πηγή:
Χρήστος Κωνσταντινίδης
Παρακολουθείς ελληνικό ποδόσφαιρο;
"Όχι πάρα πολύ εντατικά, αλλά
έχω μία εικόνα. Θεωρώ ότι όλες τις ομάδες τις χωρίζει μία διαφορά δύο κλάσεων
από τον Ολυμπιακό, ο οποίος για μένα είναι μία μεσαία ομάδα, παλαιότερων ετών
για τα ελληνικά δεδομένα... Δεν παύει όμως να διαφέρει στην ποιότητα των
ποδοσφαιριστών, την οικονομική δυνατότητα και την οργάνωση. Είναι ένα άνισο
πρωτάθλημα κατά τη γνώμη μου. Υπάρχει ο Ολυμπιακός και όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό
φαίνεται και από τη διαφορά στη βαθμολογία. Πέρα από όσα καταμαρτυρούν στον
Ολυμπιακό".
Η ενίσχυση των υπόλοιπων ομάδων είναι
η λύση για να κλείσει αυτή η ψαλίδα;
"Σε μία περίοδο τέτοιας κρίσης
δε νομίζω ότι το πρώτο που θα πρότασσε κανείς είναι το να κάνεις μεταγραφές.
Δεν είναι καιροί αυτοί για να σκορπίζεις λεφτά. Αυτό είναι μία πραγματικότητα.
Υπάρχει κι ένα άλλο θέμα, τι ομάδες είναι αυτές πια. Παίζουν λίγοι Έλληνες στις
ελληνικές ομάδες. Από όλους τους ξένους υπάρχουν καλύτεροι στην ελληνική αγορά".
Θεωρείς ότι επηρέασε τον Ολυμπιακό
αυτή η απουσία Ελλήνων παικτών και η έλλειψη ομοιογένειας στον αποκλεισμό από
την Άντερλεχτ;
"Το ότι δεν υπήρχε η εθνική
ψυχή; Δε νομίζω. Εγώ είδα το δεύτερο ημίχρονο. Ήταν ένα ωραίο παιχνίδι,
ανοιχτό. Περισσότερο είχε να κάνει με το άγχος των παικτών του Ολυμπιακού. Έχω
την εντύπωση ότι δεν τους βοήθησε το ψεύτικο πέναλτι που πήρανε. Τους στρέσαρε
και πείσμωσε τους Βέλγους. Αυτό ήταν ντροπή. Ήταν σαν αυτά που βλέπουμε στο
ελληνικό πρωτάθλημα. Όταν ευνοούνται εδώ δεν το βλέπουν. Όταν έγινε στην
Ευρώπη, τους έκανε εντύπωση όμως".
Είθισται να λένε ότι όταν χάνει ο
Ολυμπιακός γελάει η μισή Ελλάδα; Πού αποδίδεις αυτό το αντι-ολυμπιακό μένος;
"Όλη η Ελλάδα χαίρεται, όχι η
μισή. Αλλά είναι λάθος αυτό. Το έχουν χτίσει οι διοικήσεις του Ολυμπιακού αυτό.
Θυμόμαστε στα παλαιότερα χρόνια, όταν η ΑΕΚ είχε καλή ομάδα, όλοι οι Έλληνες χαίρονταν
να πηγαίνει καλά στην Ευρώπη. Το ίδιο συνέβαινε και όταν ο Παναθηναϊκός είχε
αυτή την υπέροχη ομάδα και προχωρούσε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με τον Ολυμπιακό
είναι λίγο περίεργα τα πράγματα τα τελευταία είκοσι χρόνια".
Το ΑΕΚ-Παναθηναϊκός πώς το βλέπεις;
"Είναι ένα παιχνίδι ανοιχτό. Σε
ψυχολογία υπερτερεί η ΑΕΚ. Είναι σαφές αυτό, αν κι αυτό που είδα από την ομάδα
μου στο Καυταντζόγλειο δε μου άρεσε. Ήταν από πονηρό έως ύποπτο. Βάζεις ένα
γκολ, όπως το βάζεις και δεν μπορεί να μην μπορείς να διώξεις την μπάλα και να
την πετάς στην περιοχή σου. Ήταν λίγο ...πάρτε, βάλτε. Έχουμε γίνει όλοι λίγο
πονηροί, με όλα αυτά που βλέπουμε.
