα σινάφια, στο νταραβέρι οι κοντραμπαντζήδες και στην ταβέρνα οι μαχαιροβγάλτες μας. Είχαμε πάντα στα μέρη μας τέτοιους ανθρώπους, με αψηλό φρόνημα, που αντιστέκονταν κυρίως στην Εξουσία, χωρίς να βλάφτουνε το λαό. Είχαν μέσα τους το αίσθημα της αυτοδικίας –τη συνήθεια να λύνουνε τις διαφορές τους με το μαχαίρι- από μια αρχέγονη αντίληψη του δικαίου και από μια περιφρόνηση προς την τουρκική δικαιοσύνη, που δε μπόρεσε να τη λιγοστέψει η ελληνική. Σ’ αυτό ταίριαζαν Μυτιληνιοί κι Αϊβαλιώτες.

Η δημοκρατία, που στο αναμεταξύ αντικατέστησε το μοναρχικό καθεστώς, έμεινε σκέτη πολιτειακή αλλαγή και δε μπόρεσε να εμπνέψει περισσότερο σεβασμό προς το νόμο, γιατί δε μπόρεσε να δημιουργήσει κοινωνικότερο κράτος. Οι εισηγητές της είχαν χάσει λίγο πολύ τις αιχμές τους. Όλη τους η προσπάθεια είταν πως να εξευμενίσουν τους παλιο-κομματικούς, ώσπου και τούτοι σηκώσαν κεφάλι κι αναποδογύρισαν τη δημοκρατία σε μια νύχτα μέσα. Την είχαν υπονομέψει, όπως πάντα, κι οι ξένοι.

Η εμφάνιση επαναστατικής πολιτικής κίνησης απορρόφησε σιγά σιγά εκείνη τη μυτιληναίικη παλικαριά –που εκφραζόταν ως τότε με τον βενιζελισμό- δίνοντας διέξοδο και ερμηνεία στις παρορμήσεις της. Και με όλη την έχταση που πήρε η κίνηση τούτη κατόπι, στη Μυτιλήνη έγιναν οι λιγότερες σχετικά ακρότητες κι από τις δυο μεριές, γιατί η σωστή παλικαριά έχει μέσα της μεγαλοφροσύνη. Και μολαταύτα δε θέλω να πω πως δεν υπήρξαν φαινόμενα μισοξενίας και στον τόπο μου. Θα είταν έξω από τα όρια της ανθρώπινης φύσης. Και μη δα δεν ήταν μισοξενία και κείνος ο ακατανόητος σωβινισμός των διανοουμένων μας; Πλην έφριξα κάποτε όταν βρέθηκα σε μια εκδρομή στη Βυτίνα της Πελοπόννησος κι άκουσα μια γυναίκα να φοβερίζει το νιάνιαρο της «πως θα ‘ρθει ο πρόσφυγας να σε πάρει» και κείνο να κατουριέται από το φόβο.

Τη θεριωδία στον τόπο μας την ασκούσανε «ειδικοί» κι είταν θεριωδία ποιότητας. Σε καμιά γωνιά του νησιού μας δε θα πουν στο παιδί τους πως θα το πάρει ο πρόσφυγας. Υπάρχει μια αδίδαχτη ψυχική και πνευματική καλλιέργεια. Και τους πολιτικούς φανατισμούς αργότερα τους υποκινήσαν ξενομερίτες, εισαγγελέηδες, δικαστές, νομάρχες και χωροφύλακες. Γι’ αυτό λοιπόν λένε οι Μυτιληνιοί στο παιδί τους: «θα σε πάρει ο χωροφύλακας».

(απόσπασμα από το βιβλίο «Τότε που ζούσαμε», εκδ. Κέδρος, σελ. 133-5)

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ -(27/04/2016)- ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ" -(VIDEO)

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην εκπομπή του Άκη Παυλόπουλου 27.04.2016

===================================================================================

Κεραμιδόγατος 

ο μαντουμανταδόρος-(Β.Π)