Από την άλλη, είδαμε έναν Παναθηναϊκό
με τον ΠΑΟΚ, όπου το 2-2 δεν αντικατόπτριζε την εικόνα του παιχνιδιού.
Δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι ο ΠΑΟ προηγήθηκε 2-0 και μετά ξύπνησε η ομάδα της
Θεσσαλονίκης και τον πάτησε. Δεν ήταν καθόλου έτσι. Ήταν ένα μοιρασμένο
παιχνίδι που έβαζε μόνο ο Παναθηναϊκός και ξαφνικά άρχισε να βάζει γκολ ο ΠΑΟΚ.
Στο ντέρμπι της Κυριακής, λογικά προβάδισμα έχει η ΑΕΚ. Εφόσον κέρδισε τον
Ολυμπιακό, πρέπει να κερδίσει και τον Παναθηναϊκό".
Η ΑΕΚ σου άρεσε περισσότερο με Δέλλα
ή τώρα με Πογιέτ;
"Τον Δέλλα εγώ τον αγαπώ.
Ωστόσο, βλέπουμε, ότι ο Πογιέτ έχει δέσει την ομάδα καλύτερα από τον Τραϊανό.
Ίσως βγαίνει τώρα η δουλειά που έκανε προηγουμένως ο Τραϊανός. Και βέβαια ο
Πογιέτ δε χρησιμοποιεί Έλληνες. Είναι πάρα πολλές οι παράμετροι. Ο Πογιέτ
χρησιμοποιεί ποδοσφαιριστές με τους οποίους μπορεί να συνεννοηθεί στην ίδια
γλώσσα. Αυτό δεν είναι ΑΕΚ όμως. Όπως δεν είναι ο Ολυμπιακός και ο
Παναθηναϊκός. Εμένα δεν μου αρέσει η παγκοσμιοποίηση σε όλα. ΟΚ, να φοράμε
παπούτσια της τάδε μάρκας σε όλον τον κόσμο. Δεν θα είχα καμία αντίρρηση αν οι
ξένοι ήταν καλύτεροι από τους ντόπιους. Νομίζω ότι έχουμε καλύτερους ποδοσφαιριστές
στην Ελλάδα. Κάποιοι κερδίζουν από όλο αυτό το πράγμα. Φταίει το μανετζεριλίκι,
αυτός ο μηχανισμός που πρέπει να θρέφεται από το ποδόσφαιρο".
Από την ΑΕΚ ποιον παίκτη ξεχωρίζεις;
"Με δυσκολεύεις πάρα πολύ τώρα.
Δεν υπάρχει παίκτης που να μου αρέσει πολύ. Είναι συμπαθητικοί αθλητές όλοι,
αλλά κάποιους τους βρίσκω τραγικούς. Ας πούμε αυτό το αριστερό μπακ, ο Ντίντακ,
σε ποιο γήπεδο έπαιζε προχθές (σ.σ. Καυταντζόγλειο); Δεν είχε καταλάβει ότι
ήταν βρεγμένο το γήπεδο και ότι είχε κακές καιρικές συνθήκες; Δεν είχε υπόψιν
ότι δεν έπρεπε να ανοίγει την μπάλα γιατί κολλάει; Δεν έχω να πω καλό λόγο για
κάποιον".
Δε σου αρέσουν επειδή έχετε ζήσει στο
παρελθόν πολύ καλύτερες ομάδες και παίκτες-σύμβολα;
"Εμείς έχουμε ζήσει εποχές στη
Φιλαδέλφεια που αν δεν έπαιζες με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και στο ημίχρονο το
σκορ δεν ήταν 3-0, τότε γκρινιάζαμε. Δε ζητάμε αυτό από τους τωρινούς παίκτες,
γιατί είναι τελείως διαφορετικά τα μεγέθη. Αλλά από την άλλη, δεν μπορούμε να
πανηγυρίζουμε όταν καταφέρνουν να δώσουν την μπάλα στα δύο μέτρα με επιτυχία.
Αυτό που είδα στη Θεσσαλονίκη από την ΑΕΚ είναι ότι έχει βελτιωθεί στον τρόπο
ανάπτυξης παιχνιδιού. Αν δεν ήταν βρεγμένο το γήπεδο θα παιζόταν ομορφότερο
ποδόσφαιρο. Έχουν καταλάβει οι παίκτες ένα σύστημα και το έχουν εμπεδώσει. Αλλά
επιμένω αυτό θα μπορούσε να γίνει και από Έλληνες ποδοσφαιριστές. Δεν είναι
εθνικιστικό ή σωβινιστικό. Αν έφερναν τον Μέσι ή παίκτες δύο κλάσεις κάτω από
αυτόν δε θα έλεγα όχι. Αλλά για ποιο λόγο να φέρνεις τον Ντίντακ; Δεν υπάρχει
λόγος να μην παίζει ένα δικό μας παιδί".
Η φετινή χρονιά ήταν μεταβατική για
την ΑΕΚ, δεδομένου ότι έπαιξε στη Super League μετά από 3 χρόνια. Την επόμενη
σεζόν περιμένεις να χτιστεί καλύτερη ομάδα με τη βοήθεια του Δημήτρη
Μελισσανίδη;
"Αν πληρώσει το κράτος, ναι.
Όλοι αυτοί περιμένουν να πληρώσει το κράτος. Κανείς δε βάζει από την τσέπη του.
Έχουν τελειώσει αυτές οι εποχές, από την περίοδο του Μπάρλου στην ΑΕΚ και του
Νταϊφά στον Ολυμπιακό. Κανείς δε βγάζει λεφτά από την τσέπη του για να
χρηματοδοτήσει"
Στο γήπεδο έρχεσαι συχνά;
"Είχα έρθει στην πρεμιέρα με τον
Πλατανιά. Το τελευταίο ήταν με τον Παναιτωλικό, όπου ήταν τραγική η ομάδα. Σε
εκείνο το παιχνίδι, κοιτάζοντας το match program συνειδητοποίησα ότι είμαστε
δεύτεροι και γέλαγα. Αυτή είναι η αλήθεια και οφείλουμε να το παραδεχτούμε.
Ούτε κακό κάνουμε στην ομάδα, ούτε προσβάλλουμε κανένα".
Τα παλιό γήπεδο σου λείπει;
"Όχι. Κακά τα ψέμματα, έπρεπε να
γκρεμιστεί. Ακούμπαγαν οι μπουλντόζες τα ντουβάρια και σωριαζόνταν κάτω. Ήταν
επικίνδυνο. Τότε που ήμουν για ένα 6μηνο στην υπηρεσιακή διοίκηση, όταν έφυγε ο
Ψωμιάδης, είχα διατυπώσει τη γνώμη στο διοικητικό συμβούλιο ότι το γήπεδο,
έπρεπε να το χτίζαμε μόνοι μας και στη Φιλαδέλφεια. Στα πρότυπα της Χέρτα.
Βγήκανε και είπανε, παιδιά πόσοι είμαστε; Ο καθένας να βάλει λεφτά και να έχει
το τουβλάκι του στο γήπεδο. Να πηγαίνεις το παιδί σου και να λες, αυτό το
τουβλάκι είναι δικό σου. Είχα φέρει κάποιες ιδέες, για το πώς μπορούσαμε να
εκμεταλλευτούμε το γκρέμισμα του γηπέδου εμπορικά . Επικράτησε η άποψη ότι
έχουν εξασφαλιστεί τα χρήματα (με τον Γρανίτσα). Ε, μπήκε τότε ο Κόκκαλης με τα
ολυμπιακά έργα και χτίστηκε το Καραϊσκάκη".
Το νέο γήπεδο θέλεις να χτιστεί στη
Φιλαδέλφεια;
"Εκεί έχουμε μεγαλώσει. Δε
συνηθίζω όμως να δένομαι με πράγματα. Αφενός έχουν περάσει τα χρόνια, αφετέρου
είμαι της άποψης ότι σε έναν τόπο που δεν σε θέλουν, δεν χρειάζεται να πας.
Γιατί τότε είχε αναπτυχθεί φιλολογία, «να φύγει η ΑΕΚ από εδώ, γιατί μας
εμποδίζει, μας κάνει κακό, γιατί, γιατί, γιατί». Μετά από δύο χρόνια
άρχισαν να κλαίγονται όλοι. Έλεγαν ότι ρήμαξε η Φιλαδέλφεια και πάει το
εμπορικό κομμάτι της. Εν πάσει περιπτώσει, ας αποφασίσουν, τι θέλουν. Σε έναν
τόπο που δε σε εξυπηρετεί, δε χρειάζεται να ξαναγυρίσεις. Αυτή είναι η γνώμη
μου. Άσχετα, αν ιστορικά έγινε εκεί το πρώτο γήπεδο.
Από την άλλη, δε μου αρέσουν τα
γήπεδα που είναι μέσα σε γειτονιές. Έχουν πολλές δυσκολίες. Πρώτα απ΄ όλα,
έχεις δυσκολία στην πρόσβαση, μετά στο πάρκινγκ, ύστερα υπάρχει και το
ενδεχόμενο της ασφάλειας. Μία κατοικημένη περιοχή μπορούν να γίνουν εύκολα
επεισόδια και προβοκάτσια. Ο καθένας μπορεί να κάνει το κοντό του και το μακρύ
του, χωρίς να φανεί. Δεν είναι τυχαίο που όλες οι μεγάλες ομάδες στον κόσμο
φτιάχνουν γήπεδα σε ανοιχτούς τόπους. Και δεν υπάρχουν επεισόδια. Το δέσιμο με
τη Φιλαδέλφεια είναι συναισθηματικό. Τα χρόνια περνούνε. Εγώ δεν είμαι τόσο
συναισθηματικός σε αυτό το επίπεδο. Θα προτιμούσα να είμαι συναισθηματικός στο
πώς στηρίζουμε την ομάδα, να συμμετέχουμε όλοι στις αποφάσεις και να είμαστε
ενεργά μέλη σε ένα σωματείο. Το πού θα είναι το γήπεδο δε με απασχολεί. Σε
10-20 χρόνια, κανείς δε θα θυμάται ότι το γήπεδο της ΑΕΚ ήταν στη Νέα
Φιλαδέλφεια. Δεν έχει σημασία αυτό.
Είναι κάποια πράγματα που
χρησιμοποιούνται από τους ιθύνοντες των ομάδων με το σκεπτικό του
εντυπωσιασμού. «Θα φτιάξουμε», λέει, «την Αγιά Σοφιά». Υπάρχει
κανένας λόγος να ονομάζεται ένα γήπεδο «Αγιά Σοφιά»; Και να βαράνε οι
καμπάνες, όποτε μπαίνει γκολ; Είναι κιτς όλο αυτό. Δεν έχει καμία σχέση με την
αγάπη του κόσμου για την ομάδα. Το ξέρω ότι τώρα που τα λέω αυτά κάποιοι θα
βγάλουν το αεκόμετρο.
Ο καθένας λέει τη γνώμη του. Όταν η
ΑΕΚ είχε την ομάδα που ισοπέδωνε τα πάντα δε βάραγε καμιά καμπάνα. Η ΑΕΚ ήταν
ΑΕΚ όμως. Ας αφήσουμε τις καμπάνες και ας φτιάξουμε ομάδες. Ας ασχοληθούμε με
τις Ακαδημίες. Ας βάλουμε το χέρι στην τσέπη, που δεν ξέρει τι έχει, για να
προχωρήσει λιγάκι το πράγμα και ας αφήσουμε τις καμπάνες. Έχουμε Ακαδημίες και
ψωνίζουμε από τη λατινική Αμερική για τους γνωστούς λόγους. Γιατί δεν μπορεί να
έχεις 30 χρόνια Ακαδημίες και να μην έχεις βγάλει ούτε έναν ποδοσφαιριστή. Ποιον
έβγαλες; Τον Μανωλά; Ε, ο Μανωλάς θα έπαιζε ούτως ή άλλως από όποια Ακαδημία
και να ήταν".
* Ο Πασχάλης Τσαρούχας εμφανίζεται κάθε Πέμπτη στο Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134), όπου παίζει στον "Ληστή", ένα κοινωνικό έργο του Δημήτρη Μανιάτη. Κάθε Κυριακή τραγουδά ελληνικό και ξένο ροκ στη "Σφίγγα" (Ζωδόχου Πηγής και Ακαδημίας).
===================================================================================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου